Slangen in de kinderkamer door Leon Garfield

Titel Slangen in de kinderkamer Uitgeverij Querido INFORMATIE OVER DE SCHRIJVER Leon Garfield werd op 14 juli 1921 geboren in het Britse Brighton. Na zijn middelbare studies wilde hij een kunstopleiding volgen, maar het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog besliste daar anders over. Van 1940 tot 1946 diende hij in het Britse leger. Na de oorlog werkte hij 20 jaar in een Londens ziekenhuis, maar in 1966 besloot hij van zijn hobby zijn beroep te maken en hij werd fulltime schrijver. SAMENVATTING Het begon op een ochtend in Thessalië. Een jonge visser zag tussen enkele rotsen een vrouw met een weegschaal. Zij vertelde de visser dat Thetis, de godin van de zee, een kind zou krijgen dat groter en sterker zou zijn dan zijn vader. Maar opeens was de vrouw weg. De visser vertelde het verhaal aan iedereen die het horen wilde, maar iedereen zei dat hij een visioen had gehad. Zo ook vertelde hij het verhaal aan een oude man. Deze man trok overal rond om verhalen te vertellen over goden in ruil voor een nachtje onderdak. In Thebe gebeurde die nacht iets vreemds. Amphitryon, de man van de bloedmooie Alcmene, was een overwinnende veldheer. Hij verlangde na zovele jaren afwezigheid zijn vrouw nog eens te kunnen zien. Maar die nacht kwam de oppergod Zeus de kamer van Alcmene binnen onder de vorm van Amphitryon en ze bedreven de liefde. Heracles, de zoon van Alcmene en Zeus, was geboren. Een dienaar van het hof kwam op een dag langs het kamertje van Heracles en hij bleef versteend staan. Er waren twee reusachtige slangen binnengedrongen in de kamer. Toen Alcmene en Amphitryon bij het bedje kwamen zagen ze dat Heracles aan het spelen was met de door Hera gestuurde gifslangen. Plotseling hield alle beweging op: Heracles had ze gewurgd. Op een dag kwamen alle helden bijeen bij Meleager om de reusachtige ever van Calydon te doden. Dit ever vermoorde alle mensen dat het tegenkwam met zijn scherpe tanden. Telamon arriveerde als eerste uit Salamis waar hij had bekend dat hij samen met zijn broer hun geliefde broer Phocus hadden vermoord. Naast Telamon verwelkomde Meleager ook de ernstige Jason van Jolcus, Admetus, Theseus van Athene en de mooie Atlanta die op de godin van de plotse dood, Artemis leek. Samen vertrokken ze op jacht. Na een gevecht met de ever schoot Atlanta een pijl in het oor van de ever en Meleager maakte het stervende dier af met zijn zwaard. Maar na de overwinning gebeurde er iets vreemds. Meleager doodde zijn twee gehate ooms en keerde vol zonden terug naar het paleis. Toen de koningin de dood van haar broers vernam gooide ze woedend het blok van de schrikgodinnen in het vuur. Volgens de schrikgodinnen zou haar zoon Meleager sterven als het blok zou vernietigd worden. Nadat ze inzag dat haar zoon zou sterven probeerde ze het stuk hout uit het vuur te halen maar het was al helemaal verteerd door het vuur en dus stierf Meleager. De goden hadden Heracles gestraft nadat hij in een razernij zijn eigen kinderen had vermoord. Hij zou 12 werken moeten uitvoeren die hem opgelegd waren door zijn broer de koning Mycene. Het eerste werk was om de Nemeïsche leeuw te doden. Dus trok Heracles, gewapend met een knuppel van een olijfboom, naar Nemea. Heracles had hem tot in zijn hol gevolgd en hem gewurgd. Hij bracht hem naar Mycene waar hij zijn nieuwe vriend en reisgenoot ontmoette: Jolaüs. De volgende opdracht was de hydra van Lerna te doden. Samen met Jolaüs trokken zij op pad. Na een reis die weken in beslag nam, kwamen ze eindelijk aan in het moeras waar de hydra zich schuil hield. Telkens Heracles er een kop afhakte groeiden er steeds twee bij. Hij droeg Jolaüs op om de wonden dicht te schroeien met de toorts. Dit deed Jolaüs en toen bleef er nog een kop over waar de hersenen van het negenkoppige beest inzaten. Heracles nam zijn zwaard en doodde de hydra. Hij doopte zijn pijlen in het dodelijke bloed van het monster, zodat iemand die getroffen zou worden door een pijl onmiddellijk zou sterven. Het volgende werk was de stallen van koning Augias schoonmaken. Heracles leidde een rivier door de stallen die al dertig jaar niet meer waren schoongemaakt en na een tijdje blonk de vloer als nooit tevoren. Zijn moeilijkste werk was het neerdalen in de hel en de driekoppige hellehond Cerberus meenemen naar Mycene. Het vangen op zich was geen probleem maar het terugzien van zijn kinderen die hij in een razernij van Hera had vermoord. Gewapend met zijn gekende knuppel trok hij naar de onderwereld. Deze keer ging zijn vriend Jolaüs niet mee omdat dit te gevaarlijk was. Heracles slaagde er eerst niet in om de hond gevangen te nemen, maar toen gooide hij zijn knuppel naar de hond en terwijl de drie koppen vochten voor het stuk hout sloeg Heracles het in de boeien. Al zijn werken waren nu volbracht. Nadien bevrijdde hij nog de schepper van de mensen, Prometheus.
VERKLARING VAN DE TITEL De titel van het boek is een verwijzing naar de slangen die Heracles vermoordde in zijn kinderkamer. Dit was een voorteken dat Heracles een half god was. THEMA Het gaat over het leven van Heracles. Ook andere gebeurtenissen uit de Griekse mythologie worden belicht. Het verhaal laat zien hoe wreed de goden kunnen zijn voor de mensen op aarde. De mensen zijn gewoon de speeltjes van de goden. Toch zijn er nog goede mensen zoals Heracles. Dit is een mythe want het verhaal gaat over goden. Er komen veel verzonnen elementen in voor zoals de hydra en de hellehond Cerberus. Maar ook werkelijke elementen zoals de stallen van Augias. BESPREKING VAN HET HOOFDPERONAGE Heracles is een man die veel goed gedaan heeft voor de mensen. Maar de twaalf werken zijn een straf voor de moord op zijn kinderen. OORDEEL Het is een goed geschreven boek. Ik hou wel van de mythen over Heracles. Het is wel een moeilijk te begrijpen boek waar men van de hak op de tak springt. De verhalen die door elkaar lopen zijn ook wel moeilijk samen te vatten. Je hebt het verhaal over Heracles, het verhaal van de voorspelling door de vrouw met de weegschaal en het lot van de oude verhalenverteller die op het laatste werd gehaald door Hermes, de boodschapper van de goden. De voorspelling was dat Peleus een van de drie broers die de andere twee had gedood. Hij bedreef de liefde met Thetis, de godin van de zee, en zij baarde een zoon die sterker was dan Peleus.