Gegevens:
Titel: Weggelopen
Auteur: Evelyn Lau
Vertaling van: Runaway: Diary of a Street Kid
Vertaling uit het engels door: Esther Ottens
Jaar van uitgave: 1990
Genre:drama Inhoud: Beschrijving personen en de ontwikkelingen die ze doormaken: Evelyn, Is de hoofdpersoon van dit boek. Ze is in Vancouver geboren als een kind van Chinese immigranten. Ze besluit op haar 6e al om schrijfster te worden. Lezen vindt ze als leven in een fantasiewereld. Door zelf te schrijven hoopt ze haar lezers datzelfde gevoel te kunnen bezorgen. Evelyn was als kind verlegen, in zichzelf gekeerd en extreem gevoelig voor de spanningen en de gevoelens van anderen. Ze vond de ruzies van haar ouders dan ook altijd doodeng. In fantaseren was ze ook een ster. Soms ging ze zo in haar fantasieën op, dat ze zich verbaasde als ze niet echt bleken te zijn. Evelyn bouwde zo een angst op voor mensen, vooral haar ouders. Om haar problemen even te kunnen vergeten schreef ze vaak in haar dagboek en probeerde korte verhalen te schrijven. Toen Evelyn in groep 7 zat had ze al serieuze gedachten over zelfmoord plegen. Nadat ze dat aan een vriendin vertelde kwam de leraar erachter en moest ze naar een psychiater. Toen ze op de middelbare school zat ontwikkelde ze boulimia en begon ze symptomen van extreme stress te vertonen die ze alleen met medicijnen in bedwang wist te houden. Haar ouders begrepen er niets van, terwijl Evelyn er uren aan besteedde om het uit te leggen. Verschillende keren won ze prijzen met haar verhalen, maar haar ouders werden er boos over in plaats van trots te zijn. Uiteindelijk besluit ze om weg te lopen en belandt ze in een wereld van drugs, prostitutie en onzekerheid. Evelyns ouders, Waren erg streng en overbezorgd. Ze verwachtten dat hun dochter van jongs af aan al zou uitblinken en hadden al een carrière als advocaat of arts voor haar uitgestippeld Ze hielden Evelyn strak, ze moest een perfect kind zijn. Ze wilden namelijk graag dat Evelyn een beter leven zou kunnen leiden dan zij zelf. Ze zijn dan ook tegen Evelyns droom, om schrijfster te worden. Ze vinden het een te lage baan en bovendien vonden ze dat je een onzekere toekomst hebt als schrijfster. Moeder zette Evelyn onder druk. Met een 8.9 kon ze niet thuiskomen. Ze liet Evelyn elke middag vragen uit schoolboeken beantwoorden totdat Evelyn alles uit haar hoofd kende. Ze werd hysterisch van frustratie als Evelyn een vraag niet wist te beantwoorden. Als Evelyn in groep 7 bij een psychiater belandt, laat haar moeder haar beloven er met niemand over te praten anders zou ze de familie ten schande maken. Vader is een rustige man, die zwak is tegenover moeder. Evelyn was tijdens de ruzies tussen vader en moeder dan ook vaak bang dat moeder hem zou pijn doen of hem het huis uit zou jagen. Tommy, Christal, Don en Joe, Een groep subversieve, ongewassen, drugsgebruikende langharige- hippies waar Evelyn via het kantoor van een jongerenkrant belandt. Bij hen komt Evelyn voor het eerst in aanraking met hasj. Bij hun thuis slikt Evelyn een overdosis (30) aspirientjes in een poging tot zelfmoord, welke mislukt. Joe heeft Evelyn verkracht, waarna ze nog een aantal malen seks hebben terwijl Evelyn er niet echt
van bewust is. Uiteindelijk verlaat ze de groep. Frank, Janet, Christin, Tante Mary, Art, Jennifer, Henry en Melanie: Stuk voor stuk mensen die Evelyn hebben proberen te helpen. Sommigen van hen zijn maatschappelijk werkers, anderen zijn mensen uit pleegezinnen waar Evelyn verbleef en weer anderen zijn vrienden van Evelyn. Larry, Een man die Evelyn op een avond oppikt als ze aan het tippelen is. Hij is taxichauffeur. Ze hebben geen seks, maar hij betaald haar voor een gesprek en een beetje knuffelen. Ze roken samen een joint. Hij wordt een vaste klant en langzamerhand een soort vriend. Ze zien elkaar bijna elke dag. Later heeft hij seks met Evelyn, hij betaalt haar met drugs. Hij is een soort wandelende drugsapotheek. Hij raakt afhankelijk van haar en zij van hem. Ze krijgt altijd drugs van hem, en is nooit nuchter als ze bij hem is. Ze krijgen een gecompliceerde relatie. Aan de ene kant haat Evelyn hem, maar ze kan niet zonder hem. Hij is de enige die van haar houdt en bij wie ze zich veilig voelt en bovendien kan ze zoveel drugs van hem krijgen als ze wil. Evelyns psycholoog is er tegen dat ze met elkaar omgaan, hij is meerderjarig en zij niet, hij kan ervoor gestraft worden. Na ongeveer 4 maanden beëindigt Evelyn eindelijk hun moeilijke relatie. Dokter Hightower: De psychiater die Frank, een vriend, regelde voor Evelyn. Hij is een grote, vriendelijke, opmerkzame, intelligente, geruststellende, joviale man. Het eerste wat hij haar zegt is: Ik wil je met alles helpen, maar ik help je niet om dood te gaan.’ Evelyn bezoekt hem eens per week, op een dinsdag. Ze hebben dan een uur om te praten. Een lange tijd gaat Evelyn elke keer, soms komt ze ook wel eens zomaar langs omdat ze niks anders te doen heeft. Maar ze komt steeds minder vaak. Hij praat met haar over haar ouders en over haarzelf. Zo komt ze dingen over zichzelf te weten en dat zet haar aan het nadenken. Hij is wel belangrijk geweest in haar leven op straat. Anderhalf jaar lang, tot aan het einde van het boek is Evelyn regelmatig bij hem aan het spreekuur geweest. Dokter Graham: Een therapeut die Evelyn al kent sinds ze weggelopen is. Ed: Is de buurman van Evelyn. Hij is kwetsbaar, onzeker en eerlijk over zijn gevoelens. Ze kwam vaak bij hem op bezoek en dan praatten ze. Ze bleef ook wel eens slapen, eerst zonder seks te hebben, later met. Evelyn is voor hem pas de derde vrouw met wie hij naar bed gaat. Hij is degene die haar eraan herinnert dat een man haar ook op een tedere manier kan aanraken zonder dat ze er geld voor hoefde te betalen. Hij gaat van haar houden, zij niet van hem. Na twee maanden zien ze elkaar niet meer. Spencer: Een intelligente, intuïtieve rijke man die Evelyn oppikte. Hij woont in een Penthouse met ene mooi uitzicht. Hij had gen moeite met het leeftijdsverschil tussen hem en haar, hij zou zo met haar willen trouwen. Ze blijft vaak bij hem slapen. Hij blijkt een pooier te zijn, hij biedt haar 10.000 dollar per maand aan. Ze besluit om hem te ontlopen als hij verliefd op haar begint te worden.
Vertel- en vertelde tijd:
Het verhaal is verdeeld in acht delen. Elk bestaat uit een paar of meerdere maanden. Het begint op 22 maart 1986 en eindigt 20 januari 1988. In totaal is de vertelde tijd dus ongeveer één jaar en tien maanden.
Ik ben er op 12 februari in begonnen en had het uit op 4 maart. Maar ik lees niet elke dag, en als ik er in lees, lees ik minimaal een half uur en maximaal 2 uur achter elkaar door. De precieze verteltijd kan ik je dus niet vertellen.
Wanneer:
Het verhaal speelt zich af in 1986-1988, dat kan je merken aan de data die Evelyn per dag heeft genoteerd. En aan het begin van ieder deel staat de vertelde tijd.
Vertellersperspectief:
Het verhaal wordt in een ik-perspectief verteld door Evelyn Lau.
Maar soms praat Evelyn in de 3e persoon omdat ze boos op zichzelf is of als ze zichzelf een vraag stelt.
Welke persoon/personen ik wel/niet zou willen zijn,
Personen die ik niet zou willen zijn, waren er veel in dit verhaal. Bijvoorbeeld al die mannen die Evelyn verkracht hebben, die hoerenlopers of de ouders van Evelyn. Maar als ik zou moeten kiezen, kies ik toch voor Evelyn zelf. Dit boek is namelijk waar gebeurd, het is het échte dagboek van Evelyn Lau. Als je leest wat zij allemaal heeft meegemaakt krijg je er een afschuwelijk gevoel over:
-Weglopen en dus leven op straat, waar Evelyn zich door haar ouders tot gedwongen voelde
-in de prostitutie omdat je simpelweg niet anders kan
-aan de drugs raken en er niet vanaf kunnen komen
-niemand kunnen vertrouwen
-het eeuwig leven in onzekerheid
-meerdere malen verkracht worden
-depressief raken door alles wat je overkomt
-zelfmoord willen plegen omdat je het leven gewoon zó verrot vindt dat je het niet meer zit zitten
En het is niet eens haar eigen schuld, de schuld ligt bij haar ouders zou ik zeggen. Maar ook hoe Evelyn ermee omgaat. Maar als je over haar karakter moet oordelen zou ik best op haar willen lijken. Ze heeft namelijk een hele sterke wilskracht en ze is een doorzetter. Want ze wilde heel graag schrijfster worden en ze is ondanks al haar moeilijkheden toch door blijven zetten en zo is haar wens toch nog uitgekomen. Personen die ik wél zou willen zijn: Evelyns psycholoog Dokter Hightower, of de uitgevers die Evelyns stukjes in tijdschriften plaatsten waardoor Evelyn voor éven dólgelukkig was. Ik kies voor haar psycholoog, want ik denk dat ondanks dat hij Evelyn niet volledig heeft kunnen helpen denk ik dat Evelyn toch wel degelijk steun aan hem heeft gehad. Samen met de gesprekken met hem en haar eigen kijk op alles is ze er zo ongeveer bovenop gekomen. En Dokter Hightower was uiteindelijk degene die Evelyn erop wees dat ze in een fantasiewereld leeft, waardoor ze besefte dat ze er van kinds af aan vanuit is gegaan dat ze onkwetsbaar is, terwijl dat niet waar is. Hij is ook erg zorgzaam, lief en betrouwbaar. Op hem kan je bouwen. Hij is ook echt een mens die met zijn patiënten mee leeft. Ik zou zelf namelijk ook wel een beroep willen als hij, dat je mensen kan helpen, en dat heeft hij zeker gedaan.
Hoofdprobleem
Het probleem van de hoofdpersoon, Evelyn, is voornamelijk de verhouding tussen haar, en haar vader en moeder. Haar ouders pushen haar verschrikkelijk en daar kan Evelyn op een gegeven moment niet meer tegen. Ze heeft het gewoon zó moeilijk thuis dat ze een angst krijgt voor haar ouders en ook depressief wordt. Ze is nog heel jong als ze van huis wegloopt en alleen en hulpeloos in de ‘grote boze wereld’ terechtkomt. Ze begint met drugs, onder invloed van die drugs kan ze ontsnappen aan haar problemen, zo raakt ze langzamerhand verslaafd. Door die drugs wordt ze gedwongen om te ‘tippelen’, het is de enige manier om snel en gemakkelijk aan geld te komen, wat ze weer nodig heeft om aan drugs te komen. En terwijl ze eigenlijk nog een klein meisje is, wordt ze door de omstandigheden gedwongen om zich volwassen te gedragen terwijl ze dat absoluut nog niet is. Zo wordt ze geconfronteerd door het kleine meisje in zich.
De enige manier om het probleem op te lossen, was, zo snel mogelijk van straat te komen en eindelijk weer eens onder normale omstandigheden te leven. Ze is uiteindelijk, wat in de epiloog staat beschreven, van straat gekomen. Hoe, dat weet ik niet, daar praat ze niet over. Maar uiteindelijk is het enigszins goed gekomen met haar, en is haar wens uitgekomen. In de epiloog zegt ze overigens wel, dat ze nog niet kan zeggen dat ze dolgelukkig is, maar wat niet is, kan nog komen!
Wat kun je ervan leren?
Het is een leerzaam boek, vind ik. Het gaat over drugs, weglopen en prostitutie.
Ik heb ervan geleerd dat je niet aan de drugs moet gaan, je leven gaat er langzaam aan kapot: je raakt er aan verslaafd: je kan niet zonder. Zonder drugs is er niets meer aan. Je gaat er ongezond uitzien: je word mager en je ogen worden ingevallen.
En ik heb geleerd dat weglopen geen/ niet altijd de oplossing is.
En dat in de prostitutie gaan ook niet slim is. Het is gevaarlijk, Evelyn wordt ook meerdere malen verkracht. Je kan er ziektes door oplopen. Je wordt er ook psychisch door aangetast. Je raakt namelijk gewend aan seksualiteit zonder dat er enigszins ook maar iets van liefde aan te pas komt. Als je dan een relatie met iemand wilt opbouwen, op seksueel gebied, kan dat erg moeilijk zijn. Je ziet misschien beelden van keren met klanten voor je, of je kan er zelfs niet meer tegen, aan zoiets intiems. Of je doet er juist makkelijk over, het doet je niets meer.
De opbouw van het verhaal
Het boek is in dagboekvorm geschreven. Je leest over elke dag een stukje wat Evelyn erover geschreven heeft. Erboven staat dan bijvoorbeeld 2 maart. Dus over het algemeen beschrijft ze gewoon wat er die dag is gebeurd en hoe ze zich voelt of voelde. Maar ze verteld soms tussen het verhaal door gebeurtenissen uit het verleden (flashbacks). Dan vertelt ze over hoe het thuis ging, of wat haar moeder wel eens zei, of hoe het was met haar vriendinnen (die ze weinig had) en op school.
Die opbouw, op volgorde van tijd, mar tussendoor af en toe een flashback vond ik erg prettig lezen, niet verwarrend of zoiets.
Einde
Het is een open einde. De laatste dag van het dagboek praat ze over haar leven en over haar eigen fouten. Ze ziet haar probleem onder ogen. Larry en Spencer, beiden mannen waren als een soort van suikeroompje voor haar. Ze had een ongeschikte, emotioneel instabiele vader. Zo was Larry ook een beetje. In hem zag ze de lieve zorgzame vertrouwelijke vader, die ze nooit gehad heeft. Ze komt erachter dat ze liefde tekort heeft gehad, bij Larry en Spencer was ze gauw bang om ze kwijt te raken.
Ze is al dankbaar voor restjes liefde als strelingen, kusjes, schouderklopjes en de lichaamswarmte van een dierbare te voelen.
Evelyn heeft ook een epiloog geschreven waarin in ze verteld dat ze van straat is en hoe het nu met haar gaat. Ze worstelt nog steeds met drugs, maar ze vormen al een minder groot probleem dan in het verleden. Ze schrijft ook dat het een grote schok was toen ze ontdekte dat ze met haar verlangen om schrijfster te worden eigenlijk op zoek was naar de liefde en acceptatie die er volgens haar bij hoorden. Dat ze dacht dat als ze een boek zou uitgeven er een nieuwe familie bij kreeg, een familie die ze zelf gekozen had.
Ik vond het een mooi einde, je weet dat het allemaal wel goed is gekomen met haar. Wat ik wel erg jammer vind, is dat ze in haar epiloog niet beschrijft hóe ze dan van de straat af is gekomen.
Eigen mening:
Ik vind het een erg mooi boek. Vooral ook omdat ik weet dat het écht gebeurd is, daardoor pakt het verhaal me toch meer aan. Ik vind het indrukwekkendste van het boek de verhalen van Evelyn over het tippelen. Ze wordt dan opgepikt door mannen en in de auto moet ze dan dingen bij ze doen, voor geld. Die verhalen erover waren soms erg aangrijpend. Ze wordt bijvoorbeeld een keer opgepikt als ze dronken is en drugs opheeft, door een hoerenloper die met haar ergens heen rijdt:
“Ik stapte weer in de auto en zei moeizaam dat ik niet kon werken, dat ik ziek was. De verklaring had beter gekund, maar de moeite die het kostte om de woorden uit mijn mond te krijgen, dompelde me nog dieper onder in de zee van misselijkheid. De klant moest eerst lachen, maar toen werd hij ongeduldig en tenslotte kwaad. ‘We kwamen hier toch om te pijpen, of niet soms?’ Hij maakte zijn broek open en legde mijn hand op zijn penis. Ik drukte mezelf tegen het portier, vechtend tegen de misselijkheid. Hij pakte me ruw bij de arm dwong me hem af te trekken, maar ik moest overgeven. Toen greep hij me in mijn nek en probeerde me zover te krijgen dat ik hem pijpte. Hij zei dat hij me zou neuken als ik het niet deed:
‘Ik heb al heel lang geen Chinees grietje geneukt.’ Ik trok me verder terug in de doolhof van onwerkelijkheid van mijn hoofd. Hij deed me pijn. Mijn hand schoot naar de hendel van het portier, ik trok hem naar me toe en viel de nacht in.”
Dat vond ik wel erg. Dat mannen een vrouw betalen om hun behoeften te bevredigen, oké, maar dat ze dan agressief worden als ze hun zin niet krijgen vind ik te ver gaan.
Het minst goede aan het boek vind ik het einde. Het einde was wel mooi, maar een beetje onduidelijk. Je leest wel dat ze van de straat is in haar epiloog, maar ze verteld niet hoe, wanneer en door wie of wat. Kortom, het wordt niet gedetailleerd beschreven en dat vind ik jammer.
Ik vind het wél de moeite waard om het boek te bewaren voor de lezers in het jaar 2200 omdat het toch een mooi verhaal is over een meisje dat op straat belandt. Het geeft een goed beeld over hoe het er aan toe gaat als je op straat leeft zo rond het jaar 1987 en waarschijnlijk nú nog. Je kan het dan in het jaar 2200 zien als een geschiedenisverhaal. Misschien zal het er in 2200 ook nog wel zo aan toe gaan, maar dat kan ik niet voorspellen.
Schrijfopdracht:
Ik heb gekozen: een krantenbericht van een deel van het verhaal.
!!VERMIST!!
Van een onzer verslaggevers
VANCOUVER- Sinds de middag van 21 maart
is er een meisje vermist. De reden is nog niet
duidelijk. De politie is een zoekactie begonnen. Sinds woensdagmiddag 21 maart is Evelyn Lau vermist. Bij de politie ontving men een bericht van haar ouders. Ze waren overstuur. De reden is nog onduidelijk. de politie heeft het vermoeden dat ze iets achterhouden en vermoeden dat het meisje problemen had thuis. Het meisje heeft kleding meegenomen en geld van haar ouders meegenomen. Er is nog niets van haar vernomen. Er is wel een tramchauffeur die haar hoogstwaarschijnlijk rond 16.00uur in heeft zien stappen, maar daarna kan ze overal naar toe gegaan zijn. Er is een opsporingsbericht in het nieuws geweest, tot nu toe nog geen reacties. Haar signalen zijn: Een Chinees meisje van 14 jaar oud. Lengte, 1.65m, postuur: normaal. Lang, zwart, stijl haar in een paardenstaart. Waarschijnlijk een schooltas, spijkerbroek en zwarte getailleerde jas dragend. Als u denkt haar gezien te hebben, bel dan naar: 0900-324776
Meer nieuws hierover kunt u zien in het de nieuwsuitzendingen op Nederland 2.
Auteur: Evelyn Lau
Vertaling van: Runaway: Diary of a Street Kid
Vertaling uit het engels door: Esther Ottens
Jaar van uitgave: 1990
Genre:drama Inhoud: Beschrijving personen en de ontwikkelingen die ze doormaken: Evelyn, Is de hoofdpersoon van dit boek. Ze is in Vancouver geboren als een kind van Chinese immigranten. Ze besluit op haar 6e al om schrijfster te worden. Lezen vindt ze als leven in een fantasiewereld. Door zelf te schrijven hoopt ze haar lezers datzelfde gevoel te kunnen bezorgen. Evelyn was als kind verlegen, in zichzelf gekeerd en extreem gevoelig voor de spanningen en de gevoelens van anderen. Ze vond de ruzies van haar ouders dan ook altijd doodeng. In fantaseren was ze ook een ster. Soms ging ze zo in haar fantasieën op, dat ze zich verbaasde als ze niet echt bleken te zijn. Evelyn bouwde zo een angst op voor mensen, vooral haar ouders. Om haar problemen even te kunnen vergeten schreef ze vaak in haar dagboek en probeerde korte verhalen te schrijven. Toen Evelyn in groep 7 zat had ze al serieuze gedachten over zelfmoord plegen. Nadat ze dat aan een vriendin vertelde kwam de leraar erachter en moest ze naar een psychiater. Toen ze op de middelbare school zat ontwikkelde ze boulimia en begon ze symptomen van extreme stress te vertonen die ze alleen met medicijnen in bedwang wist te houden. Haar ouders begrepen er niets van, terwijl Evelyn er uren aan besteedde om het uit te leggen. Verschillende keren won ze prijzen met haar verhalen, maar haar ouders werden er boos over in plaats van trots te zijn. Uiteindelijk besluit ze om weg te lopen en belandt ze in een wereld van drugs, prostitutie en onzekerheid. Evelyns ouders, Waren erg streng en overbezorgd. Ze verwachtten dat hun dochter van jongs af aan al zou uitblinken en hadden al een carrière als advocaat of arts voor haar uitgestippeld Ze hielden Evelyn strak, ze moest een perfect kind zijn. Ze wilden namelijk graag dat Evelyn een beter leven zou kunnen leiden dan zij zelf. Ze zijn dan ook tegen Evelyns droom, om schrijfster te worden. Ze vinden het een te lage baan en bovendien vonden ze dat je een onzekere toekomst hebt als schrijfster. Moeder zette Evelyn onder druk. Met een 8.9 kon ze niet thuiskomen. Ze liet Evelyn elke middag vragen uit schoolboeken beantwoorden totdat Evelyn alles uit haar hoofd kende. Ze werd hysterisch van frustratie als Evelyn een vraag niet wist te beantwoorden. Als Evelyn in groep 7 bij een psychiater belandt, laat haar moeder haar beloven er met niemand over te praten anders zou ze de familie ten schande maken. Vader is een rustige man, die zwak is tegenover moeder. Evelyn was tijdens de ruzies tussen vader en moeder dan ook vaak bang dat moeder hem zou pijn doen of hem het huis uit zou jagen. Tommy, Christal, Don en Joe, Een groep subversieve, ongewassen, drugsgebruikende langharige- hippies waar Evelyn via het kantoor van een jongerenkrant belandt. Bij hen komt Evelyn voor het eerst in aanraking met hasj. Bij hun thuis slikt Evelyn een overdosis (30) aspirientjes in een poging tot zelfmoord, welke mislukt. Joe heeft Evelyn verkracht, waarna ze nog een aantal malen seks hebben terwijl Evelyn er niet echt
van bewust is. Uiteindelijk verlaat ze de groep. Frank, Janet, Christin, Tante Mary, Art, Jennifer, Henry en Melanie: Stuk voor stuk mensen die Evelyn hebben proberen te helpen. Sommigen van hen zijn maatschappelijk werkers, anderen zijn mensen uit pleegezinnen waar Evelyn verbleef en weer anderen zijn vrienden van Evelyn. Larry, Een man die Evelyn op een avond oppikt als ze aan het tippelen is. Hij is taxichauffeur. Ze hebben geen seks, maar hij betaald haar voor een gesprek en een beetje knuffelen. Ze roken samen een joint. Hij wordt een vaste klant en langzamerhand een soort vriend. Ze zien elkaar bijna elke dag. Later heeft hij seks met Evelyn, hij betaalt haar met drugs. Hij is een soort wandelende drugsapotheek. Hij raakt afhankelijk van haar en zij van hem. Ze krijgt altijd drugs van hem, en is nooit nuchter als ze bij hem is. Ze krijgen een gecompliceerde relatie. Aan de ene kant haat Evelyn hem, maar ze kan niet zonder hem. Hij is de enige die van haar houdt en bij wie ze zich veilig voelt en bovendien kan ze zoveel drugs van hem krijgen als ze wil. Evelyns psycholoog is er tegen dat ze met elkaar omgaan, hij is meerderjarig en zij niet, hij kan ervoor gestraft worden. Na ongeveer 4 maanden beëindigt Evelyn eindelijk hun moeilijke relatie. Dokter Hightower: De psychiater die Frank, een vriend, regelde voor Evelyn. Hij is een grote, vriendelijke, opmerkzame, intelligente, geruststellende, joviale man. Het eerste wat hij haar zegt is: Ik wil je met alles helpen, maar ik help je niet om dood te gaan.’ Evelyn bezoekt hem eens per week, op een dinsdag. Ze hebben dan een uur om te praten. Een lange tijd gaat Evelyn elke keer, soms komt ze ook wel eens zomaar langs omdat ze niks anders te doen heeft. Maar ze komt steeds minder vaak. Hij praat met haar over haar ouders en over haarzelf. Zo komt ze dingen over zichzelf te weten en dat zet haar aan het nadenken. Hij is wel belangrijk geweest in haar leven op straat. Anderhalf jaar lang, tot aan het einde van het boek is Evelyn regelmatig bij hem aan het spreekuur geweest. Dokter Graham: Een therapeut die Evelyn al kent sinds ze weggelopen is. Ed: Is de buurman van Evelyn. Hij is kwetsbaar, onzeker en eerlijk over zijn gevoelens. Ze kwam vaak bij hem op bezoek en dan praatten ze. Ze bleef ook wel eens slapen, eerst zonder seks te hebben, later met. Evelyn is voor hem pas de derde vrouw met wie hij naar bed gaat. Hij is degene die haar eraan herinnert dat een man haar ook op een tedere manier kan aanraken zonder dat ze er geld voor hoefde te betalen. Hij gaat van haar houden, zij niet van hem. Na twee maanden zien ze elkaar niet meer. Spencer: Een intelligente, intuïtieve rijke man die Evelyn oppikte. Hij woont in een Penthouse met ene mooi uitzicht. Hij had gen moeite met het leeftijdsverschil tussen hem en haar, hij zou zo met haar willen trouwen. Ze blijft vaak bij hem slapen. Hij blijkt een pooier te zijn, hij biedt haar 10.000 dollar per maand aan. Ze besluit om hem te ontlopen als hij verliefd op haar begint te worden.
En het is niet eens haar eigen schuld, de schuld ligt bij haar ouders zou ik zeggen. Maar ook hoe Evelyn ermee omgaat. Maar als je over haar karakter moet oordelen zou ik best op haar willen lijken. Ze heeft namelijk een hele sterke wilskracht en ze is een doorzetter. Want ze wilde heel graag schrijfster worden en ze is ondanks al haar moeilijkheden toch door blijven zetten en zo is haar wens toch nog uitgekomen. Personen die ik wél zou willen zijn: Evelyns psycholoog Dokter Hightower, of de uitgevers die Evelyns stukjes in tijdschriften plaatsten waardoor Evelyn voor éven dólgelukkig was. Ik kies voor haar psycholoog, want ik denk dat ondanks dat hij Evelyn niet volledig heeft kunnen helpen denk ik dat Evelyn toch wel degelijk steun aan hem heeft gehad. Samen met de gesprekken met hem en haar eigen kijk op alles is ze er zo ongeveer bovenop gekomen. En Dokter Hightower was uiteindelijk degene die Evelyn erop wees dat ze in een fantasiewereld leeft, waardoor ze besefte dat ze er van kinds af aan vanuit is gegaan dat ze onkwetsbaar is, terwijl dat niet waar is. Hij is ook erg zorgzaam, lief en betrouwbaar. Op hem kan je bouwen. Hij is ook echt een mens die met zijn patiënten mee leeft. Ik zou zelf namelijk ook wel een beroep willen als hij, dat je mensen kan helpen, en dat heeft hij zeker gedaan.
VANCOUVER- Sinds de middag van 21 maart
is er een meisje vermist. De reden is nog niet
duidelijk. De politie is een zoekactie begonnen. Sinds woensdagmiddag 21 maart is Evelyn Lau vermist. Bij de politie ontving men een bericht van haar ouders. Ze waren overstuur. De reden is nog onduidelijk. de politie heeft het vermoeden dat ze iets achterhouden en vermoeden dat het meisje problemen had thuis. Het meisje heeft kleding meegenomen en geld van haar ouders meegenomen. Er is nog niets van haar vernomen. Er is wel een tramchauffeur die haar hoogstwaarschijnlijk rond 16.00uur in heeft zien stappen, maar daarna kan ze overal naar toe gegaan zijn. Er is een opsporingsbericht in het nieuws geweest, tot nu toe nog geen reacties. Haar signalen zijn: Een Chinees meisje van 14 jaar oud. Lengte, 1.65m, postuur: normaal. Lang, zwart, stijl haar in een paardenstaart. Waarschijnlijk een schooltas, spijkerbroek en zwarte getailleerde jas dragend. Als u denkt haar gezien te hebben, bel dan naar: 0900-324776
Meer nieuws hierover kunt u zien in het de nieuwsuitzendingen op Nederland 2.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden