Princess diaries door Meg Cabot

Gegevens: Titel: The Princess Diaries
Auteur: Meg Cabot
Uitgegeven door: Macmillan Children’s books
Plaats van uitgave: USA; Oxford en Basingstoke
Verschenen in: 2000
Aantal bladzijdes: 230
Leestijd: 3 uur
Uitgelezen op: 27 januari 2006
Leesschijf
Stijl – Vlot verteld met veel humor. De auteur is een tiener en het verhaal is daardoor ook erg leesbaar. Genre – Dagboek fragmenten
Titelverklaring – Een dagboek van een prinses. Het verhaal is in dagboek vorm en het is geschreven door een meisje die een prinses blijkt te zijn. Verteller – Ik perspectief. Wat natuurlijk logisch is, want het is een dagboek en dat is altijd persoonlijk en kan niet uit een verhaalperspectief worden geschreven. Tijd en Ruimte – Het verhaal speelt zich af in Manhattan, waar het gezin Thermopolis woont, dus Amelia (Mia) en haar moeder. Mia schrijft overal in haar dagboek; Het Plaza – het hotel waar haar vader verblijft tijdens zijn bezoek aan de stad en ook in de toiletten van school. Het verhaal speelt zich af van dinsdag 23 september tot zondag 19 oktober (hetzelfde jaar). Personen: • Amelia Thermopolis (Mia). Zij is de schrijfster van het dagboek en ze is veertien jaar. Ze krijgt in een paar weken een heleboel nieuwe dingen te verwerken die ze eigenlijk niet tegelijk aan kan. • Lilly Moscovitz. Zij is de beste vriendin van Mia sinds de kleuterschool. • Josh Richter • Mia’s moeder • Grand-mere, oma van Mia. Zij is de voormalige prinses van Genovia • Artur Christoff Phillipe Gerard Grimaldi Renaldo: de vader van Mia • Mijnheer Gianini: de wiskundeleraar van Mia • Michael Moscovitz, de broer van Lilly. Hij is verliefd op Mia (vermoed ik)
Inhoud – Het boek begint met het introduceren van een nieuwe vorm van communicatie voor Mia; ze begint het dagboek. Ze is beste vriendinnen met Lilly en verliefd op Josh, de populairste jongen van de school. Op een dag zegt haar moeder dat haar vader haar wil spreken, wat alleen het geval is als er iets ergs is gebeurd. Ze krijgt te horen dat haar vader Prince van Genovia is. Dat betekent dat zij de Prinses van Genovia is en aangezien haar vader geen kinderen meer kan maken doordat zijn ballen eraf zijn gehaald vanwege de testikelkanker, moet Mia de troon opvolgen! Haar leven verandert totaal, maar ze durft het niet tegen haar beste vriendin te vertellen. Elke dag uit school, na bijles voor Algebra, moet ze verplicht prinsessenlessen volgen bij haar gehate oma. Omdat ze dit alles niet tegen Lilly verteld, maar wel veel dingen moet skippen, ontstaat er ruzie tussen de beste vriendinnen. Wanneer oma ervoor zorgt dat het in de krant komt te staan, dat Mia een prinses is, komt de hele school het te weten. Opeens is ze een gewilde vriendin in plaats van de looser en maakt ze een nieuwe vriendin Tina, die zelf ook een bodyguard bij zich meedraagt, omdat ze de dochter is van een sjeik. Als er een feest is, wordt ze uitgevraagd door Josh, die zijn vriendin op een lullige manier gedumpd had, vlak ervoor. Mia is dolgelukkig en ziet er op haar opperbest uit. Ze wordt mee naar een restaurant genomen waar al Josh zijn vrienden ook zijn. Het valt erg tegen en Josh is helemaal niet zo leuk als dat hij leek. Wanneer hij haar kust voor alle pers, zegt ze hem goed de waarheid; hij is een sukkel, ze wilde helemaal niet met hem kussen! Lilly maakt het weer goed en zij en Tina zijn ook vriendinnen. Het loopt dus allemaal goed af, want ze heeft in plaats van een F een D voor algebra! Dat komt natuurlijk door de bijlessen van Lilly’s broer: Michael (waar Mia eigenlijk ook wel verliefd op is, al die tijd). Thema en Motieven – Het thema is ‘opgroeien’. Mia zit in haar pubertijd en heeft te maken met allerlei aspecten daarvan; verliefd worden, school en vriendinnen beheersen haar leven. Je ziet een ontwikkeling in het boek waar ze van onzeker meisje verandert in een prinses met een mening en meer zelfvertrouwen. Een van de motieven is vriendschap, ik doel dan op de vriendschap met Lilly, die heel erg belangrijk voor Mia is, maar ook het ontstaan van een nieuwe goede vriendschap met Tina. Spanning – In dit boek zit geen echte spanning, zoals je bij een actie/ horror boek wel hebt. Het is een vrij neutraal verhaal. Het is natuurlijk een dagboek, dus je kunt zeggen dat Mia niet spannend schrijft. (maar wel humoristisch!) Waardering – Het boek is enorm leuk om te lezen en ik ben er in een paar uur doorheen gekomen. Het is wel een echt ‘vrouwenverhaal’, dus ik zou het niet aanraden voor de mannelijke lezer. Ik herkende mezelf ook in het verhaal, wat ik ook leuk vond. De manier van schrijven is humoristisch, wat het ook weer een beetje ‘kinderlijk’ maakt.