Out of the shadows door Sue Hines

Primaire gegevens Auteur: Sue Hines
Titel: Out of the shadows
Ondertitel: - Verschenen in: 1998
Aantal blz: 213
Leestijd: ongeveer 7 uur
Uitgelezen op: 23-05-2005 Verantwoording van de keuze Ik heb dit boek gekozen omdat het me erg aansprak. De achterkant sprak me aan en het onderwerp homoseksualiteit leek me interessant om eens wat over te lezen. Ook vind ik het altijd leuk om te lezen over kinderen van mijn leeftijd. De kaft moet me ook aanspreken als ik een boek moet kiezen, en dit boek had leuke felle kleurtjes waardoor het me opviel. De titel is ook wel een beetje geheimzinnig. Dit alles bij elkaar trok mij wel. Bovendien staat achterop dat je deze roman niet mag missen. Verwachtingen vooraf Ik verwachtte dat het boek een simpele jeugdroman is, makkelijk doorheen te komen. Gewoon lekker om lezen, geen moeilijke literatuur. Het commentaar dat op de achterkant te lezen is, zegt dat het een goed boek over een origineel onderwerp.
Eerste reactie achteraf Ik vond het een heel leuk boek, niet te diepzinnig maar ook niet zo oppervlakkig. Precies goed. Elk hoofdstuk is door een ander persoon verteld, wat in het begin wel verwarrend is, maar hier wen je vrij snel aan. Ik vond het ook interessant om te lezen hoe het voor Jodie, die lesbisch is, allemaal voelt. Dat je niemand kunt vertellen dat je verliefd bent omdat ze niet mogen weten dat het een meisje is van wie je houdt. Samenvatting van de inhoud Ro, of eigenlijk Rowanna, is een meisje van 16 jaar. Haar moeder is bijna een jaar geleden gestorven en daarom woont ze nu samen met Deb, haar moeders partner, in een klein dorpje. Op school gaat alles goed, alleen wordt ze soms een beetje gepest. Ze heeft één vriend, Mark, met wie ze goed kan praten. Alles gaat vrij rustig en kalm tot er een nieuw meisje op school komt. Jodie. Jodie is er net komen wonen en kent nog niemand. In de klas wordt ze naast Ro en Mark gezet en wordt vrienden met hen. Ze beleven een heleboel en zijn dikke maatjes. Toch hebben ze allemaal een geheim. Als ze in de zomervakantie samen op vakantie gaan, worden deze geheimen eindelijk onthuld. Jodie blijkt lesbisch te zijn, de gestorven moeder van Rowanna was ook lesbisch en Deb was haar vriendin, en het geheim van Mark is dat zijn vader hem in een dronken bui soms slaat en dat zijn moeder, die verslaafd is aan verdovende middelen, de taak om voor zijn broertjes en zusjes te zorgen, aan hem over laat. In Sydney, de plaats waar ze op vakantie zijn, gaan ze naar Oxford Street, een plaats waar homoseksuelen zich niet schamen en gewoon hand in hand over straat te lopen. Voor Mark is het in het begin een beetje schokkend omdat hij dit helemaal niet gewend is. Jodie vind het erg fijn om onder mensen te zijn die zo open voor hun seksualiteit uitkomen omdat zij het zo lang geheim heeft gehouden. Ro vindt het in het begin ook een beetje eng maar later wordt het heel gezellig. Het boek eindigt in Sydney, in een koffieshop in Oxford Street. Ze praten en lachen en Ro bedenkt dat als ze zo door gaan, steeds hun grenzen verleggend, het uiteindelijk allemaal goed komt. Het maakt niet uit van wie je houdt of hoe je leeft, als je maar gelukkig bent. Verdieping/verhaalanalyse
Tijd en ruimte
Het speelt zich af op school, onder de lessen en op het schoolplein. Natuurlijk ook in het huis van Ro en Deb en op het einde in hun appartement in Sydney. De vertelde tijd is ongeveer een jaar, want Jodie komt aan het begin van het schooljaar bij Rowan en Mark in de klas en het verhaal eindigt in de zomervakantie. Er zijn weinig flashbacks in het boek. Jodie kijkt een paar keer terug naar de tijd voordat ze verhuisde, net als Ro. Tegen het einde van het boek is er nog een soort flashback. Rowanna schrijft het hele gebeuren van de ruzies met haar moeder en Deb tot haar moeders dood, op in een schrift. Dit laat ze aan Jodie en Deb lezen, die haar hierdoor wat beter begrijpen. Ze leest het ook voor bij haar moeders graf, waarna ze het verbrandt. Perspectief Het wordt verteld vanuit het ik-perspectief. Zowel door Ro als door Jodie, omstebeurt. Dit is erg duidelijk omdat er dingen worden gezegd als: ‘Rowanna Preston, that’s me’. Maar dan niet in een gesprek maar gewoon als je de gedachten ‘leest’. Je beleeft als het ware dezelfde dingen als de persoon uit het boek omdat je alles vanuit haar standpunt ziet. Spanning Er zit geen duidelijke spanningsvraag in het verhaal. Het is ook geen detective ofzo, het gaat gewoon over het leven van een doodnormaal meisje. Het enige waar je misschien achter zou willen komen is hoe het met de vriendschap van Ro, Jodie en Mark afloopt. En of Jodie nog aan haar ouders gaat vertellen dat ze lesbisch is. Maar hier kom je helaas niet achter. Thema en motieven Het thema is homoseksualiteit en liefde. Een van de dingen die Jodie aan de wereld wil vertellen, is dat het bij homoseksualiteit niet allemaal om seks draait zoals de meeste mensen denken. Het is vooral liefde die ze voor de ander voelt, net als bij iedereen. De motieven zijn dood, eenzaamheid en schuld. Rowanna denkt vaak aan haar overleden moeder. Voordat het ongeluk waarbij haar moeder dood ging gebeurde, had Ro veel ruzie met haar en Deb, omdat ze niet kon accepteren dat ze lesbisch waren. Hierdoor heeft Ro het gevoel dat het haar schuld was dat haar moeder dood is. Als ze die avond geen ruzie had gemaakt, zou haar moeder nooit weg zijn gegaan. Hier denkt ze veel aan terug en ze heeft er ook vaak nachtmerries over. Jodie voelde zich, voordat ze verhuisde vaak eenzaam, omdat ze met niemand kon praten. Doordat ze niet met de meiden uit haar klas over jongens kletste, werd ze een buitenbeentje. Met jongens had ze wat meer contact omdat ze makkelijk met hen om kon gaan zonder zich tot hen aangetrokken te voelen. Maar omdat Jodie best een knap meisje was, was het omgekeerd helaas wel het geval. Natuurlijk wees zij ze altijd af waardoor de jongens na een tijdje ook niet meer met haar optrokken. Zo was ze dus vaak alleen.
Personages De hoofdpersonen zijn vooral Jodie en Rowanna
Jodie is net verhuisd naar het dorp en kent nog niemand. Hierdoor is ze wat verlegen totdat ze Mark en Ro leert kennen. Jodie heeft altijd verborgen moeten houden dat ze op meisjes valt, waardoor ze altijd angstig en bang is dat ze iets zegt waardoor ze zich verraadt. Als het verhaal vordert wordt ze steeds opener en socialer. Ze kan goed met Deb, die ook lesbisch is, praten omdat zij vroeger hetzelfde heeft meegemaakt. Rowanna is iemand die diep van binnen wordt opgevreten door schuldgevoelens en daardoor eigenlijk heel teruggetrokken is. Maar voor iemand die haar niet zo goed kent, en dat zijn de meesten, lijkt ze een, soms een beetje té brutaal meisje die goed van zich af kan bijten en zichzelf wel kan redden. Wat in feite ook zo is; toen ze een jaar of 12 was, werd ze gepest door een jongen van een paar jaar ouder. Ze sloeg hem in de maag en brak zijn neus, waarna hij haar nooit meer lastig viel. Mark is een knappe jongen van 16. Hij wordt altijd nagezeten door de meisjes en daarom trekt hij veel met Ro op. Wat voor beiden handig is. De anderen denken zo dat Mark Ro’s vriendje is waardoor ze haar niet voortdurend pesten dat ze een ‘dyke’ is, omdat haar moeder ook lesbisch was. Voor Mark juist andersom; hij doet net of Ro zijn vriendin is zodat de andere meiden hem een beetje met rust laten. Overigens wordt Rowanna hier des te meer om gehaat. Deb is de voogd van Ro en ze was ook de vriendin van Ro’s moeder voordat deze overleed. Deb is altijd heel rustig. Ze is een textielontwerpster wat inhoud dat ze zelf de prints op stoffen ontwerpt. Vroeger was zij altijd degene die met Rowanna verstoppertje speelde en haar van school haalde. Ze konden altijd heel goed met elkaar opschieten tot Ro ontdekte dat Deb een verhouding met haar moeder had. Vanaf die tijd hadden ze nauwelijks meer contact met elkaar ondanks dat ze in hetzelfde huis woonden. Pas toen Rowanna’s moeder overleed en ze elkaar steun hard nodig hadden, kwam het weer goed. Titel en ondertitel Ik denk dat de titel aan de ene kant net zoiets betekent als ‘uit de kast komen’, omdat Jodie haar geheim vertelt. Maar aan de andere kant betekent het denk ik ook dat alle drie de kinderen, na elkaar gevonden te hebben en van alles hebben meegemaakt, veel zelfverzekerder zijn en hierdoor niet meer zo buiten de rest vallen. Persoonlijke beoordeling Ik vond het heel leuk om dit boek te lezen. Het was een leuk en origineel onderwerp, waar ik nog weinig over gelezen heb. Een meisje dat niet goed weet om te gaan met de seksualiteit van haar moeder en vriendin en alles wat daarbij komt kijken. Goed in deze tijd passend. De gebeurtenissen worden in chronologische volgorde verteld, maar zijn niet het belangrijkst. De gedachten zijn belangrijker. Ze geven je een beeld van de personen, hoe ze denken en hoe ze zijn. De gebeurtenissen doen dat ook wel maar minder. Op een gegeven moment vertelt Ro aan Jodie hoe ze reageerde op het feit dat haar moeder en Deb lesbisch zijn. Ze vertelt hoe woedend ze wordt en dat ze zelfs wegloopt om hen te kwetsen. Dan ga je ook wel iets anders over Ro denken dus toen werd Rowanna wel ‘duidelijker’. De personages worden goed weergegeven. Het wordt duidelijk beschreven hoe ze denken en zijn en door anderen worden gezien. Dat laatste vooral omdat het boek door twee personen wordt verteld. Je leert de positieve en negatieve kanten kennen. Ook wordt verteld hoe ze eruit zien. Het taalgebruik was niet zo moeilijk, ik denk dat ik om de paar bladzijden een woord niet kende, maar ik had het gevoel dat ik het bijna net zo snel las als in het Nederlands. Een paar keer werd het wat langdradig, bijvoorbeeld als Jodie het boek van Ro gaat lezen, duurt het eerst nog 3 bladzijden voordat ze er ook echt aan begint. Daarvoor zit ze maar een beetje na te denken. Wat me opviel was dat het woord ‘though’ heel erg vaak wordt gebruikt. Dat is na een tijdje wel een beetje irritant. Er werd ook wel wat spreektaal gebruikt, zoals ‘bloody, lezzo, dyke’ enzovoort.