Zakelijke gegevens:
Schrijver: Judith Guest
Titel: Ordinary People
Jaar eerste publicatie: 1976
Uitgever: Penguin Books, New York,263 blz., Amerika. Korte Inhoud: Het boek begint als Conrad Jarrett (17 jaar) 's ochtends wakker wordt. Hij heeft moeite met opstaan, wat hij altijd al heeft gehad. Hij is sinds korte tijd weer thuis: Conrad heeft 8 maanden in een ziekenhuis gelegen omdat hij zelfmoord probeerde te plegen, door met scheermesjes in zijn polsen te snijden. Dit deed hij omdat hij zijn broer Jordan (ook wel Buck genoemd) zo mistte. Toen Jordan en Buck een keer waren gaan zeilen, sloeg de boot om en moesten ze aan de boot blijven hangen totdat ze gered zouden worden. Maar de redding kwam te laat voor Buck, hij overleed. Conrad voelt zich schuldig voor het overlijden van zijn broer. Conrad gaat weer naar school. Lazenby komt hem in zijn auto ophalen, in de auto maken de anderen wat grapjes, Conrad mag deze jongens niet. Vroeger was Conrad altijd erg goed op school, hij haalde alleen maar A's, nu kwam daar ook verandering in. Na school heeft Conrad (samen met Buck) altijd gezwommen en in het koor gezeten. De psychiater uit het ziekenhuis zegt Conrad dat het verstandig is om thuis ook met een psychiater te gaan praten, omdat Conrad zichtbaar veel moeite heeft met het oppakken van zijn oude leventje. Dit doet Conrad ook, hij gaat naar dr. Berger. Als hij daar voor het eerst binnenkomt, is het een grote rotzooi in zijn kantoor (gedaan door een cliënt van dr. Berger). Conrad weet niet wat hij van Berger moet denken, hij vindt hem maar een rare snijboon. Hij spreekt af dat hij twee keer per week naar Berger zal gaan. Na een paar keer begint Conrad begint de therapie te waarderen, en Berger mag hij ook steeds meer. Als Conrad weer gaat zwemmen, is zijn trainer heel ontevreden over hem. Maar Conrad vindt het ook niet zo leuk meer. Berger adviseert hem te stoppen met zwemmen, dit doet Conrad ook. Dit vertelt hij niet aan zijn ouders, omdat hij denkt dat het een grote teleurstelling voor hen zal zijn. Maar als zijn ouders bij vrienden van hen gaan eten, krijgen ze het daar te horen. Zijn moeder is erg kwaad dat hij het niet verteld heeft. Nu Conrad niet meer zwemt, heeft hij meer tijd na school. Vaak gaat hij naar de bibliotheek. Op een dag ziet hij een vrouw, die de hele tijd naar hem staat te kijken. Buiten komt ze naar hem toe en zegt dat ze hem zo knap vindt, erbij zegt ze dat hij dat waarschijnlijk zelf al wel wist. Conrad is helemaal verbaasd, en praat erover met Berger. Conrad maakt een lijstje met dingen die hij aan zichzelf wil veranderen: 1. Finals
2. Exercise
3. Friends
4. Job (?) 5. Guitar
6. Books
7. Girls
Hij probeert om al deze dingen aan te pakken. Calvin vraagt aan Beth wat ze dit jaar zullen doen met kerstmis. Normaal gingen ze altijd op vakantie, maar zijn vader is van mening dat dat te snel is voor Conrad. Beth is het daar weer niet mee eens, zij wil heel graag op vakantie. Ze hebben een beetje een ruzietje. Uiteindelijk wordt besloten kerstmis thuis te vieren, samen met opa en oma. Conrad besluit om een ontzettend grote kerstboom te kopen. Van zijn ouders krijgt hij een auto. Zijn vader denkt dat het toch niet het juiste cadeau was. Conrad gaat steeds minder met Lazenby om, terwijl zij vroeger toch de beste vrienden waren. Op een dag komt Conrad Jeannine tegen, zij zit bij hem in het koor. Hij praat met haar over Buck, de eerste keer zonder er pijn bij te hebben. Samen drinken ze ook wat. Die middag wil hij wat aan punt 7 van het lijstje (Girls) doen. Eerst belt hij Karen, een meisje die hij uit het ziekenhuis kent, op, maar zij is er niet. Dan belt hij Jeannine, zij wil heel graag met hem uit. Als Conrad op school is, hoort hij in de kleedkamer Stillman en anderen praten over Buck. Hier wordt hij een beetje pissig van. Als ze naar buiten komen, begint hij te vechten met Stillman. Lazenby vraagt hem later wat er aan de hand was, en waarom hij en Conrad elkaar nauwelijks meer zien. Conrad vertelt hem dat hij het heel moeilijk vindt, dat Lazenby hem teveel aan Buck herinnert, omdat ze vroeger altijd alles met z'n drieën deden. 's Avonds komt Conrad alleen thuis. Hij wast het bloed van zijn kleren, eet wat en gaat op de bank liggen. Hij voelt zich heel schuldig over de vechtpartij en vraagt zich af of hij Stillman erg pijn gedaan heeft. Calvin vindt Conrad slapend op de bank. Hij maakt hem wakker, zodat Conrad naar zijn bed kan. Conrad vertelt Calvin over het gevecht met Stillman. Als Conrad Jeannine op wil halen om uit te gaan, vraagt haar moeder hen of ze op Jeannine's kleine broertje willen passen. Jeannine wordt een beetje verdrietig omdat haar moeder met een man uitgaat, want ze dacht dat het nog goed zou kunnen komen tussen haar (gescheiden) ouders. Het gaat al een tijd niet zo goed tussen Calvin en Beth. Ze besluiten om er even met z'n tweeën tussenuit te gaan, naar de broer van Beth. Het is leuk bij Ward en Audrey, ze golfen daar ook. Op een dag krijgen Calvin en Beth een discussie dat Calvin zich te veel over Conrad bekommert. Beth weet niet echt meer wat ze wil met Calvin. In de tijd dat Calvin en Beth bij Ward en Audrey zijn, logeert Conrad bij zijn grootouders. Daar vindt hij het niet zo leuk, omdat zij zo ouderwets zijn. In het weekend gaat hij met Jeannine en nog een ander stel uit, ze gaan bowlen. Het is heel gezellig. Ze komen half twee terug, wat oma iets te laat vindt. De dag erna zit Conrad met zijn opa na het eten in de kamer, oma doet de afwas. Opa leest de krant. Dan valt Conrads oog op een stukje: Karen heeft zelfmoord gepleegd in een auto. Conrad voelt zich niet goed, hij raakt in paniek, want Karen was juist de persoon die tegen hem zei dat hij niet zo moest piekeren, maar juist moest relaxen. Hij gaat direct naar bed, maar krijgt allemaal enge dromen over Buck. Hij kan het allemaal niet meer aan. 's Nachts staat hij op en gaat hij wat wandelen door het dorp. Daar komt hij nog politie tegen die tegen hem zegt dat hij beter naar huis kan gaan, dat het gevaarlijk kan zijn. Het is al half 7 als hij thuiskomt. Hij belt Berger op en zegt dat het niet goed gaat. Die zegt dat hij over een half uur op zijn kantoor kan komen, door de achterdeur. Daar vertelt Conrad wat er gebeurd is, en daarna neemt Berger hem mee naar een restaurant, zodat Conrad kan eten. Berger drukt Conrad op het hart dat hij genoeg moet eten. Hierna gaat Conrad naar huis, neemt een warme douche en valt in slaap. Als zijn ouders weer terugkomen, komt er verandering in de relatie tussen Conrad en zijn ouders. Hij is veel gemoedelijker en vertelt meer dingen. Hij kust zijn moeder zelfs goedenacht! Conrad gaat met Jeannine naar bed. Jeannine vertelt hem dat Suzanne heel erg gek op hem is, al het hele schooljaar. Conrad heeft dat helemaal niet doorgehad. Op een dag vertelt zijn vader dat er iets tussen Beth en hem gebeurd is toen ze bij Ward en Audrey waren. Hij zegt dat ze nog niet direct zullen gaan scheiden, maar dat Beth op reis is, om na te denken. Vanochtend is ze vertrokken. Calvin vertelt Conrad hoe hij over het ongeval en dergelijke denkt. Conrad zegt tegen zijn vader dat hij van hem houdt, Calvin zegt dat hij ook van hem houdt. Conrad zegt dat hij hoopt dat zijn moeder snel weer terug is, "I'm a lousy cook." Na het laatste gesprek met Berger rijdt Conrad naar het huis van Lazenby. Hij is aan het golfen. Lazenby vraagt hoe het bevalt in het nieuwe huis. Conrad vraagt hem of ze samen zullen gaan golfen. Lazenby zegt dat dat niet mag van zijn moeder, omdat hij nog veel moet doen, maar als hij het aan haar vraagt, is het goed. Maar eerst wil ze Conrad spreken. Informatie over de schrijver: Judith Guest is geboren in Detroit in Michigan. Ze woont nu in Edina, Minnesota. Ze studeerde af aan de Universiteit van Michigan in 1958. Nadat ze afgestudeert was heeft ze een tijdje voor een krant gewerkt. Haar hobby's zijn skeeleren en op haar kleinkinderen passen. Dit boek, haar eerste novelle en een bestseller, is voor het eerst gepubliceerd in 1976. 'Ordinary people' is verfilmd en won de Oscar voor 'Best Picture' in 1980. Titelverklaring: De titel van het boek is "Ordinary people". Deze titel wil aanduiden dat ook hele normale mensen te maken kunnen krijgen met zulke problemen. Beth (de moeder) wil graag zoals 'ordinary people' zijn, maar Conrad en Calvin lukt dit niet. Later in het boek zie je dat het steeds beter met Conrad gaat, het hem al veel beter lukt een normaal leven te gaan leiden. Als hij bij zijn grootouders logeert en hij komt 's nachts de politie tegen, is hij bang dat ze hem op zullen pakken. Maar ze waarschuwen hem slechts voor gevaarlijke mensen. Dan zegt hij tegen zichzelf: "You're all right kid. Ordinary." Eigenlijk is de familie Jarret een ordinary familiy, want ieder familie kan te maken krijgen met dit soort verdriet. Thema: Het thema van het boek was angst, wanhoop en vreugde. Deze drie aspecten zijn bovendien voor iedere mens geldend gedurende zijn hele leven. Omdat het de dagelijkse aspecten van ons leven zijn vond ik het heel mooi van de schrijfster hoe ze dit verwoordde. De personages hadden voortdurend met deze drie aspecten te maken; de ene heeft psychische klachten en de ander voelt zich schuldig of niet op zijn gemak. De ene keer zijn de blij en de andere keer hebben ze angst in het leven.
Motieven:
Angst :
Er is in het boek duidelijk sprake van angst. Zowel bij Conrad, Calvin en Beth. Ze vrezen alle drie wel ergens voor. Conrad is bang voor zijn gevoelens en ideeen die soms boven water komen drijven. Calvin treurt over zijn zoon Conrad; wanneer hij zal genezen en of hij wel een goede vader is. Beth wil verder leven als een normaal mens en is bang dat ze ook net als Calvin over alles zal treuren.
Wanhoop/ hopeloosheid:
Er is in het boek ook heel vaak sprake van wanhoop en hopeloosheid bij Conrad en Calvin. Conrad die gaat dan meteen naar zijn dokter Berger om over zijn problemen te praten. Calvin heeft geen dokter nodig en komt er zelf altijd uit.
Schuld:
Conrad en Calvin voelen zich ook voortdurend schuldig over allerlei dingen, bijv. over de dood van Buck. Calvin voelt zich schuldig omdat hij zichzelf niet zo een goede vader vind, hij denkt dat hij schuldig is aan de slechte situatie van Conrad.
Conflicten:
In het boek zijn er ook voortdurend verbale conflicten tussen de verschillende personages. Zo hebben Beth en Calvin voortdurend ruzie vanwege de situatie van Conrad. Conrad heeft ook enkele keren ruzie met Beth, want zij geeft niet veel om hem.
Verband tussen titel en verhaal/ thema:
Het boek heet Ordinary People. De betekenis hiervan is :gewone mensen. De moeder (Beth) wil na de dood van Buck een gewoon leven en niet toegeven aan de psychische problemen na de dood van Buck. Ze wil alles 'perfect' hebben. Ze wil net zo leven als de andere mensen. Eigenlijk is de familie Jarret een normale familie, want iedere familie kan te maken krijgen met dit soort leed en verdriet.
Genre:
Dit boek behoort tot het genre novelle. Dit omdat dit op de achterkant staat en er komen niet heel veel personen voor in het verhaal.
Structuur:
Indeling:
Het Boek is verdeeld in 31 Hoofdstukken, en als afsluiting is er nog een Epilogue (slotwoord of naschrift) om het verhaal mooi af te sluiten. In clusief deze Epilogue telt het boek 263 bladzijdes. Er zijn af en toe woorden schuingedrukt, deze zijn er denk ik om die woorden nét iets meer te benadrukken, om nét iets meer diepgang aan het verhaal te geven.
Perspectief:
Nergens is merkbaar wie het verhaal vertelt. Via een van de verhaalpersonages zien we de gebeurtenissen. We krijgen te horen wat dit personage denkt, ziet, doet, ervaart. Het verhaal staat in de hij/zij-vorm.
Voorbeeld:
"Karel liep door de straten. Hij voelde zich eenzaam ondanks de drukte in het centrum. "Zal ik ergens gaan zitten", overwoog hij even. Hij besloot echter door te lopen. In de verte zag hij Arie naderen.'
(bron: dossier lezen)
Je kan dit merken aan de volgende scène.
' He wonders where she found this one; she must have had to do some hunting for it.' (blz. 46)
Tijd:
Het verhaal speelt zich in deze tijd af. Het is dus een moderne roman. Uit de kaft van de boek kan ik opmaken dat het verhaal zich rond 1980 afspeelt. Het gaat over het dagelijkse leven van een familie die te maken krijgen met angst, wanhoop en vreugde.
Plaats:
Het hele boek speelt zich af in Amerika. Grotendeels speelt het zich af in de woonplaats van Conrad; thuis, school, kantoor, zwemmen. Een ander gedeelte speelt zich af op de vakantieoord waar de ouders van Conrad naar toe gaan.
Stijl:
Het boek is geschreven in normaal Engels. Ik vond het niet zo moeilijk om de verhaallijn bij te houden, het Engels was hiervoor niet al te moeilijk. Er waren wel andere stilistische aspecten die het voor mij soms moeilijk maakten om alles helder en duidelijk op een rijtje te zetten. Ik vond dat de schrijfster te veel personages gebruikte, waardoor het soms moeilijk was om te weten wie nou wie was. Het was voor mij ook verwarrend om telkens van de gedachte van het ene personage naar het andere te springen
Eigen Mening:
Ik vond dit best een leuk boek om gelezen te hebben. Ik vond dit boek erg leuk, omdat er voortdurend dingen gebeurde. Er zaten eigenlijk geen saaie stukken in het boek, en dat vond ik een groot pluspunt. Verder was het erg makkelijk te lezen, en was het niet langdradig. Helemaal in het begin verwarde ik Conrad en Calvin af en toe, maar later was dat zeker geen probleem. Het was wel leuk om te lezen wat voor een invloed Berger had op Conrad, dat je echt merkte dat hij – door de gesprekken met Berger – anders over dingen ging nadenken. Dat vond ik erg knap gedaan in het boek. Eigenlijk geen negatieve dingen op het boek aan te merken. Het ging over het dagelijkse leven van een familie die met bepaalde problemen te kampen krijgt. Het mooie van dit boek vond ik dat het onderwerp en thema zo alledaags was, maar de lezer toch op een hele bijzondere manier boeide en motiveerde om door te lezen. Bij een iets minder goeie schrijver zou je je bij een zodanige onderwerp/thema waarschijnlijk verveeld hebben. Het is dus het talent van de schrijfster dat dit effect veroorzaakt. Jammer was dat ik voor Nederlands, Frans en Duits ook zoveel boeken moet lezen dus dat ik achter elkaar boeken moet lezen, en voor dit boek ook niet zoveel tijd had.
Het boek was gewoon erg leuk, en ik kan het eigenlijk iedereen die geen zwaar diepgaand, ingewikkeld, langdradig boek wil lezen, toch wel aanraden…
Verwerkingsopdracht C15:
Geef een overzicht van de gezinsomstandigheden.
De gezinssituatie in dit boek is op zichzelf niet heel erg bijzonder. In het boek komen de volgende gezinsleden voor:
Vader Calvin.
Moeder Beth.
Zoon Conrad.
En hun overleden zoon Jordan/Buck.
Dit is zeg maar `het` gezin ook zijn er nog andere familieleden namelijk:
Broer van Beth ; Ward
De vrouw van de broer van Beth (Ward dus) Audrey.
Grootouders van Conrad; Opa & Oma. Hier worden de namen niet van genoemd en is ook niet bekend wie zijn ouders het zijn (van vader of van moeder).
De gezinssituatie valt opzich wel mee, alleen de moeder vindt dat zijn maar een raar gezin zijn, ze zou zo graag gewoon een `ordinairy Family` ( Ordinairy people) zijn. Conrad is de hoofdpersoon, van hem weten we het meeste af, ook zijn gevoelens en doen en laten worden veel meer vermeld, en uitgelegd. Wel zie je dat door het boek heen de situatie verandert in het gezin. Conrad zit er heel erg mee dat zijn broer Jordan overleden is, hij was erbij toen Jordan stierf. In het begin van het boek is Conrad erg gesloten tegenover zijn ouders, hij komt net terug uit het ziekenhuis na een zelfmoordpoging. Hij loopt veel bij psychiaters en dat helpt hem erg veel, je ziet dat hij door het boek heen steeds meer zelf een eigen mening krijgt en zichzelf ontwikkeld.
De ouders (Beth & Calvin) ontwikkelen zich ook door het boek heen op het laatst staan ze op het punt van scheiden. En later in het boek scheiden ze ook.
Aantal woorden: 261
Titel: Ordinary People
Jaar eerste publicatie: 1976
Uitgever: Penguin Books, New York,263 blz., Amerika. Korte Inhoud: Het boek begint als Conrad Jarrett (17 jaar) 's ochtends wakker wordt. Hij heeft moeite met opstaan, wat hij altijd al heeft gehad. Hij is sinds korte tijd weer thuis: Conrad heeft 8 maanden in een ziekenhuis gelegen omdat hij zelfmoord probeerde te plegen, door met scheermesjes in zijn polsen te snijden. Dit deed hij omdat hij zijn broer Jordan (ook wel Buck genoemd) zo mistte. Toen Jordan en Buck een keer waren gaan zeilen, sloeg de boot om en moesten ze aan de boot blijven hangen totdat ze gered zouden worden. Maar de redding kwam te laat voor Buck, hij overleed. Conrad voelt zich schuldig voor het overlijden van zijn broer. Conrad gaat weer naar school. Lazenby komt hem in zijn auto ophalen, in de auto maken de anderen wat grapjes, Conrad mag deze jongens niet. Vroeger was Conrad altijd erg goed op school, hij haalde alleen maar A's, nu kwam daar ook verandering in. Na school heeft Conrad (samen met Buck) altijd gezwommen en in het koor gezeten. De psychiater uit het ziekenhuis zegt Conrad dat het verstandig is om thuis ook met een psychiater te gaan praten, omdat Conrad zichtbaar veel moeite heeft met het oppakken van zijn oude leventje. Dit doet Conrad ook, hij gaat naar dr. Berger. Als hij daar voor het eerst binnenkomt, is het een grote rotzooi in zijn kantoor (gedaan door een cliënt van dr. Berger). Conrad weet niet wat hij van Berger moet denken, hij vindt hem maar een rare snijboon. Hij spreekt af dat hij twee keer per week naar Berger zal gaan. Na een paar keer begint Conrad begint de therapie te waarderen, en Berger mag hij ook steeds meer. Als Conrad weer gaat zwemmen, is zijn trainer heel ontevreden over hem. Maar Conrad vindt het ook niet zo leuk meer. Berger adviseert hem te stoppen met zwemmen, dit doet Conrad ook. Dit vertelt hij niet aan zijn ouders, omdat hij denkt dat het een grote teleurstelling voor hen zal zijn. Maar als zijn ouders bij vrienden van hen gaan eten, krijgen ze het daar te horen. Zijn moeder is erg kwaad dat hij het niet verteld heeft. Nu Conrad niet meer zwemt, heeft hij meer tijd na school. Vaak gaat hij naar de bibliotheek. Op een dag ziet hij een vrouw, die de hele tijd naar hem staat te kijken. Buiten komt ze naar hem toe en zegt dat ze hem zo knap vindt, erbij zegt ze dat hij dat waarschijnlijk zelf al wel wist. Conrad is helemaal verbaasd, en praat erover met Berger. Conrad maakt een lijstje met dingen die hij aan zichzelf wil veranderen: 1. Finals
2. Exercise
4. Job (?) 5. Guitar
6. Books
7. Girls
Hij probeert om al deze dingen aan te pakken. Calvin vraagt aan Beth wat ze dit jaar zullen doen met kerstmis. Normaal gingen ze altijd op vakantie, maar zijn vader is van mening dat dat te snel is voor Conrad. Beth is het daar weer niet mee eens, zij wil heel graag op vakantie. Ze hebben een beetje een ruzietje. Uiteindelijk wordt besloten kerstmis thuis te vieren, samen met opa en oma. Conrad besluit om een ontzettend grote kerstboom te kopen. Van zijn ouders krijgt hij een auto. Zijn vader denkt dat het toch niet het juiste cadeau was. Conrad gaat steeds minder met Lazenby om, terwijl zij vroeger toch de beste vrienden waren. Op een dag komt Conrad Jeannine tegen, zij zit bij hem in het koor. Hij praat met haar over Buck, de eerste keer zonder er pijn bij te hebben. Samen drinken ze ook wat. Die middag wil hij wat aan punt 7 van het lijstje (Girls) doen. Eerst belt hij Karen, een meisje die hij uit het ziekenhuis kent, op, maar zij is er niet. Dan belt hij Jeannine, zij wil heel graag met hem uit. Als Conrad op school is, hoort hij in de kleedkamer Stillman en anderen praten over Buck. Hier wordt hij een beetje pissig van. Als ze naar buiten komen, begint hij te vechten met Stillman. Lazenby vraagt hem later wat er aan de hand was, en waarom hij en Conrad elkaar nauwelijks meer zien. Conrad vertelt hem dat hij het heel moeilijk vindt, dat Lazenby hem teveel aan Buck herinnert, omdat ze vroeger altijd alles met z'n drieën deden. 's Avonds komt Conrad alleen thuis. Hij wast het bloed van zijn kleren, eet wat en gaat op de bank liggen. Hij voelt zich heel schuldig over de vechtpartij en vraagt zich af of hij Stillman erg pijn gedaan heeft. Calvin vindt Conrad slapend op de bank. Hij maakt hem wakker, zodat Conrad naar zijn bed kan. Conrad vertelt Calvin over het gevecht met Stillman. Als Conrad Jeannine op wil halen om uit te gaan, vraagt haar moeder hen of ze op Jeannine's kleine broertje willen passen. Jeannine wordt een beetje verdrietig omdat haar moeder met een man uitgaat, want ze dacht dat het nog goed zou kunnen komen tussen haar (gescheiden) ouders. Het gaat al een tijd niet zo goed tussen Calvin en Beth. Ze besluiten om er even met z'n tweeën tussenuit te gaan, naar de broer van Beth. Het is leuk bij Ward en Audrey, ze golfen daar ook. Op een dag krijgen Calvin en Beth een discussie dat Calvin zich te veel over Conrad bekommert. Beth weet niet echt meer wat ze wil met Calvin. In de tijd dat Calvin en Beth bij Ward en Audrey zijn, logeert Conrad bij zijn grootouders. Daar vindt hij het niet zo leuk, omdat zij zo ouderwets zijn. In het weekend gaat hij met Jeannine en nog een ander stel uit, ze gaan bowlen. Het is heel gezellig. Ze komen half twee terug, wat oma iets te laat vindt. De dag erna zit Conrad met zijn opa na het eten in de kamer, oma doet de afwas. Opa leest de krant. Dan valt Conrads oog op een stukje: Karen heeft zelfmoord gepleegd in een auto. Conrad voelt zich niet goed, hij raakt in paniek, want Karen was juist de persoon die tegen hem zei dat hij niet zo moest piekeren, maar juist moest relaxen. Hij gaat direct naar bed, maar krijgt allemaal enge dromen over Buck. Hij kan het allemaal niet meer aan. 's Nachts staat hij op en gaat hij wat wandelen door het dorp. Daar komt hij nog politie tegen die tegen hem zegt dat hij beter naar huis kan gaan, dat het gevaarlijk kan zijn. Het is al half 7 als hij thuiskomt. Hij belt Berger op en zegt dat het niet goed gaat. Die zegt dat hij over een half uur op zijn kantoor kan komen, door de achterdeur. Daar vertelt Conrad wat er gebeurd is, en daarna neemt Berger hem mee naar een restaurant, zodat Conrad kan eten. Berger drukt Conrad op het hart dat hij genoeg moet eten. Hierna gaat Conrad naar huis, neemt een warme douche en valt in slaap. Als zijn ouders weer terugkomen, komt er verandering in de relatie tussen Conrad en zijn ouders. Hij is veel gemoedelijker en vertelt meer dingen. Hij kust zijn moeder zelfs goedenacht! Conrad gaat met Jeannine naar bed. Jeannine vertelt hem dat Suzanne heel erg gek op hem is, al het hele schooljaar. Conrad heeft dat helemaal niet doorgehad. Op een dag vertelt zijn vader dat er iets tussen Beth en hem gebeurd is toen ze bij Ward en Audrey waren. Hij zegt dat ze nog niet direct zullen gaan scheiden, maar dat Beth op reis is, om na te denken. Vanochtend is ze vertrokken. Calvin vertelt Conrad hoe hij over het ongeval en dergelijke denkt. Conrad zegt tegen zijn vader dat hij van hem houdt, Calvin zegt dat hij ook van hem houdt. Conrad zegt dat hij hoopt dat zijn moeder snel weer terug is, "I'm a lousy cook." Na het laatste gesprek met Berger rijdt Conrad naar het huis van Lazenby. Hij is aan het golfen. Lazenby vraagt hoe het bevalt in het nieuwe huis. Conrad vraagt hem of ze samen zullen gaan golfen. Lazenby zegt dat dat niet mag van zijn moeder, omdat hij nog veel moet doen, maar als hij het aan haar vraagt, is het goed. Maar eerst wil ze Conrad spreken. Informatie over de schrijver: Judith Guest is geboren in Detroit in Michigan. Ze woont nu in Edina, Minnesota. Ze studeerde af aan de Universiteit van Michigan in 1958. Nadat ze afgestudeert was heeft ze een tijdje voor een krant gewerkt. Haar hobby's zijn skeeleren en op haar kleinkinderen passen. Dit boek, haar eerste novelle en een bestseller, is voor het eerst gepubliceerd in 1976. 'Ordinary people' is verfilmd en won de Oscar voor 'Best Picture' in 1980. Titelverklaring: De titel van het boek is "Ordinary people". Deze titel wil aanduiden dat ook hele normale mensen te maken kunnen krijgen met zulke problemen. Beth (de moeder) wil graag zoals 'ordinary people' zijn, maar Conrad en Calvin lukt dit niet. Later in het boek zie je dat het steeds beter met Conrad gaat, het hem al veel beter lukt een normaal leven te gaan leiden. Als hij bij zijn grootouders logeert en hij komt 's nachts de politie tegen, is hij bang dat ze hem op zullen pakken. Maar ze waarschuwen hem slechts voor gevaarlijke mensen. Dan zegt hij tegen zichzelf: "You're all right kid. Ordinary." Eigenlijk is de familie Jarret een ordinary familiy, want ieder familie kan te maken krijgen met dit soort verdriet. Thema: Het thema van het boek was angst, wanhoop en vreugde. Deze drie aspecten zijn bovendien voor iedere mens geldend gedurende zijn hele leven. Omdat het de dagelijkse aspecten van ons leven zijn vond ik het heel mooi van de schrijfster hoe ze dit verwoordde. De personages hadden voortdurend met deze drie aspecten te maken; de ene heeft psychische klachten en de ander voelt zich schuldig of niet op zijn gemak. De ene keer zijn de blij en de andere keer hebben ze angst in het leven.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
J.
J.
Bedankt voor je verslag, ik heb er heel veel aan gehad....
22 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
hoi,
hartstikke bedankt voor je lees verslag. ik ga zelf geen boek lezen want daar heb ik echt geeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen zin in . nou maar hopen dat het morgen goed gaat op het schoolonderzoek engels.
doei,
martijn
21 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
haihai
Heel erg bedankt ik heb er veel aan gehad
een 8 voor mijn mondeling!!!!!:)
Kus
merel
20 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
de grootouders heten ellen en howard
13 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
Dank je, maar het is niet volledig.
He, het is best wel slecht dat ze al 10 jaar van school is en we praten nog steeds tegen haar...
12 jaar geleden
AntwoordenR.
R.
Waarom is dit verslag precies hetzelfde als een ander verslag over dit boek?
10 jaar geleden
Antwoorden