Deadline
Auteur
Rachel Ward is geboren in 1964. Ze studeerde aardrijkskunde en werkte jarenlang voor de lokale gemeente. In 2003 begon zij met het schrijven van romans voor tieners en jonge volwassenen. Haar eerste roman, 'Numeri’, was gepubliceerd in januari 2009, en werd genomineerd voor de Waterstones Children's Book Prize. In 2006 won ze een literaire prijs op het Frome Festival met een kort verhaal, dat later het eerste hoofdstuk van ‘Deadline’ werd. Rachel Ward is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Bath. Ze houdt van katten en honden, lezen en schrijven. Momenteel schrijft ze aan het vervolg op ‘Deadline’.
Inleiding/opmaak
Het boek bestaat uit 285 pagina’s, het verhaal begint op pagina 5 en eindigt op pagina 285. Het verhaal is verdeeld over 39 hoofdstukken. Het boek bevat geen illustraties maar de kaft wel. Op de kaft van het boek staat ‘Deadline’ geschreven met cijfers er tussen, zo zijn de ‘‘e’s’’ drieën en is de ‘‘i’’ een 1. De getallen op de kaft zijn omdat de hoofdpersoon Jem kan zien wanneer iemand sterft. De uitgever van het boek is Lemniscaat.
Korte inhoud
Jem kijkt dagelijks de dood in de ogen. Letterlijk: als ze iemand aan kijkt, weet ze wanneer die persoon doodgaat. Vrienden maakt ze niet, wat heeft het immers voor het nut als je weet wanneer je vrienden doodgaan. Ook wil ze geen vrienden maken omdat ze liever alleen is. Vroeger wist ze nog niet wat de nummers betekende. Ze las de nummers gewoon hardop voor terwijl haar moeder de wandelwagen vooruit duwde. Het nummer van haar moeder was 10102001. Toen Jem 7 was stierf haar moeder op 10 oktober 2001 en ze kwam er achter wat de nummer betekenen. Ondanks ze met niemand omgaat raakt ze toch bevriend met Spider. Op een dag vraagt Spider of ze ook meekomt naar het feest van zijn vriend Baz. Ze heeft lang getwijfeld maar ging ten slot toch naar het feest. Maar ze nam een mes mee; waarom wist ze zelf ook niet. Op het feest werd Spider lastig gevallen daar een man die helemaal getatoeëerd was. Baz bij wie het feest was greep in. Spider besloot om naar huis te gaan en Jem ging mee. Onderweg zei Spider dat hij nog iets moest afgeven, hij had een dikke envelop met onbekende inhoud. De dag daarna op school werd ze lastig gevallen door een paar jongens. Ze dacht aan het mes, ze pakte het uit haar jaszak er richtten het op de jongen. Op dat moment kwam de directeur. Ze werd meegenomen naar zijn kamertje en later naar het politiebureau. Wat ze er aan over hield was een schorsing. Op 8-12-2009 nodigt Spider Jem uit om naar Londen te gaan. Als ze in de rij van The Londen Eye ziet Jem iets vreemds in de ogen van de andere mensen niet alleen de nummers. Maar alle nummers waren hetzelfde 8122009. Jem begon hellemaal in paniek te raken en probeerde Spider duidelijk te maken dat ze weg moesten. Samen met Spider renden ze de brug over en Jem bleef staan. Op dat moment explodeerde een van de cabines van The Londen Eye. Spider stond met open mond te kijken en Jem was ondertussen aan het vertellen wat ze wist over de nummers. Toen ze bij de oma van Spider aan kwamen zat zij voor de tv te kijken wat er was gebeurt. Zij wist wat Spider en Jem hadden meegemaakt. Jem vertelde Val ook alles van de nummers. Spider wou zo snel mogelijk vluchten. Want ze hadden natuurlijk gezien dat ze vlak voor de aanslag weg waren gerend. Toen Jem kleren kreeg van Val om te gebruiken was Spider even weg en Val maakte een tas met eten klaar. Toen Spider terug kwam vroeg Jem waar ze heen gingen en hoe. Spider wist niet waar naartoe maar wel hoe ze gingen vluchten. Hij had de auto van Mc Nulty hun leraar gestolen. Samen reden ze de stad uit. Ze hadden ondertussen beslist dat ze naar Weston gingen. Toen pakte Spider een dikke witte envelop en maakte hem open. Hij zat vol met geld: het geld van de drugs van Baz. Het begon langzaam donker te worden en ze besloten de auto aan de kant te zetten en te overnachten. De volgen de dag liepen ze verder over uitgestrekte velden. Ze hadden een soort schuur gevonden met hooi en besloten na een lange tocht daar te overnachten. Spider en Jem hielden steeds meer van elkaar. Toen werd Jem wakker van helikoptergeluiden en hondengeblaf. Ze hadden die dag dus niet gereisd maar waren allang blij dat ze niet waren gepakt. Er was wel een nadeel want het voedsel was op. en de datum van Spider kwam steeds dichter bij. Toen op die avond. Hij frummelde wat in het donker en toen deden ze het. Ze deden het echt, daar op een kriebelige dekken. De ochtend werden ze wakker op de hooibalen en niemand zei wat. Rond de middag besloten ze naar een stad te lopen. Ze hadden zo een honger dat ze ergens naar binnen gingen om iets te eten. Na het eten liepen ze weg. Er kwam een grote man achter hun aan vol met tatoeages. Ze begonnen te rennen en daar kwam ook nog de politie ze pakte tatoekop. Maar Spider en Jem kwamen op tijd weg. Ze hadden zich verstopt in struiken in het park. Spider zei dat hij even een auto ging stelen en dan Jem kwam ophalen. Maar hij bleef maar weg en toe kwamen agenten de stuiken door zoeken en zeiden: ‘Je vangt niet elke dag een terrorist.’ Toen de bewakers weg waren begon Jem te rennen waarheen wist ze niet. Van uitputting stortte ze neer en viel in slaap. De volgen de dag werd ze waker en begon te lopen opeens liepen twee agenten achter haar. Ze begon te rennen en de agenten riepen naar haar om te stoppen ze rende een kerk binnen. Ondertussen wist heel het land dat zij in de kerk zat. Ze was omsingeld door politie. Haar stiefmoeder en doktoren waren gekomen om praten. Maar ze wou niet praten tot Spider er bij zou kommen. Ze hadden een deal gemaakt Spider zou komen voor de 15-12 en Jem zou haar verhaal vertellen. Het was goed en Jem vertelde haar verhaal. Toen die dag ze vlogen elkaar in de armen. Maar Jem realiseerde dat het Spiders laatste dag zou zijn. Ze vluchten de kerk toren in en het dak op. Spider kwam haar achterna. Ze wou springen maar Spider veranderde haar gedacht. Ze zouden samen terug gaan naar de toren gaan. Maar toen gebeurde het: Spider gleed uit en viel van het dak.
5 jaar later
Jem’s kind is geboren genaamd Adam. Hij is een drukke maar leuke jongen die precies op zijn vader lijkt. De moeder van Jem Karen is zwaar invalide geraak door een ongeluk en Jem moet haar ook nog verzorgen. Op een dag ziet Jem de getallen niet meer. Als Adam een tekening gemaakt heeft die de juf zeer opvallend vindt vraagt de juf even om te kijken. Het is een tekening met twee mensen er op en volgens de juf de namen erbij. ‘Niet’ zegt Adam het is ‘’mama’s nummer, mama’s eigen nummer.’’
De plaats van het verhaal
De plaats waar het verhaal zich afspeelt is heel wisselend: de ene keer in de stad de andere keer in het bos. Dat kun je herkennen omdat er huizen, flats en andere gebouwen worden beschreven. Ook komen ze bij The Londen Eye en wonen ze ook in Londen. Waarom het steeds ergens anders afspeelt is omdat Jem en Spider worden gezocht bij de politie vanwege een aanslag waar ze verdacht van zijn.
De tijd van het verhaal
Het verhaal speelt in 2009 dat kom je te weten omdat de sterfdata worden geschreven. Ook kun je het weten aan de The Londen Eye die op 31 december 1999 werd geopend dus voor die tijd kan het niet geweest zijn. De laatste scene is 5 jaar later dat gewoon beschreven staat bovendien kun je niet weten hoe de wereld er dan uit ziet. Dat kun je alleen maar raden. Het verhaal begint met de beschrijving van Jem en de omgeving
Personen
Jem is de hoofdpersoon en ze is 15 jaar oud. Ze is klein voor haar leeftijd. Toen ze 7 jaar was stierf haar moeder aan drugs en nu woont ze bij haar pleegmoeder Karen in Londen. Jem is een stil type die niks moet hebben van anderen en graag alleen is. Jem heeft een speciale gave ze kan namelijk iemands sterfdatum zien maar dat wil niemand geloven. Behalve Spider waar ze langzaam vertrouwen in krijgt en ze het hem verteld. Spider is ook de gene waardoor ze anders door gaat denken, ze wordt zelfs verliefd op hem. Zij die niks van anderen moet hebben. De belangrijkste bijpersoon is Spider, hij is in tegenstelling tot Jem erg groot voor zijn leeftijd. Spider is een beetje slungelig en stinkt. Hij is niet zo goed op school en heeft verkeerde vrienden die met drugs dealen.
Eigen mening
Het is een spannend, indrukwekkend en geloofwaardig boek. Omdat Jem en Spider op de vlucht voor de politie zijn en zorgen dat ze niet worden gepakt. Ook omdat er criminelen die vanuit de drugs ruzie hebben met Spider. Indrukwekkend omdat er een bomaanslag is en dat er mensen sterven niet alleen door de bom maar ook door verkeersongelukken, en Jem kan zien wanneer het gebeurt. Ook steelt Spider auto’s of het de gewoonste zaak van de wereld is. Het verhaal is toch geloofwaardig ondanks Jem de sterfdata ziet. Omdat het gewoon afspeelt in steden en ook bossen en er geen andere rare dingen zijn. Zoals monsters en vliegende auto’s.
Auteur
Rachel Ward is geboren in 1964. Ze studeerde aardrijkskunde en werkte jarenlang voor de lokale gemeente. In 2003 begon zij met het schrijven van romans voor tieners en jonge volwassenen. Haar eerste roman, 'Numeri’, was gepubliceerd in januari 2009, en werd genomineerd voor de Waterstones Children's Book Prize. In 2006 won ze een literaire prijs op het Frome Festival met een kort verhaal, dat later het eerste hoofdstuk van ‘Deadline’ werd. Rachel Ward is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Bath. Ze houdt van katten en honden, lezen en schrijven. Momenteel schrijft ze aan het vervolg op ‘Deadline’.
Inleiding/opmaak
Het boek bestaat uit 285 pagina’s, het verhaal begint op pagina 5 en eindigt op pagina 285. Het verhaal is verdeeld over 39 hoofdstukken. Het boek bevat geen illustraties maar de kaft wel. Op de kaft van het boek staat ‘Deadline’ geschreven met cijfers er tussen, zo zijn de ‘‘e’s’’ drieën en is de ‘‘i’’ een 1. De getallen op de kaft zijn omdat de hoofdpersoon Jem kan zien wanneer iemand sterft. De uitgever van het boek is Lemniscaat.
Korte inhoud
Jem kijkt dagelijks de dood in de ogen. Letterlijk: als ze iemand aan kijkt, weet ze wanneer die persoon doodgaat. Vrienden maakt ze niet, wat heeft het immers voor het nut als je weet wanneer je vrienden doodgaan. Ook wil ze geen vrienden maken omdat ze liever alleen is. Vroeger wist ze nog niet wat de nummers betekende. Ze las de nummers gewoon hardop voor terwijl haar moeder de wandelwagen vooruit duwde. Het nummer van haar moeder was 10102001. Toen Jem 7 was stierf haar moeder op 10 oktober 2001 en ze kwam er achter wat de nummer betekenen. Ondanks ze met niemand omgaat raakt ze toch bevriend met Spider. Op een dag vraagt Spider of ze ook meekomt naar het feest van zijn vriend Baz. Ze heeft lang getwijfeld maar ging ten slot toch naar het feest. Maar ze nam een mes mee; waarom wist ze zelf ook niet. Op het feest werd Spider lastig gevallen daar een man die helemaal getatoeëerd was. Baz bij wie het feest was greep in. Spider besloot om naar huis te gaan en Jem ging mee. Onderweg zei Spider dat hij nog iets moest afgeven, hij had een dikke envelop met onbekende inhoud. De dag daarna op school werd ze lastig gevallen door een paar jongens. Ze dacht aan het mes, ze pakte het uit haar jaszak er richtten het op de jongen. Op dat moment kwam de directeur. Ze werd meegenomen naar zijn kamertje en later naar het politiebureau. Wat ze er aan over hield was een schorsing. Op 8-12-2009 nodigt Spider Jem uit om naar Londen te gaan. Als ze in de rij van The Londen Eye ziet Jem iets vreemds in de ogen van de andere mensen niet alleen de nummers. Maar alle nummers waren hetzelfde 8122009. Jem begon hellemaal in paniek te raken en probeerde Spider duidelijk te maken dat ze weg moesten. Samen met Spider renden ze de brug over en Jem bleef staan. Op dat moment explodeerde een van de cabines van The Londen Eye. Spider stond met open mond te kijken en Jem was ondertussen aan het vertellen wat ze wist over de nummers. Toen ze bij de oma van Spider aan kwamen zat zij voor de tv te kijken wat er was gebeurt. Zij wist wat Spider en Jem hadden meegemaakt. Jem vertelde Val ook alles van de nummers. Spider wou zo snel mogelijk vluchten. Want ze hadden natuurlijk gezien dat ze vlak voor de aanslag weg waren gerend. Toen Jem kleren kreeg van Val om te gebruiken was Spider even weg en Val maakte een tas met eten klaar. Toen Spider terug kwam vroeg Jem waar ze heen gingen en hoe. Spider wist niet waar naartoe maar wel hoe ze gingen vluchten. Hij had de auto van Mc Nulty hun leraar gestolen. Samen reden ze de stad uit. Ze hadden ondertussen beslist dat ze naar Weston gingen. Toen pakte Spider een dikke witte envelop en maakte hem open. Hij zat vol met geld: het geld van de drugs van Baz. Het begon langzaam donker te worden en ze besloten de auto aan de kant te zetten en te overnachten. De volgen de dag liepen ze verder over uitgestrekte velden. Ze hadden een soort schuur gevonden met hooi en besloten na een lange tocht daar te overnachten. Spider en Jem hielden steeds meer van elkaar. Toen werd Jem wakker van helikoptergeluiden en hondengeblaf. Ze hadden die dag dus niet gereisd maar waren allang blij dat ze niet waren gepakt. Er was wel een nadeel want het voedsel was op. en de datum van Spider kwam steeds dichter bij. Toen op die avond. Hij frummelde wat in het donker en toen deden ze het. Ze deden het echt, daar op een kriebelige dekken. De ochtend werden ze wakker op de hooibalen en niemand zei wat. Rond de middag besloten ze naar een stad te lopen. Ze hadden zo een honger dat ze ergens naar binnen gingen om iets te eten. Na het eten liepen ze weg. Er kwam een grote man achter hun aan vol met tatoeages. Ze begonnen te rennen en daar kwam ook nog de politie ze pakte tatoekop. Maar Spider en Jem kwamen op tijd weg. Ze hadden zich verstopt in struiken in het park. Spider zei dat hij even een auto ging stelen en dan Jem kwam ophalen. Maar hij bleef maar weg en toe kwamen agenten de stuiken door zoeken en zeiden: ‘Je vangt niet elke dag een terrorist.’ Toen de bewakers weg waren begon Jem te rennen waarheen wist ze niet. Van uitputting stortte ze neer en viel in slaap. De volgen de dag werd ze waker en begon te lopen opeens liepen twee agenten achter haar. Ze begon te rennen en de agenten riepen naar haar om te stoppen ze rende een kerk binnen. Ondertussen wist heel het land dat zij in de kerk zat. Ze was omsingeld door politie. Haar stiefmoeder en doktoren waren gekomen om praten. Maar ze wou niet praten tot Spider er bij zou kommen. Ze hadden een deal gemaakt Spider zou komen voor de 15-12 en Jem zou haar verhaal vertellen. Het was goed en Jem vertelde haar verhaal. Toen die dag ze vlogen elkaar in de armen. Maar Jem realiseerde dat het Spiders laatste dag zou zijn. Ze vluchten de kerk toren in en het dak op. Spider kwam haar achterna. Ze wou springen maar Spider veranderde haar gedacht. Ze zouden samen terug gaan naar de toren gaan. Maar toen gebeurde het: Spider gleed uit en viel van het dak.
5 jaar later
Jem’s kind is geboren genaamd Adam. Hij is een drukke maar leuke jongen die precies op zijn vader lijkt. De moeder van Jem Karen is zwaar invalide geraak door een ongeluk en Jem moet haar ook nog verzorgen. Op een dag ziet Jem de getallen niet meer. Als Adam een tekening gemaakt heeft die de juf zeer opvallend vindt vraagt de juf even om te kijken. Het is een tekening met twee mensen er op en volgens de juf de namen erbij. ‘Niet’ zegt Adam het is ‘’mama’s nummer, mama’s eigen nummer.’’
De plaats van het verhaal
De plaats waar het verhaal zich afspeelt is heel wisselend: de ene keer in de stad de andere keer in het bos. Dat kun je herkennen omdat er huizen, flats en andere gebouwen worden beschreven. Ook komen ze bij The Londen Eye en wonen ze ook in Londen. Waarom het steeds ergens anders afspeelt is omdat Jem en Spider worden gezocht bij de politie vanwege een aanslag waar ze verdacht van zijn.
De tijd van het verhaal
Het verhaal speelt in 2009 dat kom je te weten omdat de sterfdata worden geschreven. Ook kun je het weten aan de The Londen Eye die op 31 december 1999 werd geopend dus voor die tijd kan het niet geweest zijn. De laatste scene is 5 jaar later dat gewoon beschreven staat bovendien kun je niet weten hoe de wereld er dan uit ziet. Dat kun je alleen maar raden. Het verhaal begint met de beschrijving van Jem en de omgeving
Personen
Jem is de hoofdpersoon en ze is 15 jaar oud. Ze is klein voor haar leeftijd. Toen ze 7 jaar was stierf haar moeder aan drugs en nu woont ze bij haar pleegmoeder Karen in Londen. Jem is een stil type die niks moet hebben van anderen en graag alleen is. Jem heeft een speciale gave ze kan namelijk iemands sterfdatum zien maar dat wil niemand geloven. Behalve Spider waar ze langzaam vertrouwen in krijgt en ze het hem verteld. Spider is ook de gene waardoor ze anders door gaat denken, ze wordt zelfs verliefd op hem. Zij die niks van anderen moet hebben. De belangrijkste bijpersoon is Spider, hij is in tegenstelling tot Jem erg groot voor zijn leeftijd. Spider is een beetje slungelig en stinkt. Hij is niet zo goed op school en heeft verkeerde vrienden die met drugs dealen.
Eigen mening
Het is een spannend, indrukwekkend en geloofwaardig boek. Omdat Jem en Spider op de vlucht voor de politie zijn en zorgen dat ze niet worden gepakt. Ook omdat er criminelen die vanuit de drugs ruzie hebben met Spider. Indrukwekkend omdat er een bomaanslag is en dat er mensen sterven niet alleen door de bom maar ook door verkeersongelukken, en Jem kan zien wanneer het gebeurt. Ook steelt Spider auto’s of het de gewoonste zaak van de wereld is. Het verhaal is toch geloofwaardig ondanks Jem de sterfdata ziet. Omdat het gewoon afspeelt in steden en ook bossen en er geen andere rare dingen zijn. Zoals monsters en vliegende auto’s.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
A.
A.
goed maar doe er een hoofdgedachte bij.
12 jaar geleden
AntwoordenN.
N.
beetje lang wel he!!
ik kom je halennn
12 jaar geleden
AntwoordenH.
H.
Goede inhoud maar je zinsopbouw en grammatica is niet zo goed, hierdoor wordt het moeilijk te lezen. :$
12 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
een beetje raar getypt en de korte inhoud is niet echt kort ook staan er dingen in die helemaal niet nodig zijn in een samenvatting. verder wel goed.
12 jaar geleden
AntwoordenE.
E.
er is een stukje dat je maar de helft hebt verteld
12 jaar geleden
AntwoordenC.
C.
Ik moet hier ook een verslag van maken. Ons is gezegd dat een korte inhoud max. 100 woorden mag zijn? En waar is de uitgever info?
12 jaar geleden
AntwoordenR.
R.
De uitgever is Lemniscaat
9 jaar geleden
F.
F.
op zich oké maar inhoud is niet kort en sommige dingen in de inhoud kloppen ook niet helemaal...
12 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
Inhoud is niet erg kort
11 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
Ik heb hier goede dingen uit kunnen halen voor mijn verslag!
11 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
Samenvatting met veel te veel details, het is bijna geen samenvatting meer te noemen
8 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
niet alles wat in de inhoud staat klopt, niet alles klopt.
maar verder heb je het wel goed gedaan
8 jaar geleden
AntwoordenV.
V.
maak alinea's erbij!
8 jaar geleden
Antwoorden