Before:
Miles gaat naar Culver Creek om daar een “Great Perhaps” te vinden. Dat Great Perhaps heeft hij trouwens van François Rabelios, zijn laatste woorden waren “I go to seek a Great Perhaps.” Op zijn eerste dag ontmoet hij de Colonel, en Alaska. En ’s nachts, wanneer hij ligt te slapen, wordt hij wakker gemaakt. Drie jongens nemen hem mee, terwijl hij alleen een boxershort draagt. De Colonel is gewoon wakker, en laat alles gebeuren. Wanneer Miles doorkrijgt dat ze naar het meer gaan wordt hij kalmer. Gewoon even de nieuweling verwelkomen door hem in het meer te gooien, denkt Miles. Maar hij heeft niet helemaal gelijk. Hij wordt eerst ingetapet, waardoor hij zijn armen en benen niet meer kan bewegen, en daarna krijgt hij een doek om zijn mond heen. En daarna vliegt hij het meer in. Met moeite komt hij het meer weer uit, en met nog meer moeite bevrijdt hij zich uit de tape. Hij heeft geen zin om terug te gaan naar de Colonel, dus gaat hij naar Alaska. Helemaal verzopen, en in zijn boxer, klopt hij op haar deur. Alleen krijgt hij niet het medelijden waar hij op hoopte, ze lacht hem finaal uit. Miles gaat terug naar de Colonel, en verteld hem het hele verhaal. De Colonel flipt, en opent de oorlog met de Weekday Warriors. Wanneer Alaska de volgende dag het hele verhaal hoort vindt ook zij het niet zo grappig meer. Het schijnt dat de Weekday Warriors geloven dat de Colonel verantwoordelijk was voor het feit dat een van hun vrienden, samen met zijn vriendin, van school is getrapt. Want iemand moet aan de Eagle hebben verraden dat die twee de regels aan het overtreden waren, en de Weekday Warriors geloven dus dat dat de Colonel was.

Na een week op Culver Creek is Pudge al een intensief roker geworden, en helemaal opgenomen in het vriendengroepje van de Colonel, Alaska en Takumi.

In het weekend is er een basketbalwedstrijd. Miles haat sport. Hij haat mensen die sporten nog meer. En de mensen die er naar kijken vindt hij nog erger, en toch sleept de Colonel hem mee. Het blijkt dat het team van Culver Creek absoluut niet kan basketballen. Maar het publiek is echt fantastisch. De Colonel weet de tegenstanders helemaal gek te krijgen door het publiek op te jutten. Na een halve wedstrijd wordt de Colonel dan ook de gymzaal uitgestuurd. Dat is de dan de zevenendertigste keer op een rij. Een paar weken later worden de Colonel en Alaska gepakt op roken, terwijl Takumi erbij staat, en Miles ook meerookt. Alleen heeft hij het geluk dat de Eagle hem niet ziet. Ze moeten alle vier voor de Jury verschijnen, en daar nemen Alaska en de Colonel alle schuld op hen. Ze krijgen een taakstraf, tien uur keukencorvee. Bij de volgende basketbal wedstrijd hebben ze een drieëneenhalf-date. Miles gaat met Lara, de Colonel met zijn knipperlicht-relatie vriendin Sara, Alaska met haar vriendje Jake, en Takumi alleen. Het loopt alleen iets anders dan gepland, aangezien Miles de basketbal tegen zijn hoofd aan krijgt die voor de Colonel bestemt was. Miles heeft een hersenschudding, en krijgt het voor elkaar om nog snel even over Lara heen over te geven. Erg romantisch. Enkele weken later vertelt Takumi Miles dat Alaska die Weekday Warrior, en zijn vriendin, die Alaska’s kamergenoot was, verraden heeft. Daarom is Takumi er niet zeker van dat hun rokershol nog veilig is, en moeten ze op zoek naar een andere plek. Vier dagen later vraagt Alaska of Miles met haar op Culver Creek wil blijven tijdens de week vrij die ze hebben met Thanksgiving. Miles gaat akkoord, en zegt al zijn afspraken af. En daar is hij achteraf dolblij om, zijn week alleen met Alaska is fantastisch. De eerste avond drinken ze samen haar de hele drankvoorraad leeg. De tweede dag breken ze in in de kamer van Kevin, de Weekday Warrior die probeerde Miles te verzuipen. Twee dagen later breken ze opnieuw in, in andere kamers, en met een doel. Alcohol en porno. De eerste woensdag van de vakantie staat de Colonel opeens weer voor hun neus. Hij vertelde zijn moeder dat ze alleen waren achtergebleven, en zij vertelde de Colonel dat hij onmiddellijk terug moest rijden en hen ophalen. En daar was hij dan. Alaska en Miles gaan met hem mee. De moeder van de Colonel woont in een trailer, en is absoluut niet rijk. Daarom wil de Colonel absoluut niet van school getrapt worden, hij heeft de kans om te zorgen dat ze het beter krijgen. De moeder van de Colonel is erg aardig, en een fantastische kok. Miles en Alaska eten het beste Thanksgiving diner wat ze ooit hadden. En in Alaska´s geval, wat ze ooit zou hebben. Weer terug op Culver Creek gaan Alaska en Pudge naar Coosa Liquors, waar je alcohol en sigaretten kunt kopen. Alleen moet je daar achttien voor zijn, wat geen van hen is. Maar Alaska flirt zich er doorheen, net als altijd. Met kerst, zeven weken later, gingen ze wel allemaal naar huis. En terug op school wordt hun volgende stunt gepland. Een voor-stunt, waar Miles niks van begreep. De Colonel legde hem uit dat er elk jaar een stunt is, door de Junioren. Meestal iets stoms, zoals brandende kaarsen in een cirkel buiten neerzetten op zondag om vijf uur. Maar, wanneer ze een voor-stunt doen, zal de Eagle de volgende stunt niet verwachten. Dan is het nog weer de truc om niet elk jaar een voor-stunt te doen, want dan zou de Eagle juist twee stunts verwachten. Alaska en de Colonel plannen alles, en hun team bestaat uit Miles, Takumi, Lara, Alaska en de Colonel. Allen vertellen de Eagle dat ze een weekend van het schoolterrein zijn. De Eagle checkt hun verhalen, en wanneer die waar blijken te zijn mogen ze vertrekken. Alleen verlaten ze het terrein niet. Met z’n vijfen slapen ze een weekendje in een hooiberg. ’s Avonds vertelt de Colonel hun plan, wat gesplitst is in drie delen. Het eerste deel is dat Miles en Takumi de Eagle weglokken uit zijn huis door strijkers af te steken, weg te rennen, meer strijkers af te steken, weer rennen, weer strijkers, en hem dan op die manier een paar kilometer bij zijn huis vandaan te halen. Wanneer de Miles ver weg is start deel twee van hun plan, waarin Lara inbreekt in de huizen van enkele Weekday Warriors, en een speciale vloeistof in hun gel en shampoo’s doet, waardoor hun haren blauw worden. En dan deel drie, Alaska en de Colonel die inbreken in de hoofdcomputers, en zo een e-mail sturen naar de ouders van enkele Weekday Warriors waarin staat dat hun kinderen zakken in vele vakken. De eerste avond dronken ze een stuk of drie flessen wijn leeg. De volgende dag deden ze niks, behalve een beetje rondhangen bij hun hooiberg. En ’s avonds hadden ze weer alcohol. Alaska bedacht toen een spel, Best Day/Worst Day, waarin je de beste dag en de ergste dag van je leven vertelde. De gene met het beste verhaal hoeft niet te drinken. De eerste ronde wordt gewonnen door de Colonel, met zijn beste dag. Zijn beste dag moet nog komen, en dat zal de dag zijn waarop hij een gigantisch huis voor zijn moeder koopt en de Weekday Warrior buurt. De volgende ronde wordt gewonnen door Alaska, met haar slechtste dag. Ze vertelt een verhaal wat nog niemand kent, over de dood van haar moeder. Niemand weet ook dat haar moeder überhaupt dood is. En Alaska, zij is degene die haar moeder dood zag gaan. Uiteindelijk zijn ze allemaal te dronken om te lopen, maar niet zo erg dat ze flauwvallen. Miles ligt na een tijdje te zoenen met Lara, en met zijn dronken kop krijgt hij het zelfs nog voor elkaar haar verkering te vragen. De volgende dag gaan ze allemaal weer terug naar hun kamers. ’s Avonds beginnen de Colonel en Alaska weer te zuipen, Miles doet niet mee, en verder is er niemand. Wanneer de Colonel en Alaska helemaal dronken zijn beginnen te Truth or Dare te spelen. Miles kiest Dare, waarop Alaska’s antwoord ‘Hook up with me’ is, wat Miles dan maar doet. Uiteindelijk liggen ze te zoenen op de bank, Pudge’s hand onder Alaska’s shirtje. Het maakt geen van hen wat uit dat ze beiden een relatie hebben. Ze stoppen wanneer Alaska zegt dat ze te moe is om verder te gaan, en ze gaan alledrie slapen. Alaska wordt wakker van de telefoon, die buiten hangt. Ze staat op, loopt erheen, en neemt op. Dit hebben Miles en de Colonel wel door, maar ze zijn te slaperig om zich er iets van aan te trekken. Ze worden wel wakker als Alaska terugkomt, en loopt te schreeuwen dat ze haar moeten helpen weg te komen. Miles en de Colonel deden onmiddellijk wat ze zei, zonder te bedenken dat ze helemaal dronken was en zo niet kon rijden. Ze staken wat strijkers af, lokten ze de Eagle naar buiten, en weg was Alaska.

After:
De volgende morgen maakt de Eagle hen wakker, en verteld hen dat ze naar de gymzaal moeten. Bijna iedereen is er al. Iedereen, behalve Alaska. De Colonel vertelde de Eagle dat ze op haar moeten wachten, maar de Eagle negeert hem. In plaats van te wachten op Alaska lijkt het of de Eagle gaat huilen. De Colonel en Miles gaan er al vanuit dat een leraar gestorven is wanneer de Eagle hen verteld dat Alaka Young die nacht is omgekomen bij een verschrikkelijk auto-ongeluk. Ze ramde met haar auto tegen een politieauto. De Colonel en Miles flippen totaal. Een paar uur lang is niemand in staat contact met hen te maken.
De Colonel gaat wandelen, niemand weet waarheen, en hoelang hij wegblijft. Wanneer hij vijfenveertig uur later terugkomt, blijkt het dat hij 82 mijl heeft gelopen, en het aantal inwoners van alle landen van de wereld uit zijn hoofd heeft geleerd. Miles’ wens, Alaska nog een keer te kunnen zien, op haar begrafenis, gaat niet door. De kist is gesloten, en dat was haar eigen wens. Voordat Alaska’s familie haar kamer uit gaan ruimen gaan Miles en de Colonel er nog langs, om alles weg te halen waarvan ze niet willen dat de familie het vindt. De condooms verdwenen, de sigaretten verdwenen. De Colonel is van plan te onderzoeken of Alaska’s dood een ongeluk was, of zelfmoord. Maar ze weten niet waar ze heen ging, en wie haar op het idee bracht waar ze heen ging. De Colonel en Miles gaan naar het politiebureau, en vragen naar de agent die Alaska dood heeft zien gaan. Wanneer ze deze man voor zich hebben stellen ze hem vragen. Was het zelfmoord? Hoe kan het dat ze de politiewagens niet gezien heeft? Was ze nog te redden? De agent vertelt hun dat Alaska vierentwintig promille alcohol in haar bloed had, maar ze had toch echt nog uit moeten kunnen wijken voor de auto’s. Waarschijnlijk was het dus toch zelfmoord. En Alaska was niet meer te redden geweest, ze had haar stuur in haar borst gedrukt gekregen. Alle hulp zou te laat zijn geweest, aangezien ze al op slag dood was. Terug op hun kamer besluit de Colonel dat hij wil weten hoe dronken Alaska was. Ze jatten de blaastest van de Eagle, en de Colonel begint te drinken. Wanneer hij midden in de nacht eindelijk genoeg alcohol heeft gehad besluit hij of Alaska uit heeft kunnen wijken voor de auto’s. Dat moet haar gelukt zijn. Maar de jongens zijn nog niet overtuigd. Waar ging ze heen? De laatste persoon die ze gesproken heeft was haar vriendje. Hij wordt opgebeld door de Colonel, en hij vraagt waar ze allemaal over praten. Alaska flipte toen hij vroeg wat ze aan het doen was. Ze was bloemetjes aan het tekenen, en opeens ging ze er vandoor. Hier schieten ze niks mee op. De Colonel en Miles accepteren dat ze nooit zullen weten of het zelfmoord was, of een ongeluk. Ze accepteren dat ze de echte Alaska nooit zullen kennen. En ze besluiten dat ze haar grootste stunt uit moeten voeren. Hun plan was om deze pas in hun laatste jaar uit te voeren, maar dat gaat dus niet door. Dit doen ze om Alaska onsterfelijk te maken. Elk jaar is er een dag waarop professors komen praten, Speakers Day. Iedereen vindt die dag dus vreselijk. De jongere leerlingen kiezen een persoon uit, en de ouderen. Wanneer de Colonel hun vraagt of Dr. William Morse een speech mag komen houden gaan ze akkoord, maar pas nadat hij hun heeft verteld wie die William Morse is. Miles belt zijn vader, en vraagt of hij Dr. William Morse wil spelen wanneer de Eagle hem belt. Zijn vader gaat akkoord, zolang Miles niks aan zijn moeder verteld. Als laatste wordt Dr. William Morse geregeld. Hij is een professor die onderzocht hoe jongeren omgaan met seksualiteit. En, hij bestaat niet. De Colonel heeft een stripper gevonden, Stan, die zich Maxx laat noemen, en die bereid is Dr. William Morse te spelen. Miles vraagt aan de Eagle of Dr. Morse, een vriend van zijn vader, mag komen praten, en nadat de Eagle hem heeft gebeld, Pudge’s vader dus, gaat hij akkoord. Op Speakers Day komt Maxx net op tijd opdagen, en hij leert zijn speech. Iedereen zit in de gymzaal, en dan komt Maxx binnen. Hij begint te spreken, en dan schreeuwt Lara, die ook in het complot zit, ‘You’re so hot! I weesh you’d shut up and take of your clothes!’. Ze zei inderdaad weesh, ze heeft nogal een accent. Maxx negeert haar, en praat verder. Maar zo gemakkelijk geeft Lara niet op! ‘I’m not keeding! Take of your clothes.’ En Maxx gaat akkoord. ‘This one’s for Alaska Young!’ En dan gaat hij uit de kleren. Wanneer hij alleen nog maar in zijn strakke leren onderbroek staat grijpt de Eagle in, en gooit hem naar buiten. Maar Alaska is onsterfelijk. Op hun laatste dag vind Miles een brief van Takumi, die al naar huis is. Alaska is nog bij hem langs geweest. Ze was de sterfdag van haar moeder vergeten, en daarom vertrok ze halsoverkop. Maar of het zelfmoord was, dat zullen ze nooit weten. Miles herinnert Alaska daarom zoals hij haar wil herinneren, en voor hem zijn haar laatste woorden altijd ‘This is so fun, but I’m so sleepy. To be continued?’