Knip, ik heb je door Gillian Cross

Zakelijke gegevens Titel: Knip, ik heb je
Oorspronkelijke titel: Tightrope
Auteur: Gillian Cross. Gillian Cross is in 1945 geboren in Londen. Ze is getrouwd en heeft vier kinderen. Ze heeft met haar boeken verschillende prijzen gewonnen. Haar hobby’s zijn piano spelen en lezen. Ze heeft al meer dan dertig jeugdboeken geschreven. Ze schrijft meestal spannende of avontuurlijke boeken. Vertaald door: Griet Claerhout
Uitgeverij: Averbode

Druk: 1999 (1983) Omslagillustratie: Jan Bosschaert Samenvatting Ashley is een 14-jarig meisje, dat anders is dan iedereen. Ze is een aardig, mooi, apart en zelfstandig meisje. Haar vader is overleden, dus woont ze alleen met haar zieke moeder, die ze al jaren verzorgt. Ondanks dat ze het thuis druk heeft, haalt ze op school goede cijfers. Ashley heeft ook een minpunt, namelijk ’s nachts wegsluipen om graffiti te spuiten. Ze schrijft altijd hetzelfde woord, haar schuilnaam: Cindy. Alleen haar beste vriendin weet dat zij de dader is van de bekladde muren. Met het bespuiten van muren trekt ze de aandacht van Eddie Beale. Hij is de leider van de plaatselijke straatbende en heeft iedereen in zijn macht. Hij terroriseert de buurt, maar de mensen denken dat hij goed voor hen is. Als ze ’s nachts een keer een muur staat te bespuiten, wordt ze bijna betrapt. Net op tijd wordt ze gered door de bende. Zo leert ze Eddie kennen. Elke keer als Ashley tegen Eddie wil praten, moet ze eerst een ‘goede show’ geven. Net zoals Eddie’s andere vrienden moet ze hem blijven ‘amuseren’. Ze kan goed turen, maar de kunstjes die ze moet doen om zijn aandacht vast te houden worden steeds gevaarkijker. Ze raakt steeds meer in zijn macht. Na een tijdje wordt Ashley gestalkt. Ze weet niet wie de stalker is. Hij zegt dat hij weet dat zij Cindy is. Hij stuurt steeds engere dingen naar haar toe. Ze weet niet wat ze moet doen, dus zoekt ze hulp bij Eddie. Later komt ze erachter dat Eddie de stalker is. Hij wil haar in zijn macht hebben. Maar hij keert alle bewijzen naar de Hyena, de rare verkoper in de buurtwinkel, zodat iedereen – ook Ashley - denkt dat de Hyena de schuldige is. De Hyena wordt altijd al gepest, omdat zijn moeder gehaat is. Iedereen denkt dat hij wraak neemt. Wat niemand weet, is dat hij stiekem een zwak heeft voor Ashley. Hij bewondert haar, omdat ze voor zichzelf en voor haar moeder zorgt. Als Ashley uitgaat zoeken wie de stalker is, komt ze erachter dat Eddie de stalker is. Ze is kwaad op hem, maar ook op zichzelf, omdat ze hem vertrouwde. De volgende dag verteld Ashley aan de mensen dat Eddie de stalker is en ze verontschuldigt zich tegenover de hyena. Om wraak te nemen op Eddie gaat ze op het dak van de bioscoop staan en roept de mensen samen en zegt dat Eddie de stalker is. Maar de mensen luisteren niet, omdat Eddie een show is gaan geven. Een paar vrienden van Eddie zijn hem ook zat en proberen de aandacht naar Ashley te krijgen. Dat lukt. Na Ashley’s verbluffende toespraak gebeurt er iets heel onverwachts. Twee andere vrienden van Eddie zijn ook op het dak geklommen en duwen Ashley van het dak af. Alle mensen beneden doen een stap naar achteren, maar de Hyena rent naar voren en probeert haar op te vangen. Daarmee wilde hij zeggen dat hij haar heeft vergeven. Het lukt hem niet haar op te vangen, maar hij breekt wel de val. Uiteindelijk belanden ze in het ziekenhuis. Na een paar dagen mogen ze naar huis, als goede vrienden. Eddie Beale heeft het dorp verlaten, omdat iedereen nu weet hoe hij echt is. In plaats van de meest geliefde persoon, is hij nu de meest gehate persoon van het dorp. Eigen mening Het onderwerpen van het boek spreken me niet heel erg aan, omdat ik zelf geen interesse heb voor graffiti en straatbendes. Het verhaal heeft me geen nieuwe kanten laten zien van de onderwerpen. Ik wist al dat je met graffitispuiten betrapt kon worden en dat straatbendes gevaarlijk zijn. Het verhaal is anders gegaan dan ik had verwacht. Op de achterkant van het boek wordt niets gezegd over een stalker. Ik dacht daarom dat het zou gaan over een meisje die in een straatbende terecht komt. Ik ben niet anders over de onderwerpen gaan denken. Ik vind dat je de muren van iemand anders gewoon met rust moet laten. Ik ook nog steeds dat je uit moet kijken voor straatbendes. Het onderwerp is behoorlijk onvoorspelbaar uitgewerkt. Iedereen denkt dat de Hyena de stalker is, maar uiteindelijk blijkt Eddie Beale de stalker te zijn. Alle onderwerpen hebben ongeveer evenveel aandacht gekregen. De ene keer lees je iets over het graffitispuiten, dan over de straatbende, dan over de stalker en dan over hoe het gaat bij Ashley thuis. De gebeurtenissen worden vlot verteld. Daarom blijft het verhaal me boeien. Er gebeuren ook veel dingen. Eerst wordt ze bijna betrapt, dan komt ze in aanraking met Eddie en dan krijgt ze een stalker. In dit verhaal gaat het zowel om gedachten en gebeurtenissen. De gebeurtenissen vertellen de verhaallijn. Daartussen staan steeds vetgedrukte stukjes. Die vertellen gevoelens en gedachten van verschillende personen. Het verhaal zou echt gebeurd kunnen zijn, maar dat is niet echt waarschijnlijk. Zoveel problemen tegelijk heeft bijna niemand. Daarom zijn de gebeurtenissen ook niet herkenbaar. De gebeurtenissen vind ik niet heel erg origineel, maar wel de combinatie ervan. Als het boek bijvoorbeeld alleen ging over betrapt worden met graffitispuiten, zou ik er niets aan vinden. Ik zou geen van de gebeurtenissen mee willen maken. Ik vond het leuk dat de hoofdpersoon Ashley heet. Van de hoofdpersoon lees je de meeste gedachten, dus die gaat voor mij het meeste leven. Van de andere personages lees je ook gedachten, maar wel minder als van de hoofdpersoon. Daardoor gaan ze minder leven. Ik kan me goed verplaatsen in de gedachtewereld van bepaalde personen, vooral die van Ashley en de Hyena. Ashley heeft het probleem dat ze niet weet wie de stalker is en de Hyena wordt ervan beschuldigd dat hij de stalker is en hij weet ook niet wat hij moet doen. Ik zou niet op Ashley willen lijken, omdat er in haar leven bijna geen leuke dingen gebeuren en ze veel problemen heeft. Ik vind dat Ashley zich in het begin raar gedraagt. Ze vertrouwt zomaar in een bendeleider die ze niet echt kent. Later gedraagt ze zich zoals het hoort. Ze zoekt uit wie haar stalker is en biedt de Hyena haar excuses aan. Ik vind dat Eddie zich niet gedraagt zoals het hoort. Hij wil veel mensen in zijn macht hebben om er zelf beter van te worden. Hij gebruikt daarvoor onschuldige meisjes zoals Ashley. Oer het innerlijk van de personages hoef je niet veel te fantaseren. Er wordt al heel veel verteld, doordat je hun gedachten leest. Ashley verandert in de loop van het verhaal. In het begin is ze een goedgelovig, braaf schoolmeisje. Later komt ze bijna in een bende terecht, krijgt ze een stalker en gelooft niet meer in Eddie. Het verhaal is verteld in chronologische volgorde. De gebeurtenissen volgen logisch op elkaar. Het verhaal is spannend, omdat er een tijd tussen zit voordat je weet wie de stalker is. Ik vind het slot bijpassend en plezierig. Ik vind het bijpassend, omdat de Hyena de onschuldige was en met hem alles weer goed komt. Met Eddie loopt het minder goed af. Ik vind het plezierig, omdat het voor de hoofdpersoon goed afloopt. Het taalgebruik in het verhaal is niet moeilijk. Het verhaal leest wel moeilijker doordat er steeds gedachten tussendoor staan. In het verhaal staan veel beschrijvingen. Als Ashley in een nieuwe ruimte komt, wordt er meestal wel iets gezegd over hoe die ruimte eruit ziet. Het verhaaltempo wordt hierdoor iets langzamer, maar ik vind het niet storend. Het aantal gesprekken valt wel mee. Er zijn meer gebeurtenissen als gesprekken. Verwerkingsopdracht Ik heb gekozen voor de verwerkingsopdracht met het interview. Ik interview Ashley en de Hyena. Hoe is de band tussen jullie na afloop van dit avontuur? Ashley: Vroeger zagen we elkaar alleen in de buurtwinkel. Hij was verkoper en ik deed bijna elke dag boodschappen, omdat mijn moeder daar te ziek voor is. Hij mocht van zijn moeder nooit met klanten praten, dus we hadden niet echt een band. Nu spreken we bijna elk weekend af en gaan we samen iets leuks doen. Hyena, hoe doe je dat dan met je werk? Hyena: Ik ben ermee gestopt. Ik ben het zat op heel de dag door mijn moeder op de vingers gekeken te worden. Ik deed in haar ogen nooit iets goed. Ik heb wel een parttime baantje in de boekhandel, maar dat is alleen op woensdag en vrijdag, dus in het weekend ben ik helemaal vrij.
Hyena, waarom werd er gedacht dat jíj de stalker was? Hyena: Mijn moeder is nooit de aardigste geweest, en omdat zij de enige supermarkt in het dorp bezit, komt iedereen bij haar inkopen doen. Ze viel iedereen altijd lastig. Als er bijvoorbeeld kinderen in de buurt kwamen van de volwassenentijdschriften stuurde ze hen de winkel uit. Ashley: Ja, ze was altijd heel opdringerig. Als ik te lang deed over het winkelen, zei ze dat ik op moest schieten omdat de winkel anders te vol werd. Hyena: Omdat mijn moeder totaal niet geliefd was, mochten ze mij ook niet. Ze gaven me de bijnaam Hyena. Omdat Ashley het pand van mijn moeder bespoten had, kwam later uit, en daarna gestalkt werd, dacht iedereen dat ik het was. Ashley: Gelukkig wist ik ze te overtuigen met mijn toespraak. Hebben alle mensen in het dorp je vergeven, Hyena? Hyena: Bijna allemaal, gelukkig. Nu iedereen weet dat ik nergens schuldig aan ben, respecteren ze mij. Hebben jullie verkering? Ashley: Haha, nee. We zijn gewoon heel goede vrienden. We kunnen alles tegen elkaar vertellen en vertrouwen elkaar volledig. Ashley, ben je nog van plan graffiti te gaan spuiten? Ashley: Nou, voorlopig in ieder geval niet. Ik wil niet weer in de problemen komen. En ik spoot altijd Cindy, mijn schuilnaam, op de muren. Bijna iedereen uit het dorp weet inmiddels dat ik die naam altijd gebruik. Dus als ik er weer aan begin, zal ik een andere schuilnaam moeten verzinnen. Hyena: Als je maar niet weer op een dak gaat staan en eraf geduwd wordt, zodat ik je op kan vangen. Ashley: Ik wil voorlopig uit het ziekenhuis blijven, dus laat ik dat maar niet doen. Wat vond je moeder van al je acties, Ashley? Ashley: Ze was niet echt blij met me. Ze werd kwader over dat ik haar niets verteld had dan over wat ik allemaal gedaan had. Ze zei ook dat ze me ’s nachts wel eens weg hoorde gaan, omdat ik altijd langs haar bed moest om bij de achterdeur te komen. Ze heeft me wel vergeven.
En ten slotte, wat zijn jullie toekomstplannen? Hyena: Ik zoek nog een goede baan en een huis, het liefst wel in dit dorp. Ashley: Mijn moeder is nog steeds ziek, dus haar moet ik in ieder geval blijven verzorgen. Ik heb een baantje als krantenbezorgster. Hyena: En natuurlijk blijft onze vriendschap voor altijd! Bedankt voor het interview, en veel succes met alles!