Titel: Gaten
Naam van de auteur: Louis Sachar
Uitgave: derde druk 2001
Uitgeverij: Lemniscaat in Rotterdam
5. Enkele gegevens over de auteur.
Louis Sachar is geboren in New York op 20 maart 1954. Hij studeerde economie en rechten aan de universiteit van California. Hij ging werken als econoom, later als advocaat en is nu schrijver. Schrijven doet hij in z’n kantoor waar niemand hem mag storen. Louis is getrouwd en heeft een dochter Sherre.
Louis Sachar ontving maar liefst zeventien prijzen in Amerika voor zijn boek Gaten. In Nederland kreeg hij er in 2000 een Zilveren Zoen voor. Het is het eerste boek van de ruim twintig boeken van Sachar dat in het Nederlands is vertaald. Gaten behoort tot de kerntitels van de Jonge Jury 2002.
6. Genre
Het genre is jeugdroman, omdat het een lang boekvullend verhaal is met allerlei gebeurtenissen en het speciaal geschreven is voor de jeugd.
7. Thema
In dit boek wordt goed duidelijk hoe belangrijk vriendschap is, alleen zijn sommige dingen niet te bereiken. Ook wordt er benadrukt hoe belangrijk doorzettingsvermogen is. Ondanks alle pech is Stanley uiteindelijk toch vrij.
8. Wie is (zijn) de hoofdpersoon (personen) in het boek.
Stanley Yelnats, een jongen van waarschijnlijk rond de 14 jaar.
Stanley is een aardige jongen en past met zijn gevoelens helemaal niet in de groep waar hij in terecht komt. Op school werd hij gepest door Derrick Dunne. Toch mogen de meeste jongens hem. Stanley heeft een beetje een hekel aan X-Ray omdat hij wordt gezien als een leider. Stanley’s karakter word vervormd door de andere jongens. Tijdens het gaten graven denkt hij na over verschillende dingen. Hij denkt na hoe zijn vrienden Derrick in elkaar slaan. Hierin kun je goed de karaktervervorming zien. ‘Het graven van gaten vormt je karakter’ volgens de directeur. Van een soort mietje gaat hij naar een harde jongen.
9. De bijpersonen
Zero, is iets ouder dan Stanley.
Zero is een vreemd persoon. Je komt weinig over Zero’s gevoelens te weten, omdat hij niet van praten houdt. Hij is somber tegenover mensen tenzij hij ze erg goed kent. Hij ligt niet als beste in de groep en word dan ook een beetje raar aangekeken, Zero zegt tegen ze dat hij van gaten graven houd waar hij eigenlijk helemaal niet van houdt. Als klein kind is zijn moeder weggelopen. Zero loopt in het boek weg van het kamp. Stanley komt een paar dagen later achter hem aan. Ze raken steeds beter bevriend en Zero uit zijn gevoelens naar Stanley. Hij vertelt dingen van vroeger als straatjongen. Maar dan vertelt hij aan Stanley dat hij de veroorzaker was van Stanley’s gevangenschap.
10. De verhoudingen tussen de personen
De andere jongens zijn in het begin nog wat vaag tegen hem en soms liegen ze tegen hem. Maar later zijn sommige wel aardig tegen hem en kijken ze tegen hem op. Alleen soms geven ze Stanley ergens de schuld van terwijl het helemaal niet zijn schuld is.
11. verklaar de titel
De titel “ Gaten” is heel logisch. De gevangen in Camp Green Lake moeten elke dag een gat graven.
12. Samenvatting
Stanley Yelnats moet als straf voor een zogenaamde diefstal van een stel schoenen, 18 maanden naar een jeugdgevangenis, Camp Green Lake. De gevangenen graven iedere dag een gat, dat moet hun karakter vormen, Maar Stanley ontdekt dat het een heel andere reden heeft. Vroeger was er op de plek waar nu ene gevangenis is, een meer met een dorpje. Daar waren een zwarte man en een blanke vrouw op elkaar verliefd en dat mocht niet. De man werd doodgeschoten. De vrouw (Katherin of ook Kate Barlow) ging roven. Banken en passagiers. Twintig jaar na de dood van Sam (haar vriend) dwongen twee mensen haar de buit te geven, maar Kate had die in de uitgestrekte begraven. Door een beet van een hagedis overleed Kate en de mensen die haar dwongen zouden nu zelf moeten graven naar de schat, en generaties daarna ook. Daarom moesten kinderen als straf graven. Al het bijzonders moesten ze afgeven. Zo hoopten ze de schat te vinden. Stanley leert in het kamp Zero kennen, aan wie hij later schrijfles geeft. Door een ruzie met de kampleiders loopt Zero weg en een paar dagen later gaat Stanley hem achterna om te redden, want in de wijde omgeving is geen water te vinden. Na een heel eind lopen in de woestijn vind Stanley Zero, die zichzelf in leven heeft gehouden met potten pruimen onder een bootje. Zero en Stanley besluiten naar een rots toe te lopen die Stanley de grote duim noemt. Een overgrootvader van Stanley heeft daar namelijk zijn redding gevonden toen hij was overvallen door Kate Barlow.
Bij de Grote Duim aangekomen zijn ze totaal uitgeput. Maar er blijkt een oase te zijn waar ze ongeveer twee weken blijven. Ze voeden zich met uien die ze daar vonden. Stanley denkt te weten waar de schat van Kate Barlow begraven ligt, omdat hij bij het graven ooit een voorwerpje met KB erop heeft gevonden. ’s Nachts lopen ze naar Camp Green Lake en gaan ze graven. Ze vinden de schat, maar de directeur heeft hen ontdekt. Ze eist de schat, maar die willen Stanley en Zero niet geven. Na een tijdje arriveert toevallig de advocaat van Stanley die hem komt ophalen, omdat z’n straf erop zit. Er werd een onder zoek ingesteld naar de slechte behandeling op Camp Green Lake. Stanley en Zero komen vrij en houden de schat. Zo is er eindelijk gerechtigheid.
13. Hoe behandelt de schrijver het begrip tijd.
a. Het verhaal speelt zich in niet chronologische volgorde af want er wordt terug geblikt op de geschiedenis van Green Lake en er zijn een paar flash backs als Stanley terug kijkt op de tijd voor dat hij in Camp Green Lake komt.
En als zero terug blikt op zijn leven toen hij nog bij zijn moeder woonde.
b. Het duurt zo lang als de straf van Stanley, namelijk 18 maanden.
14. Het perspectief.
Het perspectief waarin het boek is geschreven is het hij-perspectief. Je kijkt door de ogen van Stanley en je komt alleen de gedachte en gevoelens van Stanley te weten. Van de andere personen zie je alleen de buitenkant, je kunt niet door hun ogen meekijken.
15. Leeservaring
Onderwerp.
a. Het onderwerp spreekt mij wel aan want het gaat over een jongen ongeveer van mij leeftijd. Ik had nog nooit over dit onderwerp nagedacht.
b. Ik heb er van geleerd dat die gasten in de gevangenis niet altijd schuldig zijn maar dat het ook heel toevallig kan gebeuren.
c. De schrijver laat zijn mening niet horen over het thema.
d. Er werd aan het eind weinig meer gezegd over hoe het afliep.
Gebeurtenissen.
a. Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om te blijven boeien want ik had dit boek erg snel uit.
b. Ik vind dit boek spannend omdat je niet weet hoe het afloopt en boeiend omdat het over iemand van mijn leeftijd ging en wel een beetje ongeloofwaardig dat er zoiets nu kan gebeuren.
c. Ik vond het laatste stuk met die hagedissen er indrukwekkend dat zero en Stanley toch nog zo rustig bleven zitten.
Personen.
a. Ik zou niet op Stanley willen lijken want dan zou ik erg dik zijn en een beetje een ‘mietje’.
b. Je komt alleen van Stanley en Zero genoeg te weten om hun gedrag te begrijpen.
c. Stanley gaat goed met zijn probleem om zodat hij gewoon na zijn straf zijn leven weer kan vervolgen. Ik zou het ook ongeveer zo doen.
d. Hij heeft als norm dat hij gewoon rustig blijft als er iets gebeurt en dat heb ik niet ik ben snel boos.
Bouw.
a. Alles hangt goed samen zodat het boek makkelijk te lezen is.
b. Er zitten genoeg terugblikken in niet te veel zodat het boek erg rommelig wordt.
c. Het eind is niet zo goed maar dat wordt door de uitleg wel weer goed gemaakt in het laatste hoofdstuk
Taalgebruik.
a. Ik vond dit verhaal erg makkelijk te lezen, want het was gewoon niet moeilijk geschreven.
b. Het taalgebruik is heel makkelijk voor jonge mensen.
c. Dus daarom past de taal bij de personages in het verhaal.
Extra opdracht 6 c.
Ouders zijn lastposten: ze stellen onmogelijke regels op en willen altijd dat je de dingen op hun manier doet.
Het is waar dat ouders vaak onmogelijke regels opstellen, want ze zeggen altijd dat je op tijd thuis moet zijn omdat je de andere dag dan niet uit je bed kunt komen. Maar ik vind dat het niet zo is want ik kan de volgende dag gewoon weer uit mijn bed komen en dan merk ik niet dat het de vorige avond laat is geworden.
Ook willen ze altijd dat het op hun manier gaat, want hun denken dan dat het op die manier alleen kan of dat die manier de beste is maar dat is vaak niet zo. Ik doe het vaak op mijn eigen manier en dan komt het ook vaak gewoon goed en misschien nog wel sneller dan op hun manier.
Op zulke momenten vind je ouders lastposten maar het valt soms best wel mee, je kunt ook wel eens gemak van je ouders hebben. Ik vind dat je op sommige momenten ook wel eens zelf kan beslissen wat wel en niet goed voor je is.
Want ouders zijn altijd zo bezorgd maar eigenlijk is dat helemaal niet nodig. Ik vind dat ouders je ook wel eens een lolletje moeten gunnen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
I.
I.
Dankje, hier heb ik echt wat aan gehad! dit zijn de betere boekverslagen!
13 jaar geleden
Antwoorden