Inleiding: Ik heb het boek Harry Potter gekozen om mijn boekverslag over te houden, omdat ik heel erg fan ben van de boeken. Niet zo erg dat ik verkleed ga, om voor de winkel te gaan liggen als het nieuwe boek uitkomt. Maar gewoon, dat ik vind dat het mooi is geschreven. Het is namelijk zo geschreven dat je er helemaal in mee gaat leven, dat het voelt alsof je er naar zit te kijken. Daarom vind ik het ook jammer dat het verfilmd is. Als je het boek gewoon zelf leest, kun je zelf bedenken hoe de hoofdpersonen eruit zien. En nu, als je de film hebt gezien zit je de hele tijd met Daniel Radcliff in je hoofd als je aan Harry Potter denkt! En waarom ik speciaal dit deel heb gekozen is omdat, dit het mooiste boek is. Er gebeurt eigenlijk niet heel veel. Maar het einde is heel mooi! Inhoud: Harry Potter is een tovenaarsjongen, waarvan wiens ouders op jonge leeftijd zijn vermoord door Voldemort, de meest machtige tovenaar. Harry zit op Zweinstein een tovenaars school. Harry vind een boek wat ooit van “De Halfbloed Prins” was, en daar staan allemaal aanwijzingen in voor de les “Toverdranken” waardoor hij de beste van de klas word. Iedereen is bang omdat Voldemort weer terug is gekeerd, met zijn dooddoeners (zijn aanhangers) en veel modderbloedjes(mensen wiens ouders tovenaar en dreuzel(geen tovenaar zijn) gaat vermoorden. Niemand kan Voldemort uitschakelen, omdat hij zo machtig is. En omdat hij zijn ziel in 7 delen heeft verdeelt, en in verschillende voorwerpen heeft “gedaan”. Perkamentus is het schoolhoofd van Zweinstein, en hij wil Voldemort ook dood! Harry heeft een hele goede band met Perkamentus, een soort vaderlijke. En Voldemort heeft het op Harry gemunt, omdat hij een vloek van hem heeft overleefd. Daarom wil Perkamentus, Harry de gedachten van Voldemort laten zien. Om zijn zwakke punten, en aanwijzingen te vinden. Daar ontdekken ze dat Voldemort zijn ziel in 7 gruzelementen heeft “gestopt”. Dat zijn dus voorwerpen waar je je ziel in stopt. Perkamentus heeft er al één stuk gemaakt, en Harry waarschijnlijk ook. Harry gaat samen met Perkamentus op zoek naar het 3e. Perkamentus weet al waar het ligt en ze gaan er samen heen. Ze moeten over een meer met lijken erin, die tot leven worden geroepen, als je het gruzelement probeert te pakken. Ze raken veilig aan de overkant. Daar zien ze een schaal met een raar groen spul erin, maar ze kunnen het niet gewoon met hun handen pakken. Iemand moet het opdrinken. Perkamentus had Harry beveelt dat hij alles moest doen wat Perkamentus zei, dus ook Perkamentus het drankje geven, ook al wou hij het niet. Harry pakt een beker, en laat Perkamentus het opdrinken. Hij vindt het vreselijk om te zien hoe Perkamentus, in elkaar krimpt, en steeds roept dat hij moet stoppen. Harry overwint zijn “angst” en laat Perkamentus het groene goedje helemaal opdrinken, totdat hij het medaillon wat eronder ligt kan pakken. Als Harry eindelijk het medaillon heeft gepakt, vraagt Perkamentus om water. Maar Harry kan geen water toveren, dus hij pakt water uit het meer met de lijken. De lijken komen tot leven, Harry is helemaal in paniek, en hij weet echt niet meer wat Perkamentus had gezegd, wat hij moest doen als de lijken tot leven kwamen. Opeens komen er vlammen, Perkamentus was weer gaan staan, en had de spreuk uit gesproken. Perkamentus is heel erg verzwakt, en Harry sleept hem weer mee terug naar Zweinsveld (een veld vlakbij Zweinstein). Als ze terug naar Zweinstein willen, worden ze tegen gehouden door de barvrouw van een café op Zweinsveld, Rosmerta, dat het Duistere Teken boven school is verschenen (het Duistere teken is het teken dat er dooddoeners zijn). Als Harry en Perkamentus terug naar Zweinstein gaan, word Harry door Perkamentus versteend, en komt Draco Malfidus. Draco had de opdracht gekregen van Voldemort om Perkamentus te vermoorden. Perkamentus ligt onweerbaar op de grond, en heeft geen toverstok. Toch durft Draco hem niet te vermoorden, Perkamentus praat op hem in, dat hij het niet durft. Dan komt Severus Sneep, leraar Verweer tegen de Zwarte Kunst, op Zweinstein. Hij was ooit een aanhanger van Voldemort, maar hij zei dat hij het helemaal niet meer was. Perkamentus vertrouwde hem. Iedereen anders niet. Severus Sneep vermoord Perkamentus met een simpele vloek. Hermelien Griffel en Ron Wemel, waren in Zweinstein toen de dooddoeners binnen kwamen, ze zijn er veilig vanaf gekomen! En later blijkt dat “De Halfbloed Prins” Sneep Severus was!
Karakterbeschrijving: Ik heb er een apart hoofdstuk van gemaakt, omdat het te vol werd als ik het in het verhaal stopte! Harry Potter: Harry is een lieve jongen. Zijn ouders zijn op jonge leeftijd vermoord, terwijl hij er bij was, dus heeft hij veel verdriet. Hij kropt zijn verdriet erg op, zodat hij eigenlijk alleen zijn verdriet groter maakt. Hij is heel aardig, tegen de meeste mensen. Maar hij is ook wel snel boos. Hij wordt het ook wel een beetje zat, dat iedereen hem geweldig vind, omdat hij een litteken heeft. Je ziet dat hij naar het einde van het boek, steeds volwassener word. Hermelien Griffel: Zij is het slimste meisje van waarschijnlijk heel de school. Ze zou eigenlijk nooit een schoolregel overtreden, maar door de invloed van Harry & Ron doet ze het meestal wel. Hermelien maakt meestal de plannen en toverdranken die nodig zijn. Ze is heel bezorgd, en niet erg lelijk! Ron Wemel: De beste vriend van Harry, hij is wel jaloers op Harry, omdat hij alle aandacht krijgt. Soms laat hij dat te erg blijken. Verder is hij wel een heel goede vriend. Hij is niet heel erg lelijk, maar ook niet echt mooi. Perkamentus: Hij is het schoolhoofd van Zweinstein, hij is als een soort vader voor de meeste leerlingen van Zweinstein, iedereen vertrouwd hem. Voor Harry is hij ook een soort beschermengel. Hij is ook (bijna) even machtig als Voldemort. Eigenlijk zie je alle personages volwassener en sterker worden! Fragment: Perkamentus is net terug gekeerd naar Zweinstein, en ligt zonder toverstok, weerloos op de grond. ”Het idee om die mede te vergiftigen had ik trouwens van dat Modderbloedje Griffel. Ik hoorde haar in de bibliotheek zeggen dat Vilder geen toverdranken kon herkennen” zei Malfidus. “Gebruik alsjeblieft niet dat zulke aanstootgevende woorden in mijn bijzijn” zei Perkamentus. Malfidus lachte schor. “Vindt u het erg dat ik “Modderbloedje” zeg terwijl ik op het punt u te vermoorden?” ,“Ja, inderdaad” zei Perkamentus, en Harry zag zijn voeten nog wat verder wegglijden terwijl hij moeite deed om overeind te blijven. “Maar wat mij vermoorden betreft, Draco: daar heb je nu verscheidene minuten de tijd voor gehad. We zijn alleen, ik ben weerlozer dan je ooit had kunnen dromen en je hebt nog steeds niets gedaan…” De mond van Malfidus vertrok onwillekeurig, alsof hij iets bitters proefde. “Om nog even terug te komen op vanavond,” zei Perkamentus.”Ik snap niet helemaal hoe het gebeurd is… wist je dat ik niet op school was? Ja, natuurlijk,” beantwoordde hij zijn eigen vraag. Er kwamen een stel Dooddoeners aan. Samen met Sneep Severus. ”We zitten met een probleempje, Sneep,” zei de kwabbige Amycus. Zowel zijn ogen als zijn toverstok waren op Perkamentus gericht. “De jongen kan kennelijk niet—“ Op dat moment fluisterde iemand anders de naam van Sneep. ”Severus…” Daar schrok Harry meer van dan van alles wat hij die avond had meegemaakt. Voor het eerst hoorden hij Perkamentus smeken. Sneep zei niets, maar liep naar Malfidus en duwde die ruw opzij. De drie Dooddoeners deinsde zwijgend achteruit. Zelfs de weerwolf leek bang te zijn. Sneep keek naar Perkamentus. Uit iedere hardvochtige lijn van zijn gezicht sprak afkeer en haat. “Severus…alsjeblieft…” Sneep hief zijn toverstok op en richtte die op Perkamentus. “Avada Kedavra!” Uit de punt van Sneeps toverstok spoot een groene lichtstraal, die Perkamentus midden in zijn borst raakte. Harry’s schreeuw van afschuw kwam nooit over zijn lippen; roerloos en geluidloos moest hij toekijken hoe Perkamentus de lucht in werd geslingerd. Het was alsof hij een fractie van een seconde bleef zweven onder de glanzende schedel, maar toen viel hij langzaam achterover, als een grote lappenpop. Hij tuimelde over de borstwering en verdween uit het zicht. Ik heb dit fragment gekozen, omdat je goed kunt zien hoe Perkamentus toch iets betekent voor Malfidus, wat je eerst niet zou denken. Je ziet ook hoe erg Perkamentus teleurgesteld in Sneep is, hij vertrouwde hem echt. Ik vind dit het mooiste fragment.