George's marvellous medicine door Roald Dahl

De schrijver van het boek is: Roald Dahl.
Het boek heet: Georges’s Marvellous Medicine

Dit boek gaat over George Kranky. Op een dag gaat zijn moeder winkelen in de stad. Hij grijpt zijn kans: zijn oma is heel vervelend. Hij besluit haar op te blazen. Dat vindt hij eigenlijk iets te mens onvriendelijk. Dus hij besluit om zo’n een gewaagt iets te doen, dat niemand er iets van hoeft te merken: tenminste, dat hoopt hij.
Hij gaat aan het werk en komt op het idee om een soort gigantische smeerbom te maken. Zijn oma heeft medicijnen nodig, met een fles met water (of drinken) om alles weg te spoelen. Dus hij gaat naar de badkamer en doet wat gezicht crème in een bak, een beetje shampoo, wat tandpasta en ga zo maar door.

Dan gaat hij naar de kamer van zijn ouders, echter, zijn ouders hebben hem streng verboden om aan het medicijn kastje te zitten omdat je daarmee iemand dood kan laten gaan. En aangezien hij dat niet wilt doet hij dat niet. Hij loopt naar de garage en komt op het idee om wat spul van zijn vader er in te doen. Dat houdt in: spul tegen de pest, pillen voor paarden, voor schapen en ga zo nog maar een weekje door.
En als hij er genoeg van heeft, gaat hij nog even wat benzine en wat anti-vries van zijn vader er in gooien.
Als hij er genoeg van heeft, gaat hij het koken. Hij gooit alles in een pan en gooit er nog wat bruine verf in. Dan lijkt het meer op thee. Dan brengt hij het naar zijn oma, Grandma. Die dringt een beetje op en staat in brand. Als hij water naar binnen gooit in haar keel, komt er gewoon stoom uitzetten. Dan begint ze te groeien en wilt nog meer. Hij geeft haar zoveel, dat ze door het dak heen komt.
Als zijn vader thuis komt gelooft hij niet dat George dat heeft gedaan. Maar George gooit het bij een kip naar binnen en die wordt net zo groot als oma. Zijn vader vindt het geweldig en zegt maar steeds dat het de uitvinding van de eeuw is: zo krijgen de mensen veel meer te eten.
George en zijn vader proberen steeds meer uit, wel vier keer proberen ze dezelfde te maken. De ene keer worden de poten van de kip heel lang, de andere keer de nek, het is steeds wat anders. Totdat er eentje is waarbij hij heel klein wordt. Laat oma nou net trek krijgen, ze komt uit de schuur en drinkt de hele pan leeg. Als ze klaar is wordt ze kleiner en kleiner, en op een gegeven moment is ze gewoon verdwenen.

Het leukste vond ik toen de oma van George ineens heel klein werd. Je denkt dat er al zoveel gebeurt is, maar niet zoiets. Het neemt ineens een heel andere wending en omdat George’s opzet toch is geslaagd, verraste dat me min of meer. Daarom was dat het leukste stuk, omdat je denkt dat het een leuk (grappig) boek begint te worden totdat ineens die oma kleiner wordt.