De titelverklaring. In het boek zitten twee verhaallijnen en in beide verhaallijnen zit een titelverklaring. Bij het eerste verhaallijn wordt Sarah’s naam niet genoemd aan het eind van dit verhaallijn wordt haar naam was bekent gemaakt, haar naam was Sarah Starzinski. In het tweede verhaallijn waarin Julia in onze tijd opzoek gaat naar Sarah en haar familie wordt Julia zwanger op de laatste bladzijde van het boek wordt de naam van het kind bekent gemaakt, haar naam is Sarah.
Op de voorkant staan Julia en Sarah, Sarah loopt richting de zee en Julia staat een soort van te denken.
Het boek behoord tot de genre oorlogsdrama, want het verhaal gaat over hoe Sarah de oorlog heeft mee gemaakt en onder tussen ontdekt Julia Jarmond of Sarah nog leeft en wat ze allemaal heeft mee gemaakt.
De twee hoofdpersonen zijn Sarah Starzinski en Julia Jarmond.
Sarah was een heel mooi meisje. Ze was slank, had dik honingblond haar en amandelvormige groenblauwe ogen. Sarah wordt samen met haar ouders opgepakt en naar het Velodrome d’Hiver gebracht. Ze is erg behulpzaam en lief naar andere toe, daarom kan zij het niet begrijpen wat die politieagenten hen aandoen en waarom iedereen haar ineens haat sinds dat ze de gele ster moet dragen.
Julia is een Amerikaanse Journaliste die in Frankrijk woont. Julia moet een artikel maken over de razzia van 1940. Zo komt zij ook achter het verhaal van Sarah en achter het familiegeheim. Zij gaat in het huis wonen waar Sarah vroeger met haar ouders en haar broertje hebben gewoond. Julia begint een zoektocht naar Sarah, haar broertje en ouders.
Het verhaal
speelt zich name af in Frankrijk, want hier wonen namelijk Sarah en Julia. Het verhaal speelt zich natuurlijk ook af in verschillende kampen waar Sarah en haar ouders naar toe gebracht worden. Maar ook in verschillende landen waar Julia naar toe reist om Sarah op te zoeken; Italië, Manhattan en Amerika.
Er zijn twee verhaallijnen, ze lopen gelijk op. Des te verder Julia met haar onderzoek komt, hoe meer je te weten komt over Sarah. De verhaallijn van Julia speelt zich af in 2002, 60 jaar na de razzia. De verhaallijn van Sarah begint in Julie 1942. Tussen het begin en het eind verloopt niet meer dan een jaar tijd. Bij beide speelt het laatste deel zich af in 2005 hier wordt alles chronologisch* verteld.
Het verhaal begint midden in een gebeurtenis, maar verder in het verhaal krijg je de inleiding. En het zijn eigenlijk twee verschillende verhalen die na een tijdje in elkaar samensmelten, ze lopen gelijk op hoe verder Julia met haar onderzoek komt, hoe meer je te weten komt over Sarah. De verhalen lopen chronologisch. Het einde is gesloten en open, het is gesloten omdat het geheim bekent is maar het is juist open voor de relatie van Julia en William.
PARIJS, JULI 1942
In juli 1942 worden hele gezinnen opgepakt door de Franse politie, het meisje pakt haar broertje en stop hem in de geheime kast, draait de koperen sleutel om en beloofd hem om terug te komen om hem te redden. Ze verwacht dat de politie hen na enkele dagen weer vrij laat. Maar ze worden naar het sportpaleis Velodrome d’Hiver gebracht. Het zijn daar bizarre omstandigheden: het is er veel te warm, er zijn te veel mensen op een te kleine plek geplaatst en er is te weinig voedsel voor zo veel gevangenen.
PARIJS, MEI 2002
De Amerikaanse journaliste Julia Jarmond woont in Parijs door haar huwelijk met Bertrand Tézac. Ze zijn een appartement aan het opknappen die van Bertrand’s ouders is geweest, ook al moet er nog veel aan gedaan worden.
Het is 60 jaar na de zwarte bladzijde uit de Franse geschiedenis, daarom krijgt Julia een opdracht om daar een artikel over te schrijven voor het blad Seine scenes. Ze krijgt wat informatie van twee Franse homoseksuele vrienden, die vertellen wat er is gebeurt.
PARIJS, 1942
na dat de mannen het kamp waren weg gevoerd, werden de vrouwen van de kinderen gescheiden. Er werd hun beloofd dat ze later met hun moeders worden herenigd, maar dat geloven de meeste kinderen niet. De kinderen werden daarna kaal geschoren en Rachel en het meisje geven elkaar al snel aan dat ze willen ontsnappen.
PARIJS, 2002
Julia is er achter gekomen dat de grootouders van haar man Bertrand in de oorlog het appartement zijn ingetrokken, waar in daar voor joden hebben gewoond. Ze heeft ondertussen ook steeds meer informatie gevonden over de razzia die in 1942 heeft plaats gevonden.
PARIJS, 1942
Rachel en het meisje ontsnappen uit het kamp, maar worden betrapt door een Franse politieagent met hun vluchtpoging. Maar het meisje herkent de Franse politieagent uit haar eigen leef omgeving. Het meisje smeekt hem om hun door te laten gaan, de man gaf hun zelfs nog een aantal briefjes geld mee. Het meisje heeft maar een doen : haar broertje uit de kast bevrijden. Zodra ze buiten het kamp waren rende ze naar de bossen verstopten hun gele ster en zwommen naakt in heb bosmeertje. Ze snapte wel dat ze hulp nodig hadden van de boeren in de omgeving, en belde bij mensen aan. Na een aantal boerderijen komen ze terecht bij een ouder stel, Jules en Geneviève Daufure. Al snel wordt Rachel ziek en het oudere stel moet een dokter halen, de dokter verraad dat ze een jood in huis hebben aan de nazi’s. En de nazi’s komen Rachel halen. Ondertussen verstopt het meisje zich en even later verteld ze het oudere stel dat ze Sarah Starzinski heet. Ze wil onmiddellijk naar huis toe om haar jongere broertje te bevrijden.
PARIJS, 2002
Julia is ondertussen verder gegaan met het onderzoek en met wat hulp van een Franse jood Lévy die veel informatie heeft over de razzia. Ze komt er achter dat hun appartement die ze aan het verbouwen zijn van de familie Starzinski is geweest. De ouders zijn omgekomen in een concentratie kamp. Ook is er een meisje opgepakt die Sarah Starzinski heet, maar er is niets bekent dat zij ook omgekomen is.
In het privé leven van Julia is er ook het een en ander aan de hand, ze blijkt zwanger te zijn. In het verleden wou Bertrand graag een tweede kind, maar ze heeft een aantal miskramen achter de rug. Ze wil het Bertrand vertellen en heeft een romantisch diner geregeld. Alleen het komt voor Bertrand een beetje onverwacht aan, hij is al vijftig en het pas niet meer in zijn leven. Hij wil het kind weg laten halen en als Julia dat niet doet verlaat hij haar.
Onder tussen komt Edouard haar iets vertellen, wat hij al zestig jaar met zich mee heeft gedragen. Hij was nog jong toen Sarah Starzinski was teruggekomen naar haar ouderlijk huis. Het was een dramatische gebeurtenis.
PARIJS, 1942
Sarah is ondanks de negatieve adviezen van Jules en Geneviève echt van plan om naar Parijs te gaan. Wanneer ze klaar staat om te vertrekken gaan Jules en Geneviève ineens mee. In Parijs aan gekomen rent Sarah naar haar appartement maar er doet een onbekende jongen open van een jaar of twaalf ? Ze rent naar haar kamertje naar de geheime kast, vol zenuwen doet ze het deurtje open. Een stank van verrotting trof haar als een vuistslag, Sarah viel op haar knieën neer. Sarah kon niets zeggen, alleen maar trillen, terwijl haar vingers haar ogen en neus bedekken om de stank niet te hoeven ruiken. Jules kwam dichterbij en mompelde in haar oor: “Kom, Sarah, kom mee…” Ze verzette zich uit allen macht om weer bij de kastdeur te komen. Achter in de kast zag ze een glimp van een roerloos, opgekruld lichaampje, daarna zag ze het dierbare gezichtje, zwart, onherkenbaar.
PARIJS, 2002
Edouard verteld Julia wat er gebeurt was, hij was thuis toen Sarah de kast opende maar zijn moeder Mamé niet. Julia is verbijsterd wat ze hoort. Ook nog heeft ze het probleem dat Bertrand wil dat ze een abortus ondergaat, ze doet het uiteindelijk om het huwelijk te redden maar haar zus Charla vind het een stom idee. Julia krijgt van Edouard de envelop uit de kluis en ze ziet dat er twaalf brieven in zitten van Jules Dufaure. Op 16 julie 2002 precies 60 jaar na de razzia houdt Frankrijk een herdenking over het Vel ‘d Hiver. Maar het is ook de dag dat Julia naar de kliniek gaat om een abortus te ondergaan. Op het aller laatste moment laat Julia het afweten en besluit ze geen abortus te doen. Bertrand komt woedend thuis, hij zegt dat hij nu van haar weggaat.
Haar artikel over de razzia is klaar en wordt gepubliceerd, ze heeft nu ook via – via contact met de klein kinderen van Jules Daufure, Gaspard en Nicolaas. Die weten dat Sarah in 1952 naar Amerika is vertrokken en dat ze in 1955 is getrouwd met ene Richard Rainsferd. Julia vertrekt meteen met haar dochter Zoë naar de Verenigde Staten en gaat opzoek. Ze heeft Richard Rainsferd gevonden, maar is al lang met een andere vrouw getrouwd. Sarah was al op veertigjarige leeftijd overleden aan een auto ongeluk. Ze had intussen wel een zoon gekregen, Wiliam maar die woont nu al jaren in Italië. Als ze daar aan komt en William heeft gevonden en het hele verhaal heeft verteld is William boos en wil niks meer met Julia te maken hebben. Van schrik krijgt Julia een bloeding, wanneer ze weer bij komt in het zieken huis zit Zoë naast haar bed. Weer eenmaal thuis aakomen krijgt Mamé in november een beroerte en heel de familie komt bij elkaar, dan meldt zich ineens ook William bij de familie. Hij heeft een boekje met aantekeningen van Sarah gevonden en een envelop waar in een koperen sleutel zit. Uit de aantekening blijkt dat Sarah zelfmoord heeft gepleegd, dus het was een opzettelijk auto ongeluk. Hij wil nu wel het verleden te weten komen en de Daufures bezoeken.
NEW YORK 2005
Julia is naar de VS geëmigreerd met Zoë, Bertrand had namelijk voor zijn minnares Amélie gekozen en Julia wilden niet met haar dochter in het appartement wonen waarin Sarah had gewoond. Ze heeft nu ook een tweede dochter, die vlak na kerst 2002 ter wereld is gekomen. Julia heeft een vriend Neil, maar echte liefde koestert ze niet voor hem. Ze weet dat William ook in New York woont en op een dag neemt hij contact met haar op, via google is hij haar adres te weten gekomen. Ze ontmoeten elkaar in een restaurant. Willia, is opzoek gegaan naar het verleden, maar hij vindt het achteraf geen geslaagd idee dat hij alleen is gegaan. Dan onthult Julia de naam van haar tweede dochtertje, “haar naam is Sarah.” Er was geen andere naam mogelijk vond Julia. William is ondertussen ook gescheiden, en heeft nu ook een vriendin, maar het is niet onmogelijk dat hij en Julia verder met elkaar zullen gaan. Een hele mooie zin die Julia zei “Zo zaten we een hele poos, totdat de mensen om ons heen vertrokken, tot de zon onderging en het licht veranderde. Totdat we het gevoel hadden dat we elkaar weer konden aankijken, zonder tranen. “
MENING
Mijn mening over het boek is erg positief, het is mooi verteld. Dit boek is een mooi en boeiend verhaal. Ik had het boek al snel uit omdat het een spannend maar soms ook verdrietig boek is. Het boek heeft ook verdrietige stukken, vooral het stukje waar Sarah haar broertje in de kast vond. Daarom heb ik dit stuk uitgebreid samengevat. Ik heb twee boeiende personen. Dat zijn Sarah en Julia. Het verhaal van Sarah is erg aangrijpend en hoe Julia het heeft ondekt is juist weer spannend. Anderen moeten dit boek echt lezen omdat het een mooi, boeiend boek is en je er ook nog wat van kunt leren.
Op de voorkant staan Julia en Sarah, Sarah loopt richting de zee en Julia staat een soort van te denken.
De twee hoofdpersonen zijn Sarah Starzinski en Julia Jarmond.
Sarah was een heel mooi meisje. Ze was slank, had dik honingblond haar en amandelvormige groenblauwe ogen. Sarah wordt samen met haar ouders opgepakt en naar het Velodrome d’Hiver gebracht. Ze is erg behulpzaam en lief naar andere toe, daarom kan zij het niet begrijpen wat die politieagenten hen aandoen en waarom iedereen haar ineens haat sinds dat ze de gele ster moet dragen.
Julia is een Amerikaanse Journaliste die in Frankrijk woont. Julia moet een artikel maken over de razzia van 1940. Zo komt zij ook achter het verhaal van Sarah en achter het familiegeheim. Zij gaat in het huis wonen waar Sarah vroeger met haar ouders en haar broertje hebben gewoond. Julia begint een zoektocht naar Sarah, haar broertje en ouders.
Het verhaal
Er zijn twee verhaallijnen, ze lopen gelijk op. Des te verder Julia met haar onderzoek komt, hoe meer je te weten komt over Sarah. De verhaallijn van Julia speelt zich af in 2002, 60 jaar na de razzia. De verhaallijn van Sarah begint in Julie 1942. Tussen het begin en het eind verloopt niet meer dan een jaar tijd. Bij beide speelt het laatste deel zich af in 2005 hier wordt alles chronologisch* verteld.
Het verhaal begint midden in een gebeurtenis, maar verder in het verhaal krijg je de inleiding. En het zijn eigenlijk twee verschillende verhalen die na een tijdje in elkaar samensmelten, ze lopen gelijk op hoe verder Julia met haar onderzoek komt, hoe meer je te weten komt over Sarah. De verhalen lopen chronologisch. Het einde is gesloten en open, het is gesloten omdat het geheim bekent is maar het is juist open voor de relatie van Julia en William.
PARIJS, JULI 1942
In juli 1942 worden hele gezinnen opgepakt door de Franse politie, het meisje pakt haar broertje en stop hem in de geheime kast, draait de koperen sleutel om en beloofd hem om terug te komen om hem te redden. Ze verwacht dat de politie hen na enkele dagen weer vrij laat. Maar ze worden naar het sportpaleis Velodrome d’Hiver gebracht. Het zijn daar bizarre omstandigheden: het is er veel te warm, er zijn te veel mensen op een te kleine plek geplaatst en er is te weinig voedsel voor zo veel gevangenen.
PARIJS, MEI 2002
De Amerikaanse journaliste Julia Jarmond woont in Parijs door haar huwelijk met Bertrand Tézac. Ze zijn een appartement aan het opknappen die van Bertrand’s ouders is geweest, ook al moet er nog veel aan gedaan worden.
PARIJS, 1942
na dat de mannen het kamp waren weg gevoerd, werden de vrouwen van de kinderen gescheiden. Er werd hun beloofd dat ze later met hun moeders worden herenigd, maar dat geloven de meeste kinderen niet. De kinderen werden daarna kaal geschoren en Rachel en het meisje geven elkaar al snel aan dat ze willen ontsnappen.
PARIJS, 2002
Julia is er achter gekomen dat de grootouders van haar man Bertrand in de oorlog het appartement zijn ingetrokken, waar in daar voor joden hebben gewoond. Ze heeft ondertussen ook steeds meer informatie gevonden over de razzia die in 1942 heeft plaats gevonden.
PARIJS, 1942
Rachel en het meisje ontsnappen uit het kamp, maar worden betrapt door een Franse politieagent met hun vluchtpoging. Maar het meisje herkent de Franse politieagent uit haar eigen leef omgeving. Het meisje smeekt hem om hun door te laten gaan, de man gaf hun zelfs nog een aantal briefjes geld mee. Het meisje heeft maar een doen : haar broertje uit de kast bevrijden. Zodra ze buiten het kamp waren rende ze naar de bossen verstopten hun gele ster en zwommen naakt in heb bosmeertje. Ze snapte wel dat ze hulp nodig hadden van de boeren in de omgeving, en belde bij mensen aan. Na een aantal boerderijen komen ze terecht bij een ouder stel, Jules en Geneviève Daufure. Al snel wordt Rachel ziek en het oudere stel moet een dokter halen, de dokter verraad dat ze een jood in huis hebben aan de nazi’s. En de nazi’s komen Rachel halen. Ondertussen verstopt het meisje zich en even later verteld ze het oudere stel dat ze Sarah Starzinski heet. Ze wil onmiddellijk naar huis toe om haar jongere broertje te bevrijden.
PARIJS, 2002
Julia is ondertussen verder gegaan met het onderzoek en met wat hulp van een Franse jood Lévy die veel informatie heeft over de razzia. Ze komt er achter dat hun appartement die ze aan het verbouwen zijn van de familie Starzinski is geweest. De ouders zijn omgekomen in een concentratie kamp. Ook is er een meisje opgepakt die Sarah Starzinski heet, maar er is niets bekent dat zij ook omgekomen is.
In het privé leven van Julia is er ook het een en ander aan de hand, ze blijkt zwanger te zijn. In het verleden wou Bertrand graag een tweede kind, maar ze heeft een aantal miskramen achter de rug. Ze wil het Bertrand vertellen en heeft een romantisch diner geregeld. Alleen het komt voor Bertrand een beetje onverwacht aan, hij is al vijftig en het pas niet meer in zijn leven. Hij wil het kind weg laten halen en als Julia dat niet doet verlaat hij haar.
PARIJS, 1942
Sarah is ondanks de negatieve adviezen van Jules en Geneviève echt van plan om naar Parijs te gaan. Wanneer ze klaar staat om te vertrekken gaan Jules en Geneviève ineens mee. In Parijs aan gekomen rent Sarah naar haar appartement maar er doet een onbekende jongen open van een jaar of twaalf ? Ze rent naar haar kamertje naar de geheime kast, vol zenuwen doet ze het deurtje open. Een stank van verrotting trof haar als een vuistslag, Sarah viel op haar knieën neer. Sarah kon niets zeggen, alleen maar trillen, terwijl haar vingers haar ogen en neus bedekken om de stank niet te hoeven ruiken. Jules kwam dichterbij en mompelde in haar oor: “Kom, Sarah, kom mee…” Ze verzette zich uit allen macht om weer bij de kastdeur te komen. Achter in de kast zag ze een glimp van een roerloos, opgekruld lichaampje, daarna zag ze het dierbare gezichtje, zwart, onherkenbaar.
PARIJS, 2002
Edouard verteld Julia wat er gebeurt was, hij was thuis toen Sarah de kast opende maar zijn moeder Mamé niet. Julia is verbijsterd wat ze hoort. Ook nog heeft ze het probleem dat Bertrand wil dat ze een abortus ondergaat, ze doet het uiteindelijk om het huwelijk te redden maar haar zus Charla vind het een stom idee. Julia krijgt van Edouard de envelop uit de kluis en ze ziet dat er twaalf brieven in zitten van Jules Dufaure. Op 16 julie 2002 precies 60 jaar na de razzia houdt Frankrijk een herdenking over het Vel ‘d Hiver. Maar het is ook de dag dat Julia naar de kliniek gaat om een abortus te ondergaan. Op het aller laatste moment laat Julia het afweten en besluit ze geen abortus te doen. Bertrand komt woedend thuis, hij zegt dat hij nu van haar weggaat.
Haar artikel over de razzia is klaar en wordt gepubliceerd, ze heeft nu ook via – via contact met de klein kinderen van Jules Daufure, Gaspard en Nicolaas. Die weten dat Sarah in 1952 naar Amerika is vertrokken en dat ze in 1955 is getrouwd met ene Richard Rainsferd. Julia vertrekt meteen met haar dochter Zoë naar de Verenigde Staten en gaat opzoek. Ze heeft Richard Rainsferd gevonden, maar is al lang met een andere vrouw getrouwd. Sarah was al op veertigjarige leeftijd overleden aan een auto ongeluk. Ze had intussen wel een zoon gekregen, Wiliam maar die woont nu al jaren in Italië. Als ze daar aan komt en William heeft gevonden en het hele verhaal heeft verteld is William boos en wil niks meer met Julia te maken hebben. Van schrik krijgt Julia een bloeding, wanneer ze weer bij komt in het zieken huis zit Zoë naast haar bed. Weer eenmaal thuis aakomen krijgt Mamé in november een beroerte en heel de familie komt bij elkaar, dan meldt zich ineens ook William bij de familie. Hij heeft een boekje met aantekeningen van Sarah gevonden en een envelop waar in een koperen sleutel zit. Uit de aantekening blijkt dat Sarah zelfmoord heeft gepleegd, dus het was een opzettelijk auto ongeluk. Hij wil nu wel het verleden te weten komen en de Daufures bezoeken.
NEW YORK 2005
Julia is naar de VS geëmigreerd met Zoë, Bertrand had namelijk voor zijn minnares Amélie gekozen en Julia wilden niet met haar dochter in het appartement wonen waarin Sarah had gewoond. Ze heeft nu ook een tweede dochter, die vlak na kerst 2002 ter wereld is gekomen. Julia heeft een vriend Neil, maar echte liefde koestert ze niet voor hem. Ze weet dat William ook in New York woont en op een dag neemt hij contact met haar op, via google is hij haar adres te weten gekomen. Ze ontmoeten elkaar in een restaurant. Willia, is opzoek gegaan naar het verleden, maar hij vindt het achteraf geen geslaagd idee dat hij alleen is gegaan. Dan onthult Julia de naam van haar tweede dochtertje, “haar naam is Sarah.” Er was geen andere naam mogelijk vond Julia. William is ondertussen ook gescheiden, en heeft nu ook een vriendin, maar het is niet onmogelijk dat hij en Julia verder met elkaar zullen gaan. Een hele mooie zin die Julia zei “Zo zaten we een hele poos, totdat de mensen om ons heen vertrokken, tot de zon onderging en het licht veranderde. Totdat we het gevoel hadden dat we elkaar weer konden aankijken, zonder tranen. “
MENING
Mijn mening over het boek is erg positief, het is mooi verteld. Dit boek is een mooi en boeiend verhaal. Ik had het boek al snel uit omdat het een spannend maar soms ook verdrietig boek is. Het boek heeft ook verdrietige stukken, vooral het stukje waar Sarah haar broertje in de kast vond. Daarom heb ik dit stuk uitgebreid samengevat. Ik heb twee boeiende personen. Dat zijn Sarah en Julia. Het verhaal van Sarah is erg aangrijpend en hoe Julia het heeft ondekt is juist weer spannend. Anderen moeten dit boek echt lezen omdat het een mooi, boeiend boek is en je er ook nog wat van kunt leren.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden