Geef een omschrijving van de opdracht:

Titel: Haar naam was Sarah
Auteur: Tatiana de Rosnay
ISBN: 9789047201793
Uitgeverij:Artemis en Co
Jaar van eerste uitgave: 2007

Korte typering van de inhoud van de roman: (maximaal 4 zinnen)

Het boek gaat over een 10jarig meisje, Sarah. Een joods meisje die wordt weggevoerd door de razzia, maar voordat dat gebeurd sluit ze haar broertje op in kast. Tegelijkertijd vertelt het boek over Julia Jarmond. Een journaliste die een verhaal moet schrijven over de razzia; ze komt erachter dat de grootouders van haar man in een huis van wegegevoerde joods mensen woonde. Als zij hen ermee confronteerd stuit ze op een familiegeheim.

Motivatie van de eigen keuze voor dit boek:

De reden waarom ik voor dit boek koos was, omdat die periode in de geschiedenis van de wereld mij aantrok. De tijd van de tweede wereld oorlog is in mijn ogen een fasinerende periode waar veel dingen zijn gebeurd. Dit boek concenteerd zich de jodenvervolging in Frankrijk. Ik wist niet veel over Frankrijk en de rol die hadden in de oorlog tijdens de jodenvervolging en nu heb een soort van beeld,ookal is dit een subjectief boek en vol verzinsels en halve waarheden.

Geef een beschrijving van het verhaal:

In het begin van het verhaal gaat het over het meisje Sarah en haar familie, Hoe de familie beveelt wordt om hun spullen bij elkaar te pakken en hoe Sarah haar broertje opsluit in de ‘geheime’ kast zodat hij niet wordt gepakt. Het boek wordt in twee tijden vertelt. Het deel van Sarah wordt in 1942 vertelt en het deel deel van Julia Jarmond wordt in 2002 vertelt. Julia Jarmond is een Franse journaliste en moet voor haar werk een artikel schrijven over de razzia in parijs. De journaliste komt steeds meer te weten over die periode. Een donkere periode in de Franse geschiedenis. In archieven en dossiers probeert ze meer te weten te komen over die jaren en door die zoektocht stuit ze op het dossier van Sarah. Ze komt erachter dat Sarah heeft gewoond in het huis van de grootouders van haar man, maar omdat ze in dat huis wilde gaan wonen komt ze tot de beslissing om meer te weten te komen over Sarah.

Het verhaal vertelt ook over hoe het verder gaan met Sarah en haar familie. Alle joden worden bijeengebracht in een beroemd stadion waar vroeger wiellerwedstrijden werden gehouden. De joodse families moeten daar dagen lang blijven zonder voedel, water of medische hulp. Sarah heeft nog steeds de sleutel van de kast waarin ze haar broertje had opgesloten. Ze heeft hem beloofd zo snel mogelijk terug te komen om hem te bevrijden, maar Sarah wordt met haar ouders doorgetransporteerd en steeds verder weggevoerd. Sarah en haar ouders worden naar Beaune de la Rolande (wachtkamer voor Auswitz) gebracht, en meteen bij aankomst worden mannen van vrouwen en kinderen gescheiden. Een paar dagen later worden ook de vrouwen en kinderen gescheiden, en Sarah voelt zich nu verantwoordelijk voor de kleine kinderen. Ze ontmoet een leeftijdsgenootje, Rachel, en besluit samen met Rachel te ontsnappen. Tijdens deze ontsnapping komt Sarah een politieagent tegen die in haar wijk dienst had, deze wil hun eerst tegen houden, maar helpt hun uiteindelijk toch met ontsnappen. Rachel en Sarah rennen door de bossen en schuilen uiteindelijk op de boerderij van Jules en Genevieve. Rachel wordt ziek en een arts komt langs, Sarah moet zich verstoppen. Maar goed ook, want de arts verraadt Rachel en een paar dagen later wordt Rachel opgepakt door de Franse politie. Sarah wil terug naar Parijs om haar broertje te bevrijden, maar Jules en zijn vrouw zijn tegen. Uiteindelijk haalt ze hun over, en wanneer ze bij Sarah´s oude huis aankomen, blijkt dat er al nieuwe bewoners ingetrokken zijn. Sarah rent toch het huis in en opent de kast, en trof het levenloze lichaam van haar broertje aan.

Tijdens haar zoektocht komt ze in contact met de zoons van Jules en Genevieve, en via hun krijgt ze te weten dat Sarah naar New York is vertrokken, maar de zoons hebben al twintig jaar geen contact meer met Sarah gehad. Toch gaat Julia naar New York om Sarah te zoeken, en komt er zo achter dat Sarah al dood is. De zoon van Sarah, William, woont in Italiё. Julia besluit die zoon op te gaan zoeken. William blijkt niets van Sarah´s verleden af te weten, en is niet blij met de komst van Julia. Hij wil geen contact meer met Julia en teleurgesteld gaat Julia terug naar huis. Een paar jaar later heeft Julia een dochter, die ze Sarah heeft genoemd, en is ze gescheiden van haar man. Plotseling staat William weer voor haar deur, die heeft besloten dat hij toch wil weten wat er met zijn moeder is gebeurd, en Julia vertelt hem dit openhartig.

Welke thema’s zijn belangrijk in dit verhaal:

Er staat één thema centraal in het boek. De Holocaust. Beiden Julia en Sarah hebben het over het Vel d’Viv en het hele boek is er omheen geschreven. Een motief van het boek is de sleutel. Toen Sarah werd opgepakt met haar ouders heeft ze haar kleine broertje snel in hun geheime kast verstopt en die op slot gedaan. Ze beloofde hem dat ze snel terug zou komen. Als je niet wist dat daar een kast was zou je hem nooit kunnen vinden. Sarah wist niet dat ze niet op tijd terug zou komen om haar broertje te redden. Ze heeft de sleutel altijd bewaard en haalde hem regelmatig tevoorschijn als ze aan haar broertje dacht. Aan het einde van het boek komt de sleutel ook weer terug.

Biografie van Tatiana de Rosnay:

Tatiana de Rosnay is geboren op 28 september 1961 in een buitenwijk van Parijs. Zij is van Engelse, Franse en Russische afkomst. Haar vader is de Franse wetenschapper Joël de Rosnay en haar grootvader de schilder Gaëtan de Rosnay. Tatiana’s overgrootoma is de Russische actrice Natalia Rachewskïa, directeur van het Leningrad Pushkin Theater van 1925 – 1949. Tatiana’s moeder is Engelse: haar naam is Stella Jebb en ze is dochter van de diplomaat Gladwyn Jebb. Tatiana is opgegroeid in Parijs en daarna in Boston. In het begin van de jaren tachtig verhuist zij naar Engeland waar zij haar bachelor in Engelse literatuur behaalt.

In 1984 keert Tatiana terug naar Parijs waar zij voor veilinghuis Christie’s gaat werken. Daarna wordt ze vanuit Parijs redacteur voor het tijdschrift Vanity Fair tot 1993. Tatiana de Rosnay heeft acht romans gepubliceerd in Frankrijk. Haar naam was Sarah is de eerste roman die Tatiana in haar moedertaal Engels schreef. Deze roman is een groot succes en is in meer dan 33 landen verschenen. De verfilming van haar naam was Sarah met Kristin Scott Thomas in de hoofdrol wordt op 28 oktober 2010 in de bioscoop verwacht. De twee andere romans van Tatiana de Rosnay die in Nederland zijn verschenen zijn Die laatste zomer en Kwetsbaar. De Rosnay woont met haar gezin in Parijs.

Betekenis van dit boek voor deze auteur:

De auteur en Julia Jarmond hebben, maar een paar dingen in gemeen.

- Ze wonen beiden in Parijs
- Ze spreken beiden de taal Engels
- Ze zitten in de journalistiek

Ik denk persoonlijk niet dat dit onderwerp veel voor de auteur betekend. Puur en alleen omdat het niets met haar achtergrond te maken heeft. Ik denk dat het een fasinatie geweest zou kunnen zijn en dat ze het zo een boeiend onderwerp vond, dat ze daarom een boek erover schreef.

Verbinding aan de lesstof van psychologie en communicatieleer:

Kies zelf een belangerijke scene uit het boek en analyseer deze scene volgens de vier acpecten (dimensies) van een boodschap/communicatie volgens Schulz von Thun.

De scene: Het moment wanneer erop de deur wordt geklopt en het de razzia blijkt te zijn. Je kan het kloppen zelfs bonken kunnen noemen. Er wordt gezegt dat de deur open gedaan moet worden.

De 4 aspecten van Schulz von Thun:

- Zakelijke aspect: Er wordt gezegt “ Doe de deur open!” dus de familie komt te weten dat de persoon achter de voordeur, de razzia, wilt dat de voordeur open gaat.

- Expressieve aspecten: Ik denk dat er van de razzia af te leiden is dat het een man is die hard kan bonzen, Frans spreekt en dat hij wakker is.

- Relationele aspecten: De razzia verlangt van de bewoners dat zij de deur open doen. Uit de situatie uit te maken is dat de zender, in dit geval de razzia, de ontvanger, de bewoners, geringschat en hen probeert te sturen of te bevoogden.

- Appellerende aspect: Op de vraag, wat probeert de zender te bereiken? is het antwoord simpel: de razzia probeert de familie te bewegen om de deur te openen.

Is de hoofdpersoon iemand die vooral extern of intern atribueert en geeft daar een voorbeeld van: beschrijf een scene waaruit blijkt dat hij/zij intern of extern attribueert. Valt dit dan onder defensieve attributie of betreft het hier de fundamentele attributiefout?

De hoofdpersoon is iemand die intern attribueert, dat kan je zien in het volgende voorbeeld: Het moment dat ze weglopen van hun huis en de moeder naar de vader roept en de vader naar buiten komt. Ze had veel spijt dat ze haar broertje daar had opgesloten, want ze had het gevoel dat niemand hem nu nog kon helpen. In het boek werd beschreven dat ze dingen zoals “Hij heeft gelukkig nog water en drinken en een leuk boek” dacht. Ik denk dat dat tot defensieve attributie.

Beschrijf een scene waarin duidelijk de cognitieve dissonantie reductie toegepast wordt.

Op het moment dat de razzia aan heeft gebeld en de moeder open doet en als de moeder moet huilen en heel bang is omdat ze mee moeten, heeft Sarah een heel goed idee in haar hoofd van hoe een moeder moet zijn. Sterk en kalm en alles overheersend, maar op dat moment was haar moeder dat niet. Sarah heeft toen tegen zichzelf gezegd dat het door die mannen kwam die zo gemeen waren en dat het niet aan haar moeder lag. Ze probeerde het gedrag van haar moeder goed te praten door het de schuld van de mannen te geven. Een klassiek voorbeeld van cognitieve dissonantie reductie theorie.

Beschrijf minimaal twee verschillende scenes waarin afweermechanismen worden toegepast (dus twee verschillende mechanismen moet beschreven worden)

De scene waarin de Franse politie agent Sarah en Rachel helpt met ontsnappen. Dit is een vorm van het afweermechanisme reactievorming. Dat is wanneer een emotie wordt omgezet in het tegenovergestelde. De politieagent laat de twee meisjes gaan terwijl hij dit niet eens mag doen.

Er zijn verschillende scenes waarin Sarah hij broertje herinnert , maar dan heel verdrietig wordt en dan die emotie verdringt. Deze afweermechanisme, verdringing, staat voor het vergeten, maar dat het alsnog tegen je keert. Dat is wat ik denk dat erbij Sarah gebeurd.

Kan je wat vertellen over de socialisatie van de hoofdpersoon?

Opgroeien in een omgeving waarin je wordt verteld dat joods zijn slecht is en dat je wordt nagekeken als je op straat loopt is , volgens mij , heel moeilijk. Sarah zou het moeilijk hebben gehad als kind. Ze kon niet meer normaal met de bus of naar dierentuin of zelfs naar de bioscoop. Telkens rond lopen met een jodenster om jezelf eigenlijk te onderscheiden van de ‘normale’ mensen en gescheiden te worden van de ‘normale’ kinderen in haar klas kon ze helemaal niet begrijpen. Kort gezegd denk ik dat het voor iedereen, en speciaal voor Sarah, moeilijk was om te socialiseren in die periode. Om dan achteraf je familie en je allerbeste vriend, haar broertje, kwijt te raken, is absoluut vreselijk.