Chocolat door Joanne Harris

1.a De titel is: Chocolat
b Joanne Harris heeft het boek geschreven
c Het boek is verschenen in het jaar 2000
d De uitgever is: De kern, Baarn
e Eerste druk staat er niet in, tweede druk is in januari 2001

Opdracht 2: de flaptekst

Wanneer Vianne Rocher met haar zesjarige dochtertje Anouk in Lansquenet- sous- Tannes neerstrijkt lijken magische krachten in het kleine Zuid- Franse dorp tot leven te komen. Op Aswoensdag opent ze, pal tegenover de kerk haar chocolaterie – tot woede en afkeuring van de starre dorpspastoor Francis Reynaud. Met lede ogen moet hij toezien hoe Vianne uitgerekend met vastentijd zijn parochianen verleidt met haar onweerstaanbare chocoladecreaties en haar warme persoonlijkheid. Door uitzonderlijke vermogen de persoonlijke smaken en behoeften van haar klanten te kennen, sluit Vianne al snel vriendschap met de eenzame Guillaume, de tachtigjarige eigenzinnige Armande Voizin, kleptomane Joséphine Muscat en met de woonbootbewoners die zijn afgemeerd aan de oever van de Tannes. Wanneer Vianne aankondigt met Pasen een chocoladefestival te organiseren, raakt père Reynaud buiten zichzelf en stevent de strijd tussen de tegengestelde krachten die het dorp in hun greep houden onomkeerbaar op een dramatisch hoogtepunt af.

Opdracht 3. a: Wie zijn de hoofdfiguren?

De hoofdfiguren zijn:
Vianne Rocher, Armande Voizin, Francis Reynaud, (Michel) Roux, Josephine Muscat- Bonnet.

Vianne Rocher is de eerste en belangrijkste hoofdpersoon. Ze is tussen de twintig en dertig jaar oud en heeft een dochtertje van zes jaar. Ze praat goed Frans zonder accent, ondanks haar vele reizen. Haar ogen lijken Portugees of Italiaans en zijn groen/bruin. Ze heeft lang, zwart haar en een onduidelijke huidskleur: mensen uit haar omgeving weten niet of ze een donkere of nu juist lichte huidskleur heeft. Ze kleedt zich in felle kleuren (vb: rode schoenen, gele regenjas enz.). Ze hebben overal en nergens gewoond: van New-York en Londen tot Frankrijk. In Frankrijk is ze de laatste jaren voor haar dochtertje gebleven. Ze woont nu in Lansquenet- sous- Tannes, een klein grijs dorpje.

Armande Voizin is een oude vrouw van tachtig jaar oud. Ze heeft helder zwarte, ondeugende ogen en lang haar dat mooi glanzend grijs is, gevlochten en gewikkeld in een knot. Ze heeft meestal een zwart schort en een zwarte jas aan. Haar gezicht is vrolijk en gerimpeld en ze heeft appelwangen. Ze heeft plekken van insuline spuiten op haar been (vanwege een ernstige vorm van suikerziekte). Ook zij woont in Lansquenet- sous- Tannes.

Francis Reynaud is de starre dorpspastoor van Lansquenet. Hij is in de dertig, maar zijn houding laat hem ouder lijken dan hij is. Hij heeft hoge jukbeenderen, fletse, koude ogen en lange, bleke pianisten vingers, waaruit blijkt dat hij niet uit Lansquenet zelf komt maar uit het hogere Frankrijk. Hij heeft ook zwart haar, maar bijna geen kleur. Hij draagt de kleren die een pastoor normaal altijd draagt; zwarte kledij met een wit boordje.

Roux is een zigeuner die leeft op een woonboot. Hij heeft buitenlandse gelaatstrekken, een lichtgebruinde huid en rode haren. Hij wordt niet bij zijn voornaam (Michel ) genoemd en daarom denkt Vianne dat Roux (rood) zijn bijnaam is. Hij is vrij lang en draagt vaak een bevlekt overall omdat hij werkt voor de mensen uit het dorp. Hij heeft bruinachtige ogen en borstelige wenkbrauwen. Hij is ook tussen de twintig en de dertig jaar oud.

Josephine Muscat- Bonnet is een onzekere vrouw, wat je ook goed kan herkennen aan haar houding. Ze heeft een hoekig gezicht en houdt haar grote, lelijke vuisten constant - als beschermend gebaar - tegen haar maag gedrukt. Ze is bont en blauw geslagen door haar man en maakt zo een lelijke indruk. Ze moet heel veel doen in het huishouden, waardoor haar handen rood en beschadigt zijn. Ze kleedt zich onverzorgd en mensen spreken met medelijdende minachting over haar.

Opdracht 3.b: Karakterbeschrijven

Vianne is een vrouw met warme persoonlijkheid die zo snel veel vrienden kan maken. Ze is dus vooral extravert. Ze staat voor iedereen open, zelfs voor Josephine Muscat, ze is erg zorgzaam. Ze heeft een groot gevoel voor humor :
(blz. 18 van het boek staat) :
“We gooiden gordijnen en kapotte bevestigingen op een allengs groter wordende hoop in de kleine achtertuin, boenden de vloeren en veroorzaakten vloedgolven op de smalle beroete trap, zodat we allebei diverse malen doorweekt raakten. Anouks boender werd een onderzeeër en de mijne een tanker die met veel lawaai zeetorpedo’s via de trap de hal in schoten. Midden in dit alles hoorde ik de deurbel klingelen….’Francis Reynaud,’ zei hij terwijl hij discreet een stap opzij deed. ‘Curé van de parochie.’ Ik moest er om lachen, ik kon het niet helpen. ‘Aha!,’ zei ik boosaardig, ‘ik dacht dat u bij het carnaval hoorde.’ Beleefd gelach: hu, hu, hu. ‘Vianne Rocher. En de kanonnier daar is mijn dochter Anouk.’ Er waren geluiden van zeepexplosies te horen…” . Dit was bij de eerste ontmoeting van Vianne en de dorpspastoor.
Ze weet zo ook grappig te antwoorden als mensen iets tegen haar hebben. Ze is erg spontaan. Ze weet wat mensen lekker vinden, dat is haar gave. Ze is ook gevoelig voor stemmingen, als haar dochtertje bedroefd of juist blij is, kan ze dat zo merken. Ze weet iemands motieven makkelijk te doorgronden. Ze is verder beheerst want kan zich goed inhouden in vervelende situaties.

Armande Voizin is eigenwijs en ondeugend. Ze doet dingen die ze vroeger nooit gedurfd zou hebben. Ze is niet bang om dood te gaan dus negeert ze haar suikerziekte compleet. Ze eet veel chocolade van Vianne en verteld ondertussen haar levensverhaal. Ze mag haar kleinzoon niet zien van haar kribbige dochter. Van haar moet ze in het beruchte bejaardentehuis. Armande doet het tegenovergestelde van wat haar dochter wil, dat maakt haar eigenwijs. Ze luistert niet naar monsieur le Curé en vindt hem maar achterlijk.
(blz 35 van het boek:)
“’Weet hij dat je een heks bent?’ Heks, heks . Dat was het verkeerde woord, maar ze wist wat ze bedoelde. ‘Waarom denkt u dat?’ ‘Dat zie je zo. Je moet er zelf een zijn om er een te herkennen, denk ik.’ Ze lachte met de klank van wilde violen. ‘M’sieur le Curé gelooft niet in magie, om je de waarheid te zeggen weetik niet eens zeker of hij wel in God geloof’t.’ Er lag toegevelijke minachting in haar stem.”
Ook zij is heks en herkent Vianne meteen ook als heks. Ze gedraagt zich alsof ze nog heel jong is en is niet snel boos. Ze is juist heel vrolijk.

Francis Reynaud is harde man waar niet veel vrolijkheid uit te krijgen is. Hij houdt van orde en rust en kan er niet tegen als iemand die verstoord. Hij is niet kwaadaardig, maar echt aardig is hij ook niet. Hij denkt veroordelend over Vianne, hij kan het niet uitstaan dat er geen meneer Rocher is terwijl er wel een Anouk Rocher is. Hij heeft een hoge dunk van zichzelf en denkt dat, als hij iets kwaads doet, dat de wil van God is (bijv. toen hij de boten van zigeuners in brand stak, om ze te verjagen). Hij denkt dat hij als enige in het dorp goed is, terwijl hij allemaal tegenacties doet die helemaal niet goed zijn. Hij is het met de acties van Paul- Marie Muscat helemaal eens (zoals zijn vrouw slaan )

Roux is een – zelfs voor Vianne – ondoorgrondbare man. Niemand weet wat hij denkt en hoe hij in elkaar zit. Hij doet alsof hij nooit bang is, maar als Armande door zijn schuld bijna dood gaat, is hij doodsbang. Hij praat met een zwaar accent, wat niemand kan thuisbrengen; is het nou Marseillaans of is het Arabisch? Hij is heel nuchter en reageert nogal koel op de ergste situaties (bijv. als zijn boot in brand wordt gestoken door Paul- Marie Muscat). Hij kan goed met kinderen als Anouk, omgaan.

Josephine Muscat- Bonnet is een bangelijke vrouw voordat ze bij Vianne intrekt. Dat komt door haar man Paul-Marie, die haar bont en blauw slaat en bijna altijd dronken is. Ze is een kleptomane die, overal waar ze komt iets weg steelt. Vianne helpt haar en ze vlucht van haar man weg. Langzaam knapt ze op en wordt ze opeens een heel stuk knapper. Ze leent de vrolijke kleren van Vianne voor zolang. Ze is een vrolijke meid die goed kan luisteren naar de verhalen van de klanten die in het café komen.

Opdracht 4: Welke tijd?

Het speelt in de jaren vijftig. In het boek staat dat ze nog net de tweede wereldoorlog en zijn verwoesting hiervan achter zich hadden gelaten. De mensen dragen kleding uit die tijd en van een televisie of iets dergelijks wordt geen melding gemaakt. Alles is grijs en zwart, net zoals in die tijd het geval is, maar dan nog een tikkeltje erger. Het dorpje is streng katholiek, net zoals vele andere dorpjes in die tijd.

Opdracht 5: Waar?

Het stille en afgezonderde dorpje Lansquenet –sous –Tannes ligt –zoals de naam al zegt – ‘’onder’’ de Tannes. Het telt hooguit tweehonderd zielen. Als je het dorpje binnenkomt via een klein weggetje, omringd door grote weilanden, kom je vrijwel meteen in de hoofdstraat terecht: even met je ogen knipperen en je hebt het gehad.
De grauwe vakwerkhuizen die tegen elkaar aan leunen, uitlopend in een paar wegen die parallel aan elkaar lopen, als de tanden van een kromme vork. Een agressief witgepleisterde kerk aan een pleintje met kleine winkels, zoals de chocolaterie van Vianne, de bakkerij, de kassen van Narcisse en in het kleine steegje verderop een klein cafeetje; Café de la Republique. Als je verder doorloopt kom je bij de Tannes, waar de zigeuners wonen.

Opdracht 6: Genre

Het is een vertaalde literaire roman: het is literatuur, het is vertaald en het is natuurlijk een roman. Het is ook een vrij humoristisch boek, fijn om te lezen. Het is voor pure ontspanning en je hoeft er niet lang over na te denken. Het is niet voor iedereen leuk, sommige mensen vinden het erg flauw.

Thema:

Met vriendschap kan je meer bereiken dan met veel strenge regels en kijk eerst goed naar mensen voordat je een oordeel velt.