Checkers door John Marsden

Samenvatting: Dam Een vijftienjarig meisje woont in de chicste buitenwijken van de stad, ze gaat naar de allerbeste school, haar familie is rijk en machtig, ze kan alles krijgen wat ze wil, maar ze is desondanks in een psychiatrische kliniek terechtgekomen. In de groep waar ze deel van uit maakt verblijven jongeren met allerlei problemen zoals anorexia, een schoolfobie en dwangneurosen. Ze hebben regelmatig groepsgesprekken, waarbij ze dan over zaken met elkaar praten. De hoofdpersoon is echter zeer zwijgzaam. Ze schrijft wel in haar dagboek, maar komt er niet toe om in de groep iets te zeggen. In haar dagboek beschrijft ze stukje bij beetje hoe het gekomen is dat ze opgenomen is. Ze vertelt dat ze altijd een hond wilde hebben Op een gegeven moment komt haar vader thuis en is erg opgewekt en heeft het erover dat hij een opdracht binnen heeft voor de bouw en exploitatie van een casino, waardoor hij veel geld zal gaan verdienen. Maar het is allemaal nog geheim, dus moet ze daar haar mond over houden, maar dat is ze gewend. Ze moet altijd zwijgen over zaken. Diezelfde dag heeft hij een doos bij zich waar een hondje in zit dat allerlei zwarte en witte vlekken heeft. Ze noemt hem daarom Dam. Ze is er dolblij mee. In de volgende maanden wordt het openbaar dat haar vader samen met een andere man die opdracht heeft gekregen, maar bijna tegelijkertijd gaan er allemaal verhalen de ronde doen. Verhalen over oneerlijkheid, omkoping en handel over voorkennis bij het binnenhalen van het contract. Aanvankelijk lukt het hem om die roddels te weerleggen, maar de verslaggevers worden steeds opdringeriger en zoeken steeds indringender naar de waarheid. Haar vader ontkent dat hij ooit contact gehad heeft met de premier en deze geeft ook aan haar vader niet te kennen. Door al die beschuldigingen en pogingen van vader om te laten zien dat hij onschuldig is, vervreemdt het gezin steeds meer van elkaar. Moeder heeft heel veel moeite met dit alles en sluit zich steeds meer op in zichzelf. Vader heeft het te druk met zijn eigen zaken en de twee kinderen worden dus min of meer aan hun lot overgelaten. De hoofdpersoon mag niets vertellen en dat doet ze ook niet. Op een gegeven moment stelt één van hen haar vragen over haar hond Dam. Ze vertelt wanneer ze hem gekregen heeft. De verslaggever legt daarmee de link naar de premier, want die blijkt net zo´n hond te hebben. Daarmee wordt duidelijk dat haar vader al die tijd gelogen heeft. Haar vader is woedend op haar en vermoordt haar hond. Zij voelt zich zo schuldig over de dood van Dam dat ze daardoor in de kliniek terecht gekomen is. In de kliniek gebeuren allerlei dingen waardoor de op een gegeven moment wel haar mond open doet als ze reageert op een andere cliënt. De groepsleidster zet haar de volgende gesprek onder druk om haar verhaal te vertellen en vraagt of ze wil zeggen waarom ze is opgenomen. Ze zegt dan dat het komt omdat ze haar hond vermoord heeft. Vanaf dat moment kunnen ze met haar aan de slag en kan ze op weg naar genezing, want het is natuurlijk niet haar schuld. Ze is slachtoffer van de oneerlijke praktijken van haar vader. Op het moment dat ze naar huis kan, lukt dat niet omdat haar vader nog in de gevangenis zit en haar moeder nog niet in staat is om voor zichzelf te zorgen en moet ze net als haar broer naar een internaat.