Aldous Huxley, Brave new world, 1932. De titel is “Brave new world”. Wanneer John voor het eerst van zijn moeder hoort over de Nieuwe Wereld denkt hij dat het zal zijn als een soort hemel, een hele moderne wereld. Hij noemt deze wereld “brave new world”, naar een quote uit Shakespeare. Als hij later deze wereld ziet zoals hij werkelijk is, gebruikt hij er nog steeds de term “brave new world” voor, maar nu vol sarcasme. Want in zijn mening is er geen enkele vrijheid van mening te vinden zodat niemand ongelukkig is, maar hij ervaart dit als iets negatiefs want iedereen moet de vrijheid hebben om zelf te kiezen of hij/zij gelukkig wil zijn of niet. Part 2 - Notes Hoofdstuk 1

Het begint in the Central London Hatchery and Conditioning Centre. Het jaar is 632 na Ford. Rondleiding in een fabriek die mensen maakt en ze voorbereid op hun voorafbepaalde rollen in de World State. Alles is artificial, gekloond. 5 groepen waar mensen in worden onderverdeeld: alpha, beta, gamma, delta, epsilon. Motto van Centre: community, identity, stability. Ongeveer 11000 broers en zussen worden er gemiddeld geproduceerd. Henry Foster is een werknemer. De embryos zitten 267 dagen in een fles. Freemartins = gesteriliseerde vrouwelijke foetussen (70%). Alles is erop gefocust om de embryos klaar te maken voor hun “caste” en ervoor te zorgen dat ze het later leuk vinden en aankunnen. Lenina Crowne immuniseert de foetussen die voor de tropen bestemd zijn met vaccinaties. Henry en Lenina hebben een date. Hoofdstuk 2
Studenten gaan naar the Nurseries (Infant Nurseries. Neo-Pavlovian Conditioning Rooms). Delta-kinderen krijgen schokken om boeken en bloemen te haten. (Boeken omdat ze niet hoogopgeleid hoeven te zijn en om te voorkomen dat ze daar later hun tijd aan gaan verspillen. Bloemen omdat natuur gratis is en ze willen niet liefde voor de natuur promoten, maar de economie en aan liefde voor de natuur kan je niks verdienen. Ze promoten meer tranport en consumptie en country sports > zorgt voor meer transport en consumptie.) Vader, moeder, ouders, etc. zijn pornografische woorden. Hypnopaedia is leren in je slaap en word gebruikt voor morele training (verhaaltje van Reuben). Het is “the greatest moralizing and socializing force of all time”. Soms zijn elektroschokken namelijk te wreed. Tijdens hun slaap word er bij de kinderen vanalles ingefluisterd over hun stand in de samenleving. Een les wordt 120x per keer, 3 keer per weel en 30 maanden lang afgedraait. Hoofdstuk 3
De directeur brengt de studenten naar de tuin waar naakte kinderen spelen. Alle spelen van de World State worden gemaakt door ingewikkelde machines, bevordert de consumptie. (In our Ford’s day was dit niet.) Tijdens jeugd was sexueel gedrag eerst abnormaal en inmoraal, maar sexuele repressie heeft negatieve effecten. Mustapha Mond = de directeurs fordship = Resident Controller for Western Europe. Bernard Marx heeft een slechte reputatie. Henry en Lenina bereiden zich voor op de date. Drie verschillende scenes steeds door elkaar heen: Mustapha’s speech aan de studenten, Henry’s gesprekken in de mannelijke kleedkamer en Lenina’s gesprekken in de vrouwelijke kleedkamer. Geschiedenis is niet belangrijk, dat krijgen de studenten niet te leren. Geruchten dat Mustapha verboden boeken als de bijbel en poezie bewaard in een kluis. Mustapha zegt de directeur dat hij niet van plan is om de studenten te verderven. Hij vertelt de studenten over de tijd voor de World State en zijn strakke politieke controle. Voor de World State was er veel instabiliteit door emoties en die leidden tot ziekte, oorlog en sociale onrust. Nu niet meer. Eerst verzet tegen hypnopaedia, caste systeem en kunstmatigheid. Na 9 jaar oorlog met intenstieve propaganda en verbod op alle boeken die voor 150 A.F. waren uitgegeven werd het verzet minder. Religie, shakespeare, musea, familie = nu duisterheid. Model T = start van een nieuw tijdperk (T=kruis zonder top). Soma = perfecte drug, waardoor mensen voor altijd mentaal en fysiek jong kunnen blijven. Niemand mocht lezen voor plezier enzo. Bernard hoort Henry praten over Lenina en dat hij haar wil nemen en aanraken enzo. Hij walgt ervan. Henry en de assistent vinden hem maar een nerd, en bieden hem wat soma aan wat hem woedend maakt. Lenina praat met Fanny Crowne (op haar 19e heeft ze Pregnancy Substitute genomen wat de hormonen van een zwangerschap nabootst). Lenina en Henry daten al 4 maanden. Bernard Marx is een Alpha-plus hypnopaedia specialist en heeft Lenina uitgenodigt voor de Savage Reservation. Fanny waarschuwt dat Bernard een rare reputatie heeft en kleiner en onzekerder is dan ander Alpha-plussers. Misschien alcohol in zijn fles gestopt toen hij in de fles zat. Lenina neemt de uitnodiging aan, vind Bernard lief. Fanny bewondert Lenina’s riem, een voorbehoedsmiddelhouder die ze van Henry had gekregen. Hoofdstuk 4
Lenina verteld Bernard dat ze mee gaat. Hij reageert beschamend. Vraagt of ze ’t privé kunnen bespreken, zij raakt verward en gaat naar Henry. Bernard vind dat Lenina zich als een gezonde engelse meid gedroeg (dus onbeschaamd om het in het openbaar over sex te hebben) en dat vond hij niet leuk. Henry en Lenina gaan op hun date in Henry’s helikopter. Bernard is onzeker over z’n lengte. Delta-Minus volgen z’n orders niet gelijk op, omdat ‘ie niet zo groot is en dus niet zo snel geassocieerd wordt met een hoge status. Hij bezoekt zijn vriend Helmholtz Watson (lezer aan het College of Emotional Engineering). Helmholtz is superslim, aantrekkelijk, groot en een Alpha-plus. Hij is slimmer dan goed voor hem is (“a mental excess had produced in Helmholtz Watson effects very similar to those which, in Bernard Marx, were the result of a physical defect.”). Bernard verteld over Lenina maar Helmholtz lijkt niet echt geïnteresseerd. Helmholtz denkt dat hij meer kan schrijven dan alleen hypnopaedia analyses, zijn werk is niet genoeg voor hem het laat hem onvervuld en leeg. Bernard denkt dat er iemand aan de deur meeluisterd. Hoofdstuk 5
Henry en Lenina spleen Obstacle Golf. Daarna vliegen ze over een crematorium, drinken ze koffie met soma en gaan ze verder naar Westminster Abbey Cabaret. Ze nemen nog meer soma, wat er voor zorgt dat ze de wereld om zich heen niet echt door hebben. Ze hebben sex. Lenina gebruikt voorbehoedsmiddelen. Bernard moet om de donderdag meedoen aan Solidarity Service aan het Fordson Community Singery. 12 mensen aan tafel, man vrouw man vrouw, etc. Ze nemen veel soma. Hierdoor en door de liedjes die gespeeld worden raken ze in een rare toestand en het eindigt in een sex orgie. Bernard voelt zich meer geisoleerd dan ooit tevoren. Hoofdstuk 6
Lenina halt Bernard over om mee te doen aan een worstelwedstrijd. Hij weigert soma in te nemen. In de helikopter komen ze langs water. Bernard zegt dat de stilte daar hem een individu doet voelen. Lenina smeekt hem of ze weg gaan van het water. Bernard neemt een grote dosis soma. Ze hebben sex. Volgende dag zegt Bernard dat hij eigenlijk de eerste avond geen sex met haar wilde hebben. Hij gaat naar de directeur om toestemming tot het Reservation te krijgen. De directeur keurt zijn onbehoorlijke gedrag af. De directeur geeft toestemming. Hij vertelt over vroeger, 20 jaar geleden, toen hij een keer een vrouw daar mee naar toe nam tijdens een storm en de vrouw was toen kwijtgeraakt. De directeur vind dat ‘ie perongeluk teveel van z’n persoonlijke leven verteld heeft. Hij zegt Bernard dat ie antisociaal bezig is. Hij zal ‘m naar IJsland sturen als ie zo doorgaat. Bernard is trots dat ‘ie als rebel wordt gezien. Lenina en Bernard gaan naar het Reservation. Bernard belt Helmholtz. Helmholtz zegt dat de directeur hem echt naar IJsland wil verbannen. Het nieuws maakt hem bang. Lenina dwingt hem wat soma te nemen. Hoofdstuk 7
Het is Ford’s day celebration. Lenina schuwt de enge rituelen die worden gedaan. John = een knappe blonde jonge jongen in een indiaanse jurk. Hij spreekt perfect engels. Hij wilde geofferd worden maar dat mocht niet van de stad. Zijn moeder, linda, kwam van the Other Place buiten de Reservation. Ze viel en was gewond maar werd gered door wat indiers. Zij brachten haar naar de stad. Johns vader heette Tomakin (ook van the Other Place). Bernard weet dat Tomakin eigenlijk Thomas, de directeur is. Hij zegt er niks van. Lenina en Bernard ontmoeten Linda. Lenina vind haar lelijk en vies. John was geboren door een foutje in de voorbehoedsmiddelen. Linda kon geen abortus krijgen in de Reservation en durfde niet terug te gaan naar de World State met een baby. In het indiaanse stadje waar ze daarna woonde heeft ze geslapen met wie ze wou. Daarvoor werd ze in elkaar geslagen door wat vrouwen. Hoofdstuk 8
Linda vertelde John vroeger allemaal fantastische verhalen over the Other Place. Hij voelde zich altijd geisoleerd en afgewezen omdat zijn moeder met zoveel mannen sliep en omdat de mensen in het stadje hem nooit echt accepteerden. John nam de cultuur om hem heen in zich op. Linda leerde hem lezen. Hij vroeg haar vaak over de World State, maar ze zij er niet veel over. Pope (minnaar van Linda) nam een keer Shakespeare-werken mee naar hun huis. John las ze allemaal. Bernard vraagt John of hij mee wilt gaan naar London. Hij wil de directeur beschamen door te laten zien dat hij Johns vader is. John en Linda gaan allebei mee. John is blij dat hij eindelij the Other World te zien krijgt. Hij quote Shakespeare: “O brave new world that has such people in it”. Bernard zegt dat John eerst de wereld moet zien voordat hij erover kan oordelen. Bernard zegt tegen John dat hij zeker niet met Lenina zal trouwen. Hoofdstuk 9
Lenina verafschuwt de Reservation en neemt veel soma. Zodat ze voor 18 uur krachteloos is. Bernard vliegt naar Santa Fe om Mustapha te bellen. Hij vertelt over John en Linda. Mustapha is er mee eens dat ze van wetenschappelijk belang kunnen zijn voor de World State. Bernard moet naar the Warden of the Reservation gaan om de orders te krijgen die John en Linda onder zijn hoede zouden stellen. John breekt in Lenina’s hut omdat ‘ie bang was dat ze zonder hem waren vertrokken. Lenina is nog steeds bewusteloos aan de soma. Hij kijkt naar haar en fluistert dingen uit Romeo and Juliet. Bernard komt eraan met z’n helikopter en John rent uit de hut zodat niemand wat door heeft gehad. Hoofdstuk 10

De directeur verteld Henry dat hij Bernard wil wegsturen in het bijzijn van veel hoge caste-mensen als publiek voorbeeld. Bernards unorthodoxe gedrag is een bedreiging voor de stabiliteit. Als Bernard er is verteld de directeur hem dat hij wordt overgeplaatst naar IJsland. Bernard laat Linda en John zien. Linda beschuldigt de directeur ervan haar te hebben gedwongen een baby te krijgen. Stilte in de kamer. John valt voor de directeurs voeten en huilt “mijn vader!”. De mensen in de kamer moeten lachen en de directeur vlucht uit de kamer. Hoofdstuk 11
Bernard mag z’n baan houden en de directeur neemt ontslag. John wordt erg populair. Hij wordt “the savage” genoemd. Linda neemt gelijk soma en raakt in een rare toestand. Bernard wordt Johns voogd. Wordt ook populair. Hij praat met Helmholtz over z’n sexleven. Helmholtz zegt niet veel terug. Bernard spreekt niet meer tegen hem. Bernard schrijft Mustapha een brief. Hij zegt dat John de “civilized infantility” te makkelijk vind en dat hijzelf hert daarmee eens is. Bernard denkt dat z’n populariteit hem wel zal beschermen. Mustapha wil Bernard een lesje leren. John ziet dozijnen gelijke tweelingen. Het maakt hem ziek. Hij quote Shakespeare weer (dit keer met bittere ironie). Hij wil geen soma nemen. John bezoekt Linda vaak. Lenina vind John leuk. Ze weet niet of het wederzijds is. Ze neemt hem mee naar een feely. (feely= soort sexfilm.) Hij vindt de film niet leuk, maar lenina wel. Wilt echter geen sex met haar hebben. John gaat terug naar z’n kamer en leest Othello. Lenina gaat naar haar kamer en neemt soma. Hoofdstuk 12
Bernard belooft op een feestje dat ze John, the savage, mogen ontmoeten. John weigert uit z’n kamer te komen. Bernard z’n gasten vertrekken. Lenina kan John niet vinden. Ze wil weten waarom hij zo raar deed. The Arch-Community-Songster waarschuwt Bernard dat ‘ie voorzichter moet zijn met z’ n kritieken op de World State. Helmholtz blijft vrienden met Bernard zonder hem te beoordelen. Hij leest wat onorthodoxe werken voor tijdens zijn colleges en komt in de problemen. Hij is wel blij dat ‘ie eindelijk heeft gezegd wat ‘ie wil en voor z’n eigen mening opkomt. John ontmoet Helmholtz. Bernard is jaloers op hun klik. Hij neemt soma. John leest Helmholtz Shakespeare voor. Hij vindt het allemaal heel mooi en Romeo and Juliet vindt hij grappig (vanwege de moeder en vader en het trouwgedoe enzo). Hoofdstuk 13
Henry nodigt Lenina uit voor een feely. Ze zegt nee. Hij zegt dat ze een VPS nodig heeft (violent passion surrogate). Ze klaagt tegen Fanny dat ze met John wil slapen en dat ze dat nog steeds niet heeft gedaan. Fanny zegt dat ze iemand anders moet zoeken. Lenina wil alleen John. Ze neemt soma en bezoekt John. Ze wil hem verleiden. John valt op z’n knieeen en quote Shakespeare, om te laten zien hoe erg hij haar bewondert. Hij verklaart haar de liefde. Ze vraagt waarom hij niet eerder had gezegd dat hij haar wilt. Zijn praat over levenslange verbintenissen met elkaar vind ze angstaanjagend. Ze trekt haar kleren uit. John is bang en boos. Hij slaat haar en noemt haar een hoer. Ze sluit zich op in de badkamer en John gaat weg. Hoofdstuk 14
John gaat naar het ziekenhuis. Hij wil z’n moeder zien. Wat kinderen in het ziekenhuis noemen zijn moeder dik en lelijk. Hij wordt boos op ze en slaat er 1. Linda denkt dat John Pope is. Hij schudt haar en ze herkent hem. Linda stikt en ze is dood. John huilt. De zuster maakt zich zorgen over de schade gedaan op de dood-les van de kinderen. Een van de kinderen vraagt of Linda dood is. John duwt hem op de grond en rent het ziekenhuis uit. Hoofdstuk 15
John komt in het ziekenhuis Delta-tweelingen tegen die soma nemen na hun dienst. Hij quote met ironie Shakespeare: “How many goodly creatures are there here! How beauteous mankind is! O brave new world.” Hij roept dat ze moeten stoppen met soma. Hij zegt dat het gif is en dat ze er verslaafd aan raken, ze moeten vrijheid kiezen! De man die soma uideelt belt Bernard en Helmholtz neemt op. Bernard en hij gaan naar het ziekenhuis. John gooit de soma uit het raam. De delta’s vallen hem in woede aan. Helmholtz helpt John. Bernard twijfelt. Hij wil niet dood gaan in het gevecht. De politie komt. Ze sprayen soma en een verdovingsmiddel op hen. Politie neemt John en Helmholtz mee. Bernard probeert te ontsnappen maar wordt gepakt. Hoofdstuk 16
Bernarnd, H en J zijn in Mustapha’s kantoor. Musthapa heeft ook Shakespeare gelezen. Hij quote hem. Hij zegt dat het verboden teksten zijn. Want de World State is gebaseerd op consumptie. Het heeft mensen nodig die steeds nieuwe dingen willen. Als er literatuur zou zijn, zouden ze dit veel minder willen. De verhalen van Shakespeare zijn gebaseerd op dingen die de mensen van de World State niet kennen. Ze zouden de verhalen nooit begrijpen. Er is nu sociale stabiliteit. Strijd en hevige emoties zijn ingewisseld voor stabiliteit en ‘ geluk’. John vind dat dit soort geluk monsterlijke mensen maakt. Hij daagt de directeur uit. Hij wil dat iedereen als Alpha wordt gemaakt. Mustapha: er moeten burgers zijn die gelukkig zijn en er is niet genoeg werk voor alleen Alpha mensen en Alpha mensen zouden niet gelukkig zijn als ze geen Alphawerk doen dus moeten mensen ook dommer worden gemaakt zodat ze ook blij zijn met lager werk. Anders oorlog en ontevreden mensen. World State=technotopia, mogelijk gemaakt door technologie. Er moet gewerkt blijven worden. Zo blijven de burgers gelukkig. Vanwege de balans. Wetenschap moet soms onderdrukt worden om geluk en stabiliteit te behouden. Ironisch, want de burgers leren dat wetenschap een van de belangrijkste waarden is. Ze weten niet eens echt wat wetenschap is, dat krijgen ze niet geleerd. Mustapha zegt niet wat het is. Wetenschap kan er niet bestaan want de waarheid conflicteert met het geluk. Mustapha zegt dat Helmholtz en Bernard verbannen zullen worden. Bernard smeekt. 3 mannen dragen hem weg en geven hem soma. Verbanning is eigenlijk een belonging. Dat weet Bernard niet. De eilanden zijn vol met mensen die niet in de World State pasten, allemaal interessante individuen. Mustapha bewondert Helmholtz. Is jaloers dat hij mag gaan. Maar Mustapha doet liever zijn eigen werk. Hij zegt dat de eilanden goed zijn. Anders zouden mensen als B en H waarschijnlijk vermoord moeten worden. Helmholtz wil naar een eiland met een slecht klimaat >> helpt hem misschien met het schrijven. Hij gaat naar Falkland Islands. Hoofdstuk 17
Helmholtz gaat kijken hoe het met Bernard is. John en Mustapha gaan door over hun meningsverschil. Ze hebben het over religie. Religie bestaat niet meer in de World State. M heeft een collectie met verbannen religieuze werken, laat ze aan John zien. Leest eruit voor (Cardinal Newman en Maine de Biran). In World State is er geen plek voor verliezen (leeftijd, dood enzo allemaal niet) en daarom ook niet voor filosofie. John vraagt of het normaal is om in God te geloven. M zegt dat mensen geloven wat ze geleerd te hebben geloven. John: beter als mensen van World State wel in God geloven. God is alles wat nobel en heroistisch is. Dus zou de mensen goed doen, zou niemand minderwaardig zijn enzo. M zegt dat niemand in de World State minderwaardig is. Hebben alleen andere waarden dan John. Als er toch iets kuts gebeurt, is soma de oplossing, dat is “christianity without tears”. John wil liever God, echt gevaar, vrijheid, goedheid en zondes. M: dat zal leiden tot ongeluk. John vind dat ook maar vind dat niet erg, hij heeft het toch liever. Hoofdstuk 18
Bernard en Helmholtz gaan weg. Zeggen gedag tegen John. Bernard zegt sorry voor het gedoe bij M. John wil mee naar de eilanden, mag niet van M. Hij wil met hem experimenteren. John sluit zich op in een vuurtoren, omdat hij dit allemaal niet wil enzo. Hij wil zichzelf straffen. Dit doet hij om aan de situatie te ontsnappen. 2 Delta-Minus zien hem zichzelf slaan. Journalisten komen hem interviewen. John schopt er een. Vraagt om alleen gelaten te worden. Het stuk word gepubliceerd, er komen nog meer journalisten. Hij gebruikt nog meer geweld. Hij denkt aan Lenina en slaat zichzelf weer. Een man filmt het. Hij brengt het uit als een feely. Fans bezoeken John. Ze zingen dat ze slaag willen. Lenina komt met de helicopter. John noemt haar een hoer. Hij slaat haar. Schreeuw: oh the flesh! Kill it, kill it. Mensen doen hem na. Zingen een orgieliedje erover. 's Nachts vertrekt de helicopter weer. John is aan de soma. De volgende dag herinnert ‘ie zich alles weer met afschuw. Er was een orgie geweest. Hij leest erover in de krant. Hij hangt zichzelf op in de vuurtoren.
Part 3 A. 1.a. Het verhaal gaat over een hele nieuwe wereld, waarin mensen niet op de normale manier worden geboren, maar gekloond in flessen. Mensen worden gemaakt volgens ‘castes’, hun hele productieproces wordt daarop gebaseerd. Sommige worden slim gemaakt, andere dom. Iedereen heeft een eigen vaste plek in de wereld waarmee hij altijd tevreden en gelukkig is. John is niet in deze wereld opgegroeit en heeft wel ouders. Als hij ermee in contact raakt ziet hij hoe fout het is en probeert hij mensen van zijn gelijk te overtuigen. Dit wil niet lukken en uiteindelijk draait hij door door deze absurde ‘perfecte’ wereldstaat. b. De belangrijkste personages zijn: Bernard Marx, Lenina Crown en John (the savage). - Bernard Marx: Hij is een intelligente man, een Alpha plus. Hij is een psycholoog in het kweek- en conditioneringscentrum. Hij past niet helemaal in zijn caste, is te onzeker, klein en lelijk. Hij past niet echt in de World State en mensen nemen hem er ook niet echt serieus. Ze vinden hem vreemd en hij is niet erg populair. Hij komt in contact met John en neemt hem mee naar de World State. Omdat hij de sleutel is tot contact met John (the savage) wordt hij opeens wel populair. In het eerste deel van het boek is hij de hoofdpersoon. Hij heeft een andere visie op dingen dan de meeste mensen in de World State. Hij kan zijn problemen niet oplossen door soma, iets wat hij op het einde wel vaak neemt. - Lenina Crowne: Lenina is een erg knappe vrouw. Ze gedraagt zich als de meeste mensen in de World State, is voor die staat een soort modelburger. Ze neemt veel soma en houdt erg van sex. Ze gaat met Bernard mee naar het reservaat waar ze John ontmoet. Ze raakt verliefd op hem. - John “the savage”: Hij is opgegroeid in het reservaat in Malpais (het slechte land) met zijn moeder. Zijn vader is de directeur van de World State, Tomakin a.k.a. Thomas. Het is heel apart dat hij ouders heeft, want iedereen wordt kunstmatig gemaakt in flessen. Toen hij opgroeide heeft hij van zijn moeder veel verhalen gehoord over de World State, die hij de brave new world noemde. Hij droomde vaak van deze perfecte wereld. Hij en zijn moeder gaan met Bernard en Lenina mee naar de World State. Hij is teleurgesteld en geschokt door de gang van zaken daar. Hij wil de wereld veranderen. John is erg intelligent en wereldwijs. Hij kent alle boeken van Shakespeare uit z’n hoofd. Hij kent andere culturen en religien en wil deze soort vrijheid ook aan de mensen van de World State geven. Hij vindt dat ze slaven zijn geworden en dat hun soort geluk niet echt is en niet goed kan zijn. Ze zouden vrij moeten zijn om zelf te beslissen of ze gelukkig willen zijn of niet. Hij raakt verliefd op Lenina, maar wijst haar af vanwege hun verschillende achtergronden. Hij wil niet meer in de beschaafde wereld zijn, maar alleen en gaat in z’n eentje in een vuurtoren wonen. Hij draait door en doet Lenina voor de ogen van heel veel mensen pijn. Gefrustreerd, verafschuwt en boos op zichzelf om wat er is gebeurd hangt hij zichzelf op. John heeft de hoofdrol in het tweede deel van het verhaal. Hij heeft blond haar en is knap. c. Het verhaal speelt zich af in de World State in Londen. Een deel van het verhaal speelt zich af in Malpais (New Mexico), in het reservaat waar John en Linda (zijn moeder) woonden. d. De tijd waarin het zich afspeelt is 632 jaar A.F. (= after Ford). Dit is 632 jaar nadat de autofabrikant Ford zijn eerste T-model auto op de markt bracht. Henry Ford werd gezien als de oprichter van de nieuwe wereld. 2. Een climax is het gevecht van John in het ziekenhuis (hoofdstuk 15). Hij kan zich niet meer inhouden en wil de Delta’s zo graag duidelijk maken dat soma niet de oplossing is en dat ze slaven worden aan de staat en aan soma. Al zijn frustraties over de World State komen eruit en hij komt voluit voor zijn gegronde mening uit. Een andere climax is het gesprek tussen Mustapha Mond en John, Hierin begrijpt John eindelijk zijn eigen gevoelens en wordt het idee achter de World State eindelijk duidelijk uitgelegd door Mustapha. Na deze passage snap je het verhaal pas echt. Een anti-climax is als John zichzelf op het einde ophangt (hoofdstuk 18). Hij heeft de World State niet kunnen verbeteren en zag zelfs zijn eigen leven niet meer zitten. Het is een anti-climax omdat het uiteindelijk dus niet allemaal goedkomt, een abdrupt en defintief einde van een andere levensmogelijkheid voor de World State. 3. Het einde van het boek is heel dramatisch. John wil niet langer in de beschaafde World State leven en trekt zich in z’n eentje terug in een vuurtoren, waar hij zichzelf regelmatig straft. De mensen uit de World State laten hem echter niet met rust, ze komen hem steeds lastig vallen voor interviews en dat soort dingen. Door zijn gedrag van zelf-straffing en geweld wordt hij een beroemdheid en komen nog meer mensen hem bezoeken. Mede door de soma draait John door en doet hij mee aan een orgie, Tijdens dit orgie doet hij Lenina op beschamende wijze pijn. De volgende dag kan hij de herinneringen aan zijn verschrikkelijke acties niet verdragen en pleegt hij zelfmoord. Het is geen happy end. Ook is het een gesloten einde. De periode van the savage is voorbij, en de World State zal weer teruggaan naar hoe het was en zal waarschijnlijk altijd zo blijven. De mensen zullen misschien heel verbaasd zijn dat iemand zelfmoord heeft gepleegd (dat kennen ze in de World State immers niet), maar uiteindelijk zullen ze hem vergeten en teruggaan naar de normale gang van zaken. De problemen zijn dus niet opgelost op het einde en uiteindelijk zal John zijn komst weinig hebben uitgemaakt. 4. a. De sfeer van het boek is een beetje raar. De mensen uit de World State zijn gelukkig, maar ze hebben geen echt besef, Dit geeft de gelukkige sfeer een vaag en negatief tintje. Ook geeft het een beangstigende sfeer, het lijkt zo makkelijk voor de elite om grip te hebben op de massa en ze van alles op te dragen. De sfeer is ook futuristisch, dit omdat techniek en wetenschap als klonen en dergelijke centraal staat. Het gaat over een toekomstige ‘ideale’ wereld. De sfeer is over het algemeen niet erg positief, het boek heeft dan ook geen happy ending. b. De spanning wordt vooral gerezen op het einde van het boek, als John doordraait en zelfmoord pleegt. c. Het thema van het boek is vordering van wetenschap en techniek en de effecten ervan op de levensloop van mensen. Dat vooruitgang van de wetenschap niet altijd een beter leven voor de mensheid hoeft te betekenen. 1. Het verhaal wordt door een derde persoon verteld. 2. Het verhaal is chronologisch verteld. De schrijver maakt wel gebruik van flashbacks, In hoofdstukken wordt er soms geswitcht van de ene scène naar de andere. De schrijfstijl van de schrijver is erg moeilijk en ingewikkeld. B. 1. Een passage op bladzijde 174 is mij het meest bevallen. Het is de volgende passage: “The Savage shook his head.’It all seems to me quite horrible.’ ‘Of course it does. Actual happiness always look pretty squalid in comparison with the over-compensations for misery. And of course, stability isn’t nearly so spectacular as instability. And being contented has none of the glamour of a good fight against misfortune, none of the picturesqueness of a struggle with temptation, or a fatal overthrow by passion or doubt. Happiness is never grand.’” Deze passage beviel mij het meeste omdat het eindelijk laat zien wat de gedachte achter de World State is geweest. Het is de eerste rationele uitleg, die veel duidelijk maakt. Het laat ook mogelijk goede kanten van de World State zien, De passage zette me hierover aan het denken. Misschien is de World State niet alleen maar slecht en negatief, maar bevat het ook iets goeds en is het met een goed initiatief gestart. Daarom beviel deze passage me zo, het liet me voor het eerst op een andere manier naar de World State kijken. 2. John en Mustapha Mond zijn mijn favoriete personages. John omdat ik me herken in hem. Hij is de enige die niet in de World State is opgegroeit, en denkt er daarom niet zo over als ik zou doen. Ik kan me met hem identificeren en daarom bevalt hij mij. Ook heeft zijn personage naar mijn mening meer diepte en persoonlijkheid dan de andere personages, wat zijn personage een stuk interessanter maakt. Mustapha lijkt in sommige opzichten best op John. Hij heeft de keuze gemaakt in de World State te leven, ookal was hij ooit een wetenschapper op zoek naar ware kennis. Het personage bevalt mij omdat het zo merkwaardig is. Hij is een intellectueel die meer wat dan bijna alle mensen in de World State, hij weet over het leven vroeger en het leven buiten de World State. Hij heeft de samenlevingen geanalyseerd en onderzocht en is zich bewust van de negatieve kanten van de World State. Toch is hij bereid om te werken voor de gemeenschap. Hij begrijpt John, en zijn moeite met de samenleving, maar blijft het toch verdedigen. Dit spreekt mij aan: hij is van alles op de hoogte en heeft zijn prioriteiten goed op een rijtje. Ook is Mustapha degene die de lezer duidelijk maakt wat er nou achter de World State zit, en daar ben ik hem dankbaar voor! 3. Ik ben wel blij dat ik het boek gelezen heb, ondanks dat het dankzij het taalgebruik en de moeilijk voorstelbare voorstellingen een enorm lastig boek was. Het laat zien waar het met deze wereld naar toe kan gaan, en het geeft je echt iets om over na te denken. Het blijft natuurlijk een science-fiction boek, het is niet realistisch. Maar het zou ooit wel realiteit kunnen worden, onze maatschappij wordt ook steeds meer gefocust op technische verbeteringen en perfectionisme op alle gebieden. Dit beangstigd me. Daarom is het boek mij ook goed bevallen: het is niet alleen een interessant en leuk verhaaltje om te lezen, waarin je een beetje meegesleept raakt, maar het wekt ook echt iets bij je op. 4. Ik zou het boek niet aanraden aan leerlingen die erg veel moeite hebben met de engelse taal. Je moet zinnen vaak 3x lezen om ze te begrijpen. Maar als je daar doorheen prikt heb je een heel mooi boek dat heel mooi geschreven is. De reden waarom ik het wel zou aanraden staat ook al bij mijn antwoord op de vorige vraag, het is een actueel thema (ondanks dat het niet-realistisch is) en zet je aan het denken.