Titel: Beneath the skin/ Onderhuids
Auteur: Nicci French
Aantal bladzijdes: 359
Geschreven in: 2000
Uitgever: Penguin books
Genre: Thriller Auteur: Nicci is in 1958 geboren in Worcestershire. Haar moeder was verpleegster en haar vader was arts. Ze heeft 2 zussen en een broer. Ze heeft gestudeerd in Oxford en toen ze haar diploma gehaald had is ze in Sheffield gaan wonen daar heeft ze ook een poosje gewerkt met moeilijk opvoedbare kinderen. Ze ging daarna nog verder studeren en verhuisde naar Londen. In deze periode is Nicci getrouwd met Sean French. Ze zijn getrouwd in Oktober 1990, Nicci had al 2 kinderen uit een vorig huwelijk maar samen met Sean kreeg ze nog 2 dochters. Samen met Sean bundelt ze veel krachten en schrijven ze samen hoogstaande thrillers. Drie verschillende vrouwen die alle 3 niks met elkaar te maken hebben worden bedreigd met de dood door een anonieme dreiger. De vrouwen waarom het gaat zijn Zoe, Jennifer en Nadia. Zoe is een schoollerares en heeft een relatie met Fred. Zoe komt in de media omdat ze een man stopte die een overval had gepleegd. Ze krijgt veel brieven toegestuurd als gevolg van haar heldendaad, maar er zitten ook dreigbrieven tussen van een man die haar dreigt te vermoorden en hij beloofd haar in de gaten te houden. Zoe gaat veel om met haar vriend Fred en vrienden van Fred, waaronder Morris Burnside. Na een tijdje worden de bedreigingen zo ernstig dat ze besluit bij een vriendin in te trekken en als ze dan wat spullen uit haar appartement op wil halen en haar vriendin in de auto wacht, komt Zoe niet meer naar buiten. Ze is in haar appartement vermoord door de brievenschrijver. Jennifer is een moeder van 3 jongens. Ze is erg gelukkig en voelt zich ook wel goed omdat haar man veel geld heeft. De problemen bij Jennifer beginnen als ze ontdekt dat haar man, Clive vreemd gaat. Ze stuurt haar zoons op een kamp en zelf ontvangt ze rare dreigbrieven. Ze wordt er een beetje angstig van en weet niet wat te doen. Ondertussen zit ook de zoon van Jennifer met problemen maar niemand wil naar hem luisteren, tot dat hij steun vind bij de computerleraar (Morris Burnside). De dreigementen worden als maar erger en ze doet aangifte bij de politie. De politie denkt dat Clive de moordenaar is van Zoe en ook haar de dreigbrieven stuurt en wordt opgepakt. Jennifer besluit er even tussen uit te gaan en tijdens haar koffer inpakken staat de man van de dreigementen voor haar, en hij zegt van haar te houden. Vervolgens vermoord hij haar. Het laatste deel gaat over Nadia, een vrouw die entertainer is op kinderfeestjes. Ze had wat problemen met haar computer en belt een bedrijf op om te vragen iemand te sturen, zij sturen Morris Burnside. Hij vindt Nadia al meteen leuk en vraagt haar uit, maar ze wijst hem af. Een poosje daarna krijgt Nadia een dreigbrief waarin staat dat iemand haar wil vermoorden, ze neemt meteen contact op met de politie en die nemen het meteen serieus. Ze krijgt nog een korte affaire met de rechercheur maar dat is snel over want hij is een getrouwd man. De politie denkt dat het dezelfde persoon is die de dreigbrieven naar Nadia stuurt als de persoon die Zoe en Jennifer heeft vermoord. Tijdens een kinderfeestje waar Nadia aan het werk ontmoette ze het zoontje van Jennifer en zijn oppas. Ze raakten aan de praat en Nadia startte zelf onderzoek te doen naar de moorden. Ondertussen ontvangt ze nog steeds dreigbrieven maar de politie onderschept ze. Ze gaat op bezoek bij verschillende mensen die iets te maken zouden kunnen hebben met de moord. Ook bezoekt ze Morris. Bij hem thuis doet ze een ontdekking. Als hij even koffie voor haar haalt kijkt ze in de laatjes, daar vindt ze foto’s van Fred. Uiteindelijk komt ze erachter dat hij de moordenaar is. Als hij terug komt met koffie gooit ze koffie in zijn gezicht en slaat hem meerdere malen met de strijkijzer. Nadia had het opgelost en was veilig. Er zijn me een paar zaken opgevallen. Het viel op dat de moordenaar bij alle personen van te voren eigenlijk contact heeft gehad, en ook de manier van de brieven schrijven vond ik erg opvallend. Hij draaide zeg maar om de boodschap heen. Beste Zoe, wanneer wordt iemand als jij - jong, mooi en gezond - bang voor de dood, vraag ik me af. Je rookt (je hebt trouwens een nicotinevlek op je vinger). Soms neem je drugs. Je eet slecht. Je gaat te laat naar bed, maar de volgende ochtend heb je geen kater. Je denkt waarschijnlijk dat je het eeuwige leven hebt, dat je nog heel lang jong zult blijven. Zoe met je witte tanden en dat kuiltje in je wang als je lacht, je zult niet lang meer jong zijn. Je bent gewaarschuwd. Ben je bang, Zoe? Ik hou je in de gaten. Ik ga niet weg. (blz 37) Lieve Jenny, je bent een mooie vrouw. Maar niet als er iemand bij je is. Als je gewoon alleen bent, op straat loopt. Je bijt soms op je bovenlip als je moet nadenken. Je zingt zachtjes voor jezelf. Je kijkt naar jezelf en ik kijk naar jou. Dat delen we met elkaar. Maar op een dag kijk ik naar je en dan ben je dood. (blz 132) Je ziet dat hij de brieven niet met boze woorden brengt, hij begint gewoon een stuk verhaal te vertellen over elk personage. Zo begint hij in deze brief aan Zoe met een vraag wanneer ze bang is voor de dood. Maar hij omschrijft haar als jong, mooi en gezond. Dan benadrukt hij haar slechte kant en dan gaat hij weer terug op zijn vraag. En hij sluit af met een doordachte boodschap naar Zoe toe. In de brief naar Jennifer begint hij heel lief met ‘lieve Jenny, je bent een mooie vrouw’ dan begint hij te vertellen dat hij een beetje op een lijn zit met Jennifer maar als ze elkaar ooit zouden ontmoeten zou ze door zijn. Dat lijkt me echt een angstige brief om te krijgen, ik zou dan denken dat ik niemand meer aan durfde te kijken, bang voor de moordenaar. Jennifer denkt dat haar man Clive achter de brieven zit en koos er dan ook voor om weg uit het land te gaan, en hem te ontvluchten maar het had niet mogen zijn want toen ze haar koffers pakte stond de moordenaar daar ineens en keek haar aan en zei dat hij van haar hield en vervolgens vermoord hij haar. Dat schreef deze brieven misschien op deze mysterieuze manier om niet te opvallend te zijn, want als hij schrijft, ‘ik ga je binnenkort vermoorden’ dan komt de politie misschien meer in actie. Ook iets wat ik opvallend vond was dat het boek eigenlijk heel simpel is ingedeeld. Het boek is zeg maar opgesplitst in 3 delen. Eerste deel heet Zoe, het tweede deel het Jennifer en het derde deel heel Nadia. Toen ik een beetje verkennend door het boek ging zag ik dat ook en toen dacht ik al dat hun de 3 hoofdpersonen waren zeg maar. En in heel het boek draait het ook wel om die 3 vrouwen die alle 3 bedreigt worden, en de moorden op de 3 vrouwen en hun angstgevoelens. En hoewel het 3 aparte verhalen lijken, vormen de 3 delen 1 geheel. En het is ook zo dat elk deel erg duidelijk is. Ik vind ook dat de schrijver het evenwicht tussen de gevoelens en de gebeurtenissen goed kan weergeven. Het is niet zo dat als je niet van misdaad boeken houd je dit verhaal niet kan lezen. Dat heeft ze mooi geschreven vind ik. Wat ik ook nog erg interessant vond was het perspectief wat steeds wisselde. Je las het verhaal zeg maar in de ogen van de vrouw die bedreigd wordt. Maar dit perspectief wisselt soms omdat je eerst bijvoorbeeld de gedachten van de dader leest en dan de gedachten van de vrouwen die de dader wil vermoorden. Dus het is een wisselend perspectief. Een belangrijke vraag waar ik eigenlijk meer het antwoord van moet raden is de vraag waarom Morris Burnside moordde. Ik kan het wel proberen te antwoorden maar dat zal denk ik altijd open blijven. Maar ik denk zo iets van dat hij een tweede identiteit had of zo. Dan zou hij gestoord zijn en mensen vermoorden, hij bespiedde de vrouwen en in de brieven kan je ook lezen dat hij alles van de vrouwen weet. Ik denk ook met die tweede identiteit dat je dat wel merkt aan dat hij zich voordoet als een vriend van de vriend van Zoe. En zo komt hij meer te weten over Zoe, en bij Jennifer is hij de man die naar de zoon van Jenny luistert en bij Nadia is hij een computer reparateur. Dus ik denk dat dat misschien een reden kan zijn. Maar zoals ik al zei, in het boek kom je niet achter die vraag. Ook vraag ik me af waarom de politie zo weinig onderzoek heeft gedaan na mijn mening. Ik vind het maar stom dat Nadia uiteindelijk achter de moordenaar is gekomen door middel van een paar kleine dingen die ze ging uitzoeken. Dat vond ik een beetje raar, want politie kan dat ook doen. Dus dat vroeg ik mezelf eigenlijk ook af. Evaluatie: Het boek bleef me boeien van begin tot het einde door alle gebeurtenissen bouwde het boek een bepaalde spanning op. Ook vond ik het erg indrukwekkend hoe Nicci de gevoelens kon verwoorden. Het begin was erg rustig, je leest dan over een man die van vrouwen houd en dan langzaam leer je Zoe kennen en de moordenaar ook. En je weet dat ze vermoord gaat worden maar elke keer als ze alleen was werd het toch wel een beetje spannend. Dit boek was anders dan alle andere boeken die ik heb gelezen. Dit is een boek dat onder het genre ‘thriller, misdaad’ valt en van die genre heb ik nog nooit iets gelezen. Dus dat was ook wel leuk om dat een keer te lezen.
Samenvatting in 10 woorden:
Dreigementen Ontdekken
Dynamiek Waanbeelden
Moord Identiteit
Angst Evenwicht
Mysterie Illusie
De visie die in dit verhaal denk ik naar voren komt zijn al de dreigbrieven en de mysterie daar om heen. De moordenaar laat weinig van hem merken en doet zich ook als andere gedaante voor, als computer reparateur enzo. De kijk op de moordenaar is dus ook afwisselend, de lezers weten dat er iets gaat gebeuren maar het blijft spannend. Verder zou ik niet echt een echte visie uit dit verhaal kunnen halen.
Auteur: Nicci French
Aantal bladzijdes: 359
Geschreven in: 2000
Uitgever: Penguin books
Genre: Thriller Auteur: Nicci is in 1958 geboren in Worcestershire. Haar moeder was verpleegster en haar vader was arts. Ze heeft 2 zussen en een broer. Ze heeft gestudeerd in Oxford en toen ze haar diploma gehaald had is ze in Sheffield gaan wonen daar heeft ze ook een poosje gewerkt met moeilijk opvoedbare kinderen. Ze ging daarna nog verder studeren en verhuisde naar Londen. In deze periode is Nicci getrouwd met Sean French. Ze zijn getrouwd in Oktober 1990, Nicci had al 2 kinderen uit een vorig huwelijk maar samen met Sean kreeg ze nog 2 dochters. Samen met Sean bundelt ze veel krachten en schrijven ze samen hoogstaande thrillers. Drie verschillende vrouwen die alle 3 niks met elkaar te maken hebben worden bedreigd met de dood door een anonieme dreiger. De vrouwen waarom het gaat zijn Zoe, Jennifer en Nadia. Zoe is een schoollerares en heeft een relatie met Fred. Zoe komt in de media omdat ze een man stopte die een overval had gepleegd. Ze krijgt veel brieven toegestuurd als gevolg van haar heldendaad, maar er zitten ook dreigbrieven tussen van een man die haar dreigt te vermoorden en hij beloofd haar in de gaten te houden. Zoe gaat veel om met haar vriend Fred en vrienden van Fred, waaronder Morris Burnside. Na een tijdje worden de bedreigingen zo ernstig dat ze besluit bij een vriendin in te trekken en als ze dan wat spullen uit haar appartement op wil halen en haar vriendin in de auto wacht, komt Zoe niet meer naar buiten. Ze is in haar appartement vermoord door de brievenschrijver. Jennifer is een moeder van 3 jongens. Ze is erg gelukkig en voelt zich ook wel goed omdat haar man veel geld heeft. De problemen bij Jennifer beginnen als ze ontdekt dat haar man, Clive vreemd gaat. Ze stuurt haar zoons op een kamp en zelf ontvangt ze rare dreigbrieven. Ze wordt er een beetje angstig van en weet niet wat te doen. Ondertussen zit ook de zoon van Jennifer met problemen maar niemand wil naar hem luisteren, tot dat hij steun vind bij de computerleraar (Morris Burnside). De dreigementen worden als maar erger en ze doet aangifte bij de politie. De politie denkt dat Clive de moordenaar is van Zoe en ook haar de dreigbrieven stuurt en wordt opgepakt. Jennifer besluit er even tussen uit te gaan en tijdens haar koffer inpakken staat de man van de dreigementen voor haar, en hij zegt van haar te houden. Vervolgens vermoord hij haar. Het laatste deel gaat over Nadia, een vrouw die entertainer is op kinderfeestjes. Ze had wat problemen met haar computer en belt een bedrijf op om te vragen iemand te sturen, zij sturen Morris Burnside. Hij vindt Nadia al meteen leuk en vraagt haar uit, maar ze wijst hem af. Een poosje daarna krijgt Nadia een dreigbrief waarin staat dat iemand haar wil vermoorden, ze neemt meteen contact op met de politie en die nemen het meteen serieus. Ze krijgt nog een korte affaire met de rechercheur maar dat is snel over want hij is een getrouwd man. De politie denkt dat het dezelfde persoon is die de dreigbrieven naar Nadia stuurt als de persoon die Zoe en Jennifer heeft vermoord. Tijdens een kinderfeestje waar Nadia aan het werk ontmoette ze het zoontje van Jennifer en zijn oppas. Ze raakten aan de praat en Nadia startte zelf onderzoek te doen naar de moorden. Ondertussen ontvangt ze nog steeds dreigbrieven maar de politie onderschept ze. Ze gaat op bezoek bij verschillende mensen die iets te maken zouden kunnen hebben met de moord. Ook bezoekt ze Morris. Bij hem thuis doet ze een ontdekking. Als hij even koffie voor haar haalt kijkt ze in de laatjes, daar vindt ze foto’s van Fred. Uiteindelijk komt ze erachter dat hij de moordenaar is. Als hij terug komt met koffie gooit ze koffie in zijn gezicht en slaat hem meerdere malen met de strijkijzer. Nadia had het opgelost en was veilig. Er zijn me een paar zaken opgevallen. Het viel op dat de moordenaar bij alle personen van te voren eigenlijk contact heeft gehad, en ook de manier van de brieven schrijven vond ik erg opvallend. Hij draaide zeg maar om de boodschap heen. Beste Zoe, wanneer wordt iemand als jij - jong, mooi en gezond - bang voor de dood, vraag ik me af. Je rookt (je hebt trouwens een nicotinevlek op je vinger). Soms neem je drugs. Je eet slecht. Je gaat te laat naar bed, maar de volgende ochtend heb je geen kater. Je denkt waarschijnlijk dat je het eeuwige leven hebt, dat je nog heel lang jong zult blijven. Zoe met je witte tanden en dat kuiltje in je wang als je lacht, je zult niet lang meer jong zijn. Je bent gewaarschuwd. Ben je bang, Zoe? Ik hou je in de gaten. Ik ga niet weg. (blz 37) Lieve Jenny, je bent een mooie vrouw. Maar niet als er iemand bij je is. Als je gewoon alleen bent, op straat loopt. Je bijt soms op je bovenlip als je moet nadenken. Je zingt zachtjes voor jezelf. Je kijkt naar jezelf en ik kijk naar jou. Dat delen we met elkaar. Maar op een dag kijk ik naar je en dan ben je dood. (blz 132) Je ziet dat hij de brieven niet met boze woorden brengt, hij begint gewoon een stuk verhaal te vertellen over elk personage. Zo begint hij in deze brief aan Zoe met een vraag wanneer ze bang is voor de dood. Maar hij omschrijft haar als jong, mooi en gezond. Dan benadrukt hij haar slechte kant en dan gaat hij weer terug op zijn vraag. En hij sluit af met een doordachte boodschap naar Zoe toe. In de brief naar Jennifer begint hij heel lief met ‘lieve Jenny, je bent een mooie vrouw’ dan begint hij te vertellen dat hij een beetje op een lijn zit met Jennifer maar als ze elkaar ooit zouden ontmoeten zou ze door zijn. Dat lijkt me echt een angstige brief om te krijgen, ik zou dan denken dat ik niemand meer aan durfde te kijken, bang voor de moordenaar. Jennifer denkt dat haar man Clive achter de brieven zit en koos er dan ook voor om weg uit het land te gaan, en hem te ontvluchten maar het had niet mogen zijn want toen ze haar koffers pakte stond de moordenaar daar ineens en keek haar aan en zei dat hij van haar hield en vervolgens vermoord hij haar. Dat schreef deze brieven misschien op deze mysterieuze manier om niet te opvallend te zijn, want als hij schrijft, ‘ik ga je binnenkort vermoorden’ dan komt de politie misschien meer in actie. Ook iets wat ik opvallend vond was dat het boek eigenlijk heel simpel is ingedeeld. Het boek is zeg maar opgesplitst in 3 delen. Eerste deel heet Zoe, het tweede deel het Jennifer en het derde deel heel Nadia. Toen ik een beetje verkennend door het boek ging zag ik dat ook en toen dacht ik al dat hun de 3 hoofdpersonen waren zeg maar. En in heel het boek draait het ook wel om die 3 vrouwen die alle 3 bedreigt worden, en de moorden op de 3 vrouwen en hun angstgevoelens. En hoewel het 3 aparte verhalen lijken, vormen de 3 delen 1 geheel. En het is ook zo dat elk deel erg duidelijk is. Ik vind ook dat de schrijver het evenwicht tussen de gevoelens en de gebeurtenissen goed kan weergeven. Het is niet zo dat als je niet van misdaad boeken houd je dit verhaal niet kan lezen. Dat heeft ze mooi geschreven vind ik. Wat ik ook nog erg interessant vond was het perspectief wat steeds wisselde. Je las het verhaal zeg maar in de ogen van de vrouw die bedreigd wordt. Maar dit perspectief wisselt soms omdat je eerst bijvoorbeeld de gedachten van de dader leest en dan de gedachten van de vrouwen die de dader wil vermoorden. Dus het is een wisselend perspectief. Een belangrijke vraag waar ik eigenlijk meer het antwoord van moet raden is de vraag waarom Morris Burnside moordde. Ik kan het wel proberen te antwoorden maar dat zal denk ik altijd open blijven. Maar ik denk zo iets van dat hij een tweede identiteit had of zo. Dan zou hij gestoord zijn en mensen vermoorden, hij bespiedde de vrouwen en in de brieven kan je ook lezen dat hij alles van de vrouwen weet. Ik denk ook met die tweede identiteit dat je dat wel merkt aan dat hij zich voordoet als een vriend van de vriend van Zoe. En zo komt hij meer te weten over Zoe, en bij Jennifer is hij de man die naar de zoon van Jenny luistert en bij Nadia is hij een computer reparateur. Dus ik denk dat dat misschien een reden kan zijn. Maar zoals ik al zei, in het boek kom je niet achter die vraag. Ook vraag ik me af waarom de politie zo weinig onderzoek heeft gedaan na mijn mening. Ik vind het maar stom dat Nadia uiteindelijk achter de moordenaar is gekomen door middel van een paar kleine dingen die ze ging uitzoeken. Dat vond ik een beetje raar, want politie kan dat ook doen. Dus dat vroeg ik mezelf eigenlijk ook af. Evaluatie: Het boek bleef me boeien van begin tot het einde door alle gebeurtenissen bouwde het boek een bepaalde spanning op. Ook vond ik het erg indrukwekkend hoe Nicci de gevoelens kon verwoorden. Het begin was erg rustig, je leest dan over een man die van vrouwen houd en dan langzaam leer je Zoe kennen en de moordenaar ook. En je weet dat ze vermoord gaat worden maar elke keer als ze alleen was werd het toch wel een beetje spannend. Dit boek was anders dan alle andere boeken die ik heb gelezen. Dit is een boek dat onder het genre ‘thriller, misdaad’ valt en van die genre heb ik nog nooit iets gelezen. Dus dat was ook wel leuk om dat een keer te lezen.
Dynamiek Waanbeelden
Moord Identiteit
Angst Evenwicht
Mysterie Illusie
De visie die in dit verhaal denk ik naar voren komt zijn al de dreigbrieven en de mysterie daar om heen. De moordenaar laat weinig van hem merken en doet zich ook als andere gedaante voor, als computer reparateur enzo. De kijk op de moordenaar is dus ook afwisselend, de lezers weten dat er iets gaat gebeuren maar het blijft spannend. Verder zou ik niet echt een echte visie uit dit verhaal kunnen halen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden