A year and a day door Monica Furlong

Auteur Monica Furlong

Titel Juniper

Uitgeverij Lemniscaat

Plaats van uitgave Rotterdam

Jaar van uitgave 1992

Druk 2de druk

Jaar van uitgave eerste druk 1990

Plaats van uitgave eerste druk Groot-Brittannië

Vertaling Anneke Koning-Corvelijn

Omslag Dirk van der Maat

Oorspronkelijke titel A year and a day

Drukkerij Nauta, Zutphen

Onderwerp Juniper is een Keltische prinses. Als afronding van haar opvoeding gaat ze een jaar en één dag bij een wijze vrouw, haar meter, wonen. Euny is een doran en heel streng. De opleiding valt Juniper niet mee. Het boek gaat dus over tovenarij, verraad en het is ook een beetje avontuurlijk. Ik vond het een zeer interessant en mooi boek. Het ligt misschien wel een beetje buiten mijn leefwereld, het handelt ook over de middeleeuwen, en daarom juist vind ik het zo schitterend geschreven. Je kunt je perfect inleven in de personages, ondanks het feit dat je nu nooit meer zo’ n figuren zoals in het boek tegenkomt. Ik had nog nooit echt stilgestaan bij het onderwerp, tovenarij, hoewel ik toch geïnteresseerd ben in tarot. Het boek heeft in ieder geval een nieuw licht gebracht op het onderwerp en niet alleen dat, ook straalt het verhaal respect uit, respect voor de natuur en de mensen, wat toch vandaag de dag ook heel belangrijk is. Dat soort onderwerpen worden perfect uitgewerkt in het boek en die dingen maakten toch dat het boek hoog boven mijn verwachtingen uitsteeg.

Ik had eigenlijk eerst het boek ‘heksenkind’ in gedachten, maar dat boek is eigenlijk het vervolg op het boek ‘Juniper’. Dus ik kan eigenlijk niet echt zeggen dat ik al verhalen of films over dat onderwerp gezien of gelezen heb, maar ik ben zeker nog van plan om het te doen.

Over het onderwerp verraad moet ik jammer genoeg het omgekeerde zeggen, daar heb ik al veel films over gezien en boeken van gelezen omdat dat jammer genoeg iets van alle tijden is.

En over het avontuur en de spanning kan ik maar een ding zeggen, ik hoop dat het vervolg ‘heksenkind’ er evenveel bevat als het eerste deel ‘Juniper’.

De gebeurtenissen De belangrijkste gebeurtenis in het boek is het moment waarop Juniper en Finbar Gamal van Meroot en de Grijze Ridder
proberen te redden. Dat was echt een moment waarop de spanning ten top steeg, omdat je weet dat als de poging mislukt alles verloren is voor de meest geliefde personages in het boek. De nadruk ligt nochtans niet alleen op de gebeurtenissen, maar ook voor een groot deel op de gedachten en gevoelens, maar het evenwicht is goed en het boek blijft boeien van het begin tot het einde. Dit komt ook omdat de gebeurtenissen goed samenhangen, er is niets die er ineens vlug wordt bijgesleept, wat het boek natuurlijk ook heel geloofwaardig maakt.

Ook vind ik dat er een mooie schakering is tussen de gevoelens, er is geen leidend gevoel in het boek, er zijn spannende gebeurtenissen in het boek, passages die je triestig maken, personages die je doen lachen. Gamal vond ik een grappig personage, hoewel de meest triestige gebeurtenis ook om hem draaide.

Ik vond het mooiste stuk toen hij wakker werd uit ontgeesting. Hij speelt een lied op de fluit, loopt dan naar buiten en verteld dat Meroot eigenlijk zijn echte moeder niet is. Dat moment was zo ontroerend en bij die passage heb ik toch eventjes mijn boek moeten dichtklappen om er eventjes bij na te denken.

Ook wat in het boek ‘vliegen’ genoemd werd was heel mooi omschreven. Alles in het boek wordt eigenlijk prachtig beschreven, de personages, bijvoorbeeld Angharad, de gebeurtenissen, bijvoorbeeld de inwijding van Juniper en Trewyn en de speciale band tussen de verschillende personages, bijvoorbeeld Juniper en Bokka, het varken.

Alles wordt heel mooi aan elkaar geregen en het eind resultaat is prachtig.

Personages Het hoofdpersonage is zeker een heldin, ze redt haar vaders koninkrijk van de ondergang en dat vind ik toch wel heldhaftig van haar. Het is ook prachtig hoe je je in haar kunt inleven, dat geldt trouwens ook voor de rest van de personages, want elk personage heeft iets speciaals: Euny is wijs en streng, Angharad is lief, Trewyn is naïef, Meroot is slecht, enzovoort. Ze hebben elk iets aparts en alles samen past het perfect bij het verhaal, net als een puzzel. Ik vind bijna alle personages sympathiek, behalve Meroot en de Grijze Ridder, natuurlijk. Hoewel ik Euny soms ook een beetje vervelend vond, ze is zo onvoorspelbaar, zoals het in het boek omschreven stond: ‘een vreemde combinatie van luiheid en werklust’. Maar naar het einde toe viel ze wel mee.

Bouw Het boek is eigenlijk een opeenvolging van gebeurtenissen die mooi in een lijn lopen. Alles hangt mooi aan elkaar, het boek leest vlot en boeit van het begin tot het einde. Het boek is zo opgebouwd dat je sympathie hebt voor de personages, zelfs voor Ninnoc, die in het begin eigenlijk niets anders is dan een verwend nest. Het verhaal is ook niet echt ingewikkeld en zou misschien zelfs een iets jongere leeftijdsgroep boeien. Kortom het verhaal is prachtig geschreven, met prachtige personages en een heel mooi einde.

Dit wil je ook lezen:

Zo schrijf je een goed opiniestuk

Taalgebruik Het taalgebruik is simpel maar mooi en daardoor is de tekst makkelijk en vlot te lezen. Het is me wel opgevallen dat de cadans in de spannende stukken drastisch verandert, de beschrijvingen worden minder uitgebreid en soms is het even moeilijk om te volgen, maar dat hindert niet.

Eindoordeel Ik vind het boek in een woord: prachtig. Ik heb het in een ruk uitgelezen en ik had er spijt van dat het uit was. Ik zal zeker nog boeken lezen van Monica Furlong als ik er vind want dit boek was magnifiek.