A child called It door David Pelzer

Titel: Ik was niemand Oorspronkelijke titel: A child called It Auteur: David Pelzer Samenvatting: Dave Pelzer wordt als klein jongetje zwaar mishandeld door zijn aan alcohol verslaafde moeder. Hij woont in de kelder en krijgt nauwelijks iets te eten. Zijn moeder vind hem een ding, en noemt Dave daarom ook ‘het’. Op school komen ze er achter dat Dave mishandeld word en Dave word na veel moeite overgeplaatst naar een pleeggezin. Daar wordt hij met open armen ontvangen. Met zijn 18e vertrekt hij uit huis en gaat hij het leger in, hier is hij niet gelukkig, hij moet teveel aan het verleden denken, tot nachtmerries toe. Dan ontmoet hij Patsy, ze krijgen samen een kind, Stephen. Tussen Dave en Patsy gaat het niet goed, uiteindelijk gaan ze uit elkaar. Dan ontmoet Dave Marsha, zij werkt bij een uitgever waardoor ze veel contact hebben. Ze kregen een relatie en niet veel later trouwden ze met elkaar. Eigen mening: Vanaf het begin dat je het boek leest is het gelijk al spannend en heel zielig. Je leeft je heel erg in Dave’s situatie in. Vooral omdat het een waar gebeurd verhaal is en je je niet voor kan stellen dat zoiets ook echt gebeurd. Het probleem dat mij het ergste aansprak is dat zijn moeder hem laat leven in de kelder en Dave gewoon gebruikt als haar slaafje, waar ze mee kan doen wat ze wilt. Dit spreekt mij zo aan omdat je je het gewoon niet voor kan stellen om in een kelder te leven en geen eten te krijgen, niet te mogen douchen, nooit eens een keer naar buiten mag en altijd maar geslagen te worden. Ik zou als ik Dave was, eerder hulp zoeken en niet alles over me heen laten komen. Want wat zijn moeder deed kon gewoon niet. Maar aan de andere kant zou ik ook erg bang zijn geweest omdat zijn moeder hem zo onder druk zette om het tegen niemand te zeggen, anders zou zij hem vermoorden.
Verwerkingsopdracht: Songtekst / Gedicht: Hij heeft in zijn leven zoveel verdriet gekend, was niet aan echte liefde gewend. Is tot in het diepst van hem geraakt, van jongs af aan tot speelobject gemaakt. Soms heeft hij het gevoel dat het leven geen zin meer heeft, totdat er iets gebeurt wat hem weer een reden geeft. Een reden om verder te kunnen gaan, en niet bij het verleden stil te blijven staan. Zoveel kinderen misbruikt of verkracht, wat overblijft is de pijn en de onmacht. Verder leren leven met die angst en pijn, het had allemaal zo anders moeten zijn. Dit gedicht past precies bij het boek, omdat Dave veel verdriet heeft gehad en veel pijn, nooit liefde heeft gekend, ook zelfmoord wou plegen maar zich op het laatste moment weer bedacht en weer voor het leven wou vechten. Altijd onmacht dat hij niks tegen zijn moeder kon doen, de angst dat zijn moeder hem zou achtervolgen en zou vermoorden. En dat eigenlijk alles anders had moeten zijn, dat hij gewoon gelukkig was en dat hij een normaal leven zou leiden.