1. Titel: Schweigeminute

Auteur: Siegfried Lenz

Uitgeverij: Deutscher Taschenbuch Verlag (dtv)

Jaar van uitgave: 2008

Gelezen druk: 1e druk

1. Aan het begin van het verhaal wordt er een minuut stilte gehouden om lerares Stella, de persoon waar het boek grotendeels over gaat, te herdenken. ‘Sweigeminute’ betekent letterlijk ‘zweigminuut’, oftewel ‘minuut stilte’. Er wordt in het verhaal continu teruggeblikt naar deze herdenking.
2. Schweigeminute is een novelle. Dit is te zien aan het aantal bladzijdes. Bij novelles ligt het aantal bladzijdes ongeveer tussen de 50 en 100. Schweigeminute heeft er iets meer, namelijk 128. Een ander kenmerk van een novelle dat ik terugzie in dit boek is het kleine aantal (belangrijke) personages. Ook toont een novelle de hoofdpersoon op een cruciaal moment in zijn of haar leven. In dit geval is de grote gebeurtenis die plaats vindt de dood van Stella, die beslissend is in het leven van Christian.
3. Het verhaal begint met de herdenkingsdienst van lerares Stella Peterson. Er wordt een minuut stilte gehouden. In die minuut denkt Christian terug aan alle dingen die hij en Stella samen hebben meegemaakt. Hij vertelt over hoe hij verliefd op haar werd, hoe jaloers hij was op haar ‘andere minnaars’, hoe hun eerste afspraakje verliep, hoe zij samen foto’s maakten op het strand, hoe zij samen ontdekt werden door een paar klasgenoten van Christian (en leerlingen van Stella), hij vertelt een hele boel over de dingen die zij samen beleefd hebben. Op een gegeven moment vertelt Christian dat Stella met een aantal vriendinnen naar Denemarken op zeilvakantie gaat. Hij mist haar enorm terwijl ze daar is en ze sturen elkaar brieven, maar Christian houdt zich in de tijd dat Stella weg is vooral bezig met werken bij zijn vader in de haven en rondvaarten maken op de boten van zijn vader. De terugkomst van Stella verloopt echter niet zo extreem soepel. Wanneer de zeilboot geparkeerd wordt in de haven klapt de boot tegen een stenen muur aan. Een paar mensen aan boord, waaronder Stella, komen in het water terecht. Christian weet samen met nog een groepje mensen die toevallig in de buurt waren de te water gegane mensen uit het water te sleuren, en hij moet Stella reanimeren. Helaas zijn Stella’s verwondingen zo heftig, dat ze in het ziekenhuis belandt en een aantal dagen later aan deze overlijdt. Samen met Stella’s vader regelt Christian de zee begrafenis van zijn geliefde. Na de begrafenisdienst wordt tot twee keer toe aan Christian gevraagd of hij nog iets wil zeggen bij de herdenkingsdienst, maar beide personen krijgen hetzelfde antwoord: ‘nee’.
4. Het verhaal speelt zich af in een oud havenstadje aan de Oostzee, genaamd Hirtshafen. Verder speelt het zich af op de school van Christian en Stella, de boten van Christian’s vader en op Vogeleiland en de hut die daar staat.
5. Christian maakt in zijn verhaal heel veel gebruik van flashbacks. Het verhaal is dan ook niet chronologisch opgesteld. Dat zie je aan het begin van het verhaal eigenlijk al, waar over de herdenkingsdienst verteld wordt. De herdenkingsdienst vindt eigenlijk natuurlijk pas helemaal aan het eind van het verhaal plaats. De tijd waarin het verhaal plaatsvindt is de jaren ’50.
6. Het thema van het boek is de verboden liefde tussen Stella en Christian. Het gaat namelijk over een lerares en een leerling die een relatie krijgen, wat natuurlijk niet mag en kan volgens de wet. Ook wordt het in de maatschappij over het algemeen niet geaccepteerd, ook al gaan de personen die wisten van Stella en Christian’s relatie er koeltjes mee om.
7. 1. Een element dat vaak voorkomt in het verhaal is de hut van de oude vogelwachter, waar Stella en Christian elkaar beter hebben leren kennen en vaak samen heen gingen.

2. De zee is ook een motief. Het verhaal speelt zich grotendeels af aan zee, Christian en Stella gaan vaak varen, Christian en zijn vader werken aan zee en Stella’s ongeluk gebeurde ook in zee.

3. De relatie tussen een leraar/lerares en een leerling kan ik ook een motief noemen. Hier worden namelijk vaker novelles en romans over geschreven.

      10. Het verhaal is geschreven vanuit de ik-persoon, namelijk die van Christian. Voorbeeld: “Ich setzte mich ans Fenster und blickte hinaus in die Dämmerung.”

      11.

1. Christian: Hij is een achttienjarige, zelfstandige jongen en de hoofdpersoon en verteller van dit verhaal. Christiaan heeft een relatie met Stella en werkt onbetaald bij zijn vader.
2. Stella: Zij is een jonge, knappe Engels lerares aan de school van Christian. Ze is een ontzettende levensgenieter en veel mensen hebben haar lief of kijken tegen haar op.
3. Christian’s vader: Hij is een steenvisser aan de Oostzee. Christian helpt hem vaak bij zijn werk. Hij heeft door dat er meer speelt tussen zijn zoon en Stella, maar laat dit niet blijken.
4. Christian’s moeder:  Zij komt niet erg veel voor in het verhaal. Wel is ze erg bezorgd om Christian wanneer ze foto’s ziet van hem en Stella samen. Ze keurt de relatie niet goed.
5. Sonya: Het buurmeisje van Christian. Ze kijkt er op tegen Christian en Stella en is een erg nieuwsgierig meisje.
6. Frederik: De knecht van de vader van Christian. Hij lijkt Christian te begrijpen en steunt hem.
7. Stella’s vader: Hij en Christian kunnen het goed vinden met elkaar. Hij heeft vroeger ook met schepen gewerkt. Op een gegeven moment in het verhaal gaat het niet goed met zijn gezondheid, maar dit komt weer goed.
8. Georg Bisanz: Een vriend van Christian en ook een leerling van Stella. Hij is ook degene die Christian vertelt over Stella’s dood.

12. In dit boek komen veel lange zinnen voor. Voorbeeld: “Wir fuhren um die Vogelinsel herum, ich nahm Fahrt heraus, unser Boot glitt jetzt auf das gewaltige Steinriff zu, das sichunterseeisch bis zur Tiefe hinzog und sich im Dunkel verlor.” Blz. 45