Magic Hoffmann door Jakob Arjouni

Ook komt hij die dag de vrouw van de jacks weer tegen, maar nu ziet ze er heel mooi uit. Ze legt uit dat ze Moni heet. Ze gaan even stappen en Moni wil Fred zonder zonnebril zien. Fred neemt die heel even af, maar zodra ze bij enkele cafés langskomen zet hij hem weer op. Het voorval bij "Budapest" heeft in de krant gestaan en Fred is bang herkent te worden.

Als ze zo langs de cafés lopen valt het Fred op dat alle joodse cafés door de politie bewaakt worden door rechts-extremisten. Ze passeren ook "Budapest", maar Fred wordt niet herkend.

Uiteindelijk neemt Moni hem mee uit eten in een café waar 's avonds gedanst wordt. Ze verteld hem over Berlijn, en hoe je er geen vrienden hebt, enkel afspraken. Fred heeft moeite met haar inschatten. Ze doet ballet en naait jassen, wat zou wijzen op een keurig meisje, en dus zijn tegenpool, maar gedraagt zich wel heel vlot, en heeft net als hem een droom: ballerina worden. Bovendien helpt ze hem in Berlijn, waar hij veel moeite heeft met zich aan alle culturen aan te passen.

Hij durft haar niets van zijn verleden te vertellen en liegt dat hij 4 jaar als matroos op zee heeft geleefd.

Die middag neemt Fred de metro naar de universiteit van Nickel. Als hij binnenvalt is Nickel aan het praten voor de klas. Nickel ziet er ook heel anders uit. Van Annette heeft Nickel gehoord dat Nickel nu een vrouw heeft, die Annette niet mag.

Fred zet Nickel een beetje voor schut als hij binnenloopt, door keihard "NICKEEEELLL" door de klas te schreeuwen. Fred wil wat met hem gaan drinken.

Hij moet wachten in het universiteitscafetaria. Zodra Nickel klaar is ontvangt ook hij Fred hartelijk, en drinken ze wat. Fred verteld over de cel en hoe het hem tot nu toe in Berlijn is vergaan. Nickel verteld dat hij tegenwoordig een vrouw (Lycka) en een kind (Johan Wolfgang) heeft. Nickel heeft een tik: hij draait soms zijn hoofd op een gekke manier.

Fred begint over Canada. Nickel verteld dat hij er 3 weken is geweest. Hij vindt het een geweldig land, maar hij wil zijn leven in Berlijn niet achter laten. Hij is goed op weg om later wetenschapper te worden.

Fred probeert hem nog over te halen, tot Nickel een definitieve "nee" geeft.

Fred is teleurgesteld, maar alsnog vastbesloten om door te gaan met zijn plan.

Nickel heeft de afgelopen jaren Fred's en zijn eigen geld bijgehouden en het zelfs verdubbeld door te investeren. Hij kan het echter nu nog niet geven, dus geeft hij Fred 100 euro om de komende dagen rond te komen, en geeft hem zijn huidige adres.

Fred zegt zijn oude vriend vaarwel en gaat naar "La Parisien", een restaurant met activiteiten waar veel artiesten zijn. Het eten is er duur.

Later raakt Fred in de metro aan de praat over auto's, maar het gesprek gaat nergens heen.

Fred zoekt Nickel's huis op en vindt het. Fred komt bij Nickel, Lycka en JW eten, maar kan nog niets zeggen over het geld. Lycka is dolgelukkig met haar leven met Nickel nu en wil nog een kind. Fred vind JW schattig, maar meer niet, wat Nickel teleurstelt. Fred is enkel op het geld uit, en wil het cash.

Nickel zegt dat dat niet gaat; het staat op de bank, en zo'n grote som kun je niet afschrijven zonder verdacht te zijn. Bovendien heeft Nickel het geld geïnvesteerd.

Als Nickel het niet goedschiks wil geven, besluit Fred het kwaadschiks te krijgen.  Hij bedreigt Nickel, en zegt dat, als hij het geld niet binnen een week contant heeft, hij hem aangeeft. Nickel, die het nu aan het maken in het leven is, wordt panisch, en zegt uiteindelijk "ja."

Fred eist ook Nickels creditcard en de code, om voor de rest van de week genoeg geld te hebben. Hoeveel hij spendeert hoeft Nickel dan niet terug te geven. Hopeloos stemt Nickel toe.

Fred gaat naar zijn hotel met wat drank. Hij ziet dat er twee agenten binnenkomen.

De vinden Fred enigszins verdacht en vragen naar zijn legitimatie. Fred is bang de schuld van het "Budapest"- geval te krijgen, en hij peert 'm.

Hij neemt snel de metro richting Alexanderplatz. In de wagon stappen ook wat rechts-extremisten met knuppels en messen. Ze raken bijna slaags met wat mensen in de wagon, die snel bij de eerstvolgende tussenstop wegrennen.

Fred wil dat ook doen, tot hij beseft dat er veel politie op het perron staat. Hij blijft in de trein zitten.

De rechts-extremisten beginnen met mensen die tegen hen zijn te vechten. De agenten komen daarop af, en Fred maakt van de situatie gebruik door dan snel te metro uit te glippen.

Hij gaat snel naar Moni. Hij besluit haar over zijn verleden te vertellen, en zegt dat hij een vervalst paspoort nodig heeft, aangezien Moni connecties heeft. Daarna wil hij met zijn nieuwe identiteit en haar naar Canada.

Moni neemt de situatie redelijk goed op, en besluit contact te zoeken met de vervalser.

Tijdelijk woont Fred bij Moni in de hotelkamer, nog steeds bang voor de smerissen. Zij verteld hem dat ze, hoe aardig ze hem ook vindt, niet mee naar Canada wil. Ze is verliefd op Berlijn, zegt ze.

Fred is die dagen een soort huisman, en wordt langzaam verliefd op Moni. Hij woont officieel niet in het hotel, maar betaald haar extra zodat ze de huur kan betalen en hem niet verlinkt.

Uiteindelijk blijkt dat Moni een gokker is en enorme schulden (7000 euro) heeft. Ze wordt een blauw oog geslagen door degenen aan wie ze nog schuld heeft; ze worden ongeduldig. Fred biedt haar aan het voor haar te betalen, zodra hij zijn geld van Nickel heeft gekregen.

Fred wordt ongedurig omdat Nickel niet erg vaart lijkt te maken, maar dan wordt hij opgebeld. Nickel heeft het geld weten te bemachtigen. Fred kan het echter niet bij Nickel op komen halen, aangezien hij hem verdenkt van samenspel met de politie.

Fred wordt ongedurig omdat Nickel niet erg vaart lijkt te maken, maar dan wordt hij opgebeld. Nickel heeft het geld weten te bemachtigen. Fred kan het echter niet bij Nickel op komen halen, aangezien hij hem verdenkt van samenspel met de politie.

Ze spreken af bij de herentoiletten op de begane grond van de KaDeWe (groot warenhuis)

Nickel is er, en zegt dat hij wel veel moeite gehad heeft met het terugkrijgen, zowel door Lycka als de bank. Fred krijgt de koffer vol geld. Nickel wordt dan heel boos op Fred en geeft hem een tirade. Daarna zegt hij bitter "veel geluk" geluk tegen zijn oude vriend en verlaat hem dan. Hij laat ook nog even vallen dat de politie bij hem is langs geweest, maar dat hij niets heeft gezegd. Er zit 197200 mark in de koffer.

Fred heeft nu genoeg geld om een vals paspoort te laten maken en belt het nummer dat Moni voor hem heeft opgezocht. Voordat hij daar langsgaat neemt hij weer een nieuw kapsel en koopt hij nette kleren.

Bij het hotel kijken de mensen nogal raar naar Fred, aangezien ze niet iedere dag iemand in een net pak zien. Fred liegt maar dat hij de lotto heeft gewonnen. Hij gaat naar zijn en Moni's kamer en laat daar een briefje achter waarop staat dat ze zich geen zorgen meer om haar schulden hoeft te maken: hij heeft nu al het geld dat hij nodig heeft.

Hij gaat naar een achterbuurt om het huis van de vervalser, die de bijnaam "Mustermann" heeft, te vinden. Hij wordt ontvangen door een paar alternatieve mensen die in het oude huis wonen, waar ieder een verdieping heeft.

Eén van hen, Schmitti, herkent Fred. Hij was vroeger een klasgenoot van hem en heeft een grote interesse in dieren. Schmitti breng Fred naar de vervalser.

Fred geeft zijn geld (10000 mark) en foto's aan de Mustermann en die zegt dat zijn nieuwe paspoort zo klaar is.

Ondertussen wordt Fred door Schmitti meegenomen naar zijn kamer in het huis. Hij begint over de politieke situatie van Duitsland te praten, maar als Fred laat blijken dat het hem geen snars kan schelen, wordt Schmitti boos. Fred zegt tegen Schmitti dat hij op kan zouten, en hij peert 'm.

Mustermann is klaar met het nieuwe bewijs. Fred heet nu "Hans-Jörg Heim".

Hij neemt vrolijk Moni, die tijdelijk vermomd is om onder haar schulden uit te komen, mee uit eten en verteld haar over zijn plannen. Fred wil met een vrachtschip vanuit Rotterdam vertrekken en dan zo naar Canada gaan. Daar wil hij een groot huis aan de zee kopen en een appelwijnbedrijf beginnen, onder de naam Hopemann.

Moni laat uiteindelijk los dat ze Fred leuk is gaan vinden en dat ze, ondanks haar liefde voor Berlijn, bereid is om ook naar Canada te gaan, zodra ze klaar is met haar balletschool, wat nog drie maanden duurt. Dat vindt Fred geweldig, en hij zegt dat ze ook een balletzaal bij het huis zullen laten bouwen.

Ze willen de trein nemen. Op het treinstation komt er echter een commotie: de rechts-extremistische neonazi's staan tegenover de anti-nazi's: de antifa.

Moni en Fred zijn toevallig in de buurt zodra de strijd losbarst. Fred raakt niet gewond, maar Moni wordt op haar achterhoofd geraakt en sterft.

Dat breek Fred mentaal. Na zoveel drama wilde hij nog door naar Canada, maar zodra Moni doodgaat wil hij alles opgeven. Hij wordt door een agent meegenomen als ooggetuige, en geeft Moni's naam.

Wanneer de agent naar zijn naam vraag, doet hij er even over, maar geeft hem dan zijn schuilnaam. De politie vraagt naar wat legitimatie en Fred laat hem zijn valse paspoort zien.

Een andere agent herkent het paspoort als gestolen en Fred wordt niet veel later ontmaskerd als degene die bij het "Budapest"-geval was.

Fred wordt ontmaskerd.

We maken een tijdssprong van drieënhalf jaar. Nickel en Annette, die nu ook een kind heeft, zijn wat aan het drinken in een klein restaurant in Dieburg, waar het verhaal begon. Ze willen een bestelling opnemen. De ober schreeuwt dan iets naar de keuken, waarbij hij de naam "Hoffmann!" gebruikt. Fred reageert daarop met "I told you a thousand times, call me Hopemann." Nickel en Annette hebben allebei door dat het hun Fred is, maar geen van de twee doet ook maar een poging tot contact het hem. Fred negeert hun ook.