Krant lezen, Der Zeit

Beoordeling 4.5
Foto van een scholier
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas vwo | 618 woorden
  • 13 mei 2003
  • 15 keer beoordeeld
Cijfer 4.5
15 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Bron Titel Tijd Samenvatting
Die Zeit Book & Breakfast 45 Shakespeare and Company is boekhandeltje in Parijs bij de Notre-Dame in Quartier Latin. George Whitman, 89 jaar, is sinds 1951 de eigenaar van deze boekwinkel. Hij is waarschijnlijk de grootste lezer van zijn eigen assortiment. De winkel is meer dan alleen boekhandel. Actieve lezers kunnen er ook overnachten. Ze kunnen zo lang blijven als ze willen, een paar uur, een jaar. En dat allemaal gratis. De regels waar ze zich aan moeten houden: 2 uur helpen in de boekhandel, zorgen dat de slaapplaats heel snel kan worden omgetoverd van herberg naar winkel, en bij afscheid een miniautobiografie met foto achterlaten. Die Zeit Mehr Masse und mehr Klasse 45 Een interview met Klaus von Doghanyi. Hamburg wil zijn Hogescholen als voorbeeld voor het hele land maken. Von Dohnanyi is de voorzitter van de reformatiecommissie. Het is de bedoeling dat alle studenten dezelfde kansen krijgen. Alle studenten krijgen een brede Bacheloropleiding. Wie een wetenschapsopleiding wil kan zich specialiseren door middel van een Masteropleiding. Het is de bedoeling dat meer studenten hun opleiding afmaken en dat het niet meer gaat kosten. Het geld moet alleen anders verdeeld worden. De Bacheloropleidingen moeten heel breed zijn met heel veel soorten vakken. Elke universiteit moet maar een bepaald aantal Masteropleidingen hebben. Die Zeit Nahost tritt auf der Stelle 90 Waarom blijven de landen in het Midden-Oosten achter op economisch gebied, ondanks enorme subsidies vanuit het Westen? Algemeen is men ervan overtuigd dat er voor goede economie vrede en stabiliteit nodig is en politieke openheid. Enkele Arabische wetenschappers en politici zijn er echter van overtuigd dat het in deze landen vooral gaat om een gebrek aan vrijheid, aan kennis en aan invloed van vrouwen. Jordanië krijgt, als bufferland tussen Israël en Irak, veel financiële steun van het Westen. Sinds het vrede sloot met Israël (1994) is toerisme een belangrijke bron van inkomsten. De jonge koning Abdallah, die in het Westen opgeleid is beloofde het land echte vooruitgang. Er werden 51 staatsbedrijven geprivatiseerd. Toch is er twijfel of zijn hervormingspolitiek wel echt werkt. Critici wijzen op de armoede en de corruptie onder de oppervlakte. Onder invloed van de vele Palestijnen die in Jordanië leven, zijn de hervormingsplannen de laatste jaren weer afgenomen. Paul Rivlin ziet de oorzaak van de stagnatie in het Midden-Oosten in de falende legitimiteit van het regime. De regeringen hebben enerzijds begrepen dat een privé-sector noodzakelijk is en dat er buitenlandse investeerders nodig zijn, maar een echte stap in die richting betekent en hun ogen toch machtsverlies. In Egypte leeft 22,9% van de bevolking onder de armoedegrens. Het BNP is sterk gedaald. Toch kreeg Egypte veel financiële steun van het Westen, onder andere omdat het een belangrijke rol speelde in de vrede met Israël (1979). De aanslagen door extremistische moslims in 1997 hebben het toerisme gekelderd. Sindsdien investeert met Egypte veel in de infrastructuur. Investeerders geloven niet zo in privatisering. Op economisch vlak vloeit er evenveel weg uit Egypte als dat er binnenkomt. In Libanon is de kapitaalvlucht een groot probleem. Er zijn hoge staatsschulden. Plannen om van Libanon het centrum te maken van handel, banken en dienstverlening bleken niet te financieren. Momenteel is de grote drijvende kracht in Libanon de multimiljonair en minister-president Rafia. Hij heeft ernstige privatiseringsplannen.In Syrië staat het bedrijfsleven onder strenge controle. De huidige president Baschar is weinig flexibel in verband met vrede in Israël. Hij spreekt veel over privatisering en modernisering maar in werkelijkheid behoudt de staat de controle. Een EU-afgevaardigde zei hierover dat er talloze hindernissen en onverklaarbare vertragingen waren. De Arabische regelingen wagen zich niet aan de nodige hervormingen uit angst voor controleverlies. In tegendeel: ze geloven dat stagnatie in hun voordeel is omdat ze zo de macht kunnen behouden.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.