Ich hab schon über 500 Freunde door Armin Kaster

Hoofdpersonen:

Alina: Alina is een meisje van 14 jaar. Ze houdt ervan om met haar vriendinnen samen leuke dingen te doen. Totdat ze vanuit Keulen naar Hamburg verhuist. Ze vindt maar moeilijk aansluiting binnen haar nieuwe klas. Als ze wat Facebook haar te bieden heeft raakt ze er werkelijk verslaafd aan.

Ben: Alina’s broer. Hij zet zijn zusje ertoe om dan eindelijk Facebook te proberen.

Samenvatting:

Alina en haar gezin zijn pas geleden naar Hamburg verhuisd vanuit Keulen. Alina ziet er tegenop dat de zomervakantie binnenkort voorbij is, omdat zij dan naar een school moet waar ze nog geen vrienden heeft. Of liever gezegd een school waar niet haar oude vrienden zijn.

Als school weer begonnen is, gaat het nog steeds niet beter met Alina: ze vindt geen aansluiting in haar nieuwe klas en verlangt terug naar haar oude  school en vrienden. Alina’s humeur wordt er met de dag slechter op. In tegenstelling tot haar broer, die inmiddels al deel uitmaakt van een voetbalelftal, heeft ze nog geen nieuwe vrienden gevonden.

Ben vraagt zich af waarom Alina nog steeds nog geen Facebook heeft. Alina legt hem uit dat er vroeger een incidentje is geweest met een nepaccount dat zij had aangemaakt. Sindsdien heeft ze een aversie tegen Facebook.  Maar als dan ook haar vriendinnen uit Keulen haar proberen over te halen, besluit ze om een account aan te maken. Ben helpt haar met het aanmaken.

Als ze na een dag wat vrienden heeft voelt ze zich op een gekke manier toch niet meer zo eenzaam.  Ze besluit de volgende dag nog meer mensen te zoeken die ze kent, opdat ze die kan uitnodigen om vrienden te worden. Als ze een foto plaatst ondervindt ze voor het eerst de kick van het krijgen van likes. De erkenning die ze van Facebook krijgt voelt goed.

Als ze dan op een dag een berichtje krijgt van de jongen uit Keulen die ze eigenlijk nooit heeft durven vertellen dat ze gevoelens voor hem had, is ze helemaal om: Facebook is geweldig! Al gauw ziet ze het als een spel om zoveel mogelijk likes en positieve reacties op haar foto’s te krijgen. Ze blijft maar vrienden bij krijgen en met het aantal vrienden groeit ook het aantal likes en reacties op haar foto’s.

Om nog meer likes te krijgen besluit ze om iets meer van zichzelf bloot te geven: ze trekt haar shirt wat omlaag, zodat ze wat meer inkijk heeft. Al snel merkt ze dat haar plan heeft gewerkt: ze heeft meer likes dan ze ooit had durven dromen. Door haar succes op Facebook raakt ze steeds meer afgezonderd van haar ouders en van andere sociale contacten. Die heeft ze immers niet nodig: ze heeft Facebook. Toch?

Als het even niet meer opschiet met haar likes besluit ze een stapje verder te gaan. Ze tut zichzelf op en maakt een onscherpe fot van zichzelf in haar onderbroek en een topje. Ze krijgt snel likes en reacties. Ze reageert dat er bij 50 likes nog een foto volgt. Als ze de 50 likes is gepasseerd, doet ze het beloofde: ze maakt een foto van zichzelf in bikini (het is inmiddels herfst…). Ze plaatst de foto en zegt bij 100 likes weer een nieuwe foto te plaatsen. Ze krijgt deze keer wat gemengde reacties waar ze ook wel van schrikt. Er wordt gevraagd wanneer ze topless gaat, anderen vinden het een leuke foto, anderen vinden het weer goedkoop om zo’n foto op Facebook te zetten.

Als ze dan ook de 100 likes gepasseerd is en inmiddels meer dan 500 vrienden heeft (waarvan ze nog niet een kwart echt kent),maakt ze een foto van zichzelf in lingerie die ze ooit stiekem met een vriendin heeft gekocht. Hoewel ze er een slecht onderbuikgevoel bij heeft, plaatst ze de foto toch. Tegen haar verwachting in krijgt ze acties die haar enkel maar beledigen of anderzijds aansporen om nog meer bloot te geven.

Als haar broer erachter komt wat Alina op Facebook uitspookt, gaat hij met haar in gesprek. Ze moet alsmaar huilen, omdat ze spijt heeft van wat ze heeft gedaan. Samen besluiten ze om haar account te verwijderen. Alina is blij dat het is opgelost.

Maar als ze vlak voor het eind van de herfstvakantie een telefoontje van haar lerares krijgt, blijkt dat het nog lang niet is opgelost. Iedereen uit haar klas heeft inmiddels de foto’s gezien. Ze is gebeld door de ouders van haar leerlingen gebeld over de situatie van Alina. Ze willen niet dat ze nog terug in die klas komt.

De lerares komt bij Alina thuis en bespreekt de situatie met haar en haar ouders. Samen komen ze tot de conclusie dat het verstandig is als ze naar een andere school gaat.

Op haar nieuwe school maakt ze al snel vrienden. Ze voelt zich helemaal thuis. Op een dag verrast Ben haar door haar oude vriendinnen uit te nodigen om in Hamburg Alina te ontmoeten. Na deze ontmoeting verzoenen de vriendinnen zich en beloven ze elkaar nog veel vaker te zien. Eind goed, al goed