Die Pollinger-Kinder und die Roboter von Blechheim door Josef Carl Grund

Titel: Die Pollinger-Kinder und die Roboter von Blechheim
Auteur: Josef Carl Grund
Aantal Bladzijden: 94
Hoofdpersonen: Hans-Heinrich, Roshwitha,der Boß en Tante Kiki
Het begin: De Pollinger Kinder (Roshwitha en Hans-Heinrich) zitten zonder poetsvrouw bij de voorjaarsschoonmaak dus hun moeder moet alles alleen doen, want hun vader die werkt de hele dag. Ze vinden het zo zielig voor hun moeder dat ze tante Kiki om hulp vragen, Tante Kiki komt vervolgens bij ze op bezoek en helpt ze tevens geeft zij hun een kaart: Die Rückfahrkarte oftewel Das Simsalabim en tante Kiki zegt dat het zo niet langer meer kan en gaat met hun naar Blechheim toe en koopt voor hun een robot, een robot? Maar dat kan toch helemaal niet zegt Roshwitha maar tante Kiki weet wel ergens een robot te vinden hoor….. Ze hebben een robot gevonden in Blechheim: der Boß is zijn naam, het is een bijzonder wezen hoor die boß in het begin is hij wel aardig maar beetje bij beetje begint hij telkens te veranderen en doet steeds vreemdere dingen, op een gegeven moment zegt hij dat hij de Pollinger Kinder ook wil veranderen in robotten zodat zij dan zogenaamd ook langer kunnen leven, dat pikken de kinderen niet meer en ze besluiten een plan te maken om hem uit te schakelen maar dat moeten ze doen met de kaart die tante Kiki hun gegeven heeft de Simsalabimkaart maar die heeft der Boß dus proberen ze hem te pakken te krijgen en op het laatste moment lukt dat hun pas, met een slimme list die Boß nooit zal begrijpen: Morsecodes. Eigen mening: In het begin is het verhaal een beetje saai maar dan begint het verhaal steeds spannender te worden en op het laatst is het stukje met dat zij hem proberen uit te schakelen vond ik het allerspannendst maar er zaten wel heel veel moeilijke woorden in het boek daardoor begreep ik sommige stukjes niet goed, maar al met al vond ik het wel een mooi boek. Dit verslag heeft 335 woorden.