De voorlezer
‘De Voorlezer’ is vertaald uit het Duits en heet oorspronkelijk ‘Der Vorleser’. Het boek is geschreven door Bernhard Schlink. Het is vertaald in 22 talen, onder andere in het Nederlands en in het Engels heet het ‘The Reader’. ‘Der Vorleser’ is in het Nederlands vertaald door Gerda Meijerink.
Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel gaat over Michael die de ziekte geelzucht heeft. Als hij flauwvalt wordt hij gevonden door een vrouw, Hanna, en hij wordt verliefd op haar. Ze krijgen een geheime relatie. Dan is ze opeens weg.
In het tweede deel gaat Michael rechten studeren. Hij moet een proces bijwonen waarvan Hanna een van de aangeklaagden is. Michael komt erachter dat Hanna analfabeet is. Hanna neemt alle schuld op zich en krijgt levenslang.
In het derde deel probeert Michael een leven te krijgen zonder Hanna. Hij trouwt met Gertrud en ze krijgen een dochter Julia. Als Julia vijf is scheid Michael van Gertrud. Hij zoekt contact met Hanna in de gevangenis. Hij leert haar lezen door boeken voor te lezen en dat op te nemen op cassettebandjes die hij opstuurt naar Hanna.
Aan het eind van het boek pleegt Hanna zelfmoord en laat geld achter dat Michael uiteindelijk geeft aan een Joodse stichting voor analfabeten.
Dit boek behoort tot moderne literatuur die ver buiten de grenzen van het eigen land en de eigen taal erkend wordt as literatuur van grote klasse. Daarom is het ook vertaald in 22 talen. Het spreekt mensen aan omdat het gaat over onderwerpen die niet verouderen. Nu is er ook nog liefde, oorlog en schaamte. Je kan je heel goed inleven in het boek, hierdoor spreekt het ook aan. ‘De Voorlezer’ is een roman die bestaat uit drie delen.
In onze literatuur wordt veel gebruik gemaakt van opbouw, structuur, taalgebruik, beeldspraak, beschrijvingen, dialogen, herhalingen en verschillende vertel-perspectieven.
In dit boek wordt geen moeilijke taal gebruikt. Alles was makkelijk te begrijpen. Het waren geen hele lange zinnen. Het boek was weer onder verdeel in hoofdstukken van drie tot vijf bladzijden. In dit boek werd niet veel beeldspraak gebruikt. Er waren wel dialogen, vooral tussen Hanna en Michael. Het boek werd verteld vanuit het ik-perspectief. Je leest het zoals Michael het beleeft. Je kan je daarom goed verplaatsen in Michael omdat je leest wat hij denkt en voelt. Zelf zou ik niet verliefd worden op een ouder iemand.
Het thema van het boek is liefde, schuldgevoelens, schoolleven en oorlog. Het boek gaat over de oorlog en de jaren erna. Ik vind dit wel interessant omdat je veel hoort en leest over de oorlog en ik had nog nooit een boek gelezen die de oorlog van een heel andere kant beschrijft.
De Voorlezer speelt zich af in Duitsland. Je krijgt niet echt een beeld van het land door het boek. Zelf ben ik wel in Duitsland geweest dus je weet al hoe het eruit ziet. Door het boek wordt dit niet beïnvloed.
De schrijver, Bernhard Schlink, wil met dit boek vertellen hoe mensen zich kunnen schamen voor hun gebrek. Bij Hanna was dit analfabetisme. Bernhard verteld over de liefde tussen een jongen en een oudere vrouw.
De normen en waarden zijn niet heel verschillend met die van Nederland. Hier kan je er wel voor uit komen dat je analfabeet bent dan kan je er juist wat aan doen. De verhouding die tussen Hanna en Michael beschreven wordt, is niet normaal in Nederland. Hier is het niet gebruikelijk om een relatie met een oudere vrouw te hebben. Hun relatie was geheim en daaruit kan je afleiden dat het in Duitsland ook niet gebruikelijk is. Het thema oorlog en liefde wordt in de Nederlandse literatuur ook veel beschreven.
Ik vind het boek apart. Een jongen die op een oudere vrouw verliefd wordt lees je niet vaak. Ik heb nog nooit eerder een boek over dit onderwerp heb gelezen dat op deze manier werd beschreven. Ook vind ik het raar dat Hanna zich schaamt omdat ze analfabeet is. Pas als ze heeft leren schrijven en lezen in de gevangenis durft ze ervoor uit te komen dat ze analfabeet is. Ik vind het verhaal ook onthullend. In het begin verdenk je Hanna nooit van zoiets ergs als moord. Ik begrijp het verhaal wel helemaal ondanks dat er soms wel moeilijke woorden in zaten maar je hoeft niet te weten wat alle woorden betekenen om het verhaal te begrijpen. Ik had niet verwacht dat Hanna aan het einde zelfmoord ging plegen omdat ze blij was dat ze weer kon lezen en schrijven. Als ik Hanna was zou ik juist wel vertellen dat ik analfabeet was zodat ze hulp kon krijgen en kon leren lezen en schrijven.
‘De Voorlezer’ is vertaald uit het Duits en heet oorspronkelijk ‘Der Vorleser’. Het boek is geschreven door Bernhard Schlink. Het is vertaald in 22 talen, onder andere in het Nederlands en in het Engels heet het ‘The Reader’. ‘Der Vorleser’ is in het Nederlands vertaald door Gerda Meijerink.
Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel gaat over Michael die de ziekte geelzucht heeft. Als hij flauwvalt wordt hij gevonden door een vrouw, Hanna, en hij wordt verliefd op haar. Ze krijgen een geheime relatie. Dan is ze opeens weg.
In het tweede deel gaat Michael rechten studeren. Hij moet een proces bijwonen waarvan Hanna een van de aangeklaagden is. Michael komt erachter dat Hanna analfabeet is. Hanna neemt alle schuld op zich en krijgt levenslang.
Aan het eind van het boek pleegt Hanna zelfmoord en laat geld achter dat Michael uiteindelijk geeft aan een Joodse stichting voor analfabeten.
Dit boek behoort tot moderne literatuur die ver buiten de grenzen van het eigen land en de eigen taal erkend wordt as literatuur van grote klasse. Daarom is het ook vertaald in 22 talen. Het spreekt mensen aan omdat het gaat over onderwerpen die niet verouderen. Nu is er ook nog liefde, oorlog en schaamte. Je kan je heel goed inleven in het boek, hierdoor spreekt het ook aan. ‘De Voorlezer’ is een roman die bestaat uit drie delen.
In onze literatuur wordt veel gebruik gemaakt van opbouw, structuur, taalgebruik, beeldspraak, beschrijvingen, dialogen, herhalingen en verschillende vertel-perspectieven.
In dit boek wordt geen moeilijke taal gebruikt. Alles was makkelijk te begrijpen. Het waren geen hele lange zinnen. Het boek was weer onder verdeel in hoofdstukken van drie tot vijf bladzijden. In dit boek werd niet veel beeldspraak gebruikt. Er waren wel dialogen, vooral tussen Hanna en Michael. Het boek werd verteld vanuit het ik-perspectief. Je leest het zoals Michael het beleeft. Je kan je daarom goed verplaatsen in Michael omdat je leest wat hij denkt en voelt. Zelf zou ik niet verliefd worden op een ouder iemand.
Het thema van het boek is liefde, schuldgevoelens, schoolleven en oorlog. Het boek gaat over de oorlog en de jaren erna. Ik vind dit wel interessant omdat je veel hoort en leest over de oorlog en ik had nog nooit een boek gelezen die de oorlog van een heel andere kant beschrijft.
De Voorlezer speelt zich af in Duitsland. Je krijgt niet echt een beeld van het land door het boek. Zelf ben ik wel in Duitsland geweest dus je weet al hoe het eruit ziet. Door het boek wordt dit niet beïnvloed.
De schrijver, Bernhard Schlink, wil met dit boek vertellen hoe mensen zich kunnen schamen voor hun gebrek. Bij Hanna was dit analfabetisme. Bernhard verteld over de liefde tussen een jongen en een oudere vrouw.
De normen en waarden zijn niet heel verschillend met die van Nederland. Hier kan je er wel voor uit komen dat je analfabeet bent dan kan je er juist wat aan doen. De verhouding die tussen Hanna en Michael beschreven wordt, is niet normaal in Nederland. Hier is het niet gebruikelijk om een relatie met een oudere vrouw te hebben. Hun relatie was geheim en daaruit kan je afleiden dat het in Duitsland ook niet gebruikelijk is. Het thema oorlog en liefde wordt in de Nederlandse literatuur ook veel beschreven.
Ik vind het boek apart. Een jongen die op een oudere vrouw verliefd wordt lees je niet vaak. Ik heb nog nooit eerder een boek over dit onderwerp heb gelezen dat op deze manier werd beschreven. Ook vind ik het raar dat Hanna zich schaamt omdat ze analfabeet is. Pas als ze heeft leren schrijven en lezen in de gevangenis durft ze ervoor uit te komen dat ze analfabeet is. Ik vind het verhaal ook onthullend. In het begin verdenk je Hanna nooit van zoiets ergs als moord. Ik begrijp het verhaal wel helemaal ondanks dat er soms wel moeilijke woorden in zaten maar je hoeft niet te weten wat alle woorden betekenen om het verhaal te begrijpen. Ik had niet verwacht dat Hanna aan het einde zelfmoord ging plegen omdat ze blij was dat ze weer kon lezen en schrijven. Als ik Hanna was zou ik juist wel vertellen dat ik analfabeet was zodat ze hulp kon krijgen en kon leren lezen en schrijven.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden