Beschrijving van het verhaal
Lijst van personen
Antonia: Onzeker model. Mist de buitenwereld en “normale” mensen (geen visagisten en fotografen). Ze overnacht alleen nog maar in hotels. Ze is bang voor haar toekomst. Als ze op een kaart een mooie man ziet staan en buiten een zwerver die op hem lijkt, is ze vastbesloten hem op te zoeken. Als ze hem dan weer ziet, neemt ze hem op de foto en wordt verliefd op hem. Maar hoe langer ze bij deze Johnny is, des te meer ze gaat twijfelen.
Johnny: Als hij Antonia ontmoet, vraagt hij of hij mee naar haar hotelkamer mag. Hij noemt Antonia een moskito, omdat hij haar geld neemt en zij wil zijn ziel. Soms gaat hij mee naar fotoshoots van Antonia, maar hij blijft ook nog bedelen. Als ze later op reis gaan, vindt Johnny dit geweldig. Hij kijkt wel naar andere meisjes en lijkt op een gegeven moment niet meer zoveel om Antonia te geven.
Edda: Antonia’s agente. ZE houdt meer van haar teckel dan van haar modellen.
Opbouw verhaal
Het verhaal is in chronologische volgorde verteld. Het begint met een beschrijving van Antonia, daarna wordt er verteld over de ansichtkaart met de man erop, en dan komt Johnny in beeld Het wordt verteld vanuit het hij/zij-perspectief. Je ziet het verhaal door de ogen van Antonia en je weet ook wat ze denkt. Het is een open eind, omdat Antonia hoopt dat Johnny haar komt zoeken, maar meer is er niet.
Samenvatting
Blz. 5 Antonia heeft hoofdpijn en haar voeten doen zeer van haar hakken. De kapster trekt aan haar haren en de visagist heeft haar werk ook niet goed gedaan. Zeven uur lang heeft ze zich in de armen van naar haargel ruikende mannen geworpen op bevel van de fotograaf. In het begin was ze teruggetrokken.
Blz. 6 Nu, 6 jaar verder, kan ze dingen minder hebben (bv. koude visagistenhanden). Ook kotst ze veel. Ze leeft volgens een andere kalender, ze draagt bikini’s voor shoots als het buiten sneeuwt. Ze wil net zo zijn als haar leeftijdsgenoten (hippiebeweging).
Blz. 7 Haar kamergenote is prostituee. Antonia vindt het dan wel weer leuk als ze zichzelf in modebladen terugziet.
Blz. 8 Vanaf de eerste keer dat ze op de voorkant van een tijdschrift stond, overnachtte ze alleen nog maar in hotels. Ze verloor het contact met “normale” mensen. Ze weet ook dat het niet om haar eigen persoon ging, maar of ze in het plaatje paste. ’s Nachts droomt ze hoe ze voor de camera zal poseren. Ze droomt er vaak van om in een koophuis te wonen.
Blz. 9 Er zit een dakloze buiten die precies op een man lijkt van een kaart die Antonia bijzich heeft.
Blz. 10 In mei moet ze naar Milaan vooravondkleding, daar heeft ze het perfect decolleté voor. Hiervalt ze ook voor de fotograaf Jean-Pierre, wat het domste is wat je kan doen alsmodel. Zehebbenwel 2x met elkaar geslapen.
blz. 11 Zonder een afscheidswoordverdwijnt hij. De volgende dag gaat ze met de trein naarFlorance. Dit is de 1e keer dat ze zich alleen / vrij over de wereld beweegt. Ze is 1.83m.Eigenlijk vindt ze de reis heel eng.
Blz. 12 Midden in een landschap komt de trein totstilstand. In de 4e wagon zit alleen een oude,slapende vrouw waar Antonia tegenover gaat zitten. Twintig minuten later gaat de trein verder en wordt de vrouw wakker. Ze geeft Antonia een pakje sap waar ze heel blij mee is. Het regent in Florance. Ze brengt ergens de hele middag door en kijkt nar voorbijkomende mensen.
Blz. 13 De koppels interesseren haar het meest, ook al lijken ze niet erg gelukkig. Ze voelt zich alleen. Dan huurt ze een goedkoop pension en verlangt naar Jean-Pierre. Dit vindt ze heel stom, omdat ze hem amper kent.
Blz. 14 Als de Amerikanen in de kamer naast haar stil zijn, gaat zij zich bewegen. Ze is bang voor de onzekere toekomst. Ze wil in contact komen met de Amerikanen, totdat één ‘Europe stinks!’ roept.
Blz. 15 Ze ziet een Italiaanse eetgelegenheid, maar weet niet waarom ze niet naar binnen durft te gaan. Een uur lang loopt ze eromheen en gaat dan naar binnen omdat ze honger heeft. Het eten is heerlijk. Plots staat een man op en begint te zingen, dat is het dapperste wat Antonia ooit gezien heeft.
Blz. 16 Op haar postkaart ziet ze een man die al 500 jaar dood is. ZE kan zich dit niet voorstellen. Misschien zou hij wel de man van haar dromen geweest kunnen zijn.
Blz. 17 Als ze weer bij het pension aan komt, hangt de nachtportier een bordje bij de Amerikanen op of ze stil willen zijn. Dan lacht hij naar Antonia, ze krijgt de neiging om zich in zijn armen te laten vallen. Dan loopt ze naar boven en voelt zijn ogen in haar rug. Ze kotst expres haar avondeten eruit. Ze is zo’n 56 kilo. Ook staat ze naakt voor de spiegel en geeft haar lichaamsdelen cijfers.
Blz. 18 Ze weet niet wat voor cijfer ze haar borsten moet geven. Iedereen vindt ze ooi, maar dat zegt haar niks. Ze gaat op bed liggen en stelt zich voor dat de man van haar kaart naast haar ligt.
Blz. 19 Ze vertelt de ‘man’ alles wat ze nog nooit aan iemand anders vertelt heeft. Ook zegt ze dat ze haar orgasmen altijd faket, dat ze zich schaamt voor haar borsten en dat ze bang is dat haar moeder het pornotijdschrift in haar handen krijgt waar zij op de cover staat.
Blz. 20 ZE gaat slapen met de kaart in haar handen. Ze droomde over de zwerver die op de man van haar kaart leek. Antonia gaat terug naar Milaan, schuilt in een kerk, steekt een kaarsje aan en wenst de man van haar kaart ooit tegen te komen.
Blz. 21 Een half jaar later ziet ze de zwerver weer bij het warenhuis. Ze durft hem niet aan te spreken, dus gaat ze het warenhuis in. Ze koopt een rode muts, een medaillon van chocolade (zoals de man op de kaart heeft) en een fotocamera.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden