(1.01)Das Versprechen
(1.02)Requiem auf dem Kriminalroman
(1.03)De titel verwijst naar de belofte van Matthäi (aan de ouders van Gritli Moser) om de moordenaar te vinden die Gritli heeft vermoord. De ondertitel verwijst naar een reactie op het boek dat achterin staat en is geschreven door Kees van Eunen.
(1.04)Friedrich Dürrenmatt
(1.05)Buchfinken
(1.06)Het eerste jaar van uitgave is 1958

(2.01/2.02/2.03)
De Zwitserse schrijver Friedrich Dürrenmatt werd op 5 januari 1921 geboren in Konolfingen vlakbij Bern als zoon van een protestantse dominee. Na zijn schooltijd in Bern studeerde Dürrenmatt (in Zürich en Bern) literatuur, filosofie en natuurwetenschappen. Hij was ook in de politiek geïnteresseerd. Daarnaast schilderde hij en was werkzaam als schrijver en als toneelcriticus bij ”Die Weltwoche”.
Later twijfelde hij nog tussen een schilders- of schrijversloopbaan.
Eigenlijk wilde hij schilder worden, maar algauw besloot hij definitief schrijver te worden met het gevolg dat hij zich ook wilde ‘plaatsen’. Maar Dürrenmatt bleef ook nog actief als schilder tot aan het einde van zijn leven. In 1947 trouwde Dürrenmatt en in 1952 verhuisde hij naar Neuchâtel, waar hij tot aan zijn dood (14 dec. 1990) wonen bleef.
(2.05)Hij had een voorliefde voor tragikomedies, maar schreef daarnaast ook krimiromans.
(2.04)Andere werken van Friedrich Dürrenmatt:
Toneelstukken: Der Besuch der alten Dame (1956)
Romulus der Groβe (1956)
Die Physiker (1962)
Boeken: Griche sucht Grichin (1955)
Der Rechter und sein Henker (1952)
Der Verdacht (1953)
Das Versprechen (1958)

(3.01)Een krimiromanschrijver discussieert met een oud-politiecommandant over het verschijnsel ‘krimiroman’. Hieruit volgt een verhaal over een commissaris die een zaak van een vermoord meisje overneemt en daarvoor zijn carrière opgeeft en daar helemaal gestoord van wordt.
(3.02)Volgens mij is dit thema wel actueel, omdat het vandaag de dag nog kan gebeuren.
Het moorden houdt maar niet op en het opsporen ook niet. Alles in het verhaal kan nu nog gebeuren, echt alles. Dus is het wel actueel.

(4.01/4.02)
De hoofd persoon heet Matthäi. Het hele verhaal draait om hem. Hij is commissaris bij de politie. Hij is ook de enige die in de onschuld van Von Gunten blijft geloven en offert zijn carrière voor deze zaak op. Hij zweert de moordenaar te vinden en doet er ook alles voor.
Hij wordt er later gestoord van.
(4.03)Deze rol vind ik positief omdat hij de hele tijd in de onschuld van Von gunten
blijft geloven.
(4.04)Ik wil de rol van de hoofdpersoon niet overnemen, omdat hij iets belooft wat hij uiteindelijk niet na kon komen en hier zijn carrière voor opgaf en er gestoord van wordt.
(4.05)Deze hoofdpersoon heeft volgens mij geen tegenspelers.
(4.06)-De auteur: In het begin is hij de hoofdpersoon. Hij luistert als Dr. H. (de ex-commandant) het verhaal vertelt.
-Dr. H. (De ex-commandant): Hij vertelt het verhaal over de commissaris Matthäi.
-Von Gunten: Hij wordt verdacht van de moord op Gritli Moser, omdat hij als eerste haar lijk gevonden had en al eerder bij een zedendelict betrokken was geweest. Hij pleegt zelfmoord in zijn cel nadat hij verhoord was. Later blijkt dat hij niks met deze moord te maken had.
-Frau Shrott: Zij vertelde op haar sterfbed dat haar pleegzoon Gritli heeft vermoord en dat hij onderweg naar zijn vierde moord verongelukt was.

(5.01) Het boek gaat over een Duitse politiecommissaris, Matthäi, die een moord moet oplossen. Matthäi moest eigenlijk naar Jordanië om eervol werk te gaan doen, hij offert die eer op door aan de ouders van het slachtoffer te beloven dat hij de moord zal oplossen. Het gaat om de moord op Gritli Moser, een jong meisje uit het dorpje Mägendorf. Als de commissaris de nieuwe commissaris, die de functie van hem over zou moeten nemen, leert kennen is hij niet echt blij met hem omdat zijn manier van verhoren van de verdachten hem niet helemaal aanstaat. De hoofdverdachte, “Von Gunten” hangt zichzelf na twintig uur verhoord te zijn op in zijn cel. Daarmee is de zaak gesloten (zo denkt iedereen die Von Gunten altijd als dader van de moorden zag). Maar Matthäi gaat met de speurtocht door, omdat hij blijft geloven in het bestaan van een nog levende dader, omdat hij op een tekening van Gritli allerlei kenmerken van de moordenaar denkt te zien. Ook hoort hij van een vriendinnetje van Gritli dat deze wel eens vertelde over iemand (De moordenaar volgens Matthaï). Daarom blijft hij toch in Mägendorf om de zaak op te lossen omdat hij dat nou eenmaal heeft beloofd aan de ouders van Gritli. Hij gaat een benzinestation runnen in de buurt van de plaats waar hij de moordenaar denkt te moeten zoeken en neemt een schoonmaakster in dienst. Ze heeft ook een dochtertje die hij eigenlijk als lokaas voor de moordenaar gebruikt. Uiteindelijk wordt deze moordzaak zo’n obsessie voor hem dat hij aan niks anders meer kan denken. Hij komt er op het laatst achter dat de moordenaar achter ‘zijn lokaas’ aanzit, en net als hij hem denkt te kunnen grijpen komt hij niet opdagen. Het verhaal eindigt ermee dat de ex-commandant van Matthäi, die dit verhaal aan de schrijver vertelt, van de moeder (Frau Shrott) van de echte dader te horen krijgt dat deze op weg naar zijn volgende slachtoffer overleed bij een auto-ongeluk.
(5.02) Volgens mij heeft dit boek niet een ‘echt’ happy-end, want de commissaris Matthaï wordt gestoord van zijn zaak en heeft de moordenaar niet kunnen pakken omdat die verongelukt was.
(5.03) Het hele verhaal speelt zich af in chronologische volgorde af, omdat er geen flashbacks of flashforwards (=toekomstdroom) in voorkomen.
(5.04) Ik vind het belangrijkste moment in het boek het moment dat ze Von Gunten vasthouden voor verhoor en dat die na het verhoor zelfmoord pleegt. Vanaf dit moment ontstaat er opbouwende spanning en ga je je door het hele boek afvragen of hij nou schuldig was of niet.
(5.05) Dit weet ik niet precies, maar ik weet wel dat de ikpersoon (de schrijver) het heeft geschreven. Dus speelt het zich af voor 1958 in Mägendorf, een dorpje in Duitsland.

(6.01) Ik beveel het boek aan vanwege het gebruik van opbouwende spanning en de onwetendheid van de schrijver wie het nou gedaan heeft. Ik beveel dit aan omdat ik dit de belangrijkste punten vind dat een boek moet hebben.

Bronnen: Het boek ‘Das Versprechen’
Internet