Das Mädchen am Fenster door Frauke Kühn

Gegevens over het boek: Titel van het boek: Das Mädchen am Fenster
Naam van de schrijver: Frauke Kühn
Naam van de uitgever: Rowohlt Taschenbuch Verlag
Aantal bladzijden: 206
Druk: eerste druk 2001 Titelverklaring: De titel Mädchen am Fenster heeft betrekking tot de hoofdpersoon van het verhaal. Doordat de hoofdpersoon Nina een ongeluk heeft gehad, heeft ze haar enkel verstuikt en een hersenschudding. Daarom moet zij thuis blijven. Van uit haar woning zit ze vaak op het balkon en kijkt naar buiten vanuit het raam. Vanuit het raam houdt ze iedereen in de gaten, maar met name de twee vervelendste jongens van de buurt, Jochen en Lasse genaamd. Het verhaal slaat dus op Nina die thuis moet blijven en door het raam ziet wat er allemaal gebeurt. Samenvatting: Het verhaal gaat over Nina Mohr. Ze is een 15-jarige meisje en woont met haar vader en moeder in een appartementencomplex. Haar bovenbuurvrouw, Cornelia Wilke, is 70 jaar en sinds de dood van haar man 3 jaar geleden laat Nina voor mevrouw Wilke haar hond Schlemihl uit. Als Nina een dag in september met Schlemihl aan het wandelen is ziet Schlemihl een andere hond en begint keihard aan de lijn te trekken. Nina probeert hem terug te trekken, maar ze valt daardoor van het trottoir op de rijbaan. Een auto kan nog net remmen. Nina houdt aan dit voorval een verstuikte enkel en een hersenschudding over. Vandaar dat Nina voorlopig thuis moet blijven. In de tussentijd komen haar vrienden Sabrina en Marko haar schoolwerk brengen. Doordat Nina thuis moet blijven zit ze vaak op het balkon of kijkt ze door het raam en ziet daardoor veel van wat er op het binnenplein van de appartementencomplexen gebeurt. Op een dag is Nina’s buurjongetje Mirko Conradi (9 jaar) met zijn vriendje Peter aan het voetballen. Dan komen plotseling de twee etterzakken van de buurt die de hele buurt terroriseren. Het zijn Lasse en Jochen, die beiden15 jaar zijn. Ze willen met Mirko en Peter mee voetballen en schieten dan expres de bal tegen Peters hoofd. Peter valt en moet naar het ziekenhuis.. Het blijkt dat hij een hersenschudding heeft. Als Nina weer voorzichtig probeert buiten te lopen, omdat ze van de dokter een beetje beweging nodig heeft, komt Lasse Deuser aanlopen en hij stoot Nina om. Hierdoor is Nina’s voet weer omgeknikt en moet ze van de dokter langer thuis blijven om te rusten. De familie Deuser, die in het appartementencomplex aan de overkant van Nina’s complex woont, terroriseert de hele buurt. Het zijn a-sociale mensen en ze schreeuwen en houden geen rekening met de buurt. Nina is bang voor de Deusers (met name voor Lasse en zijn vriend Jochen), omdat ze haar uitschelden en verkeerde dingen doen. Als Lasse allemaal dingen buiten aan het vernielen is, heeft Nina’s Moeder Heidrun er genoeg van en zegt ze er wat van. Hij scheldt moeder uit, maar ze daagt hem net zo uit. Ze wil zich niet door hem laten terroriseren. Wilhelm Schröder, ook één van de bewoners van het appartementencomplex, is zijn kat Tappke kwijt. Heidrun en Nina maken blaadjes voor Wilhelm, waarop staat dat Tappke gezocht wordt. Een aantal dagen later vindt Nina’s moeder Tappke voor hun deur liggen. Ze is dood en helemaal plat. De buurtbewoners hebben wel een vermoeden wie het heeft gedaan, namelijk Lasse en Jochen. De buurtbewoners begraven Tappke in de gezamenlijke tuin van alle buurtbewoners. De volgende dag is de hele tuin vernield. Tappkes graf is open gegraven en het kistje, waarin Tappke lag, eruit gehaald. Ook zijn er allerlei prullenbakken leeggegooid op straat. De buurt vermoedt dat Lasse en Jochen hier wat mee te maken hebben. Een vriend van Nina, Marko, vertelt Nina dat Lasse zoiets nooit zou doen. Hij kent Lasse, omdat zijn moeder en Lasses moeder vriendinnnen waren. Marko heeft op de basisschool zelfs naast Lasse gezeten en hij weet zeker dat hij een kat niets zou aandoen. Toen Marko klein was, wilde Marko een kat uit de boom halen, maar het beest was zo vervelend dat hij hem heeft geschopt en weggegooid. Lasse vond dit zo erg dat hij Marko flink wat klappen heeft gegeven, zodat Marko zich daarin moest laten behandelen. Nina gelooft best, dat Lasse nu wel zulke gruwelijke ding met een kat zou doen en gelooft Marko dan ook niet, als hij zegt dat Lasse niet Tappke heeft vermoord en het graf kapot heeft gemaakt, Nina’s moeder vindt dit zo erg voor Wilhelm, dat ze een nieuwe kat haalt uit het asiel. Wilhelm noemt hem Johnny. Nina is ondertussen al weer een paar dagen naar school. Als Nina door haar vriendins moeder met de auto wordt afgezet, omdat ze nog niet zo goed kan lopen, wordt ze bijna aangereden door een motor. De motor rijdt erg hard en met opzet langs Nina. Nina denkt dat het Lasse was, omdat hij haar wel eens uitschold, omdat Nina voor het raam zat te kijken naar hun. Alleen, Lasse heeft geen motor en geen rijbewijs, maar de motor staat wel voor het huis van de familie Deuser. Bovendien doet Lasse wel meer dingen die niet mogen. Een aantal dagen nadat Tappkes graf is vernield, gaat één van de bewoners van het appartementencomplex dood. Het is mevrouw Lindström. Ze is overreden en de bestuurder is doorgereden. Dit is ’s nachts gebeurd, toen mevrouw Lindström even ging wandelen. Dat moest ze van de dokter doen en zij doet het liever ’s nachts, zodat ze Lasse en Jochen niet tegenkomt. Het is bij haar eigen appartementencomplex gebeurd. Tijdens mevrouw Lindströms begrafenis is er in het huis van mevrouw Lindström ingebroken. De dieven hebben alles kapot gemaakt en ze hebben alle kostbare dingen meegenomen. De buurt vermoedt dat Jochen en Lasse dit hebben gedaan, omdat de hele buurt op mevrouw Lindströms begrafenis was, behalve de familie Deuser, met uitzondering van mevrouw Deuser die wel aanwezig was. Mevrouw Lindström heeft een brief nagelaten en daarin staat dat Nina ook nog wat van haar geld erft. Lasse heeft tijdelijk even een gevechtshond van iemand, omdat hij daar op moet passen. Lasses hond valt meneer Conradi aan, maar er is gelukkig niks ernstigs gebeurd. Als Nina ’s avonds met Schlemihl aan het wandelen is, hoort ze in de bosjes mevrouw Deuser tegen Jochen zeggen dat hij niet meer met Lasse om mag gaan, omdat hij een slechte invloed op Lasse heeft. Nina wil weglopen, maar valt weer, waardoor ze weer haar voet omzwikt. Nina zit dus weer even thuis. Ze ziet ook dat Jochen zich niet aan deze mededeling houdt, want de volgende dag is hij alweer bij Lasse. Als Lasse weer op de motor zit, rijdt hij op de stoep het zusje van Mirko aan, Jasmin Conradi. Hij raakt haar een klein beetje, waardoor ze valt en begint te huilen. De buurt begint zich steeds meer te ergeren aan de familie Deuser en Jochen, maar ze durven niks te doen. Er staat al geruime tijd een Mini op de parkeerplaats van vaders auto en vandaar dat hij zijn auto even voor de garage van bovenbuurvrouw Wilke mag zetten. Mevrouw Wilke is ziek en daarom gaat Nina voor haar wat tijdschriften halen. Ze hinkelt nog wel een beetje, maar het lukt haar wel. Onderweg komt ze haar buurjongetje Mirko tegen en hij loopt met haar mee naar huis. Dan komt er opeens een Mini heel hard aanrijden en deze rijdt Mirko aan. De Mini rijdt er snel vandoor, maar Nina heeft gezien dat het de auto was die al een tijdje op haar vaders parkeerplaats staat. Ook heeft ze gezien dat Lasse reed en Jochen naast hem zat. Lasse en Jochen hebben de Mini gestolen. Mirko wordt naar het ziekenhuis gebracht. Diezelfde dag nog, bedreigen Jochen en Lasse Nina en zeggen ze dat ze niks mag zeggen. Ze moet doen alsof ze niks heeft gezien, anders zullen ze haar gezicht verbouwen. Daarom zegt Nina niks tegen haar moeder en ook niks tegen de politie als ze haar over het ongeval vragen. Maar Nina kan het toch niet voor zich houden. Want ook als iemand anders de aanrijding zou hebben gezien en Jochen en Lasse worden gepakt, dan denken ze toch dat Nina hen heeft verraden en zullen ze alsnog wat doen. Daarom vertelt Nina het tegen haar ouders en is ze ook van plan om naar de politie te gaan. Nina’s moeder, haar vader en andere buurtgenoten hebben genoeg van Lasse en Jochen die de hele buurt terroriseren. Sommige buurtbewoners durven niet meer naar buiten en na alles wat er gebeurd is. Bovendien hebben ze Nina net weer bedreigd. De buurt maakt gezamenlijk een plan. Moeder gaat die avond met Schlemihl wandelen, als ze uit het raam Lasse en Jochen met hun gevechtshond zien staan. Moeder doet dan net of ze wordt aangevallen door de hond van hen en roept om hulp. Vader, Wilhelm en meneer Conradi, die zich al hadden opgesteld, slaan Lasse en Jochen het ziekenhuis in. Ze alarmeren de politie en de hele buurt liegt met dit plan mee. Ze vertellen allemaal dat ze hebben gezien dat Lasse en Jochen Nina’s moeder aanvielen en dat de gevechtshond Schlemihl begon te bijten. Ze zeggen dat wat mannen haar te hulp schoten, maar niet hebben kunnen zien wie dit waren. Nina wist niet van dit plan en heeft alles vanuit haar raam kunnen zien. Ze vindt dat de buurt geen haar beter is als Jochen en Lasse. Maar haar vader zegt dat dit de enige manier is om zulke mensen iets duidelijk te maken. Hij zegt dat dit de enige manier is, die ze wel begrijpen. Lasse en Jochen liggen in het ziekenhuis. Schlemihl is gebeten door de gevechtshond en wordt door de dierenarts behandeld. Nina vraagt zich alleen wel af, wat er gebeurt als Jochen en Lasse weer terug komen.
Primärbetrachtungen 1. Die Handlung Hoogtepunt Het hoogtepunt uit het boek is als Tappke wordt vermoord en het graf wordt vernield. Ik vind dit erg, omdat je wel heel erg ziek moet zijn om eerst een kat te vermoorden en daarna nog eens het graf, waar veel mensen naar toe kunnen om een herinnering te hebben. Dan ben je wel heel laag gezonken om dit te doen. Wat ik ook een hoogtepunt vind, is dat op het eind de buurt eindelijk wat tegen die lastpakken doet. Lasse en Jochen terroriseren namelijk de hele buurt en met wat ze allemaal hebben gedaan, vind ik dit hun verdiende loon. Ik had niet van Nina’s ouders, Wilhelm en meneer Conradi gedacht, dat ze Lasse en Jochen een lesje zouden leren. Ik vind dat ze dit goed hebben gedaan, omdat er na eeuwige angst eindelijk een keer wat wordt gedaan. Ik vind dit een hoogtepunt, omdat ze nooit echt iets tegen Lasse en Jochen hebben gedaan en nu eindelijk actie ondernemen. Nu maar hopen dat Jochen en Lasse in de gevangenis komen, omdat Nina gaat aangeven dat ze Mirko hebben aangereden. Hopelijk dat de buurt dan ook vertelt van alle voorvallen die hebben plaatsgehad. Thema Het thema van het boek is buurtterrorisme. De hele buurt wordt namelijk geterroriseerd door de twee jongens Lasse en Jochen. Lasse woont in de buurt en zijn familie, de familie Deuser, zorgt voor het nodige lawaai en overlast, omdat ze vaak dronken zijn en er veel geschreeuwd wordt. Jochen is een vriend van Lasse en hij komt vaak bij Lasse op bezoek. Samen of alleen bezorgen ze de bewoners van de buurt veel angst. Veel bewoners durven niet de straat op, als zij buiten lopen. Ze halen bovendien allerlei dingen uit die niet kunnen. Ze rijden op motors mensen aan en scheuren hard. Ze organiseren straatraces. Ze stelen een Mini, parkeren hem op een parkeerplaats van iemand anders en rijden later met de Mini iemand aan. Ook bedreigen ze mensen en schelden mensen uit. Ze vernielen dingen of zorgen voor oproer. Verder gebeuren er allemaal dingen die allemaal in de richting van de twee jongens wijzen. Namelijk de moord op Tappke en het graf dat vernield wordt. Niemand in de buurt zou zoiets verschrikkelijks doen en omdat de twee jongens al de hele tijd voor onrust zorgen, vermoeden de buurtbewoners dat ook zij hier verantwoordelijk voor zijn. Bovendien zaten Jochen en Lasse voor hun raam te lachen, toen ze bewoners bij het vernielde graf zagen staan. Dit geeft je als lezer ook het vermoeden dat Lasse en Jochen hier verantwoordelijk voor zijn. Ook wordt er nog ingebroken bij het huis van mevrouw Lindström, tijdens haar begrafenis. Het opvallendst hierbij is, is dat iedereen uit de buurt naar de begrafenis is, behalve Lasse en Jochen. Dit is dus een mooie kans voor hen om in te breken. Dit weet je als lezer niet zeker, maar de bewoners vermoeden het wel. 2. Die personen - Nina Mohr. Zij is de hoofdpersoon in het verhaal, omdat alles door haar ogen geschreven is. Ze is een meisje van 15 jaar en woont samen met haar ouders in een appartementencomplex met 10 woningen. De wijk waarin Nina woont heet Eichenberg. Ze laat vaak de hond van haar bovenbuurvrouw uit. Doordat Nina haar enkel verstuikt en een hersenschudding heeft moet ze thuis blijven en ziet ze allerlei dingen gebeuren. Ze is slim, want ze is erg goed in school en zit op het gymnasium. Haar vrienden heten Sabrina en Marko en die komen Nina’s huiswerk brengen. Nina wordt langzamerhand steeds banger voor Jochen en Lasse en gaat, zoals ze eerst deed, niet meer op het balkon zitten als ze hen ziet. Nina is behulpzaam, want ze helpt mevrouw Wilke met de hond uitlaten en doet veel dingen voor haar. Nina is ook vriendelijk, want ze heeft goed contact met haar buren en ze is tegen iedereen erg aardig. Nina is nieuwsgierig, omdat ze vaak voor het raam staat te kijken en benieuwd is wat er allemaal buiten gebeurt. Ze wordt angstiger. Dit komt omdat Lasse en Jochen verscheidene vervelende dingen doen, zoals Tappke bij hun deur neerleggen, de tuin vernielen, Nina bijna aanrijden en tijdens haar wandeling met Mirko, Mirko aanrijden. Ook wordt ze uitgescholden, omgeduwd en bedreigd. Nina is moedig. Ze is bedreigd door Jochen en Lasse, die zeggen dat ze niet mag vertellen dat Jochen en Lasse Mirko hebben aangereden, maar uiteindelijk vertelt Nina het toch. Dat vind ik moedig van haar, omdat ze hebben gedreigd om haar hoofd te verbouwen als ze het zou zeggen. Nina is wel een beetje bezorgd over Lasse en Jochen, omdat ze nu in het ziekenhuis liggen en Nina wel wil weten wat er gebeurt als Jochen en Lasse terug komen. Of ze dan hun lesje hebben geleerd. - De ouders van Nina Mohr. Zij zijn niet zo belangrijk in het verhaal, maar komen toch nog wel vaak voor, maar het zijn wel bijpersonen. Nina’s moeder heet Heidrun en haar vader Michael. Met de achternaam heten ze Mohr. Heidrun wil zich niet laten terroriseren door Lasse en Jochen en laat zich dan ook niet op de kop zitten. Ze wil de jongens hard aanpakken, terwijl Michael juist de vrede wil bewaren. Heidrun zorgt voor de gezamenlijke tuin van de appartementencomplexen. Ze verzorgt de tuin. Ik vind Heidrun behulpzaam, omdat ze Nina veel helpt. Ze is ook erg vriendelijk, omdat ze een nieuwe kat voor Wilhelm koopt als zijn oude kat vermoord is. Ik vind de ouders van Nina erg moedig, omdat ze het uiteindelijk zat zijn dat Lasse en Jochen de buurt terroriseren en dan ook actie ondernemen. - Cornelia Wilke. Zij komt niet zo heel veel in het verhaal voor en is daarom ook een bijpersoon. Cornelia Wilke is 70 jaar oud en is de bovenbuurvrouw van Nina. Haar man is drie jaar geleden overleden en ze hebben een donkere boxer van 6 jaar oud, namelijk Schlemihl. Haar man liep altijd met de hond en na zijn overlijden is Nina dat gaan doen. Ze heeft goed contact met Nina. Mevrouw Wilke was eigenlijk blij dat de kat van Wilhelm dood was, omdat ze dan weer ‘’een tuinschijter’’ minder had. Dit vond ik wel gemeen van haar. In het appartementencomplex heb je een gezamenlijke deur en die kunnen alleen bewoners openen door (als er wordt aangebeld) op een knop te drukken. Mevrouw Wilke heeft dit per ongeluk gedaan bij de dader die Tappke voor Nina’s huisdeur heeft gegooid. Dit vertelt ze aan Nina en daarom is ze wel eerlijk. Cornelia Wilke weet wel veel over de buurt en de mensen die er wonen. Ze vertelt dan ook veel tegen Nina over de verschillende bewoners. Ze zegt bijvoorbeeld dat in de buurt vooral veel sociaalzwakkere mensen wonen - De familie Conradi. Deze familie komt ook niet zoveel in het verhaal voor. Ze wonen bij Nina in de buurt. De familie bestaat uit meneer en mevrouw Conradi en hun twee kinderen, Mirko van 9 jaar en Jasmin van 5 jaar. Mirko is soms een ettertje en schreeuwt dan door de hele buurt. Zijn vriendje heet Peter en die is ook 9 jaar oud. De twee kinderen van de familie Conradi worden beiden een keer aangereden door Lasse. Jasmin wordt lichtjes geraakt, als Lasse haar op de motor aanrijdt. Mirko wordt door een Mini aangereden. Achter het stuur zat Lasse en Mirko moet dan naar het ziekenhuis. De familie staat geregeld bij de familie Deuser aan de deur, maar het helpt niets. Ik vind het moedig van meneer Conradi, dat hij toch wat doet aan Lasse en Jochen, samen met Nina’s ouders en de rest van de buurt. - Wilhelm Schöder. Hij komt niet zoveel in het verhaal voor en is ook een bijpersoon. Hij is net als veel anderen een buurtgenoot van Nina, hij woont bij haar in de wijk. Wilhelm is midden 40, hij heeft 10 jaar geleden een motorongeval gehad en heeft hier iets aan over gehouden. Hij is dan ook niet helemaal 100% meer, maar hij is niet gevaarlijk. Iedereen in de buurt mag hem en hij houdt van kinderen. Hij is een grote man en hij gaat nog wel eens naar zijn ouders toe. Hij houdt van modeltreintjes en hij heeft een kat die Tappke heet. Tappke wordt helaas van Wilhelm afgenomen, doordat hij wordt vermoord. Nina’s moeder koopt een nieuwe kat en Wilhelm noemt deze Johnny. - Mevrouw Lindström. Zij is een bijpersoon. Ze is ook één van de bewoners van de appartementencomplexen. Mevrouw Lindström is een oude vrouw van 95 jaar en ze is erg aardig voor kinderen. Ze wordt overreden en de bestuurder rijdt gewoon door. Ook wordt er in haar huis ingebroken, tijdens haar begrafenis. Mevrouw Lindström is bang voor Jochen en Lasse. Het is een lieve vrouw, omdat Nina wat geld van haar erft. - Jochen. Hij komt veel in het verhaal voor en hij is dan ook een belangrijk persoon in het verhaal. Hij en Lasse zorgen dat de buurt helemaal bang wordt. Ze terroriseren samen de hele buurt. Jochen is een vriend van Lasse en hij is 15 jaar oud. Jochens ouders zijn beiden advocaat en ze hebben nooit tijd voor hem. Zijn ouders beloven altijd veel, maar komen het niet na. De ouders van Jochen storen zich aan zijn gedrag en vinden hun goede naam belangrijk. Ze zijn erg rijk. Jochen is een etter geworden, omdat zijn ouders er vaak niet zijn en hij dus zijn gang kan gaan. Jochen doet samen met Lasse veel dingen die niet kunnen en mogen. Zo rijden ze bijvoorbeeld in een gestolen Mini, bedreigen ze mensen en vernielen ze dingen. Jochen is niet vriendelijk, omdat hij veel mensen uitscheldt. Hij is gemeen, omdat hij samen met Lasse vervelende dingen doet. - Lasse Deuser . Hij komt net als Jochen veel in het verhaal voor en is dan ook een belangrijk persoon in het verhaal. Hij terroriseert samen met Jochen de hele buurt. In het begin van het verhaal kent Nina hem niet echt en noemen ze Lasse He. Vanaf bladzijde 110 noemen ze He Lasse. Dit komt, omdat een vriend van Nina Lasse kent. Lasse Deuser is 15 jaar oud en hij rookt vaak hasj. Hij is erg onrustig en draait wel eens door. Daarom vernielt hij veel en loopt hij mensen uit te schelden. Alle buren zijn bang voor de familie Deuser. De familie Deuser bestaat mevrouw en meneer Deuser en drie kinderen, namelijk Björn, Britta en Lasse. Ze zorgen voor veel overlast in de wijk en zijn ook geregeld dronken. Lasse is niet zo slim, omdat hij vroegtijdig school heeft verlaten. Lasse stotterde op de basisschool en kon moeilijk lezen. Lasse moet tijdelijk op een gevechtshond van 10 maanden passen en dat gaat niet helemaal goed. Hij is echt een lastpak en doet dan ook veel dingen die niet door de beugel kunnen. Hij rijdt mensen aan, bedreigt mensen, vernielt dingen en scheldt mensen uit. Hij heeft dus geregeld problemen. Mevrouw Deuser is wel een aardige en lieve vrouw, ondanks dat ze ook wel eens dronken is. Ze gaat naar de begrafenis van mevrouw Lindström en toont dus medeleven. Ook zegt ze tegen Jochen dat hij niet meer langs moet komen, omdat hij een slechte invloed op Lasse heeft, alleen luistert Jochen hier niet naar. Nina snapt eigenlijk niet dat Jochen en Lasse zo geworden zijn, omdat ze allebei totaal verschillend zijn. De een is rijk en de ander arm. De een komt uit een net gezin, de ander heeft een a-sociale familie. 3. Die Zeit Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld. Alles wordt achter elkaar verteld zonder terugblikken. Dat maakt het makkelijk om te lezen, want dan hoef je niet steeds te denken waar je in het verhaal bent. In de wijk gebeuren allerlei dingen en die worden achter elkaar door verteld. Soms lees je wel dat Nina iets over vroeger vertelt of kom je op een andere manier iets over vroeger te weten, maar over het algemeen wordt alles achter elkaar verteld zonder terugblikken. Het verhaal speelt zich in deze tijd af. Het verhaal speelt eind jaren ‘90. Dit kun je afleiden uit namen die in het verhaal worden genoemd, zoals de beroemde voetballer Basler van Bayern München en autocoureur Michael Schumacher. Het verhaal begint in september en eindigt ongeveer in december, want ze noemen nog een keer midden november en dat is op bladzijde 138, dus zal het ongeveer in december eindigen. Het verhaal beslaat dus vier 4 maanden.
4. Der Raum Het verhaal speelt in Duitsland. Dit kun je uit de tekst halen omdat kinderen zich Basler (beroemde voetballer van Bayern München) en Schumi noemen (autocoureur Michael Schumacher). Dit zijn twee Duitse personen, dus neem ik aan dat verhaal in Duitsland speelt, maar er worden geen Duitse plaatsnamen genoemd, dus zeker weten we het ook niet. Er komen wel echt Duitse namen in voor, zoals Wilhelm Schröder, dus ik neem aan dat het zich in Duitsland afspeelt. Het verhaal speelt in een wijk. Deze wijk heet Eichenberg en hier staan veel appartementencomplexen. Over het algemeen wonen hier veel sociaalzwakkeren. 5. Die Erzählperspektive Het verhaal wordt verteld door Nina. Je ziet alles door Nina’s ogen. Je ziet wat zij allemaal meemaakt en doet en je leest haar gevoelens. Je kunt dit merken, omdat telkens in het boek over ‘ich’ wordt gesproken. Het is dus een ik-perspectief. Dit is aan de ene kant wel fijn, want je kunt je dan helemaal inleven in Nina en precies met haar meedenken en verzinnen hoe jezelf zou handelen. Aan de andere kant is het vervelend, want hierdoor krijg je niet echt meningen van anderen te lezen en dat kan soms wel jammer zijn. In dit boek vind ik dat echter niet storend. 6. Der Stil Ik vind dat er normaal met elkaar wordt gepraat. De gesprekken zijn gewoon zoals ik ze ook zou voeren dus de manier van praten is normaal. Ik vind wel dat er soms moeilijke woorden in zitten, maar meestal kun je ze wel uit de zin halen of zijn ze verder niet belangrijk voor het verhaal. Ik heb ook wel wat woorden opgezocht in het woordenboek, omdat ik die echt niet wist en ze toch wel belangrijk waren. De zinnen waren niet te lang en goed te volgen. In het boek wordt best veel met elkaar gepraat en dat is wel leuk om te lezen, zodat je niet telkens alleen over Nina leest. Sekundärbetrachtungen 1. Informatie over de schrijver Er is niet veel informatie over de schrijfster van het boek te vinden. Er staat alleen een klein stukje tekst in mijn boek. De schrijfster van mijn boek heet Frauke Kühn. Ze is in Kiel geboren en studeerde in Gießen en Frankfurt. Ze woont en werkt sinds 1974 in Wiesbaden. Boeken die ze geschreven heeft zijn: - Du brauchst mich doch, - Ein Mädchen verschwindet, - Trägt Jeans und Tennisschuhe, - Das Mädchen am Fenster. 2. Wat voor bedoeling heeft de schrijver met het boek gehad: De bedoeling van de schrijfster met het boek is denk ik amuseren. Het is een spannend verhaal, waar veel onverwachte dingen in gebeuren. Er gebeuren veel a-sociale dingen en ik geloof niet dat de schrijfster ons iets wil leren, omdat er niet echt informatieve dingen inzitten. De schrijfster heeft gewoon een mooi verhaal gemaakt en wil dit verhaal aan ons vertellen. Het is een verhaal over burenterrorisme en er gebeuren allemaal dingen die met dit thema te maken hebben. Ik weet niet of de schrijfster van het boek het verhaal op haar leven heeft gebaseerd, omdat ik vrij weinig informatie over de schrijfster heb kunnen vinden.
Mijn mening over het boek - Ik vind het een interessant verhaal, omdat er veel spanning inzit en er veel gebeurt. Ik vind het leuk om te lezen hoe een buurt geterroriseerd wordt en wat er allemaal voor dingen gebeuren. Het is spannend en daarom blijft het verhaal je ook boeien. - Het verhaal is niet herkenbaar. Ik had namelijk een verhaal met zo’n thema nog nooit gelezen en vond het dan ook heel erg leuk om dit een keer te lezen. - Het verhaal was niet ingewikkeld, omdat er niet veel moeilijke woorden in zaten. Als dat wel het geval was zocht ik ze op in het woordenboek of ze waren niet belangrijk voor het verhaal. De zinnen waren niet al te lang en dat maakt het lezen ook fijner. - De gebeurtenissen waren overtuigend, want er kwamen geen gekke of rare dingen in voor waarvan ik dacht: dat kan niet. Dit zou allemaal echt kunnen gebeuren en ik geloof dat zulke dingen ook wel in het echt gebeuren. Misschien niet dat mensen worden aangereden, maar je hoort best vaak over burenconflicten. - Het verhaal was nieuwsgierig makend, omdat je wilt weten wie al die dingen doet. Nu ben ik nog bij een aantal dingen er niet achter wie het heeft gedaan. Bijvoorbeeld wie Tappke heeft vermoord? Het vermoeden gaat uit naar Lasse en Jochen, maar zeker weten doe je het niet. - Het verhaal was best makkelijk, omdat er niet zo veel moeilijke woorden in staan en ik het wel goed kon volgen. De zinnen waren niet al te lang, dus dat was mooi. De gebeurtenissen spelen zichna elkaar af en dat is fijn, want dan hoef je niet telkens je af te vragen waar je in het verhaal bent. - Het verhaal is wel begrijpelijk, want ik kan me goed voorstellen dat sommige buurtbewoners (en dan vooral ouderen) bang worden van die twee jongens en niet meer de straat op durven. - Het verhaal is indrukwekkend, omdat je niet denkt dat iemand een kat zou vermoorden of mensen aanrijden. Daar keek ik van op. - Het verhaal zet me wel aan het denken, omdat ik ben gaan afvragen hoe ik in zo’n situatie zou handelen. Als één gezin de hele buurt terroriseert, wat zou ik dan doen? - Het verhaal is wel zielig, want er worden mensen overreden, waarvan één iemand het met de dood moet bekopen. Ook wordt er een kat vermoord en worden mensen uitgescholden. Ik vind het wel zielig voor Wilhelm dat zijn kat wordt vermoord en voor de buurt dat ze zo’n gezin in de wijk hebben wonen. - Het verhaal is werkelijk, omdat zulke dingen ook in het echt kunnen gebeuren.