Anita Dreckspatz door Otti Pfeiffer

Het boek heeft: 61 bladzijdes

Samenvatting van het boek:

Het regent. Anita zit voor het raam. Ze ziet mevrouw Müller. Mevrouw Müller zwaait. “Ben je alleen?” vraagt ze. “Ja! Maar pappa komt zo thuis.”zegt Anita. “Heb je geen vriendin waar je mee kunt spelen?” vraagt mevrouw Müller. Anita denkt aan Birgit. Ze heeft haar wel is mee naar huis genomen, maar ze was niet zo vriendelijk tegen Anita. Nee, Birgit is geen vriendin. Ze ziet wel. Dan komt haar vader thuis. Mevrouw Müller zwaait ze gedag.

De volgende dag gaat ze naar school. Anita ziet Birgit. Ze vraagt of Birgit kan spelen. “Nee. Mijn moeder heeft gezegd dat jij vies bent dus mag het niet. En eigenlijk zie ik het zelf ook niet zo zitten” zegt Birgit snauwend. Nou! Denkt Anita. Dat is dus geen vriendin.

De leraar Bümmel is aan het praten. Hij heeft het over speelgoed. Anita zit te dromen. Ze denkt aan poppen. Dan zegt ze ineens in de klas; “Ik heb thuis nog een oude pop!”. Iedereen staart naar Anita. Ze schaamt zich. Maar dan beginnen anderen ook te roepen dat ze oude poppen hebben. Dan zegt de leraar;”Goed, morgen is het speelgoeddag. Iedereen mag speelgoed meenemen”. Iemand vraagt zelfs of hij zijn teddybeer mag meenemen. De leraar vindt alles goed. “Hoera!!” juicht iedereen door de klas.

De volgende dag vraagt Anita geld aan haar vader voordag ze naar school gaat. Haar vader vraagt waar ze het voor nodig heeft. Anita antwoordt dat ze graag een vriendin wil. Haar vader zegt dat je met geld geen vriendin kunt kopen. Maar Anita heeft iets anders in haar hoofd. Ze wil bonbons kopen.

Ze heeft haar bonbons gekocht en gaat naar school. Maar ze heeft haar pop mee. De pop van haar moeder. Haar moeder heeft de pop Adelheid genoemd. Ze is er trots op. Iedereen mag zijn of haar pop laten zien. Ze vertellen er ook wat over. Dan is Anita aan de beurt. De leraar zegt dat het een kostbare pop is. Anita glundert. Als ze klaar is wil ze haar bonbons opeten. Maar dan scheurt haar zakje. Alle bonbons vliegen op de grond. Een jongen roept: “Iedereen hier komen! Bonbons in aantocht!” “Nee Nee! Roept Anita. Maar dan komt Petra ertussen. “Stop!” roept ze. En ze raapt de overgebleven bonbons op. Ze geeft ze terug aan Anita. “Bedankt!”zegt Anita. Petra lacht naar haar. Anita geeft Petra een bonbon. Dan vraagt Petra of Anita een vriendin heeft. “Nee,” antwoordt Petra. “Ik zoek er eentje.” “Wat toevallig! Ik ook”. Zegt Anita. En dan spreken ze af. Anita’s wens is uitgekomen. Petra is nu heel goed bevriend met Anita. Door dik en dun!