John Ronald Reuel Tolkien

John Ronald Reuel Tolkien
John Ronald Reuel Tolkien werd op 3 januari 1892 te Bloemfontein, Zuid-Afrika, geboren als de zoon van een bankdirecteur. In tegenstelling tot wat velen menen, is Tolkien niet van Ierse, maar van Duitse afkomst. De naam is een verengelsing van Tollkiehn. Zijn vader overleed toen John Ronald 3 jaar was en samen met zijn moeder en broertje Hilary een bezoek aan Engeland bracht. Moeder Tolkien en haar zoons keerden niet meer terug naar Zuid-Afrika, maar vestigden zich in Sarehole, een dorpje ten zuiden van Birmingham. Het dorpje stond model voor Hobbiton (Hobbitstee).) In 1900 verhuisde het gezin Tolkien voor de opleiding van hun kinderen, naar de buitenwijken van Birmingham. Op de King Edward School was john bijzonder goed in Latijn en Grieks, doordat zijn moeder hem zelf al Frans en wat Latijn had geleerd. En het was ook in deze tijd dat hij als hobby zijn eigen talen begon te ontwikkelen, die een hele grote rol zouden spelen in zijn latere creatieve werk. Behalve dit had hij ook nog een grote passie voor mythen, sprookjes, maar vooral voor heroïsche legenden, (die tussen sprookjes en geschiedenis in lagen). Toen zijn moeder in 1904 stierf, kwam hij onder de voogdij te staan van de katholieke priester pater Francis Morgan, die hem grootbracht in de Rooms-katholieke kerk. Het is niet raar dat Tolkien, met zijn belangstelling voor talen, in Oxford Engelse taal- en letterkunde ging studeren. Daarbij leerde hij vooral het Angelsaksisch, Middenengels en het Oud-ijslands. (De boeken in deze talen geschreven waren; “Beowulf” en “de Oudste Edda”, en hadden een grote invloed op zijn eigen verhalen). In de Eerste Wereldoorlog diende Tolkien bij de Lancashire Fuseliers. Inmiddels was hij al getrouwd met zijn jeugdvriendin Edith Bratt. In november 1916 keerde hij terug naar Engeland, omdat hij leed aan 'loopgravenkoorts'. Terwijl hij herstelde, begon hij in 1917 'Het Boek van de Verloren Verhalen' te schrijven, dat uiteindelijk “De Silmarillion” zou worden. Na de Wapenstilstand in november 1918 keerde Tolkien met zijn gezin terug naar Oxford. Daar werkte hij korte tijd aan de Oxford English Dictionary, en daarna gaf hij enige jaren les aan de “Universiteit van Leeds”, en keerde in 1925 in Oxford terug als professor in het Angelsaksisch, wat hij bleef tot aan zijn pensioen in 1959. Hij begon met “de Hobbit” als bedoeling iets te schrijven om zijn kinderen mee te amuseren. “De Hobbit” vond meteen een uitgever, en werd een succes. Zijn uitgever wilde dat hij een vervolg op dit boek zou schrijven. In de eerste plaats wilde Tolkien dit niet, omdat dat hem van een belangrijker project afleidde : zijn mythologie en de elfentalen.Tenslotte gaf hij toe en begon aan “In de Ban van de Ring”. Dit verhaal werd langer en langer, en volgens Tolkien, niet meer een vervolg op “De Hobbit”, maar op “De Silmarillion”. Tolkien wilde eerst ook dat de 2 boeken tegelijk uitgegeven zouden worden, maar daar was zijn uitgever het niet mee eens en na wat geruzie besloot Tolkien om het zo te laten. ”In de Ban van de Ring” werd uitgegeven en was zeer succesvol onder het publiek. Zo succesvol zelfs dat Tolkiens privé-leven eronder begon te lijden. Omwille van de zwakke gezondheid van zijn vrouw verhuisden de Tolkiens in 1968 naar Bournemouth, waar ze zoveel mogelijk probeerden uit de belangstelling te blijven. Zijn vrouw stierf in 1971.Na de dood van zijn vrouw ging hij terug naar Oxford. Een jaar later onderscheidde Queen Elisabeth hem als Commander of the Order of the British Empire. Weer een jaar later, in 1973, overleed Tolkien. Angelsaksisch: Oud-Engels
fuselier: soldaat

loopgravenkoorts: goedaardige koorts die zich voordoet bij soldaten die in loopgraven vechten