Biografie Ronald Giphart
Ronald Edgar Giphart werd op 17 december 1965 in Dordrecht geboren.
Na hem volgden nog twee zusjes, waaronder Phileine, die in de boeken waar wij zo
wat over gaan vertellen, een grote rol speelt.
Al vrij vroeg was hij bekend met schrijven: Zowel zijn opa als zijn vader waren lange tijd journalist geweest en zijn Moeder, Wijnie Jabaaij, was kamerlid voor de PvdA. Zij was het die een ontuitwisbare indruk achterliet bij een affaire over uitzetting van zigeunerinnen, die vaginaal getoucheerd werden om te kijken of hun verdwenen paspoorten daar soms waren gebleven.
Hierop liep zij naar de interruptiemicrofoon en zei: ' Jongens, jongens, denken jullie nou werkelijk dat het mogelijk is een paspoort in je kut te steken?'
Dit taalgebruik heeft duidelijk invloed gehad op Giphart en is dan ook veelvoudig terug te vinden in zijn boeken.
Ronald Giphart ging naar het Baarnsch Lyceum, waar in een parallelklas Willem-Alexander zat, die hier verder weinig mee te maken heeft.
Wat wel grote invloed heeft gehad is zijn vriendschap met Bert Natter, met wie hij de schoolkrant schreef. Samen bereidden ze zich voor op een 'leven in de literatuur', door het schrijven van toneelstukken, het oprichten van een tijdschrift genaamd 'De Ergoego gids', het bewust foto's nemen 'voor later' voor het Letterkundig Museum en boeken als De gevoelige plaat, waarin een van de foto's daadwerkelijk is opgenomen, en vooral het heel veel schrijven.
In 1986 verhuisde Ronald Giphart naar Zuilen in Utrecht.
Hier was hij vijf jaar lang nachtportier in het Ziekenhuis Overvecht en studeerde
hiernaast ook Nederlands. Ook dit komt terug in een van de boeken, Ik omhels je met duizend armen, die we zo gaan bespreken.
Hij stopte echter met zijn studie, simpelweg omdat hij een roman wilde schrijven.
Door een paar stukken in een literair blaadje te plaatsen, trok hij de aandacht van uitgevers Joost Nijsene en Vic van de Reijt, die hem aanmoedigden een boek te schrijven.
Zo verscheen in 1992 zijn debuutroman 'Ik ook van jou'.
Dit boek werd erg goed ontvangen en kreeg dan ook niet voor niets onder meer
het Gouden Ezelsoor voor best verkochte debuut van 1992 en ging in februari 2001 de verfilming ervan in premiere. Wat hij er zelf over zei:
'Diep in je hart denk je natuurlijk dat je het allermooiste boek in de wereldliteratuur hebt geschreven. En ja, dat is dan wel een klap als in het café een wildvreemde jongen die aardig denk te zijn op je afstapt en zegt: " Jij ben Ronald Giphart, hè?
Ik heb je boekje gelezen. Leuk."
Enkel een jaar na zijn debuut verschijnt de roman 'Giph' waarin hij zijn 'grote queeste naar literatuur en seks' vervolgt.
De kwaliteit en het succes van Gipharts boeken leidden tot een groot aantal opdrachten tot het schrijven van columns, recensies en artikelen.
Zo heeft hij o.a. voor Vooys, Het Parool en Playboy geschreven.
Het beste van deze stukken vormen zijn derde boek, 'Het feest der liefde'.
In 1995 sterft Gipharts moeder door euthanasie, na lang te hebben geleden aan multiple sclerose. Dit is de aanleiding tot het schrijven van de Nieuwe Revu, waarin hij schrijft oer de gebeurtenissen in de laatste weken.
Hierna volgt een tijd met vrij wisselende opdrachten.
Zo heeft hij even voor de televisie gewerkt, maar verschijnt ook 'Phileine zegt Sorry' in 1996. Ook schrijft hij in 1997 'De ontdekking van de literatuur' voor de Beijenkorf.
Hij gaat de theaterwereld in met zijn literaire theaterprogramma 'Hamerliefde', wat meer dan 60 volle zalen in Nederland en Vlaanderen trekt.
Toch gaat hij weer aan het 'gewone schrijven' en schrijft hij in oktober 2000 het langverwachte 'Ik omhels je met duizend armen', waarin Giph (giphart), Phileine en hun zeer zieke moeder de hoofdrol spelen.
Nu kunnen we nog wel veel meer gaan vertellen over alle andere boeken die hij hierna heeft geschreven en wat hij verder zoal heeft uitgespookt, maar dat gaat 1. veel te lang duren en is 2. eigenlijk niet zo heel erg interessant.
Dus we vertellen jullie liever wat over de twee boeken die wij hebben uitgezocht;
'Phileine zegt Sorry' en 'Ik omhels je met duizend armen'.
Ronald Edgar Giphart werd op 17 december 1965 in Dordrecht geboren.
Na hem volgden nog twee zusjes, waaronder Phileine, die in de boeken waar wij zo
wat over gaan vertellen, een grote rol speelt.
Al vrij vroeg was hij bekend met schrijven: Zowel zijn opa als zijn vader waren lange tijd journalist geweest en zijn Moeder, Wijnie Jabaaij, was kamerlid voor de PvdA. Zij was het die een ontuitwisbare indruk achterliet bij een affaire over uitzetting van zigeunerinnen, die vaginaal getoucheerd werden om te kijken of hun verdwenen paspoorten daar soms waren gebleven.
Hierop liep zij naar de interruptiemicrofoon en zei: ' Jongens, jongens, denken jullie nou werkelijk dat het mogelijk is een paspoort in je kut te steken?'
Ronald Giphart ging naar het Baarnsch Lyceum, waar in een parallelklas Willem-Alexander zat, die hier verder weinig mee te maken heeft.
Wat wel grote invloed heeft gehad is zijn vriendschap met Bert Natter, met wie hij de schoolkrant schreef. Samen bereidden ze zich voor op een 'leven in de literatuur', door het schrijven van toneelstukken, het oprichten van een tijdschrift genaamd 'De Ergoego gids', het bewust foto's nemen 'voor later' voor het Letterkundig Museum en boeken als De gevoelige plaat, waarin een van de foto's daadwerkelijk is opgenomen, en vooral het heel veel schrijven.
In 1986 verhuisde Ronald Giphart naar Zuilen in Utrecht.
Hier was hij vijf jaar lang nachtportier in het Ziekenhuis Overvecht en studeerde
hiernaast ook Nederlands. Ook dit komt terug in een van de boeken, Ik omhels je met duizend armen, die we zo gaan bespreken.
Hij stopte echter met zijn studie, simpelweg omdat hij een roman wilde schrijven.
Door een paar stukken in een literair blaadje te plaatsen, trok hij de aandacht van uitgevers Joost Nijsene en Vic van de Reijt, die hem aanmoedigden een boek te schrijven.
Zo verscheen in 1992 zijn debuutroman 'Ik ook van jou'.
Dit boek werd erg goed ontvangen en kreeg dan ook niet voor niets onder meer
het Gouden Ezelsoor voor best verkochte debuut van 1992 en ging in februari 2001 de verfilming ervan in premiere. Wat hij er zelf over zei:
'Diep in je hart denk je natuurlijk dat je het allermooiste boek in de wereldliteratuur hebt geschreven. En ja, dat is dan wel een klap als in het café een wildvreemde jongen die aardig denk te zijn op je afstapt en zegt: " Jij ben Ronald Giphart, hè?
Enkel een jaar na zijn debuut verschijnt de roman 'Giph' waarin hij zijn 'grote queeste naar literatuur en seks' vervolgt.
De kwaliteit en het succes van Gipharts boeken leidden tot een groot aantal opdrachten tot het schrijven van columns, recensies en artikelen.
Zo heeft hij o.a. voor Vooys, Het Parool en Playboy geschreven.
Het beste van deze stukken vormen zijn derde boek, 'Het feest der liefde'.
In 1995 sterft Gipharts moeder door euthanasie, na lang te hebben geleden aan multiple sclerose. Dit is de aanleiding tot het schrijven van de Nieuwe Revu, waarin hij schrijft oer de gebeurtenissen in de laatste weken.
Hierna volgt een tijd met vrij wisselende opdrachten.
Zo heeft hij even voor de televisie gewerkt, maar verschijnt ook 'Phileine zegt Sorry' in 1996. Ook schrijft hij in 1997 'De ontdekking van de literatuur' voor de Beijenkorf.
Hij gaat de theaterwereld in met zijn literaire theaterprogramma 'Hamerliefde', wat meer dan 60 volle zalen in Nederland en Vlaanderen trekt.
Toch gaat hij weer aan het 'gewone schrijven' en schrijft hij in oktober 2000 het langverwachte 'Ik omhels je met duizend armen', waarin Giph (giphart), Phileine en hun zeer zieke moeder de hoofdrol spelen.
Nu kunnen we nog wel veel meer gaan vertellen over alle andere boeken die hij hierna heeft geschreven en wat hij verder zoal heeft uitgespookt, maar dat gaat 1. veel te lang duren en is 2. eigenlijk niet zo heel erg interessant.
'Phileine zegt Sorry' en 'Ik omhels je met duizend armen'.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden