Sigmund Freud

Biografie over: Sigmund Schlomo Freud Sigmund Schlomo Freud was een Joodse zenuwarts in Wenen, een psychiater en de grondlegger van de Psychoanalyse, waar wij later op terug zullen komen. Hij was geboren op 6 mei, 1856 in Frieberg, Moravia, en hij stierf op 23 september, 1939 in Londen. Hij groeide op in een traditioneel gezin en studeerde geneeskunde in Wenen. Freud deed in zijn vroegere jaren veel onderzoek in de neurologie. Als jong kind had hij veel interesse in de menselijke geest. Dit werd een soort obsessie voor hem, maar zijn ouders waren het hier niet volledig mee eens. Die hadden liever dat hij zich verdiepte in meer exacte wetenschappen. Hij studeerde af in 1881 en omdat hij net verloofd was, en in 1882 zou gaan trouwen, nam hij een veilige en betaalde baan in het ziekenhuis in Wenen. Kort na zijn huwelijk, dat zeer vruchtbaar was, kreeg hij zes kinderen, waaronder Anna, die later een beroemde psychoanalist zou worden. In 1886 zette hij een eigen praktijk op. Hij behandelde psychologische afwijkingen, dit gaf hem ook veel informatie waarop hij zijn theorieën zou berusten. Tijdens een studiereis naar Parijs in 1885 ontmoette hij de neuroloog Jean-Marie Charcot. Charcot leerde Freud op een andere manier tegen geestenziektes kijken, door middel van klinische methodes. Charcot wist vooral veel te vertellen over hypnose en hysterie. Samen met Josef Breuer werkte Freud zijn nieuwe theorieën uit. Hij kreeg grote bekendheid doordat deze theorieën tegen veel bestaande gedachtes in gingen. Hoewel de theorieën van Freud steeds populairder werden, werd Breuer het steeds minder eens met hem en na een tijd stopten de twee met samenwerken en gingen ze alleen verder. Ze schreven samen echter wel een boek over hun gezamenlijke theorieën: Studien über Hysterie(1895). Freud werd benoemd tot hoogleraar in Wenen en werkte samen met Carl Gustav Jung (die later ook met Freud zou breken, om dezelfde reden als Breuer). In de loop van de 20e eeuw schreef Freud een groot aantal boeken en werkte veel aan zijn theorieën. Deze boeken waren: Die Traumdeutung (1900), dat wordt beschouwd als zijn grootste werk. Dit werd opgevolgd door zijn volgende werk, Vorlesungen zur Einf. In die Psychoanalyse (1917) Das Ich und das Es (1923) Der Mann Moses (1939). Freud kreeg veel kritiek op zijn werk, niet alleen doordat veel mensen zijn theorieën niet aantoonbaar vonden, maar ook door de grote nadruk op seksualiteit. Dat was in die tijd niet gebruikelijk. Toch bleek hij ook erkenning en leerlingen te krijgen (waarvan er 2 echt uitsprongen Adler en Jung, maar hij werd teleurgesteld toen deze twee ieder een eigen pad insloegen en hun eigen theorieën opstelden). Zijn theorieën hadden niet alleen grote invloed op de geesteswetenschappen, maar ook op de literatuur. Dit is tot op de dag van vandaag nog duidelijk merkbaar. Maar Freud wist dat onenigheid over basisprincipes hoorde bij de vroege ontwikkeling van elke nieuwe tak van wetenschap. Freud stierf, nadat hij een rijk en creatief leven had geleden in 1939 in Engeland aan kanker. Een van de meest bekende theorieën van Freud is de theorie van het ‘Es, Ich und Uberich’. Dit waren zijn Es, Ich en Uberich ideeën: Het Es, dat wil zeggen het onbewuste; het Es is het lustprincipe: wil alleen maar van alles heel graag, en is onbevredigbaar. Als je het ene hebt wil het Es alweer het volgende. Het Uberich (dit is het geweten, de waarden en normen, wat wel en niet mag); dit nemen we in eerste instantie over van onze ouders: we identificeren ons met hun waarden een normen. Het Ich, dat wil zeggen ons ik, dat de beslissingen neemt; het Ich bemiddelt tussen wat het Es graag wil, en wat het Uberich toelaat
Hij had ook bepaalde droomideeën, waaronder die van een psychische droombron: • Een zeer belangrijke psychische ervaring van recente aard, deze zal in de droom rechtstreeks worden vertegenwoordigd • Meerdere gewichtige psychische ervaringen die van recente aard zijn, deze zullen worden verenigd in de droom. • Een of meer recente en gewichtige ervaringen, die in de droominhoud door de vermelding van een gelijktijdig, maar indifferente ervaring vertegenwoordigd worden. • Een gewichtige innerlijke ervaring (herinnering), die dan in de droom over het algemeen door de vermelding van een recente maar indifferente indruk wordt vertegenwoordigd. Nadat hij in 1938 naar Engeland gevlucht was voor het antisemitisme, schreef hij nog een boek waarin hij zijn theorieën verder uitwerkte, en vlak nadat hij dat boek uitgegeven had, ging hij dood aan kanker. Dit was in 1939. Hierna nam zijn dochter Anna deze ideeën over en schreef zij ook een aantal boeken. Zij hield zich meer bezig met kinderen, en schreef haar meeste in het Engels. Een aantal boeken waren: Infants without families (1943) en Normality and pathology in childhood (1965).