Michelangelo

De renaissance: MICHELANGELO
Michelangelo leefde in de 15de eeuw. Hij is geboren op 6 maart 1475 en gestorven op 18 februari 1564. Hij was schilder, dichter, bouwmeester en beeldhouwer. Zijn grootste passie ging uit naar het beeldhouwen waar hij van kindsbeen af met bezig was. Aan zijn kunstwerken ging een serieuze voorbereiding aan vooraf. Hij maakte schetsen en studie's van zijn meesterwerken. Ieder werk vergde dus een inspanning waarbij hij veelal deels geholpen werd door zijn leerlingen. Zijn leven: Hij is geboren te Caprese, niet ver van Florence. Zijn vader, Buonarroti, was toen burgemeester in dat stadje en stamde af van een rijke familie, van het familiefortuin bleef echter niet veel meer over. Alleen nog enkele bezittingen op een boerderij in Settignano. Zijn moeder was ziekelijk en toen de ambt van zijn vader afgelopen was keerden zijn ouders terug naar Settignano en liet zijn moeder Michelangelo zogen ver verzorgen door een steenhouwersfamilie, namelijk de Topolino's. Op zeer jonge leeftijd hielp gij al in de steengroeve en hier bevindt zich de oorsprong van zijn voorliefde voor beeldhouwen. Toen gij 6 jaar oud was stierf zijn moeder en zijn vader hertrouwde en verhuisde naar Florence. Michelangelo verhuisde mee maar bleef voor de rest van zijn leven trouw aan de steenhouwerfamilie. In Florence werd hij door zijn vader naar een humanistenschool gestuurd. Hier verwaarloosde gij echter zijn studies en zat heel de tijd tekeningen te maken in zijn kladschrift in plaats van Griekse vertalingen of Latijnse grammatica. In die tijd kwam gij in aanraking met Francesco Granancci. Deze zag zijn tekeningen en stelde hem voor deze te laten zien aan David Ghirlandajo. Michelangelo wilde dit wel doen maar wist dat zijn vader hier radicaal tegen was, maar tegen zijn vaders wil in ging hij toch naar Ghirlandajo. Deze zag het talent van Michelangelo en besloot om hem in dienst te nemen. Het eerste jaar moest gij alleen de vuile karweitjes opknappen en kwam er niet veel in huis van tekenen maar na een jaar beterde dit alles en vond Ghirlandajo tijd voor hem en liet hem meewerken aan de fresco's in de Kerk van Santa Maria Novella. Het werd een echt succes en Ghirlandajo prees Michelangelo voor zijn werk. Maar voor Michelangelo werd het geen succes want hij vond geen voldoening in het schilderen van fresco's en meer en meer ging zijn verlangen uit naar de beeldhouwkunst. Op een dag ontdekte M. dat De Medici , een hoogstaande familie die het leven in Florence bepaalde, jonge beeldhouwers opleidde in hun tuinen. Dit was voor M. de kans om opgeleid te worden. Bertoldo , een ex-leerling van de beroemde Donatello. Hij slaagde erin om deze opleiding te volgen door in de gunst te komen van Bertoldo en Lorenzo de Medici. Bertoldo zag onmiddellijk het talent van Michelangelo en leidde hem zo vlug mogelijk op. Lorenzo toonde veel belangstelling voor de leerlingen in de tuin en was enthousiast over Michelangelo's werk en stelde deze voor om bij hem te komen wonen. Lorenzo nam hem in zijn familie op en gaf hem wekelijks zakgeld waardoor hij ruim voldoende kon leven want zijn vader was razend dat zijn zoon besloten had om beeldhouwer te worden en gaf hem zogoed als geen geld meer. Door bij de Medici's te gaan wonen kwam Michelangelo in een heel andere wereld terecht. Bij hem thuis werd er vroeger nooit een woord gerept over kunst of wetenschap maar nu werd er over niets anders meer gesproken. In deze omgeving leerde Michelangelo dat taal meer was dan grammatica en woordjes leren. Hij begon de schoonheid van taal in te zien en leerde zelfs dichten. Als gij zijn gevoelens niet kwijtgeraakte in zijn schilder-en beeldhouwkunst verwerkte gij deze in gedichten. Hij voelde zich het meeste aangetrokken door de Griekse filosofie en cultuur. Dit bracht hem dikwijls in conflict met de kerk vanwege zijn bewondering voor het lichaam want volgens de christenen moest men het goddelijke bewonderen en niet het menselijke. Hij probeerde steeds weer de mens uit te beelden maar voelde zich belemmerd omdat hij niet wist hoe het menselijk lichaam er vanbinnen uitzag. In die tijd werd er slechts eenmaal per jaar een sectie van het menselijk lichaam uitgevoerd ten behoeve van medische studenten en voor een overtreding op deze regel stond de doodstraf. Michelangelo was bevriend met een prior maar toen hij deze vroeg om toegang te krijgen tot het lijkenkamertje weigerde deze resoluut. Maar de prior was soepeler dan hij leek want toen Michelangelo ging kijken s'nachts merkte hij dat de prior de deur had laten openstaan. Nacht na nacht ontleedde gij het menselijke lichaam tot hij de werking van iedere spier kende, de plaats van elk botje wist en de aanhechting van elke pees kende. In 1492 stierf Lorenzo De Medici. Zijn zoon Priero bood hem geen opdrachten meer aan en dus besloot Michelangelo om naar Ventië te vertrekken. Onderweg ontmoette gij Aldofrandi, deze hielp hem aan een opdracht. Michelangelo besloot deze aan te nemen en mocht ondertussen verschafte Aldofrandi hem onderdak. Hier werd hij verliefd op een zekere Clarissa Saffi maar ook dit lukte niet want voor Michelangelo kwam zijn werk en kunst voor alles. Na een jaar ging hij terug naar Florence maar daar waren geen opdrachten. Min of meer voor het plezier maakt hij een beeld van Cupido. Toen dit uiteindelijk bij een kardinaal uit Rome terechtkwam nodigde deze hem uit om naar Rome te komen. Zijn eerst ontmoeting met de kardinaal was hoopgevend want hij kreeg een kamer toegewezen in het paleis en kreeg een stuk marmer om het te bewerken. Maar hij hoorde nadien niets meer van de kardinaal toen hij hem na enkele maanden opnieuw van hem hoorde werd hij terug met een paar beloften uit de deur gewerkt. Toen geraakt hij in geldnood en had met zijn laatste geld een stuk marmer gekocht waaruit hij een 2de cupido maakte. Hij vond een koper. Toen kwam ook de kardinaal terug en gaf hem een groot stuk marmer. Met dit stuk marmer en een opdracht van de koper maakte hij in 3 jaar een echt meesterwerk: De sneeuwwitte Pièta, een van zijn grootste meesterwerken. Na deze opdracht was hij echt bekend geworden in heel Italië en omstreken en kreeg hij geregeld opdrachten en reisde hij geregeld rond om opdrachten te zoeken en voltooide gij nog enkele meesterwerken. Hij werd hoe langer, hoe bekender en kon op 70-jarige leeftijd eindelijk zijn droom vervullen: opdrachten aannemen of weigeren naar eigen keuze. Zo leefde gij op oude leeftijd nog zeer actief tot gij op bijna 90-jarige leeftijd een natuurlijke dood stierf. Hij is overleden op 18 februari 1564. Het laatste oordeel: Hij maakte dit schilderij in opdracht van paus Paulus 3. Dit is de altaarwand van de Sixtijnse kapel te Rome. Hij koos het Laatste Oordeel als onderwerp vandaar natuurlijk de naam. Ondanks zijn vele inspanningen vlotte het schilderij niet echt. Hij geeft waarschijnlijk een drietal jaar aan dit schilderij gewerkt. Het schilderij bevat zo'n 300 figuren die over meer dan 1000m2 verspreid zijn. De sneeuwwitte Pièta: Hij geeft meer dan 3 jaar nodig gehad om dit meesterwerk te voltooien. Hij geeft het gemaakt in opdracht van de Franse kardinaal Groslaye die het uit naam van dan Karel 8 en Frankrijk in een kapel van Sint-Pieter geplaatst worden. Het beeld is zo'n 226 cm hoog en is omstreeks 1550 vervaardigd. Michelangelo geeft zelf de arm en het linkerbeen stukgeslagen om nog altijd onbekende redenen.