Volslanke modellen

Betoog; Volslanke modellen Stelling; gebruik maken van volslanke modellen in de media leidt tot een snellere en betere zelfacceptatie. Iedereen weet dat de media tegenwoordig een grote rol speelt in de denkbeelden van de mensen. Zodra er een nieuw programma zoals Idols verschijnt, heeft de hele school het erover, en beelden van een afslachting in Irak verschijnen binnen een uur op je netvlies. Zodoende zijn de media de afgelopen jaren ook van grote invloed geweest op het zogenaamde ‘ideaalbeeld’. De eindeloze afbeeldingen van perfecte modellen met maatje 36, zonder een grammetje vet, met mooie kleding en een afgetraind lijf in tijdschriften en kranten, op reclames internet en in de bushokjes op straat. Zelfs wanneer je klein bent heeft Barbie de toon alweer gezet. Omdat deze modellen er vaak gelukkig en mooi uitzien, veel geld hebben en succesvol zijn, maar bovenal omdat ze door de voortdurende confrontatie het idee hebben dat zij de definitie van het woord ‘ideaal’ verwezenlijken, krijgen veel mensen de neiging te gaan spiegelen, ofwel reflecteren. Het lijkt al snel of de hele wereld perfect is behalve zij. Voor het gemak wordt vergeten dat deze modellen vaak van hun beste kant afgebeeld worden, uren in de make-up en bij de kapper zitten en begeleid worden door een heel scala aan professionals die ze iedere minuut van de dag helpen hun leven als model zo succesvol mogelijk te maken. We leven tegenwoordig in een maatschappij waarin we slechts naar boven kijken en daarom vergelijken ze zichzelf niet met de buurvrouw van 200 pond, maar met deze broodmagere meiden. Ruim 70% van de vrouwen geeft aan ontevreden te zijn over hun uiterlijk, en meer dan 80% van de meiden tussen de 12 en 25 jaar vind zichzelf te dik en zou graag wat afvallen. Zelf merk ik het ook heel erg; meiden die in mijn ogen een fantastisch figuur hebben, laten lekkere dingen staan, zeuren over iedere calorie die ze binnen krijgen en sporten zich helemaal suf. Alleen maar om zoveel mogelijk te voldoen aan het Westerse ideaalbeeld. Een aantal van deze –veelal onzekere puber meisjes- gaan hierin echter al snel te ver. Wanneer ze eenmaal een aantal kilo’s kwijt zijn, raken ze zo enthousiast dat ze hun doel voorbij streven en doorgaan met afvallen. Veel van deze meiden belanden uiteindelijk broodmager in een kliniek voor eetstoornissen. De diagnose; anorexia Nervosa. Het woordenboek geeft de volgende definitie; psychische aandoening waardoor een patiënt weigert voedsel op te nemen. De lichamelijke gevolgen van deze ziekte zijn zeer ernstig; • Onvruchtbaarheid. • De hartslag wordt trager=> bloeddruk daalt. moe, duizelig, lusteloos, depri. • De lichaamstemperatuur daalt daardoor hebben de patiënten last van koude handen en voeten. Donsachtige haartjes in het gezicht, op de armen. • negeren het hongergevoel of merken het niet • Anorexiepatiënten slapen vaak slecht • Tekort aan vitamine kan lijden tot hartritmestoornissen en zelfs hartstilstand. Ook brengt de ziekte psychische problemen met zich mee; • Ze voelen zich dom en zijn vaak depressief. • Ze beoordelen veel te streng over zichzelf. Ze zijn erg labiel=> sterkere en zwakkere periodes, onvoorspelbaar. • De angst om te falen is groot=> spreid zich uit over andere gebieden. Gemiddeld krijgt 1 op de 20 meiden tussen de 16 en de 19 jaar last van een eetstoornis. Maar 40% van hen herstelt compleet, 50% niet of gedeeltelijk en maar liefst 15% overlijdt uiteindelijk. Dit komt neer op honderden meisjes per jaar in Nederland. Dit is een gigantisch aantal, en veel van hen worden dus aangezet tot afvallen in de media. Niet alleen komen ze constant in aanraking met mooie en slanke meisjes, ook wordt hen steeds gewezen op het beginnen met afvallen; “SPORT MEER, EET MINDER EN GEZONDER” is een veel gehoorde kreet in tijdschriften, ook zijn er maaltijdvervangers zoals Slimfast, afslankpillen en poeders, en het nieuwst op het gebied van strakker& slanker zijn de afslankgels. Deze beloven binnen een aantal weken een reductie van de omvang van het vet, en bovendien de huid te verstevigen. De commercials worden veelal gepresenteerd door een strak en broodmager model dat waarschijnlijk niet eens weet hoe je het woord cellulitis spelt. De reclamemakers willen daarmee de intentie wekken dat je bij gebruik van ‘hun’ zogenaamde wondermiddel net zo slank en volmaakt wordt als het zielsgelukkige poppetje dat haar hele succesvolle bestaan te danken heeft aan het nieuwe product ‘X’. Schoonheidsfabrikant ‘Dove’ heeft handig op deze ontwikkeling ingespeeld door met een nieuwe lijn op de markt te komen; “Dove firming”. Nummer 1001 zou je zeggen, maar deze producent onderscheidt zich van alle anderen door de ‘schedel op plank’ figuur te vervangen door een groep vrouwen waar menig slager nog een aardig zakcentje aan zou kunnen verdienen. Onder het motto “Echte vrouwen hebben echte rondingen” laten ze zes vrouwen zien die in hun ondergoed poseren voor de camera, en er óók heel gelukkig uitzien. Een voice-over benadrukt dat het verstevigen van het lichaam van een model met maatje 34 ook geen opgave is, en dat de nieuwe lijn van Dove firming je trots kan laten zijn op je vrouwelijke rondingen. Ook kun je op de site van dove beauty digitaal begeleidt worden op weg naar een mooi, gelukkig en zelfverzekerd leven. Niks over manieren om snel af te vallen, er wordt juist gehamerd op het feit dat er niets mooiers is dan ‘een echte vrouw’ te zijn, met de bijbehorende laagjes vet. De campagne van Dove leverde wereldwijd heel veel en alleen maar positieve reacties op. Uiteenlopende verhalen van vrouwen die door Dove weer in hun bikini durfden te verschijnen, tot meiden die inzagen hoe ontzettend stom ze wel niet bezig waren door zich al die lekkere hapjes te laten ontnemen. Deze feel-good reclame campagne leidde tot een ware run op de Dove producten, en de gevolgen voor de omzet van de fabrikant hoef ik dan ook niet meer uit te leggen. Je ziet dus dat veel vrouwen zich opeens een stuk beter voelen wanneer ze merken dat ze niet alleen staan in de strijd tegen de overtollige kilo’s, en hen een doel wordt gesteld dat haalbaar is; je wordt er niet slanker van, maar wel strakker en de ‘putjesdijen’ zijn verleden tijd. Behalve de afslankmethodes, is er nog een ander probleem dat zich voordoet door het gebruik van superslanke modellen; de kleding. Ook hiervoor worden dikwijls meiden ingezet die precies de uitstraling en uiterlijke eigenschappen bezitten voor het presenteren van de nieuwe kledinglijn van merk “X”. Veel vrouwen (maar dit geldt natuurlijk ook voor jongens) zien de kleding, gepresenteerd door iemand voor wie het gemaakt lijkt te zijn; het zit supergoed, de kleuren passen perfect en dat meisje of die jongen lijken wel heel erg mooi in die outfit! Vol enthousiasme rennen ze dan naar de winkel of bestellen het via internet. Eenmaal hoopvol voor de spiegel komen ze tot de conclusie dat het helemaal niet zo mooi staat als bij dat model, dat shirtje tekent wel heel erg, en je armen lijken plots wel heel dik (of dun voor de jongens.) Ook dit zou voorkomen kunnen worden door het gebruik van ‘normale, menselijke’ modellen. Je ziet dan meteen of het geschikt is of niet voor de langere of ietwat mollige persoon. En dit voorkomt teleurstellingen. Dat dit zorgt voor een misschien ietwat minder aantrekkelijke reclame moeten we maar voor lief nemen; we zijn immers zelf niet perfect; dus waarom zou een model dat dan wel moeten zijn? Het is toch veel handiger om een afspiegeling van wat de maatschappij is te zien, in plaats van iets wat je zelf nooit zal kunnen bereiken, zonder in de gevarenzone terecht te komen? Misschien dat meisjes die wél voldoen aan het ideaalbeeld – al ligt het gemiddelde gewicht van een topmodel 23% onder dat wat past bij hun leeftijd en lengte – nu zullen zeggen; “and what about me”. Ik zou dan graag even kwijt willen dat ik niet vind dat alle modellen maatje 40+ zouden moeten hebben, alleen gemiddeld iets stevigere meiden die wat afwijken van de lopende skeletten van 1.80 meter lijkt me veel beter voor het zelfbeeld. En wil ik dan de mensen laten stoppen met gezond eten en sporten? Nee, dat wil ik zeker niet. Natuurlijk is gezond eten belangrijk en sporten goed voor je, maar je leven altijd maar in het teken van je figuur stellen is niet leuk, niet gezellig en zeker niet verstandig. Simpelweg omdat je dingen mist; fijn uit eten gaan met je familie zonder er bij na te denken hoeveel calorieën die biefstuk bevat, zit een stuk leuker dan constant tellen hoelang je nu weer moet hardlopen om het eraf te krijgen. En uiteindelijk zit schoonheid toch van binnen? Voor; Haalbaar doel, saamhorigheidsgevoel
eetstoornissen door ideaalbeeld gecreëerd door media

kleding=> staat niet
spreekwoord; schoonheid zit van binnen
Tegen; minder aantrekkelijke commercials
moeten mensen nu stoppen met gezond leven? Neen. magere meisjes dan? Blijft wel, alleen meer diversiteit; stelling is niet sluitend!!!