Volslanke modellen

Betoog; Volslanke modellen Stelling; gebruik maken van volslanke modellen in de media leidt tot een snellere en betere zelfacceptatie.

Iedereen weet dat de media tegenwoordig een grote rol speelt in de denkbeelden van de mensen. Zodra er een nieuw programma zoals Idols verschijnt, heeft de hele school het erover, en beelden van een afslachting in Irak verschijnen binnen een uur op je netvlies. Zodoende zijn de media de afgelopen jaren ook van grote invloed geweest op het zogenaamde ‘ideaalbeeld’. De eindeloze afbeeldingen van perfecte modellen met maatje 36, zonder een grammetje vet, met mooie kleding en een afgetraind lijf in tijdschriften en kranten, op reclames internet en in de bushokjes op straat. Zelfs wanneer je klein bent heeft Barbie de toon alweer gezet.

Omdat deze modellen er vaak gelukkig en mooi uitzien, veel geld hebben en succesvol zijn, maar bovenal omdat ze door de voortdurende confrontatie het idee hebben dat zij de definitie van het woord ‘ideaal’ verwezenlijken, krijgen veel mensen de neiging te gaan spiegelen, ofwel reflecteren. Het lijkt al snel of de hele wereld perfect is behalve zij. Voor het gemak wordt vergeten dat deze modellen vaak van hun beste kant afgebeeld worden, uren in de make-up en bij de kapper zitten en begeleid worden door een heel scala aan professionals die ze iedere minuut van de dag helpen hun leven als model zo succesvol mogelijk te maken. We leven tegenwoordig in een maatschappij waarin we slechts naar boven kijken en daarom vergelijken ze zichzelf niet met de buurvrouw van 200 pond, maar met deze broodmagere meiden.

Ruim 70% van de vrouwen geeft aan ontevreden te zijn over hun uiterlijk, en meer dan 80% van de meiden tussen de 12 en 25 jaar vind zichzelf te dik en zou graag wat afvallen. Zelf merk ik het ook heel erg; meiden die in mijn ogen een fantastisch figuur hebben, laten lekkere dingen staan, zeuren over iedere calorie die ze binnen krijgen en sporten zich helemaal suf. Alleen maar om zoveel mogelijk te voldoen aan het Westerse ideaalbeeld.

Een aantal van deze –veelal onzekere puber meisjes- gaan hierin echter al snel te ver. Wanneer ze eenmaal een aantal kilo’s kwijt zijn, raken ze zo enthousiast dat ze hun doel voorbij streven en doorgaan met afvallen. Veel van deze meiden belanden uiteindelijk broodmager in een kliniek voor eetstoornissen. De diagnose; anorexia Nervosa. Het woordenboek geeft de volgende definitie; psychische aandoening waardoor een patiënt weigert voedsel op te nemen.

De lichamelijke gevolgen van deze ziekte zijn zeer ernstig;

• Onvruchtbaarheid. • De hartslag wordt trager=> bloeddruk daalt. moe, duizelig, lusteloos, depri. • De lichaamstemperatuur daalt daardoor hebben de patiënten last van koude handen en voeten. Donsachtige haartjes in het gezicht, op de armen. • negeren het hongergevoel of merken het niet • Anorexiepatiënten slapen vaak slecht • Tekort aan vitamine kan lijden tot hartritmestoornissen en zelfs hartstilstand.

Ook brengt de ziekte psychische problemen met zich mee;

• Ze voelen zich dom en zijn vaak depressief. • Ze beoordelen veel te streng over zichzelf. Ze zijn erg labiel=> sterkere en zwakkere periodes, onvoorspelbaar. • De angst om te falen is groot=> spreid zich uit over andere gebieden.

Gemiddeld krijgt 1 op de 20 meiden tussen de 16 en de 19 jaar last van een eetstoornis. Maar 40% van hen herstelt compleet, 50% niet of gedeeltelijk en maar liefst 15% overlijdt uiteindelijk. Dit komt neer op honderden meisjes per jaar in Nederland.

Dit is een gigantisch aantal, en veel van hen worden dus aangezet tot afvallen in de media. Niet alleen komen ze constant in aanraking met mooie en slanke meisjes, ook wordt hen steeds gewezen op het beginnen met afvallen; “SPORT MEER, EET MINDER EN GEZONDER” is een veel gehoorde kreet in tijdschriften, ook zijn er maaltijdvervangers zoals Slimfast, afslankpillen en poeders, en het nieuwst op het gebied van strakker& slanker zijn de afslankgels. Deze beloven binnen een aantal weken een reductie van de omvang van het vet, en bovendien de huid te verstevigen.

De commercials worden veelal gepresenteerd door een strak en broodmager model dat waarschijnlijk niet eens weet hoe je het woord cellulitis spelt. De reclamemakers willen daarmee de intentie wekken dat je bij gebruik van ‘hun’ zogenaamde wondermiddel net zo slank en volmaakt wordt als het zielsgelukkige poppetje dat haar hele succesvolle bestaan te danken heeft aan het nieuwe product ‘X’.

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

Schoonheidsfabrikant ‘Dove’ heeft handig op deze ontwikkeling ingespeeld door met een nieuwe lijn op de markt te komen; “Dove firming”. Nummer 1001 zou je zeggen, maar deze producent onderscheidt zich van alle anderen door de ‘schedel op plank’ figuur te vervangen door een groep vrouwen waar menig slager nog een aardig zakcentje aan zou kunnen verdienen.

Onder het motto “Echte vrouwen hebben echte rondingen” laten ze zes vrouwen zien die in hun ondergoed poseren voor de camera, en er óók heel gelukkig uitzien. Een voice-over benadrukt dat het verstevigen van het lichaam van een model met maatje 34 ook geen opgave is, en dat de nieuwe lijn van Dove firming je trots kan laten zijn op je vrouwelijke rondingen. Ook kun je op de site van dove beauty digitaal begeleidt worden op weg naar een mooi, gelukkig en zelfverzekerd leven. Niks over manieren om snel af te vallen, er wordt juist gehamerd op het feit dat er niets mooiers is dan ‘een echte vrouw’ te zijn, met de bijbehorende laagjes vet.

De campagne van Dove leverde wereldwijd heel veel en alleen maar positieve reacties op. Uiteenlopende verhalen van vrouwen die door Dove weer in hun bikini durfden te verschijnen, tot meiden die inzagen hoe ontzettend stom ze wel niet bezig waren door zich al die lekkere hapjes te laten ontnemen.

Deze feel-good reclame campagne leidde tot een ware run op de Dove producten, en de gevolgen voor de omzet van de fabrikant hoef ik dan ook niet meer uit te leggen.

Je ziet dus dat veel vrouwen zich opeens een stuk beter voelen wanneer ze merken dat ze niet alleen staan in de strijd tegen de overtollige kilo’s, en hen een doel wordt gesteld dat haalbaar is; je wordt er niet slanker van, maar wel strakker en de ‘putjesdijen’ zijn verleden tijd.