Stiltecoupe

Respecteer de stiltecoupé.

Mensen die regelmatig met de trein reizen kennen het probleem. Je gaat bewust in een stiltecoupé zitten om te genieten van een goed boek of om de nodige slaap in te halen. Helaas komt hier weinig van terecht. Vaak word je rust verstoord door mp3 spelers, luide telefoongesprekken en kleine kinderen in de trein die ondanks de grote inspanningen van de ouders het niet kunnen laten om luid te praten over wat ze zien.  Veel reizigers denken dat er niets aan dit probleem te doen is. De overlast veroorzakers zijn zich namelijk niet bewust van het feit dat iedereen mee kan genieten van de muziek die duidelijk te horen is door de oortjes heen. De ouders kunnen er niks aan doen dat de kinderen luidruchtig zijn, omdat er ‘geen volume knop op zit’. Volgens mij is er wel wat aan te doen en hebben de medereizigers de taak ervoor te zorgen dat het stil blijft.

Kijk niet de andere kant op! Natuurlijk ben je niet de enige die last heeft van de overlast. Het probleem is dat veel mensen bang zijn om iemand aan te spreken, omdat deze mensen dan boos kunnen worden. Veel mensen wachten tot iemand anders het oplost of tot de conducteur eindelijk een keer langskomt. Maar het is veel effectiever om zelf op de aanstichter af te gaan om hem even erop te wijzen dat het een stilte gebied is.  Dat vindt NS-directeur Veenman ook. In NRC Handelsblad zegt hij : "Als u ziet hoeveel mensen om een beller heen zitten en hoeveel keer de conducteur voorbijkomt, dan is ingrijpen het meest effectief als de omgeving dat dat." 

Bovendien zal het serieuzer overkomen als een medereiziger de aanstichter duidelijk maakt dat zijn gedrag ongepast is, omdat de herrieschopper dan inziet dat het niet alleen maar gezeur is van de conducteur dat je stil moet zijn, maar dat de andere reizigers zich storen aan het feit dat iemand zich niet houdt aan de gewenste stilte.

Duidelijke grenzen Natuurlijk moet je je wel bedenken dat een compleet stille coupé onhaalbaar is. Er zijn altijd passagiers die het niet zo nauw nemen met de regels. Deze mensen zullen de klachten van medereizigers niet zo serieus nemen want praten mag toch? "Wat is er nou zo erg aan het feit dat je zachtjes de muziek hoort?" zullen ze opmerken. "Moet je over fluisteren niet al te moeilijk doen, maar is het dus niet de bedoeling om te bellen en luidruchtig een gesprek te voeren", zegt NS-woordvoerder Nienke Spanauf.

Onwetendheid Sommige mensen die op hun gedrag worden aangesproken, zullen zeggen dat zij zich er niet van bewust waren dat ze in een stiltecoupé zaten. Het stond immers niet duidelijk aangegeven. Zo zeggen twee dames en een heer in een artikel in www.pers.nl; "Ja, ik zag wel ‘stilte’ staan, maar wist niet wat dat betekende." Dit is nogal vreemd, omdat de stiltecoupé niet alleen met woorden staat aangegeven. "Op elke ruit staat 'SILENCE [S] STILTE' en in elke coupé hangen stickers van een gezicht met een vinger voor de lippen en een mobieltje met een rode streep erdoor", lezen we in dezelfde tekst. 

Een stille toekomst In treinen hebben we niet voor niets een stiltecoupé. Ik weet uit eigen ervaring hoe vervelend het kan zijn, als je bewust in een stiltecoupé gaat zitten om te leren en erachter komt dat veel mensen niet doorhebben dat ze stil moeten zijn of dat het ze gewoon niks kan schelen.  We kunnen wel hopen dat iedereen in de toekomst stil is in de stiltecoupé maar het is beter er wat aan te doen door het heft in eigen handen te nemen en er wat van te zeggen, als blijkt dat sommige reizigers zich niet aan de regels willen houden.