Politieke betrokkenheid jongeren

Politieke betrokkenheid jongeren ver te zoeken

Politiek. Eén van de weinige dingen waar echt elke dag over wordt gesproken. In de nieuwsbladen, op de televisie, op de radio… overal wordt over politiek gesproken. De kranten staan er altijd bomvol mee. Zo gaat het bijvoorbeeld de ene dag over de uitbreiding van de A12, de andere dag gaat het weer over het rookverbod in lokale cafeetjes. Maar als het gaat om alle discussiepunten in de politiek, valt mij één ding enorm op. Het gaat vrijwel nooit over kwesties die betrekking hebben op jongeren. Waar ligt dit eigenlijk aan? Zijn er gewoonweg niet zoveel zaken voor jongeren te bespreken, of wil men hier soms niet over discussiëren?

Dit betoog gaat over de mate waarin jongeren zich betrokken voelen tot de politiek. Hierin leg ik mijn mening over de politieke betrokkenheid van jongeren aan de dag. Dit zal ik doen met behulp van het uitvoerig beargumenteren van de volgende stelling: Jongeren voelen zich niet beslist betrokken tot de politiek.

Jongeren hebben over het algemeen weinig politieke kennis. Dit komt bijvoorbeeld doordat een groot deel van de jongeren laaggeschoold (mbo) is. Over het algemeen beschikken jongeren die hoger opgeleid (hbo en wo) zijn over meer politieke kennis dan lager opgeleide jongeren. Tevens is het zo dat allochtone jongeren aanzienlijk minder politieke kennis hebben dan autochtone jongeren.  

De meeste jongeren zijn niet geïnteresseerd in politiek. Hierbij speelt leeftijd een belangrijke rol. Zo is het namelijk een feit dat jongeren meer politieke interesse tonen naarmate ze ouder worden. Daarnaast vinden jongeren politiek niet erg relevant. Volgens hen heb je het in de praktijk niet nodig. En doordat politiek niet als belangrijk wordt ondervonden door jongeren, zijn zij over het algemeen niet geïnteresseerd in politiek.

Jongeren vinden politiek doorgaans onzinnig. Volgens hen zou politiek niet tot sociale veranderingen leiden. Want als er eenmaal een kwestie wordt besproken in de politiek, wordt deze nooit in een verder stadium behandeld. En als er een sociale verandering komt, heeft deze vaak geen betrekking op jongeren. Hierdoor heeft het voor jongeren geen enkel nut om politiek leren te begrijpen.

Veel jongeren zijn van mening dat ze geen invloed hebben op de hedendaagse politiek. Hun ideeën worden in de politiek nauwelijks, of eigenlijk helemaal niet, behandeld. Als gevolg hiervan denken jongeren dat hun impressies over het maatschappelijk leven niet worden gewaardeerd door politici. Tevens denken jongeren dat politici niet eens zitten te wachten op hun mening. Zij zouden met opzet complexe woorden gebruiken, om op zo’n manier te voorkomen dat jongeren iets in de melk te brokkelen hebben.

Ondanks de politieke kennis die vele jongeren niet bezitten, kunnen jongeren behoorlijk geïnteresseerd zijn in politiek. Politieke kwesties zoals criminaliteit, discriminatie en vandalisme houden jongeren wel degelijk bezig. Maar omdat deze punten nauwelijks worden besproken in de politiek, en dus ook niet in de media komen, kunnen jongeren hun mening hierover niet goed tot uitdrukking brengen.

Jongeren nemen graag deel aan landelijke en/of regionale verkiezingen. Zij vinden het belangrijk dat hun ideeën over het besturen van ons land worden gehoord. Het probleem is alleen dat jongeren bij deze verkiezingen in hele schaarse getalen op komen dagen. Dit komt doordat er weinig verkiezingscampagnes zijn voor jongeren. Vrijwel alle verkiezingscampagnes zijn bedoeld voor de volwassene stemmers. Hierdoor is het voor jongeren een stuk minder leuk om te stemmen. Zo krijgen ze namelijk het gevoel dat hun ideeën sowieso niet worden gewaardeerd.

Politiek kan daadwerkelijk belangrijk zijn voor jongeren. Als het gaat om de standpunten van verscheidene politieke partijen, zijn jongeren hier erg geïnteresseerd in. Maar datgene wat jongeren weerhoudt van het deelnemen aan verkiezingen, is de manier waarop politieke partijen met hun standpunten (zwevende) kiezers proberen aan te trekken. Volgens jongeren zijn politieke partijen te veel bezig met het bekritiseren van de standpunten van andere partijen en te weing met het promoten van hun eigen idealen. Hierdoor verliezen politieke partijen de aandacht van veel jongeren.

Uiteindelijk kan ik concluderen dat de in dit betoog grondig beredeneerde stelling juist is. Jongeren voelen zich inderdaad niet betrokken tot de politiek. Ze hebben er over het algemeen de kennis en de interesse niet voor, maar de politiek zelf lijkt ook niet te wachten op de politieke participatie van jongeren. Ik verwacht dus niet dat jongeren zich over een aantal jaren acuut betrokken gaan voelen tot de politiek. Maar... wie weet. Niets is onmogelijk.