orgaandonatie

Orgaandonatie Geachte oppositie en andere aanwezigen. In mijn betoog wil ik het graag hebben over het feit dat er te weinig organen beschikbaar zijn voor transplantatie. Ik wil daarmee beginnen door middel van een krantenartikel van 24 juni van dit jaar. Vorig jaar overleden honderd mensen die op de wachtlijst stonden. Nog eens honderd mensen zijn van de lijst gehaald, omdat hun gezondheid zo is achteruitgegaan dat zij niet meer voor een niertransplantatie in aanmerking kunnen komen. Nierpatiënten wachten in Nederland gemiddeld viereneenhalf jaar op een nieuwe nier. Sinds de invoering van de Wet op orgaandonatie in 1998, kunnen mensen in Nederland aangeven of zij na hun overlijden organen willen afstaan voor transplantatie. In alle andere gevallen beslissen de nabestaanden. Landen als Spanje, Oostenrijk en België registreren alleen degenen die bezwaar hebben. Daar ligt het aantal donoren dan ook een stuk hoger. De Nierstichting en Nierpatiëntenvereniging pleiten er langer voor het systeem in Nederland te wijzigen en iedereen als donor te beschouwen die geen bezwaar heeft aangetekend. [ Bron: BN/De Stem 24-06-2003 ] Als we het hebben over orgaandonatie bedoelen we dat iemand na zijn dood organen of weefselmateriaal afstaat. Hierbij gaat het hoofdzakelijk om de meest belangrijke organen die de mens nodig heeft om te overleven: Hart, nieren, lever, longen en alvleesklier. Voorbeelden van weefsels die afgestaan kunnen worden zijn: Huid, botweefsel, hoornvliezen, hartkleppen en bloedvaten. Met onze huidige medische technologie kunnen we al veel oplossen, maar het is nog niet gelukt om een orgaan te “fabriceren” om te transplanteren in een menselijk lichaam, in plaats van het gebruiken van een donororgaan uit het lichaam van een ander mens. Organen uit dieren zijn ook niet te gebruiken. Ze worden vrijwel onmiddellijk afgestoten door het lichaam. De enige oplossing is dus voorlopig nog steeds de orgaandonatie. Helaas is de vraag naar organen erg groot, en er is maar een zeer gering aanbod. Om deze reden is er dan ook voortdurend een discussie aan de gang over deze kwestie. Een wijziging in de wetgeving zou een oplossing voor het probleem zijn. De grote verschillen tussen Nederland en de andere Europese landen komen door de verschillende systemen waarmee de landen werken. Duitsland bijvoorbeeld werk met een bezwaarsysteem. Dit houdt in dat iedereen automatisch donor is, je moet bezwaar aantekenen als je geen donor wilt zijn. Nederland werkt volgens een toestemmingsysteem, hier moet je dus eerst toestemming geven voordat je donor kunt zijn. Het nadeel van dit systeem is, dat slechts ongeveer 40 procent van de personen die een brief hebben ontvangen, deze ook terugzenden. Het aantal dat de brief heeft teruggezonden en ook daadwerkelijk “ja” aangetekend heeft is slechts 55 procent. 35 procent zegt “nee” en 10 procent laat het liever over aan nabestaanden. Zo’n 60 procent van de Nederlandse bevolking reageert dus al helemaal niet. Het komt er dus op neer dat er nog steeds veel te weinig organen ter beschikking worden gesteld want van de 22 procent van de Nederlanders van wie een orgaan gebruikt mag worden is een groot deel al niet bruikbaar door een verkeerde bloedgroep, aantasting door een ziekte, of het orgaan kan niet tijdig uit het lichaam verwijderd worden en is om die reden niet bruikbaar meer. Probleemstelling: Er is in Nederland een probleem en dat probleem is dat er in Nederland veel mensen overlijden omdat ze te lang op een orgaantransplantatie hebben moeten wachten. Dat is een ernstig probleem omdat deze mensen nog hadden kunnen leven wanneer er meer organen beschikbaar zijn voor transplantatie. Dit probleem is het gevolg van beleid: In Nederland is de wetgeving zo dat je pas geregistreerd dat je organen wil afstaan na je dood wanneer je een donorcodicil hebt ingevuld en teruggestuurd. Je ontvangt dit codicil op 18 jarige leeftijd. Dit geeft het probleem dat er veel mensen zichzelf niet registreren omdat ze het vergeten of gewoonweg het teveel moeite vinden. Mijn stelling is daarom ook: Iedereen moet zijn organen afstaan, tenzij je anders aangeeft. Mijn oplossing daarvoor is, iedereen wordt vanaf zijn 19e geregistreerd. Wanneer degene geen bezwaar heeft aangetekend zal na het overlijden de organen beschikbaar gesteld worden voor donatie. Iedereen die 18 jaar of ouder is krijgt het eerste jaar een formulier, wanneer men dit niet terugstuurt met het gegeven dat je organen of een van je organen niet beschikbaar stelt voor donatie is men automatisch donor. Daarna krijgt iedereen die 18 jaar is automatisch de brief binnen en iedereen moet beslissen in het jaar dat men 18 is geworden of diegene zich beschikbaar wil stellen, stuurt men het formulier niet terug voor de 19e verjaardag dan zijn diegene ook automatisch donor. Mijn argumenten bij deze stelling zijn · Als je overlijdt kan je nog iets betekenen voor iemand. Sommige mensen overlijden op jonge leeftijd en sommige op latere leeftijd. Je gunt het niemand om dood te gaan en als je dan zelf overlijdt waarom zou je een ander het leven dan niet gunnen met een orgaan wat jij niet meer nodig hebt? Je kan wel degelijk iets voor iemand doen na je dood. Er is heel goed dat je na je eigen dood iemand het leven kunnen geven met een orgaan van jezelf. Wanneer je zelf in de situatie zit dat je een orgaan nodig hebt. hoe zou het zijn als je zelf in zo'n situatie zit dat je nieuwe nieren nodig hebt..het moet, anders ga je dood, of je moet een paar dagen in de week naar het ziekenhuis om je nieren schoon te laten spoelen door een dialyseapparaat. Zoiets verpest je leven, je kunt niet makkelijk naar school toe gaan of als je ouder bent naar je werk. Alleen al het feit da jij een keer in het ziekenhuis komt te liggen met een of ander probleem dat opgelost kan worden door een transplantatie. Je bent dan de persoon die zijn orgaan aan jou afstaat toch ook zeer dankbaar. Je verwacht dat het bij jou gebeurt. Het zou dan zwaar egoïstisch zijn als je zelf geen donor zou zijn. · In veel andere Europese landen werkt het systeem al langer, waarom zouden wij als
Nederlanders daarin achterblijven. Zo waren er in Duitsland in 1999, 2500 meer transplantaties mogelijk dan in Nederland. · Mensen worden erop gewezen dat ze er even de tijd voor moeten nemen om het te lezen. Dit werkt beter dan het huidige systeem, omdat mensen de brief krijgen en terug moeten sturen als ze donor willen zijn... Nu is het aantal mensen dat het formulier niet eens terug stuurt 80% Maar mensen leggen zoiets opzij en vergeten het dan... Terwijl als het andersom is, dat je donor bent tenzij... dan ben je meer gedwongen om er echt even naar te kijken, omdat als je het opzij legt en het vergeet je automatisch donor bent. Dus de noodzaak om het serieus te overwegen is groter. Ik weet zeker van die 80% zeker mensen bij zijn die het wel zouden willen, maar het teveel moeite vinden om het formulier terug te sturen.
Tegenargumenten die ik wil weerleggen · Wat als je nou op je 18de dood gaat, en je wilde geen donor zijn, maar je had je briefje niet opgestuurd.... Wat dan!? Deze regel gaat pas in op je 19e verjaardag, wanneer er op je 18e iets gebeurt en je hebt het formulier nog niet ingevuld, dan zullen de nabestaanden daarover beslissen. · iedereen krijgt een formulier in de bus dus de personen die het echt willen, kunnen dat zelf aangeven
Wanneer je het niet wilt kun je het ook aangeven, en als je een formulier in de bus krijgt en je besteedt er verder geen aandacht aan dan gaat men er automatisch vanuit dat je het niet wil. Bij het nieuwe systeem ben je verplicht er even aandacht aan te besteden. · Mensen kunnen zich toch nog altijd bedenken. Wanneer je bedenkt dat je door wat voor reden dan ook geen donor meer wil zijn, kun je jezelf altijd nog uitschrijven. · Doktoren zullen je eerder hersendood verklaren. Doktoren zijn onafhankelijk, zij gaan niet meer verdienen als ze meer mensen kunnen helpen met een donororgaan. Er is geen business, een ziekenhuis hoeft geen winst te maken, ze zullen je alleen helpen. Deze redenering is grotendeels in de wereld gekomen doordat het lijkt dat een hersendode nog gewoon leeft. Want een hersendode die nog kunstmatig beademd wordt, ziet er niet dood uit. De nabestaanden zien een ogenschijnlijk slapende patiënt. De overledene heeft een normale huidskleur en voelt nog warm aan. Op de monitor is een nog steeds een hartslag te zien. Pas wanneer er met zekerheid wordt vastgesteld dat een patiënt hersendood is worden er de stekkers uit getrokken. Maar daar gaan eerst een aantal onderzoeken vooraf wanneer het pas echt mag worden vastgesteld. · Veel mensen willen geen donor worden omdat ze bang zijn dat ze niet geschikt zijn. Dat is niet juist. In principe kan iedereen donor worden, ongeacht gezondheid en leeftijd. Ook als je regelmatig medicijnen gebruikt kan het. Je kan alleen geen donor worden als je besmet bent met het HIV virus, en mocht je eventueel dood gaan en er wordt bloedvergiftiging geconstateerd. Je kunt ook nog steeds in aanmerking komen als een tatoeage hebt of piercing. Maar het moet dan wel 6 maanden na het zetten gebeuren anders kom je niet in aanmerking omdat dit namelijk wordt beschouwd als risicofactor voor HIV besmetting. · Het is van jezelf en van niemand anders. Ik vind dat een egoïstische gedachte. Alleen al het feit dat jij een keer in het ziekenhuis komt te liggen met een of ander probleem wat opgelost kan worden door een transplantatie. Je bent dan de persoon die zijn orgaan aan jou afstaat toch ook zeer dankbaar. Je verwacht dat het bij jou gebeurt. Het zou dan zwaar egoïstisch zijn als je zelf geen donor zou zijn. Conclusie Mijn conclusie is dat het bezwaarsysteem een goede oplossing is omdat, het in andere landen ook gebruikt wordt en het daar een goed effect heeft. veel mensen zijn het er wel mee eens donor te worden alleen nemen de moeite niet, of denken er niet aan een donor codicil in te vullen. Door het bezwarensysteem is iedereen verplicht om er even aandacht aan te besteden. De reden waarom mensen wel donor worden is natuurlijk dat je er mensenlevens mee red. Na de dood zijn je organen niet nuttig meer. Wanneer meteen na het overlijden de nog gezonde organen uit het lichaam worden verwijderd, kan een ziek persoon hiermee erg geholpen zijn.