Jeugdcriminaliteit

Jongeren op het verkeerde pad.

De afgelopen jaren is de jeugdcriminaliteit sterk toegenomen.
Dit houdt in dat er steeds meer strafbare delicten worden gepleegd onder jongeren.Toch hebben politie en justitie hun uiterste best gedaan om jeugdcriminaliteit te bestrijden, maar hoe kun je dit probleem het beste aanpakken?

Jeugdcriminaliteit is een maatschappelijk probleem. Tegenwoordig komen steeds meer jongeren komen in aanraking met de politie. Vaak begint het klein, met bijvoorbeeld fietsendiefstal of winkeldiefstal. Maar dit kan uitlopen tot veel ergere misdrijven zoals bijvoorbeeld geweldplegingen, inbraken, vandalisme en seksueel geweld.

De daders zijn meestal groepen jongeren. Binnen de groep probeert men indruk op elkaar te maken door elkaar op te jutten en uit te dagen tot het plegen van strafbare feiten. Ook blijkt dat de daders vaker van allochtone afkomst zijn dan Nederlands. Dit is te verklaren met het feit dat allochtone jongeren vaak een lager onderwijsniveau hebben, en ook gelden er in andere culturen andere normen en waarden, bijvoorbeeld ten aanzien van het gebruik van geweld.
Een aantal andere belangrijke factoren die een rol spelen bij de oorzaak van jeugdcriminaliteit zijn opvoeding en onderwijs. In de opvoeding leren kinderen normaal gesproken normen en waarden, maar hier is niet in elk gezin sprake van. Ook blijken schoolprestaties van belang te zijn want zonder diploma kom je minder makkelijk aan een baan. Veel jongeren gaan dan uit verveling misdrijven plegen op gaan werk verrichten in het criminele circuit.

De oorzaken van jeugdcriminaliteit zijn dus bekend, maar toch weet men nog steeds niet hoe je het moet aanpakken.
Wanneer jongeren voor het eerst in aanraking komen met de politie wordt er zoveel mogelijk aandacht besteed om deze jongeren weer op het goede pad te brengen.
Vaak worden deze jongeren doorgewezen naar het HALT-bureau. Dit is een bureau ter bestrijding van de jeugdcriminaliteit en jongeren krijgen hier vaak een taakstraf.
Tegen de jongeren die ernstigere delicten plegen of herhaaldelijk met de politie in aanraking komen, wordt een proces verbaal opgemaakt.
De beoordeling welke straf de jeugdcrimineel zal krijgen wordt bepaald door het type delict, omvang van de aangerichte schade of ernst van het toegebrachte letsel, de omstandigheden waaronder het delict is gepleegd en het aantal politie- en justitiecontacten van de jongere in het verleden.
Er zijn ook andere manieren waarop het probleem van de jeugdcriminaliteit wordt aangepakt. Ten eerste zijn er jongerencoaches die jongeren moeten begeleiden en ervoor zorgen dat ze op het rechte pad blijven. Er zijn ook leerinstellingen of leerprojecten waar wordt geprobeerd de sociale vaardigheden van de jongere te verbeteren, omdat veel van de jongeren die een delict hebben gepleegd niet goed om kunnen gaan met andere mensen. Dan zijn er nog projecten waarbij de ouders van de jeugdige criminelen hulp krijgen bij de opvoeding, en ten slotte zijn er justitiele jeugdinrichtingen. Deze zijn te verdelen in opvanginrichtingen, waar jongeren hun jeugddetentie uitzitten en tevens moeten deelnemen aan een dagprogramma, en er zijn behandelinrichtingen. In de behandelinrichtingen krijgt elke jeugdige een individueel behandelplan, en hier leren de jongeren sociale omgang en beroepsvaardigheden zodat ze zich in de toekomst beter staande kunnen houden in de maatschappij.
Wanneer de jeugdcriminelen 18 jaar worden vallen zij niet meer onder jeugdzorg en vallen zij onder de reclassering. Voortaan worden ze dan ook als volwassene berecht.
Deze aanpak klinkt goed, maar er is nooit bewezen dat het ook effectief is. Om de aanpak te verbeteren wil men ook soort opvoedingsinstituten voor meerderjarigen. Ook worden er extra politiemensen ingeschakeld en worden er steeds meer projecten ontwikkeld die ervoor moeten zorgen dat de jeugdcriminaliteit in de toekomst zal afnemen.

Kortom, er wordt van alles gedaan om jeugdcriminaliteit te bestrijden en ook weet men wat de oorzaken zijn. Hoe komt het dan toch dat de jeugdcriminaliteit is toegenomen? Ik denk dat men teveel aandacht besteed aan het bestrijden van jeugdcriminaliteit, en te weinig aan het voorkomen. Misschien als men meer deed om jongeren op school te houden en om jongeren stabiele leefsituaties aan te bieden, dat het aantal misdrijven onder jongeren minder zou zijn. Want voorkomen is tenslotte altijd beter dan genezen.