Geweld op TV

Geweld op TV

Het is zeven uur ’s avonds. Je zit gezellig met je kleine neefje televisie te kijken. Sesamstraat is net afgelopen en hij wil nog niet naar bed. Je zapt over naar een ander kanaal. Snel doe je een hand voor de ogen van je neefje, of zap je verder. Wat was het geval? Je kwam midden in een soap waar iemand bruut in elkaar geslagen werd. Dit is natuurlijk maar een voorbeeld, toch is het wel wat ons bezig houdt. Programma’s met geweld veel te vroeg op de avond. En zelfs kinderprogramma’s die te gewelddadig zijn.

Worden de kinderen nou echt beïnvloed door gewelddadige programma’s? Ik zelf denk van wel. Een voorbeeld. Mijn buurjongen van 5 wil alleen maar vechten als ik kom spelen. Hij kijkt naar de Power Rangers. Een kinderprogramma dat op tv is als de ouders nog slapen. Het ziet er onschuldig uit. Ondertussen wisselen flitsende beelden elkaar af met vechtende Power Rangers. Hij wordt drukker in het dagelijks leven en schopt graag een relletje met zijn vriendjes. Komt dit nou echt alleen maar door dit programma? Dit is te betwijfelen. Wel denk ik dat het een grote invloed heeft.


Bepaalde programma’s die geweld bevatten, zoals sommige soaps en series, zijn bedoeld voor oudere kinderen en volwassenen. Soms kan het zijn dat kleine kinderen deze programma’s toch nog kijken, omdat deze vroeg op de avond worden uitgezonden. Kleine kinderen krijgen dan beelden te verwerken waar ze nog helemaal niet aan toe zijn. Het gevolg hiervan is dat ze dit uitten in het dagelijks leven. Het ene kind wordt agressiever, het andere kind wordt introverter en op weer een ander kind heeft het geen invloed. Het ligt er dus ook aan hoe gevoelig jouw kind is voor dit soort programma’s. Wat in ieder geval duidelijk is, is dat kinderen erdoor worden beïnvloed en dat er wat aan gedaan moet worden. Maar wat kunnen we doen?

De programma’s die bedoeld zijn voor volwassenen moeten op een volwassen tijdstip worden uitgezonden. Dat is dus zeker na 9 uur ’s avonds, en misschien wel na 10 uur ’s avonds. Kleine kinderen liggen dan al op bed. Kleine kinderen die dan nog op zijn, zijn onder verantwoordelijkheid van hun ouders. Het is dus het probleem van de ouders als hun jonge kind nog op is om 10 uur. Dit probleem moet dus aangepakt worden vanuit de ouders.

Gewelddadige programma’s moeten worden getest op de mate van gewelddadigheid. Programma’s die te gewelddadig zijn, mogen dan niet uitgezonden worden. Programma’s die net door de beugel kunnen moeten zeer laat uitgezonden worden en voorzien van een symbool, dat het programma zeer gewelddadig is. Zo iets bestaat al. Dit is de kijkwijzer. De kijkwijzer is alleen een indicator voor de mate van geweld. En geen garantie dat kleine kinderen geen geweld onder ogen krijgen op tv. De ouders kunnen aan de hand van de kijkwijzer bepalen wat de kinderen mogen kijken. Een groot deel van de verantwoordelijkheid van gewelddadige programma’s ligt dus bij de ouders!

Aan kinderprogramma’s kunnen we eigenlijk weinig doen. Het kijkwijzer symbool geeft aan hoe gewelddadig het is. Aan de hand hiervan kunnen ouders de kinderen verbieden om naar een bepaald kinderprogramma te kijken. Anderzijds moeten de makers van kinderprogramma’s er op gecontroleerd worden dat hun programma door de beugel kan.

Kortom, kleine kinderen horen vroeg in bed te liggen, wat de verantwoordelijkheid is van de ouders. De programmamakers moeten er rekening mee houden hoe gewelddadig hun programma is. De televisiezenders moeten er rekening mee houden hoe laat een programma uitgezonden moet worden en de kijkwijzer is er om hierbij te helpen.