DNA Databank
Het DNA heeft nog niet zo’n lange geschiedenis, het werd pas in 1869 ontdekt door de jonge Zwitserse arts Miesscher. Voor de mensen die geen biologie hebben, DNA staat voor een Engels woord, wat in het Nederlands desoxyribonucleïnezuur betekend. Het DNA zit in de kern van de vele cellen waaruit ons lichaam bestaat. Het DNA bevat alle erfelijke eigenschappen van een bepaald persoon en is voor iedereen anders. Je zult op deze aardbodem dus niemand aantreffen met exact hetzelfde DNA als jezelf. Sinds de ontdekking van het DNA is de kennis er van enorm toegenomen. In 1944 werd dan ook bewezen dat het DNA informatie bevat over bijvoorbeeld je bloedgroep en de kleur van je ogen. De hoeveelheid informatie die we uit het DNA kunnen krijgen is sindsdien alleen maar toegenomen. DNA is tegenwoordig ook van belang voor de politie. De criminaliteit is de laatste jaren ook sterk toegenomen, net als de kennis over het DNA. Vroeger maakte de politie gebruik van doodnormaal speurwerk, terwijl men nu dus gebruik kan maken van het DNA. Het is dus op zich al bijzonder dat de politie nu minder zaken oplost met meer geavanceerde opsporingstechnieken dan vroeger. Een voorbeeld van een zaak die de politie met behulp van het DNA heeft proberen op te lossen is de zaak van Marianne Vaatstra. Marianne Vaatstra was een meisje van 16 jaar oud uit Zwaagwesteinde in Friesland. Ze fietste vanuit een discotheek in het nabij haar woonplaats gelegen Kollum richting huis. Het eerste gedeelte fietste ze in het gezelschap van 2 jongens, waar ze even later afscheid van nam. In het stuk dat ze alleen fietste werd ze door een tot op de dag van vandaag nog onbekende man van de fiets getrokken en gruwelijk verkracht en gewurgd. Op het stoffelijk overschot van Marianne werd echter wel enig DNA materiaal van waarschijnlijk de dader veilig gesteld. De politie had eerst een asielzoeker in een dichtbij gelegen asielzoekerscentrum in het vizier als dader. Nadat men deze echter had gevonden, in Turkije nota bene, bleek uit DNA onderzoek dat hij de dader niet geweest kon zijn. Na die tijd werden er nog 200 mannen op DNA getest, die vrijwillig hun DNA wilden afstaan. Peter R. De Vries, een misdaadverslaggever en programmamaker had tijdens nadat de zaak gesloten was een rechtszaak tegen de Staat der Nederlanden aangespannen. Hij eiste een grootscheeps DNA onderzoek van alle mannen, die in het daderprofiel van justitie pasten en binnen een straal van 15 kilometer van de plaats delict woonden. Hij deed dit met de steun van de ouders van Marianne Vaatstra. Dit onderzoek kwam neer op zo ongeveer 20000 mannen. Volgens Peter R. De Vries zou een onderzoek als dit heel goed helpen bij het oplossen van deze gruwelijke daad. Justitie weigerde het echter en liett op die manier ook de ouders van Marianne Vaatstra een beetje in de kou staan. Er loopt nu een hoger beroep en als dat wederom wordt afgewezen zal de zaak Marianne Vaatstra uiteindelijk verjaren en waarschijnlijk nooit opgelost worden. Wat in een zaak als deze nog makkelijker zou zijn geweest is het bestaan van een DNA databank met daarin DNA gegevens van alle mensen in Nederland. Men zou dan als politie zijnde enkel en alleen het gevonden DNA materiaal te hoeven vergelijken met de DNA databank. Uiteindelijk zal er dan een bepaald persoon zijn die hetzelfde DNA heeft als het gevonden DNA materiaal en de dader is gevonden. Het enige wat dan nog hoeft te gebeuren is de persoon op te sporen, te arresteren en te berechten. Een DNA databank heeft natuurlijk ook zo zijn nadelen. Wat weegt er nou zwaarder in deze kwestie, de voordelen of nadelen van een DNA databank?
Ik ben zelf van mening dat de voordelen van een DNA databank veel zwaarder wegen dan de nadelen. Stel je nou eens voor dat jij zelf over een aantal jaar een vrolijk gezin hebt gesticht. Je hebt een aantal schatten van kinderen, waaronder een meisje van 16. Op een dag moet je tot je schrik erachter komen, dat jouw kind, verkracht en vermoord in een weiland een eind verderop ligt na een avondje stappen. Het eerste wat je dan voelt is natuurlijk verdriet, maar ik denk dat als tweede zeker wel het gevoel komt van, degene die dit gedaan heeft moet gepakt worden. Als er dan DNA materiaal op je dochters lichaam aangetroffen zou worden, zou je denk ik niets liever willen dan het bestaan van een DNA databank. Dan zou de dader immers hoogstwaarschijnlijk zo gepakt zijn. Wat is er in een geval als dit, waarbij het gaat om de veiligheid van de burger, op tegen zijn als justitie zou beschikken over een DNA databank? Het is goed voor de ouders van het kind dat verkracht of vermoord is, en het is beter voor iedere burger, omdat de persoon in kwestie dan in ieder geval niet nog een keer meer toe kan slaan.
Justitie beschikt tegenwoordig ook over een heel groot register met vingerafdrukken. Een vingerafdruk is bij ieder persoon verschillend en dus een heel goed hulpmiddel om de pleger van een bepaald misdrijf te vinden. Een vingerafdruk is dus een uniek kenmerk van een bepaald persoon. DNA is eigenlijk hetzelfde als een vingerafdruk, alleen zegt het iets meer. In het DNA kun je bijvoorbeeld aflezen wat voor kleur ogen iemand heeft. In principe verschilt het DNA dus niet veel van een vingerafdruk. Wat is dan het verschil tussen een register met vingerafdrukken of een DNA databank? Justitie zal beide gevallen gebruiken voor hetzelfde doel, het oplossen voor een al dan niet ernstig misdrijf. De doelen van beide zijn dus hetzelfde, wat is dan het verschil? Hierop kun je misschien antwoorden, het DNA bevat meer gegevens dan een enkele vingerafdruk en sommige gegevens zijn misschien wel heel privé. Hierop zou de overheid dan weer kunnen zeggen, we nemen een deel van het DNA van de mensen op waar geen extreem persoonlijke dingen te vinden zijn. Op deze manier kunnen we dan toch onze misdaden oplossen.
Het betoog gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
M.
M.
Hoi Marchegiani,
Goed betoog over de DNA databanken? In welke stad woon je? Heb je dit betoog voorgedragen of ingeleverd?
mvg,
Michel
19 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
wat zijn de bronnen
19 jaar geleden
AntwoordenB.
B.
Geen bronnen, teveel eigen mening (zonder onderbouwing).
10 jaar geleden
AntwoordenI.
I.
Geen goed betoog. Je tegenargumenten die je onderuit zou moeten halen, zijn zelfverzonnen scenario's. De 'onderuithaling' is dat deze heel onwaarschijnlijk zijn.
8 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
Ik vind het betoog wat je hebt voorgedragen zeer onrepresentatief voor het niveau van een 6 VWO'er. Ik vind dat het taalgebruik te veel op spreektaal lijkt en het gebruik van leestekens is zacht uitgedrukt dramatisch. Ook vind ik dat de scenario's veel bondiger kunnen. Ze dienen namelijk ter ondersteuning van je argument en moeten niet te ver uitgewerkt zijn, want anders leidt dat veel te erg af van je gemaakte punt en dwalen je lezers af.
Een kritische toon, ik weet het, maar ik hoop dat je er wel iets aan hebt.
7 jaar geleden
Antwoorden