Dierproeven

Dierproeven: al die arme diertjes, opgesloten in kooitjes, wachtend op de volgende gruwelijke test. En dan moet je niet alleen aan ratten, muizen, en apen denken, maar ook bijvoorbeeld honden en paarden worden gebruikt voor dierproeven. Jaarlijks worden meer dan zeshonderdvijftig duizend dieren gebruikt voor onderzoek. Hiervan is 46% medisch onderzoek, 11% giftigheidonderzoek, 1% voor het onderwijs en 42% wetenschappelijk onderzoek. Er worden meer dan 1 miljoen proefdieren gefokt, en de dieren die niet worden gebruikt voor onderzoek, worden vernietigd of ze blijven in gevangenschap. Mijn stelling is: Er moet een algeheel verbod op dierproeven komen. De mens lijkt op een dier, maar ze zijn niet gelijk aan elkaar. Veel stoffen die op dieren zijn getest, hebben een andere werking op mensen, met als gevolg allerlei bijverschijnselen, die soms ernstig zijn. Dus moet er weer opnieuw op dieren getest worden. Gezonde dieren worden ziek gemaakt met bijvoorbeeld kanker of aids. Dan wordt geprobeerd of ze beter gemaakt kunnen worden, en als dit lukt, is de kans op genezing bij de mens iets groter. Dit is natuurlijk pas zeker als het op mensen getest wordt. Tegen de tijd dat het zover is dat er op mensen getest kan worden, zijn al vele dieren gestorven door het onderzoek. Er zijn duizenden alternatieven voor dierproeven. Deze alternatieven worden alleen niet vaak gebruikt, omdat er te weinig geld beschikbaar wordt gesteld voor onderzoek naar deze proefdiervrije middelen om stoffen te testen. Voor alternatieven voor dierproeven en onderzoek zonder dieren wordt 3,5 miljoen beschikbaar gesteld door de overheid, terwijl voor onderzoek met proefdieren ongeveer 500 miljoen wordt uitgegeven. Het testen op dieren probeert de overheid wel een klein beetje terug te dringen, door middel van de drie V’s: Vervanging, Vermindering en Verfijning van dierproeven. Dit zijn een aantal alternatieven, aan de hand van de drie V’s: Voorbeelden van vervanging: Cel- en weefselkweek
Men kan uit een dier een cel of een stukje weefsel halen. In een laboratorium worden de cellen hiervan dan los gemaakt, dat is een zogenaamde cel- of weefselkweek. De cellen worden in leven gehouden door ze in een speciale vloeistof te houden. Met deze celkweken kunnen allerlei stoffen getest worden bijvoorbeeld om te kijken of de stoffen celschade veroorzaken. Waar men vroeger vele dieren nodig had voor een proef kan men nu doen met slechts één of enkele dieren. Embryo’s

In plaats van volgroeide dieren kan men soms ook embryo’s gebruiken. Het voordeel van embryo’s is dat ze nog geen pijn voelen omdat hun zenuwen daar nog niet genoeg voor ontwikkeld zijn. De embryo’s van kippen, ratten en kikkers worden al bij verschillende proeven gebruikt. Organen van dode dieren en mensen
In slachthuizen blijft veel materiaal over dat men niet wil verwerken in het voedsel. Bijvoorbeeld varkensorganen, koeienoren of kippenogen. Een deel van dit materiaal kan men gebruiken voor onderzoek. Tests die vroeger op de ogen van levende konijnen werden gedaan, worden nu gedaan op losse ogen van geslachte kippen. Omdat de kippen toch al geslacht worden, hoeven er ook geen dieren speciaal hiervoor gefokt en gedood te worden. Organen van overleden mensen kunnen ook goed gebruikt worden voor verschillende soorten onderzoek, je moet dan bijvoorbeeld denken aan organen die overblijven bij orgaantransplantaties of bij operaties op het gebied van de plastische chirurgie. Lagere organismen
Met lagere organismen worden ongewervelde dieren met een eenvoudige lichaamsbouw bed