De keuze van een kind na een echtscheiding
Stelling:
Kinderen moeten vrij zijn in hun keuze bij wie ze willen wonen na een echtscheiding.
Inleiding:
Na een echtscheiding moest een meisje van twaalf jaar bij haar vader wonen, terwijl ze liever bij haar moeder wilde wonen. Maar de rechter besloot anders. Zij had geen keuze bij wie ze kon wonen. Dat zou wel moeten kunnen.
Middenstuk:
1 Laat ik eens beginnen met het ongemak. Stel je nou eens voor dat jou ouders gaan scheiden. Vervolgens spreekt de rechter uit en zegt dat het kind, jij dus bij je vader moet gaan wonen. Omdat je moeder bijvoorbeeld niet goed voor jou kon zorgen vanwege haar fulltime baan. Dat vind ik nou niet kunnen! Dat een kind bij de vader moet gaan wonen terwijl het dat niet eens wilt. Want ik vind dat elk kind moet kunnen kiezen bij wie van de ouders ze willen wonen.
2 Mijn volgende rede sluit een beetje aan bij mijn vorige. Want elk kind wilt zeker niet kiezen bij een scheiding. Want je woont het fijnst bij je ouders samen. Maar als het moet dan kiezen ze liever zelf. Stel dat de rechter als kleinkind zelf zou moeten keizen bij wie hij of zij het liefst van de ouders zou willen wonen, dat zou hij liever niet willen en al helemaal niet dat een rechter dat beslist. Dus ook hij zou willen kiezen Maar waarom mogen kinderen dan niet kiezen bij wie ze het liefst willen wonen na een echtscheiding? Maar als een kind zelf zegt ik wil niet kiezen vind ik dat dan pas iemand anders mag kiezen.
3 Verder zou een kind moeten wachten tot zijn of haar achttiende om pas te kunnen beslissen over zichzelf dus dan zou het kind allebei de ouders kunnen zien wanneer het kind hen zou willen zien of, misschien juist de slechter ouder niet. Dus met andere woorden, een kind van zo’n echtscheiding groeit dus meer op bij de moeder of vader. Soms zijn er wel regelingen dat een vader zijn kind(eren) van tijd tot tijd mag zien. Dat is de enige tijd wanneer een kind de vader kan zien want tja de rechter heeft gesproken. En een kind mag blijkbaar niks over zichzelf beslissen.
4 Iets positiefs over het kiezen voor een kind zie ik niet. want elk kind kent de ouders veel beter dan wie dan ook. Dan zou een rechtertje en een advocaatje genoeg zijn om over het kind te oordelen terwijl ze geen meter van de ouders of de situatie weten, ze zijn er niet eens bij geweest en dan zouden ze in een maandje alles over de situatie weten dat vind ik belachelijk. En wat al helemaal belachelijk is, is dat ze over de belangen van een kind kunnen oordelen want daar zit zo’n kind dan voor een hele lange tijd aan vast.
Slot
Ik vind, dat een kind moet kunnen kiezen voor zichzelf bij wie van de ouders het wilt wonen en niet dat iemand anders beslist, en dat een kind dan tegen zijn of haar wil in maar bij degene moet gaan wonen die is toegewezen dat kan niet en dat MAG NIET!!!
De keuze van een kind na een echtscheiding
6.3
ADVERTENTIE
Zeker slagen in 50 dagen! 🎓
Examenleerlingen opgelet: over 50 dagen is het zo ver! Wil jij ook slim leren, zeker slagen? Ontdek alle tips, tests, trucs en tools van Examenbundel en sleep dat diploma binnen. Wil je zeker weten dat je niks mist? Meld je dan snel aan en ontvang alle tips in je mail!
Ik wil slagen!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
A.
A.
Een kind zou id moeten kunnen kiezen wanneer het anders dreigt te escaleren. Maar wwat als de tegenpartij moeilijk doet en bemiddeling niet mogelijk is?
Ik sta nu voor een grote drempel om naar de jeugdrechter te stappen, maar wat als hij verkeerd oordeelt? Wat als de kinderen te loyaal zijn tov hun vader uit anst?
13 jaar geleden
AntwoordenX.
X.
Vanaf je 12e mag je al zelf kiezen waar je gaat wonen, of er moet een slechte thuissituatie zijn bijv. mishandeling ofzo, maar dan heb je jeugdzorg.
11 jaar geleden
AntwoordenE.
E.
Dat wordt vaak gezegd maar je mag pas kiezen als je meerder jarig bent en dus pas vanaf je achttiende.
4 jaar geleden