Slot opdracht: Gedocumenteerd schrijven
‘Kunst en Cultuur’ kent geen grenzen
‘Vroeger was de grens duidelijk, nu weet men niet meer waar die ligt’
Gaan kunstenaars tegenwoordig zo te werk dat ze alle fatsoensregels overtreden, kent cultuur geen grenzen of weten die kunstenaars tegenwoordig te uiten wat wij allemaal denken? Is het aan de overheid, om de grenzen, aan te geven of wordt bij het stellen van deze regels de vrijheid van meningsuiting belemmerd? Moet de overheid voor het volk bepalen wat goed of slecht is of is het volk aan het volk zelf?
Naakt shockerend?
Men vindt naakt soms shockerend. Wanneer een fotograaf 400 vrouwen verzameld en hun gezamenlijk naakt fotografeert, is dat shockerend.
Maar wanneer een schilder een moord uitbeeldt uit de Griekse mythologie waarop op naakte figuren staan is dat (meestal) niet shockerend. Waar tussen deze twee voorbeelden ligt dan de grens? Wat kan wel door de beugel en wat niet? Wie beslist die grens?
De kwetsbare monarch
Kort geleden heeft de minister-president een persconferentie gegeven waarin hij uit zichzelf commentaar geeft op hoofdzakelijk de koningshuis satire van het VARA programma Kopspijkers. Hij vindt dat het koningshuis, dat zichzelf niet kan verweren tegen dat soort satire, niet op die manier afgebeeld zou moeten worden, in tegenstelling tot politici en andere persoonlijkheden. Het BNN programma Egoland zou de premier nog niet gezien hebben. Zogenaamde insiders hebben het idee dat de koningin de minister-president op het hart gedrukt heeft dat ze niet geamuseerd is door programma’s als Kopspijkers, maar de minister-president ontkent dit natuurlijk. Wat vind ik? Hoe vaak ik zelf wel niet commentaar van lezers/kijkers zie in televisiegidsen, kranten en opiniebladen, vooral negatief commentaar op satire en andere soorten kunstuitingen. Ik kan het begrijpen dat mensen bepaalde kunstuitingen niet door de beugel vinden gaan maar er is altijd nog de afstandbediening om naar een ander programma te gaan kijken. Ik vraag mij dan af of deze mening gemeend is of willen deze mensen bij een bepaalde groep horen die dit soort “schandelijke” uitingen niet door de beugel vind kunnen? Velen vinden Kopspijkers maar niets, maar we kijken wel met 2,5 miljoen iedere week. Kunstenaars hebben vaak een herkenbare stijl, ga je naar een tentoonstelling van een schilder, zoek dan eerst informatie op over eerder werk van deze schilder zodat je je niet hoeft te ergeren of eventueel zelfs te generen dat je op een tentoonstelling bent geweest waar alles over dood gaat bijvoorbeeld. De rol van Balkenende
De overheid heeft een grote rol in het aangeven wat wel en niet kan, belangrijk hierbij zijn dan ook de normen en waarden. Maar de belangrijkste taak van de overheid is dan ook de vrijheid van meningsuiting niet in het nauw te brengen. Mensen hebben snel commentaar op de overheid, bijvoorbeeld ook op de persconferentie van de minister-president, maar de premier heeft hiermee wel een discussie op gang gebracht die er zonder zijn persconferentie niet geweest was. Wij gaan nu wel bewuster om met kunst en ik heb het idee dat programmamakers en kunstenaars langer nadenken voordat ze zich uiten. Ik vind wel dat er grenzen zijn aan cultuur, maar dat de overheid die grenzen niet moet bepalen maar de kunstenaars moeten deze grenzen zelf aanvoelen en vooral de mensen zelf moeten beslissen wat door de beugel kan. De mensen moeten beseffen dat ze niet die kunstuitingen hoeven te kijken die ze niet aanstaan, dat bepaal je uiteindelijk altijd nog zelf.
Kort geleden heeft de minister-president een persconferentie gegeven waarin hij uit zichzelf commentaar geeft op hoofdzakelijk de koningshuis satire van het VARA programma Kopspijkers. Hij vindt dat het koningshuis, dat zichzelf niet kan verweren tegen dat soort satire, niet op die manier afgebeeld zou moeten worden, in tegenstelling tot politici en andere persoonlijkheden. Het BNN programma Egoland zou de premier nog niet gezien hebben. Zogenaamde insiders hebben het idee dat de koningin de minister-president op het hart gedrukt heeft dat ze niet geamuseerd is door programma’s als Kopspijkers, maar de minister-president ontkent dit natuurlijk. Wat vind ik? Hoe vaak ik zelf wel niet commentaar van lezers/kijkers zie in televisiegidsen, kranten en opiniebladen, vooral negatief commentaar op satire en andere soorten kunstuitingen. Ik kan het begrijpen dat mensen bepaalde kunstuitingen niet door de beugel vinden gaan maar er is altijd nog de afstandbediening om naar een ander programma te gaan kijken. Ik vraag mij dan af of deze mening gemeend is of willen deze mensen bij een bepaalde groep horen die dit soort “schandelijke” uitingen niet door de beugel vind kunnen? Velen vinden Kopspijkers maar niets, maar we kijken wel met 2,5 miljoen iedere week. Kunstenaars hebben vaak een herkenbare stijl, ga je naar een tentoonstelling van een schilder, zoek dan eerst informatie op over eerder werk van deze schilder zodat je je niet hoeft te ergeren of eventueel zelfs te generen dat je op een tentoonstelling bent geweest waar alles over dood gaat bijvoorbeeld. De rol van Balkenende
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden