Abortus
Stel, je vriendin Anne en jij gaan naar een feestje om haar vijftiende verjaardag te vieren. Anne voelt zich niet zo lekker en wil naar huis. Jij hebt het wel naar je zin, en Anne besluit om zelf naar huis te gaan. Het is donker maar ze kent de buurt, en haar huis is niet zo ver weg. Later die avond krijg je een telefoontje van Anne: ze is lastiggevallen, en daarna zelfs verkracht. Ze is zwanger van een man die ze niet kent en zit nog op de middelbare school. Anne is helemaal niet klaar voor een kind. Wat nu?
Eén van haar opties is abortus, waar ik u in dit artikel graag meer over vertel.
De discussie over abortus is er al heel lang: abortus werd verboden in 1911. Dit gebeurde d.m.v. de Zedelijkheidswet, die ook voorlichting over voorbehoedsmiddelen verbood. Hartstikke onlogisch, hoor ik u al denken. Onveilige seks kan juist voorkomen worden door goede voorlichting! Hoe is het vandaag de dag met die voorlichting?
Ik heb het aan een aantal leeftijdsgenoten gevraagd, en ik kwam uit op een gemiddeld cijfer van 2,3 op 10. Een redelijk groot deel van middelbare scholieren krijgt weinig tot geen voorlichting op gebied van veilige seks en abortus. Om abortus te verminderen zou het verbeteren van seksuele voorlichting dus een mooi begin zijn. Er worden per jaar in Nederland rond de 2.500 abortussen gepleegd door meisjes onder de twintig, en een hoop van deze ongewenste zwangerschappen zouden waarschijnlijk voorkomen kunnen worden door tieners op een jonge leeftijd hierover les te geven. En niet alleen meisjes, maar ook jongens. Jongens maken ook een deel uit van de seks maar denken misschien minder snel aan de gevolgen (zij hoeven immers geen kind in zich te dragen).
Naast vrijwillige onveilige seks bestaan er ook andere situaties: situaties zoals die van Anne. Buiten de vreselijke herinneringen die je hebt aan je verkrachter, heb je nu ook zijn kind in je buik zitten. Dit veranderd je leven door de keuze van een ander, die waarschijnlijk geen gevolgen zal ervaren. Als je je kind houdt zul je het zeer waarschijnlijk alleen op moeten voeden. Dit kan financieel lastig zijn (vooral als je jong bent), om dan nog niet eens te spreken van de mentale schade. En hoe ga je je kind als het ouder is vertellen door wie het op aarde is gezet, zonder haar/zijn eigenwaarde compleet naar beneden te brengen?
Abortussen worden niet alleen gepleegd voor gevolgen van onveilige seks, er is nog een belangrijke reden: het leven van het moeder of het kind kan in gevaar komen door de zwangerschap. Een goed voorbeeld hiervan is HELLP-syndroom, een ziekte tijdens de zwangerschap. Het is zeldzaam, maar het kan levensbedreigend zijn voor de moeder en het kind. De oorzaak is niet bekend, waardoor er geen goede behandelmethode is. Er wordt vermoed dat het lever de oorzaak is, omdat het niet goed functioneert en het raakt beschadigd. Een zwangere vrouw met HELLP-syndroom komt op de OHC (een soort intensive care voor zwangere vrouwen) terecht. Om vroeggeboorte te voorkomen krijgt de vrouw medicatie en een infuus. Als de baby na dit alles wordt geboren kan het mogelijk een zuurstoftekort of een groeiachterstand hebben. In het ergste geval overlijdt de baby zelfs. HELLP-syndroom kan ook op de lange termijn invloeden hebben op de moeder. Om al deze redenen besluiten artsen soms de zwangerschap te beëindigen.
Dan is er de befaamde opmerking: “Het leven begint bij conceptie.” Ik ben het hier niet mee eens, en d.m.v. mijn onderzoek zal ik u laten zien waarom.
Echte pijn van de foetus wordt pas ervaren na 22 weken, 82% van de abortussen wordt in het 1e trimester gepleegd, wat 1-12 weken is. 18% van de abortussen wordt in het 2e trimester gepleegd, wat week 13-27 is. Abortussen worden echter tot max. week 24 gepleegd, dokters proberen zich zoveel mogelijk aan de 22 weken te houden. Dit allemaal eerlijk verdeeld zijn 930 van de 31.002 abortussen in 2018 in week 23-24 (waarin de foetus pijn kan voelen) gepleegd. Dit is natuurlijk veel minder omdat artsen abortussen het liefst tot max. 22 weken uitvoeren. Het is een klein percentage dus ik vind ‘een leven’ sterk uitgedrukt. Bovendien zou de foetus niet kunnen overleven buiten de baarmoeder van de moeder. Dit vind ik ook een groot ding, naar mijn mening is iets pas echt levend als het zelf kan overleven zonder afhankelijk te zijn van iemand anders haar of zijn lichaam.
Na al dit gelezen te hebben hoop ik dat u voortaan twee keer nadenkt voordat u meisjes zoals Anne vertelt dat abortus écht geen optie is!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden