zinloos geweld en individualisering nederland

Ik ga jullie vandaag iets vertellen over de versmalling van Nederland. Het gaat erom dat alle Nederlanders tegenwoordig een zeer kort lontje krijgen. Dus mijn hoofdvraag is: Worden Nederlanders worden steeds asocialer en meer individualistisch?

Met maatschappijleer moesten wij in de herfst van vorig jaar, met een praktische opdracht
beginnen. Ik heb voor het onderwerp, versmalling van Nederland, gekozen. Omdat ik ook dagelijks tegen het asociaal gedrag van andere Nederlanders aanloop.

In de nacht van 12 op 13 september in 1997 gooien een paar jonge vaders zonder strafblad een fiets op straat. Een voorbijganger reageert hierop en scheld de vaders uit. De vaders gaan door het lint tegen de jongen, en schoppen hem zo hard, dat hij doodgaat. Deze jongen is later nationaal bekend geworden als Meindert Tjulker uit Leeuwarden, slachtoffer van zinloos geweld.


Iedereen die in de dienstverlening werkt lijkt het slachtoffer te worden van zinloos geweld, of asociaal gedrag van mensen. Om te beginnen bij zorgpersoneel. In de zorg dreigt momenteel 1/3 van het personeel op te stappen. Er komen veel klachten van mensen die in de wachtkamer zitten, en die een klein wondje hebben, en dat dan iemand die een gebroken arm eerst geholpen wordt. Dat de wachtende mensen dan erg snel door het lint gaan. Vooral komen er veel klachten over verbaal geweld.

Er worden veel verschillende oorzaken genoemd voor de associalisering van de maatschappij. Een oorzaak die wordt genoemd, is dat de media het onderwerp erg veel in het nieuws brengt. Dit zorgt ervoor dat het onderwerp voor veel mensen normaler wordt. Wat er tot leidt dat mensen eerder overgaan in geweld.

Ook wordt er gesteld dat de overheid erin is geslaagd om conflicten te voorkomen bij burgers, wat ervoor zorgt dat mensen hun frustraties niet kwijt kunnen, waarna dienstverleners het pispaaltje van de maatschappij worden.

Een van de belangrijkste oorzaken die er is, is individualisering. Individualisering heeft ertoe geleid dat mensen een sterker zelfbewustzijn hebben, en zo regisseur willen zijn van hun eigen leven. Hierdoor helpt iemand zichzelf omhoog. Dit heeft nu al tot geleid dat burgers meer hebben te besteden. Wat hierop volgt is hyperconsumptie. Dat ervoor zorgt dat veel apparaten (vooral elektronica) veel te vinden is in een huishouden. Bijvoorbeeld meerdere tv-toestellen. Hierdoor moeten veel mensen meer geld verdienen. Wat leidt tot druk om meer te werken, en dat mensen meer stress hebben, en hufterig worden.

Ook een gevolg van individualisering, is dat beide ouders vaak werken, hierdoor worden kinderen losgelaten, en krijg je een grote invloed van de tv op het gedrag van kinderen, dit zorgt ervoor dat de mentaliteit van kinderen veranderd, en de samenleving verhardt, en dat kinderen worden opgevoed met geweld. Een soort New Kids on the Block.

Wat een positief iets moet zijn van individualisering, is dat veel mensen streven naar vrijheid, ze willen bepalen welke kant in het leven zij op gaan, en laten zich door niemand leiden. Ze willen zelf bepalen waar zij staan. Dit leidt tot egoïsme en hufterigheid.

Ook zou het moeten zijn dat in de meeste individualistische landen, het vertrouwen in de maatschappij is toegenomen. Alleen wil je wel voor vertrouwen betalen, tegenover een prijs van slachtoffers van zinloos geweld.

Helaas worden nog steeds veel dienstverleners het slachtoffer van ongeduld en zinloos geweld. Het is niet zeker of het mede de oorzaak is van de staat, maar wel is zeker dat het er is, en dat het moeilijk weg te krijgen is. Ook de voornaamste oorzaken, individualisering, hyperconsumptie, en toenemend geweld, omdat beide ouders werken, en er minder toezicht is.

Ook is het jammer dat de voordelen van individualisering, zoals het streven naar vrijheid, of vertrouwen in de maatschappij, niet tegen de nadelen op kunnen.
Het feit is, dat Nederlanders een beetje een kort lontje krijgen. En wij in Nederland steeds meer een ikke ikke cultuur krijgen. De oplossing voor het hele item ligt waarschijnlijk het meest bij ons zelf in handen. Dat wij zelf een mentaliteitsverandering moeten doorvoeren, zodat wij met niet al te veel geweld en stress door het leven kunnen gaan.