Gameverslaving

Steeds meer gamers melden zich bij klinieken om af te kicken van hun verslaving. Dit aantal is de afgelopen twee jaar met 66% procent gestegen. Ook zijn de gamers vaak jonger dan enkele jaren geleden. Dat blijkt uit cijfers waarnaar onderzoek is gedaan bij bepaalde verslavingsklinieken in Nederland met een jeugdafdeling.

De gamers die willen afkicken, zijn steeds jonger: 12, 11 of soms al 10 jaar. Drie jaar geleden waren de jongste kandidaten nog maar 15 jaar oud. Ook neemt steeds meer de ernst van het probleem toe, de jongeren zijn steeds erger verslaafd.

Gameverslaving begint vaak als een hobby. In slechts enkele gevallen leid dit tot een ernstige verslaving. Gameverslaving is niet een alleenstaand probleem, maar gaat vaak gepaard met anderen problemen zoals thuis (ruzie met de ouders) of op school (slechte prestaties). Vaak zijn deze jongeren niet sociaal vaardig. Ze hebben amper sociaal contact en proberen te ontsnappen aan de werkelijkheid.

Mensen kopen hun game omdat ze het leuk vinden om te spelen, of omdat ze niks anders te doen hebben. Bij vele spellen gaat het om een spel waar je iets moet bereiken. Bijvoorbeeld bij een voetbalspelletje. Als je wint krijg je een beloning, als je verliest krijg je vaak een straf. De gamer wordt zo geprikkeld dat hij streeft naar een beloning. Hierbij komen er in het hoofd bepaalde hormonen vrij zoals adrenaline en dopamine die ervoor zorgen dat de speler een tijdje gelukkig is. Hierna is het hormoon evenwicht verstoord en voelen ze zich een tijdje ongelukkig. Door deze reden wil men dan meer en meer gaan spelen, in slechts enkele gevallen gebruiken de gamers drugs om dit gevoel tegen te gaan. In dit geval spreken we van een ernstige gameverslaving.

Overal om je heen krijg je te horen dat gameverslaving slecht is, dat het niks positiefs is, maar er zijn wel degelijk positieve gevolgen. Zo krijg je door het gamen een beter ruimtelijk inzicht en creëert je brein een grotere fantasie. Ook kun je veel geld met gamen verdienen. Niet alleen door het spelen voor toernooien, maar er zijn ook mensen die hun brood verdienen door dagelijks een filmpje op youtube te plaatsen over wat ze spelen en hiermee dus beroemd zijn.

Maar vaak is het zo dat de gamers geïsoleerd zijn. Dit houdt in dat ze opgesloten zitten op hun kamer met vaak geen daglicht. Het contact met de buitenwereld is verbroken, dus geen sociaal leven.  Door deze eenzaamheid kun je zwaar depressief worden.

Stoppen met gamen begint vaak bij je zelf, om de eerste stappen te zetten moet je zelf het initiatief nemen om te stoppen. Als dit echt niet lukt, heb je hulp van buitenaf nodig. Bijvoorbeeld met je ouders te praten omdat hun jouw verzorgers zijn. Als het in dit geval nog steeds niet lukt, kun je je altijd aanmelden bij een verslavingskliniek voor gameverslaving.

Een gameverslaving gaat dus altijd gepaard met andere problemen zoals thuis of op school.

De verslaving kan ook zijn positieve kanten hebben, zo zijn er genoeg dingen wat nuttig is, maar het blijft voornamelijk negatief.

Door gesprekken te voeren met de hulp van buitenaf is het altijd gemakkelijker om met een verslaving te stopppen.