Vruchtwaterpunctie

Informatie.

De zorg in Nederland wordt onbetaalbaar, de lasten lopen steeds hoger en hoger op. Daarom willen de zorgverzekeraars vruchtwaterpunctie verplicht stellen, zodat als er wat met het kindje aan de hand is, ze het niet willen verzekeren. Zo moeten de ouders van het kindje alles zelf betalen, wat ontiegelijk veel geld kan kosten. Maar er moet iets gedaan worden om de kosten omlaag te drukken, en de zorgverzekeraars zien dit als de enige oplossing.

Vruchtwaterpunctie is nog steeds niet verplicht, maar het wordt wel geadviseerd als uit de combinatietest naar voren is gekomen dat er een verhoogde kans is op het Syndroom van Down. Maar via een waterpunctie kan niet alleen daarop gelet worden, er kan ook vrij nauwkeurig bekeken worden of het kindje gehandicapt wordt, en in wat voor een mate.

Ook als je ouder dan 36 jaar bent en er al eerdere kinderen van jou een aandoening hebben gehad, of er in de familie een aandoening zit wordt een punctie aangeraden. Het is nooit verplicht, maar het wordt wel op prijs gesteld. De vruchtwaterpunctie wordt tussen de 14e en 16e week van de zwangerschap uitgevoerd.

Er zitten risico’s aan het uitvoeren van de vruchtwaterpunctie. Er is 0.5% kans op een miskraam, dat is een kans van 1 op 200. Er wordt dan verkeerd gestoken en het kindje overlijdt aan een infectie. Ook is er een kleine kans dat de uitkomst niet eens klopt, zeker bij vrouwen onder de 25 is dit het geval.

Moreel Dilemma.

De Nederlandse overheid moet in de begrotingen steeds meer geld vrijmaken voor de zorg. Dit komt onder andere door de toenemende vergrijzing. Het is dus begrijpelijk dat de zorgverzekeringen op een of andere manier geld willen gaan besparen: verplichte vruchtwaterpunctie. Ze kunnen niet anders: ergens moet toch het geld vandaan komen?

Aan de andere kant: er is dus wel degelijk risico op complicaties als de zwangere vrouw een punctie laat uitvoeren. In Nederland worden er per jaar ongeveer 19.000 kinderen geboren. Als al deze moeders een punctie uit hadden laten voeren, waren er ongeveer 80 van die 19.000 baby’s niet levend ter wereld gekomen.

Ook kan zo’n punctie zorgen voor veel stress en een ongelukkige zwangerschap voor de moeder. Vaak moeten aanstaande ouders nu al zo’n 3 weken wachten op de uitslag. Als heel zwanger Nederland de test laat uitvoeren moeten aanstaande ouders nog veel langer wachten op de uitslag. Dat zorgt voor veel stress en zorgen.

Veel ouders zullen in verlegenheid worden gebracht. Wat als je principieel tegen abortus bent (of het gewoon niet over je hart kunt verkrijgen), maar toch is gebleken dat je kind een afwijking heeft? De ouders moeten dan een financieel gunstige situatie hebben, anders is het niet mogelijk om het kindje groot te brengen. De zorgverzekering wil namelijk niet meer de zorgkosten vergoeden. Is dat wel eerlijk tegenover mensen die niet zo goed in de slappe was zitten?

Dus, waar kies je voor: De vrijheid van keuze van de ouders of een door de overheid opgelegde regeling?

Ethische Beschouwing.

• Wat is er aan de hand? Er gaan geluiden op van mensen vanuit de zorgverzekering die het laten uitvoeren van een vruchtwaterpunctie bij zwangere vrouwen verplicht willen stellen. Als blijkt dat het kindje een afwijking heeft willen zij de mogelijkheid hebben om het niet te verzekeren.

• Wat zijn de feiten? Zie informatie.

• Wat is het morele probleem? Zie moreel dilemma. De waarden die van belang zijn:
1. Leven: Moet je een kindje hoe dan ook op de wereld laten komen of weegt de kwaliteit van het leven van de baby (en de ouders) zwaarder?
2. Vrijheid: Mogen de ouders niet zelf de keuze maken om een punctie wel of niet uit te laten voeren? Is dat wel een beslissing die de overheid op kan leggen?
De normen die van belang zijn:
1. Eerbied voor het leven: zie leven.
2. Gezondheid: zie leven.
3. Individualiteit: zie vrijheid.
4. Godsdienst of levensbeschouwing: sommige mensen zijn tegen abortus omdat dat niet strookt met hun godsdienst of levensbeschouwing.

• Wie moet het besluit nemen en welke keuzes kunnen er gemaakt worden? De overheid moet het besluit nemen. Er zijn twee keuzemogelijkheden:
1. Het verplicht stellen van vruchtwaterpunctie en de zorgverzekeraars de mogelijkheid geven om op grond van de resultaten van d ie punctie iemand wel of niet te verzekeren.
2. Het niet verplicht stellen van de vruchtwaterpunctie en de zorgverzekeraar verbieden om op grond van een eventuele punctie iemand wel of niet te verzekeren.

Onze Mening

Wij zijn beide van mening dat dit echt niet kan, je kunt toch niet mensen verplicht stellen een vruchtwaterpunctie uit te laten voeren? Ten eerste, er zijn mensen die geen enkel risico willen lopen op een miskraam. 1 op de 200 is veel te risicovol, dat kan toch niet? 18400 baby’s werden er in 2006 geboren, dat houdt dus in dat er ongeveer 92 personen per jaar een miskraam krijgen. Dus eigenlijk zou de regering 92 kindjes per jaar vermoorden als deze regeling werd ingevoerd, alleen omdat de kosten uit de hand lopen. Dat is een onmogelijk idee. Er moet eerst ervoor gezorgd worden dat het laten uitvoeren van een punctie veiliger wordt, voordat ze überhaupt ermee aankomen om het verplicht te stellen. Maar dit is nog niet eens het echte probleem, maar een bijkomend negatief aspect.

Er zijn genoeg mensen die van tevoren niet willen weten of hun kindje gehandicapt is, omdat dat tegen hun principes is. Ze willen het niet weten omdat ze er dan geen goed gevoel meer over hebben, ze zo niet meer kunnen genieten van de zwangerschap en zich zorgen maken over de toekomst. Sommigen zullen zelfs besluiten om abortus te laten plegen.

Wij zijn beide tegen abortus, behalve in heel uitzonderlijke gevallen. Maar zeker in deze gevallen vinden wij het niet kunnen dat mensen dan zomaar kunnen bepalen dat ze het weg willen laten halen. Wie zegt dat een gehandicapt kindje niet genoeg vreugde kan geven en je daar ook heel gelukkig mee kan zijn? Natuurlijk, het leven met een gehandicapt kindje zal een stuk moeilijker zijn, maar het is niet persé minder. Maar op deze manier, dat mensen van te voren weten of hun kindje gehandicapt is of niet, zal er veel makkelijker over gedacht gaan worden om het te laten aborteren. Zeker omdat de zorgverzekeraars het dan niet meer willen verzekeren en de mensen die het echt niet kunnen betalen dan geen keus meer hebben. Abortus kan tot in de 22e week gepleegd worden, dus het aantal abortussen zal zeker omhoog gaan.

We vinden dat niet kunnen, een kindje laten aborteren, enkel maar omdat deze gehandicapt is. Wie zegt dat zo’n kindje minder recht op leven heeft? Niemand dus. Er zullen andere manieren bedacht moeten worden om de kosten van de zorg in Nederland te verlagen, bijvoorbeeld het mini-stelsel wat de VVD voorstelde. Iedereen heeft een basisverzekering, maar zal zich zelf verder moeten verzekeren, maar dat is naar keuze.

Het is wel zo dat er minder gehandicapten zullen zijn waarvoor gezorgd moet worden als er dus meer abortussen gepleegd zullen worden, zodat de kosten nog lager zullen worden en de lasten dus ook. Maar het is toch te erg voor woorden als men geld dat er bespaard kan worden nog belangrijker vindt dan het leven van gehandicapte kinderen?

Bronnen.

• http://www.zwangerschapspagina.nl/post-682018.html&highlight
• http://www.babyinfo.nl/advies/medisch/prenataalonderzoek/art_prenataalonderzoek_vruchtwaterpunctie.asp

• http://www.freya.nl/web_fm/kremer.php