Kunst Begrippen

Trompe-l’oeil
De vertaling van trompe-l’oeil uit het Frans naar het Nederlands is “bedrieg het oog” wat ook wel voor gezichtsbedrog staat. Hier komt de schildertechniek ook op neer. Het is een erg realistisch doordat de schilder een optische illusie creëert met realistische beeldspraak. Het doet de kijker denken dat de objecten in drie dimensies zijn geplaatst. Het past bij de Italiaanse barok omdat het hier ook gaat om extreem realistische werken, dramatiek en emotie en berekende dieptebewerking.

Illusionisme
In het illusionisme worden optische illusies gecreëerd onder andere door perspectieven, zodat de kijker denkt dat het kunstwerk zich in dezelfde ruimte bevind als zijzelf. Dit zie je vaak bij plafondschilderingen voorkomen. De schilderingen lijken vaak levensecht van een afstandje. Het hoort bij de Italiaanse barok omdat hier veel gebruik gemaakt word van enorm realistische werken en berekende dieptewerkingen.

Clair-obscur
Clair-obscur staat bekend om dat er weinig middentonen van licht word gebruikt, hierdoor zijn is het lichtdonker contrast in schilderingen veel groter en sterker dan het in realiteit is en dit ondersteund ook het dramatische aspect van de schilderingen. Een voorbeeld is dat de achtergrond vaak donkerder is en op de voorgrond er meer licht is, dit benadrukt de driedimensionale vormen in het schilderij. Deze schildertechniek is onderdeel van de Italiaanse barok omdat het zorgt voor een erg dramatisch effect en de lichtbron in deze werken zijn niet zichtbaar.

Stofuitdrukking
Stofuitdrukking werd vooral gebruikt in schilderingen van realistische, traditionele stillevens. Bij stofuitdrukking gaat het om hoe het materiaal word neergezet en hoe dit zo realistisch mogelijk geschilderd kan worden. In deze schilderingen worden dan ook veel verschillende materialen gebruikt en daarmee krijg je ook meer verschillend oppervlak. Stofuitdrukking werd gebruikt om het realisme te ondersteunen. Het hoort bij de Nederlandse barok omdat het dramatiserende effecten heeft en de lichtbron niet of nauwelijks zichtbaar is. In de 17de eeuw werd Nederland steeds rijker en hiermee ook de burgers (kooplieden, fabrikanten en bankiers). De burgers konden daarom wereldwijd schilders opdrachtgeven voor wat zij afgebeeld zouden willen hebben.

Vanitas stilleven
Vanitas stilleven is onderdeel voor een bredere schilderkunst: het stilleven. Wat het vanitas stilleven nou zo bijzonder maakt is dat de vergankelijkheid van het leven van de mens het onderwerp is van het schilderij. In dit sub genre zijn alle voorwerpen zorgvuldig gekozen en hebben ze allemaal een diepere betekenis. De voorwerpen, ook wel vanitassymbolen genoemd, (een terugkomend voorbeeld is een schedel) verwijzen naar het menselijke leven. Het palet voor deze techniek bestaat vooral uit bruin, groen en grijs. Dit palet is ook veelvoorkomend in de Nederlandse barok. Het behoort ook tot de Nederlandse barok omdat het dramatisch en extreem realistisch is.

Bewegingssuggestie
Bij bewegingssuggestie word iets op een bepaalde manier geschilderd of getekend waardoor je de indruk krijgt dat er beweging aanwezig is. Dit kan zijn door extra lijntjes om een hand te zetten waardoor het lijkt alsof de hand zwaait. Deze techniek werd veel gebruikt door futuristen. Dit komt doordat het bij futurisme gaat over de vooruitgang in de techniek. De tijd die bij futurisme hoort is dan ook de industriële revolutie. Bij futuristische kunstwerken word vaan beweging aangeduid omdat het in verband staat met de beweging en het vooruit komen op dat moment in tijd.

Diagonale compositie
Bij een diagonale compositie gaat het erom dat de belangrijkste voorwerpen of het tafereel afbeeld op het schilderij van linksboven naar rechtsonder gaat of andersom. De diagonale lijnen suggereren beweging en het word vaak gebruikt om snelheid uit te beelden. Dit behoort tot het futurisme omdat het binnen het futurisme gaat om snelheid en voortgang. De snelheid en voortgang van de industriële revolutie word vaak gereflecteerd in schilderijen van die tijd.

Collage
Een collage is een kunstvorm waar je allerlei verschillende materialen op een steviger stuk karton plakt, vaak word dit met lijm gedaan. Met deze kunstvorm kan je allerlei interessante samenstellingen maken van dingen die niets met elkaar te maken hebben. Het eindresultaat hoeft ook niet mooi te zijn of te kloppen. Maar als het zo simpel is, is het dan nog wel kunst? Zou je je af kunnen vragen, dat deden meer mensen. Bij de kunststroom dada is dat een terugkomende vraag. Mensen zien een expositie vol met collages dan ook het begin van het dadaïsme.

Assemblage
Een assemblage lijkt veel op een collage maar is het dan driedimensionaal. Hierbij worden gevonden voorwerpen bij elkaar geraapt om er vervolgens een compleet nieuw kunstwerk van te maken. Het verschil met collage is dat een collage uit tweedimensionale dingen zoals foto’s of papiertjes bestaat en bij een assemblage moeten het driedimensionaal zijn. Het kan echter wel aan de muur hangen als een schilderij. Assemblages konden lang bewaard blijven door ze onder andere in brons te gieten. Hierbij kan je je afvragen of het wel echt kunst is. Het is namelijk erg makkelijk en het hoefde niet per se mooi te zijn. In het dadaïsme stond dit centraal.

Objet-trouvé
Bij een objet-trouvé word een industrieel voorwerp uit zijn alledaagse omgeving gehaald om te dienen een kunstwerk of onderdeel daarvan. Een synoniem voor dit ingewikkelde woord is een “readymade”. Het werd een kunstwerk genoemd omdat het in de omgeving van een museum werd geplaatst, je hoefde er niet echt iets van te bewerken. Dit behoord tot het dadaïsme omdat het een anti-kunst is. Het is niet echt kunst, maar omdat mensen zeggen dat het kunst is, word het toch wel kunst genoemd. Ze wilden de vraag bij mensen oproepen: wanneer is iets echt kunst?

Deformatie
Bij deformatie word een voorwerp of object anders afgebeeld dan dit in werkelijkheid het geval is. Dit geld niet voor het gehele voorwerp maar en deel ervan, het word vervormt maar het is nog wel herkenbaar. Een mens met maar een groot oog bijvoorbeeld. Bij expressionisme beeld de kunstenaar zijn gevoelens en zijn eigen blik op de werkelijkheid uit door een aspect te vervormen.