Hoe kies jij een studie?

Daar zijn wij benieuwd naar. Vul onze vragenlijst in en bepaal zelf wat voor beloning je daarvoor wilt krijgen! Meedoen duurt ongeveer 7 minuten.

Meedoen

Het Kleine Theater

Beoordeling 7.5
Foto van een scholier
  • Aantekening door een scholier
  • 1e klas vwo | 2781 woorden
  • 13 april 2016
  • 5 keer beoordeeld
Cijfer 7.5
5 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

    Het Kleine Theater

Geschreven door: Anne Sietsma

 

 

Sara Lise Derks

10 jaar

Basisschool de Notenbalk

28 oktober 2015

Groep 8

 

      Hoofdpersonen

Jasper: Een erg meelevend persoon. Vind zijn vriendinnetje stiekem een beetje leuk. Hij haat de moffen.

Roos: Een lief meisje met vrolijke jurkjes en is joods

 

Roos is een meisje die in de straat van Jasper woont en is vriendjes met Jasper.

 

Opa Ploegman: De buurman van Jasper. Een aardige man die voor iedereen klaar staat.

 

Moeder van Roos: Een vrouw met een hard van goud. En met prachtige donkere krullen.

Boer en boerin van de Jacobs hoeve: twee mensen met een lief zoontje (Bas) die voor de familie van Jasper en Roos klaarstaat.

 

Voorwoord

Ik houd mijn project over het boek: Het Kleine Theater. Ik heb dit boek gekozen omdat ik erg veel oorlogsboeken lees en dat erg interessant vind. Het is een erg spannend boek. Ik hoop dat als u mijn project heeft gelezen dat u het zelf ook gaat lezen. Het boek sleurt jezelf in de hoofd personen. En maakt het verhaal zelf mee. Ook gaat het over kinderen en wat zij doen in deze situaties. Er is vooral een hechte vriendschap tussen Jasper en Roos. Ik heb erg veel zin om te vertellen over het boek. Ik wil graag wat meer weten over de schrijfster. Veel leesplezier!

 

 

Leuk Weetje

Mijn naam is ook joods!

 

Inhoud

  • Voorwoord blz 3
  • Hoe het begon blz 5
  • Anne Sietsma blz 6
  • Samenvatting blz 7
  • Eigen mening blz 8
  • Verhaal poppenkast blz 9
  • Roos is verdwenen blz 10
  • Bron vermelding blz 11
  • Nawoord blz 12
  • Beoordeling blz 13

  

 

       Hoe het begon

Jasper en Roos liepen over straat. Jasper was vrolijk en maakte hinkstapjes. Jaspers vader heeft een mank been. Roos zei dat hij op de ekster van opa Ploegman leek. Opeens hoorde ze: “zo je begint op je vader te lijken!” Dat was Rinus natuurlijk. De grootste pestkop van de school. “Houd je mond over mijn vader!” Jasper wordt boos en rent op hem af. Hij geeft hem een klap in zijn gezicht. Nu wordt Rinus boos en schopt Jasper voor zijn schenen. Dan komt meester Vos. “Houd daar onmiddellijk mee op!” Ze schrikken. Nu wordt het uitgepraat maar Jasper is nog steeds boos op Rinus door zijn opmerking.

 

In de nacht

Jasper ligt in bed. Er hangt een zwart gordijn voor zijn raam, verduistering noemen ze dat. Dat moet van de Duitsers zodat de Engelse vliegtuigen niet zien dat ze boven een dorp of stad vliegen. Jasper wordt wakker gemaakt door zijn vader. “Er vliegen Tommies*!” Jasper springt gelijk uit bed. Jasper en z’n vader lopen snel naar benden. Samen tillen ze het zwarte luik een stukje omhoog. “Oh wat zijn ze groot, en maken ze veel lawaai!” roept Jasper. “Ssst Pom ligt te slapen en de rest ook.” Morgen gaat hij aan Pom vertellen dat er Tommies waren. “Waarom vechten wij niet papa?” “Dat is niet mijn werk maar dat van de ondergrondse.” “De gewone mensen moeten niet vechten maar moed hebben en andere gerust stellen.” “Zo, nu ga ik je weer instoppen hoor.” Jasper is acht maar hij vind het nog steeds fijn als zijn vader hem instopt. Hij blijft nog even staan en gaat dan weg. “Was er iemand die Roos wat kwaad wilde doen?” Vader is bezorgt. “Nee hoezo?” Dan is het goed. Als vader weg is kijkt Jasper uit zijn raam met een verrekijker. Hij ziet een man in de tuin van opa Ploegman alleen is het opa Ploegman zelf niet. De man heeft een geruite blouse aan en een hele grote snor. De man duwt een pakje naar binnen en loopt snel de tuin weer uit. Jasper doet het gordijn dicht en gaat weer in bed liggen. Waarom deed die man zo geheimzinnig? En wie is die man? Hij durft niet morgen aan opa Ploegman te vragen wie dat was. Dan denkt hij aan Roos. Morgen gaat hij weer een nieuwe goocheltruc samen met Roos bedenken. Dan valt Jasper in slaap.

 

*De vliegtuigen van de Engelsen.

 

     Anne Sietsma

Anne Sietsma is een auteur van kinderboeken en romans voor volwassenen. Anne is geboren in 1937 en is nu 68 jaar. Toen Anne leerde lezen was het oorlog en waren er niet veel boeken voor kinderen. Ook na de oorlog was er weinig in de Jeugdleeszaal, een soort bibliotheek. Heel vaak las ze een boek voor de tweede of derde keer. Eén van de allermooiste boeken vond ze ‘Alleen op de wereld’ van Hector Malot.

Anne moest op school een opstel schrijven dat vondt ze heel leuk, ze maakte er altijd veel werk van. Later ging ze zelf lesgeven op de basisschool. Daar vertelden ze vaak verhalen. Zo merkte ze dat de kinderen in de klas ervan genoten. Ze hoorde altijd een zucht als het uit was. Toen ze een gezin had, begon ze verhalen naar de uitgever te sturen. In sommigen boeken speelt Willibrord een rol. Willibrord is een monnik die ongeveer 700 na Christus naar Nederland kwam om over het christelijk geloof te vertellen. Op de basisschool hoorde Anne vaak over Willibrord. Ze heeft hem altijd een heel bijzondere man gevonden. 

Vóór je zo’n geschiedenis verhaal opschrijft, moet je wel weten hoe het leven er uitzag in die tijd. Daarom heeft Anne veel gelezen over die tijd en is ze naar een museum gegaan waar je veel te weten kunt komen over de vroege Middeleeuwen.

Haar hobby’s zijn: De natuur, kijken naar vogels, bloemen en landschap. Ook houdt ze van schilderen en… natuurlijk van lezen en schrijven! 

Van Anne Sietsma is geen foto te vinden op internet.

 

 

    Samenvatting

 

Jasper en Roos zijn vrienden voor het leven alleen leven ze in de tweede wereld oorlog. Het is 1941. Ze wonen in Apeldoorn. Op een dag gaat Jasper samen met zijn moeder zus en broertje naar Amsterdam met de trein. Daar ziet hij een poppenkast: Jan Klaasen en Katrijn. Dat vindt hij zo mooi dat hij niet in de gaten heeft dat zijn moeder al is door gelopen. Pas even later merkt zijn moeder dat hij nog bij het theater staat. In de trein terug beseft Jasper dat hij zelf ook poppenkast wil spelen. Samen met Roos. Het poppenkast spelen helpt hem heel erg om door de oorlog heen te komen. Eigenlijk merkt hij niet eens dat er oorlog is omdat er niet echt gevochten wordt. Hij bedenkt zelf de verhalen en ze hebben met de oorlog te maken. Daarom vinden zijn ouders het zo knap. Later moet Roos plotseling weg naar een Joodse school. Jasper vindt dat erg jammer. Nog even later is Roos zelfs verdwenen! Jasper komt vaak naar de Jacobshoeve dat is de boerderij van de boeren die hun helpen. Elke maandag mag Jasper melk halen en de boer even helpen. Dat vindt Jasper wel erg leuk. Als Jasper op maandag weer bij de boer is ziet hij een lapje van de jurk van Prinses Sofia, de hand pop van Roos. Jasper denkt dat Roos hier is ondergedoken. Als hij na de oorlog naar de bevrijding komt kijken ziet hij Roos bij een soldaat op zijn schouders zitten. Jasper roept haar naam heel hard. Roos! Maar Roos hoort hem natuurlijk niet door al die herrie. Een dag later gaat hij naar de Jacobshoeve. Daar is Roos. Wat was hij blij. Hij vroeg wat er allemaal was gebeurd. Roos had het hele verhaal verteld. Toen vroeg Jasper waar haar ouders waren. Haar vader was in een ziekenhuis en haar moeder wist ze niet. Na een aantal dagen had Roos haar moeder gevonden. Die was er slecht aan toe en zag er uit als een oude vrouw die doof was en blind want ze zag niks en als je wat tegen haar zei reageerden ze niet. Een paar maanden later was haar moeder weer oké en had Roos iets gehoord van haar moeder: dat ze naar Amerika gaan verhuizen. Haar vader kwam van uit het ziekenhuis naar Amerika. Naar hun oom en tante die daar wonen. Jasper is hier erg verdrietig over maar begrijpt het wel en nu zijn ze veilig.

 

                  Eigen mening

Ik vind het een heel erg leuk boek. Omdat ik de schrijfster niet kende was ik erg verrast dat het zo’n leuk en bijzonder boek was. Ik lees veel boeken over de oorlog en vindt dat erg interessant. Omdat het over kinderen gaat die in de oorlog leven is het bijzonder om te lezen wat hun allemaal meemaken en wat zij doen. Als ik dit boek een cijfer mocht geven had ik een 8.5 gegeven omdat het niet het beste boek is dat ik ooit heb gelezen maar wel heel mooi. Wat ik het mooist vond is dat Jasper zo verdrietig is omdat Roos weg is en dat hij wat hij meemaakt in de oorlog zelf weer in een poppenkast verhaal bedenkt. Ook is het zo mooi dat je er zo goed in kan meeleven en wat ik zelf zou doen. Ik zou zelf niet in de oorlog willen leven maar dat denk ik natuurlijk dat niemand dat wil. Als ik in de oorlog leefde dan zou ik in het verzet willen om andere mensen te helpen omdat ik graag mensen help. Ook vind ik het erg bijzonder dat Jasper het zo goed verwerkt en niet heel erg bang is en in paniek raakt. Ik zelf zou wel heel erg bang zijn en misschien in paniek raken omdat je ouders en jij zelf kunnen worden meegenomen. Het boek zal ik aanraden vanaf: 8 jaar ongeveer. Omdat het soms best heftig is en als je acht bent snap je Jasper ook erg goed omdat hij in dat boek ook 8 jaar is. Als je als ouders dit boek wilt voorlezen dan is het nog heftig voor de kleinere. Het midden en het einde is best moeilijk om te begrijpen.

                         

 Verhaal Poppenkast

 HET KONIJN VAN DE ONDERGRONDSE

De vader van Jasper had een verhaal vertelt aan Jasper over de Duitsers dat die ook onder de grond zitten verstopt. Daar heeft Jasper zijn eigen verhaal van gemaakt met de figuren in het verhaal. Met het konijn prinses Sofia Prins Casper de vos en de andere dieren. Het verhaal gaat als volgt:   De voorstelling is buiten. opa Ploegman staat in zijn tuin en kijkt mee naar de voorstelling. Jasper slaat heel hard met een ijzeren lepel op een koekenpan die hij in de keuken vondt. Een kind begint te huilen van schrik. Casper de pop verschijnt in de poppenkast. “Wat hoor ik voor geluiden?” “Dat zijn de jagers die op de beesten schieten” “Jagers”? “Die mogen hier helemaal niet komen!” “Dit is het bos van de koning!” Casper verdwijnt even, maar komt dan weer tevoorschijn. Er klinkt weer een knal. Nu komt er een hert tevoorschijn. “Help, help, de jagers schieten op me. Waar moet ik heen?”  “Ik zal je helpen hert,” zegt het konijn. “Wees maar niet bang.” “Wie ben jij?” “Ik ben van de ondergrondse. Ik heb een hol gegraven en daar mag jij je in verstoppen.” “Moet ik in een hol? Dat doet een hert nooit.” “Het is maar voor even.” “Nou, goed dan.” Het hert verdwijnt. Opnieuw wordt er geschoten. Het ene na het andere dier wordt opgejaagd. De eekhoorn, de vos, de das allemaal komen ze langs. Steeds is er het stoere konijn van de ondergrondse. “Kom maar gauw in mijn schuilplaats.” “De jagers zijn vlakbij,” hijgt de giraffe. “Ben jij niet bang voor ze, konijn?” “Nee ik niet.”

 

 

*de Duitsers

 

 Als de dieren verdwenen zijn, komt Casper op. “Dag konijn, heb jij de dieren gezien?” “Ja. Ze zitten allemaal veilig in mijn hol onder de grond.” “Maar ze kunnen daar niet blijven, het is er veel te vol. Wat moeten we doen dan?” “Konijn, luister, ik weet iets. Als het vannacht donker is, dan brengen wij alle dieren naar een veilige plek. Weet jij een bos waar geen jagers komen?” “Ja ik weet wel zo’n bos.” “Oké dan brengen wij de dieren daar samen naar toe.” “Afgesproken, Casper.”     

 Dit verhaal kun je vergelijken met het verzet, die de “mensen” lieten onderduiken. De jagers zijn de *moffen en de dieren zijn de joden en het konijn het verzet.

 

 Roos is verdwenen!

 

*Horen zien zwijgen

 

 

 

Op een dag vraagt opa Ploegman: “Mag ik woensdag middag komen kijken?” Maar Jasper wilt helemaal geen poppenkast spelen. Zonder Roos is er helemaal niks aan. “Het is vakantie. Ik denk dat er veel kinderen komen, ”gaat opa Ploegman verder. Jasper krijgt het benauwd. Moet hij een bord ophangen met: WOENSDAG MIDDAG GEEN VOORSTELLING? Dat wilt hij ook niet. “ Het is helemaal niet leuk zonder Roos,” mompelt hij. “ Je kunt het theater toch niet sluiten?” zegt opa Ploegman “Wat zal Roos dan zeggen als ze terugkomt?” “Denkt u dat ze terug komt?” “Waarschijnlijk zolang de oorlog duurt.” “Maar dat kan nog wel een jaar duren.” “Ja.”  “Is Roos eh… ondergedoken?” “Dat weet ik niet jongen.” Nee, niemand weet iets. De volwassenen niet en hij zeker niet. En dat is maar beter ook. Opeens springt Jasper overeind. “*HZZ,” roept hij terwijl hij met zijn hand naar zijn oor, zijn oog en zijn mond gaat. “Precies. Onze geheime club. Tot woensdag, Jasper.”

 

Jasper kan het niet laten. Elke dag gaat hij kijken bij het huis van Roos. Op een ochtend schrikt hij zich rot. Want er staat een verhuiswagen voor de deur. Sterke mannen dragen alles naar buiten. Meubels, kisten en dozen. Jasper begrijpt het niet. Gaan ze verhuizen?

 

Toen Jasper op maandag weer naar de Jacobshoeve liep werd hij binnen begroet door de boerin, op de stoel lag een klein lapje stof. Hij herkende het maar wist even niet waarvan dat was. Opeens schoot het hem te binnen. Dat was van de jurk van Sofia en dus van Roos! Toen de boerin dat zelf ook zag haalde zij het snel weg. Zat Roos misschien hier ondergedoken? Zal hij het aan opa Ploegman vragen? Oh, nee de HZZ club. Dat moet hij voor zich houden.

 

 

 

 Hoe zal dit aflopen…

 

Bron vermelding

  • Het boek zelf
  • Kwintessens
  • Google
  • E-mail
  • Word

                                                                         

 

       Nawoord

Ik heb het erg leuk gevonden om te vertellen over een boek die niet zo veel mensen kennen. Ook de schrijfster is niet zo bekend. Het leukste om te doen vond ik het hoofdstuk de hoofd personen omdat ik dan kon vertellen wat voor mensen het zijn, en ik vind het leuk om dat te beschrijven.

Dat ik over de schrijfster veel informatie heb gevonden is best knap (al zeg ik het zelf) omdat er bijna niks over te vinden is en daarom heb ik naar de uitgever een e-mail gestuurd en heb toen informatie gekregen. Daar ben ik erg blij mee en ik vind het vooral leuk omdat niemand de schrijver echt kent en dat ik er toch nog informatie over heb gevonden. Bedankt voor het lezen!

 

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.