Valentijn

Een dag per jaar is de wereld omgeven door romances liefde en een klein beetje mystiek. Geheime aanbidders veroveren hun geliefde door gedichten en chocolade, postbodes worden opgewacht en brieven ook wel valentines genoemd, worden met trillende handen opengemaakt. De postbodes hebben het drukker dan anders, in veel landen Elk jaar op 14 februari is het Valentijnsdag.. Er worden niet alleen kaarten verstuurd. In Amerika is het sturen van bloemen en bonbons erg populair en in Japan laten de mensen de postbodes het liefst chocolade bezorgen. Maar hoe is dat eigenlijk begonnen, dat gebruik om iemand die je lief hebt een kaartje of attentie te sturen op 14 februari? Over de oorsprong van Valentijnsdag doen een aantal verschillende verhalen de ronde… -De oorsprong van deze dag der liefde is volgens velen te vinden bij priester Valentinus. Hij leefde in de derde eeuw na Christus in Rome. Hij verzorgde bejaarden, zieken en behoeftigen, gaf mensen wijze raad en zegende Christelijke huwelijken in. Dat laatste was echter een strafbaar feit in deze tijd! Toen hij de blinde pleegdochter van Asterius, stadhouder van Rome, genas, bekeerde de stadhouder zich tot het Christendom en liet alle gevangen Christenen vrij. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen voor keizer Claudius II. Op 14 februari 270 werd Valentinus gemarteld en onthoofd. Later werd hij door de kerk heilig verklaard en 14 februari werd een feestdag. Ook bij een andere mogelijke verklaring zijn de Romeinen betrokken. Valentijnsdag komt voort uit het feest dat in het Romeinse rijk gehouden werd ter ere van de vruchtbaarheidsgodin Februa of Juno. Dit feest heet Lupercalia en vindt plaats op 15 februari. Nu even opletten, het wordt een beetje ingewikkeld. De Lupercalia komt voort in de Griekse mythologie. Daarin vereren priesters in februari de god Pan. Pan is als volwassene geboren, met horens, baard, bokkenpoten en een staart. Hij is de god van de kudden en de herders. De Romeinen nemen Pan over als hun god Faunus, die ook wel Lupercus wordt genoemd. Lupercus is een demonengod die een wolvin als een vrouw (genaamd Luperca) heeft. Volgens de overlevering heeft Luperca Romus de romeinen opgevoed, de stichters en bouwers van de oude stad Rome. In februari gaan de priesters die Lupercus aanbidden de straat op. Slechts gekleed in bokkenhuiden slaan zij de vrouwen met riemen van bokkenleer. Dit zou de vruchtbaarheid bevorderen. Ook is er op dit feest een soort loterij. Geslachtsrijpe jongens en meisjes moeten een lootje trekken en horen gedurende het feest bij elkaar. Om te feesten, maar vooral om hun maagdelijkheid te verliezen. Valentijnsfeesten verspreiden zich in de loop der jaren over heel Europa. Vaak gaat het er liederlijk aan toe. Vrouwen dansen halfnaakt in het rond en slaan daarbij schunnige taal uit. Na het vereren van de vruchtbaarheidsgodin duiken ze de struiken in, waar de mannen al liggen te wachten. Hele orgieën speelden zich af op die valentijnsfeesten. In de middeleeuwen komt het Christendom op in Europa. Monniken en priesters spreken schande van de heidense taferelen. Zij wilden de valentijnsfeesten binnen de christelijke leer brengen. Dit gebeurt door er de naam van de heilige Valentijn aan te verbinden. De vaste dag van Sint Valentijn is op 14 februari. Per toeval komt Valentijnsdag te vallen op de veertiende. Een andere verklaring voor de naam Valentijn komt uit de vijftiende eeuw. Toen werd een Franse graaf gevangen genomen door de Engelsen en vastgezet in de Tower of Londen. Hij schreef zijn vrouw liefdesbrieven en gedichten die hij “Valentines” noemde. De felbegeerde acteur Valentino heeft niets met de traditie te maken, maar hij heeft wel handig gebruik gemaakt van de legende. Aan hem is de bijnaam Valentino ontleend, die wordt gebruikt voor knappe, hartveroverende mannen. Rond het jaar 1400 nam Valentijnsdag een nieuwe betekenis aan. Tijdens de middeleeuwen werd Valentijnsavond en de daaropvolgende dag, 14 februari, gevierd met bijna net zoveel sensuele vrolijkheid als waardoor het oorspronkelijke heidense feest werd gekenmerkt. De vruchtbaarheidsgod Cupido, afgebeeld als een mooie, geblinddoekte, gevleugelde jongen, voegde daar nog zijn activiteiten met pijl en boog aan toe. In de afgelopen eeuw werden Valentijn-wenskaarten met sierrandjes en sentimentele versjes geïntroduceerd om de oude mythen nog wat te verfraaien. Vanaf 1800 worden de kaarten in een fabriek geproduceerd. De eerste van deze kaarten waren zwart met witte tekeningen, geverfd door fabrieksarbeiders. Vanaf het einde van 1800 werden de kaarten alleen nog maar machinaal in de fabriek gemaakt. waarom hoort dat eigenlijk anoniem te gebeuren? Dit heeft z’n, oorsprong in het Victoriaanse Engeland, waar deze dag bijzonder populair was. Openlijke liefdesuitingen waren in deze preutse tijd 'not done'. Op 14 februari konden huwbare jongens en meisjes hun geliefden echter ongestraft verrassen met (anonieme) cadeautjes, brieven en gedichten. Engelse immigranten importeerden deze traditie in Amerika, waar het al snel uitgroeide tot een populaire (en commercieel uitgebuite) feestdag. Nederland begon pas vrij laat met de traditie van de Valentijnskaarten. Dat was vreemd, want in de omringende landen was het al veel langer een veel voorkomend fenomeen. Pas zo'n tien jaar geleden werd het ook hier een echte tradtie. Nu worden er ieder jaar miljoenen kaarten per post verstuurd. Ook worden er steeds meer presentjes gegeven. Sinds een aantal jaar wordt er ook gebruik gemaakt van de mogelijkheid om via email kaarten, bloemen en inmiddels zelfs zoenen te versturen. · Het hart: Vroeger dacht men dat alle emoties zich in het hart bevonden. Later viel deze eer alleen de liefde nog ten beurt. Het hart is nu nog steeds het symbool van liefde, en dus van Valentijnsdag. · De rode roos: De roos was de lievelingsbloem van Venus, de Romeinse godin van de liefde. Rood is de kleur voor sterke gevoelens. · Kant: Eeuwen geleden gebruikten vrouwen kanten zakdoekjes. Liet een vrouw haar zakdoekje vallen, dan haastte de dichtstbijzijnde man zich om dit op te rapen en terug te geven. Deze wetenschap werd door dames slim gebruikt wanneer zij in contact wilden komen met een bepaalde man. · Ringen: Valentijnsdag is de dag om je geliefde ten huwelijk te vragen en een verlovingsring om zijn/haar vinger te schuiven. · Liefdesknoop: Een liefdesknoop is een stuk touw met een reeks bochten en knopen zonder begin of einde. Het is het symbool van eindeloze liefde. · Lovebirds en duiven: Lovebirds zijn kleurrijke papegaaien die in Afrika voorkomen. Ze hebben hun naam te danken aan het feit dat ze vaak met zijn tweeen knus tegen elkaar aan zitten. Duiven waren de lievelingsvogels van Venus. Zij kiezen hun partner voor het leven. Zowel mannetjes als vrouwtjes zorgen voor de jongen. Deze toewijding en liefde maakt ze symbool voor Valentijnsdag. · Cupido: Cupido is de zoon van Venus. Met zijn magische pijlen kon hij ervoor zorgen dat mensen verliefd op elkaar werden. Hoewel de Valentijnskaarten oorspronkelijk anoniem verstuurd worden, zetten steeds meer mensen de afzender er op. Het komt dan ook minder voor dat mensen in raadselen gehuld blijven van wie die Valentijnskaart nu toch komt. Bovendien is het tegenwoordig niet meer een gelegenheid exclusief voor verliefde mensen. Iedereen die op een of andere manier van elkaar houdt, kan elkaar een kaartje sturen met Valentijnsdag. Nog steeds is in de meeste landen de maand februari een maand die in het teken staat van de liefde. Gelukkig gaat het er niet meer zo robuust aan toe als in de tijd van de Romeinen of in de Middeleeuwen. Nee, we zijn allemaal heel geciviliseerd bezig op Valentijnsdag. Zoals al gezegd is Valentijnsdag vooral een hit bij de Amerikanen, die de historie waarschijnlijk hebben meegenomen uit Europa. Ook daar vind je geen loterijen en geen gedonder in de struiken. Gewoon een lieve kaart besprenkelt met een luchtje, en de vluchtige woorden: 'Je Valentijn'.